MIJN DRAAK
Windstil dromen duizend bomen terwijl de draak met kracht over ons waakt, zijn bemoste rots tuurt over het dal waar onze liefde slaapt.
Stoer starrt hij naar het morgenrood van een naderende zon, zij tovert zijn mantel van groen in duizend kleuren terwijl Zulu's
vroeg op pad gaan, dan droom ik van mijn geliefde, mijn zonnebloem, mijn zonnegoud van heldere stralen;
een nieuwe dag is geboren in de warmte van de gouden zon, de draak wakkert zijn eeuwig vuur aan en betovert onze ogen uit een diepe slaap.
Schiller Erwin
Dit gedicht is onder bescherming van SABAM.
|