Het is rustig op de weg en we moeten wachten tot 6.30 uur dat de balie open gaat om in te checken. Sinds gisteren zijn nieuwe regels van kracht voor de handbagage, waarin geen vloeibare en geleiachtige stoffen mogen. Je mag die zaken wel meenemen in verpakkingen van maximaal 100cc en in een doorzichtige afsluitbare zak van 1 liter. Medicijnen mogen mee, die tijdens de vlucht nodig zijn. Hierover heeft Henk zich nogal zorgen gemaakt, omdat hij erg veel pillen meeneemt, die niet in Zuid-Afrika te koop zijn. Hij heeft nog informatie ingewonnen en zou een medische verklaring van de huisarts moeten overleggen. Dus Henk is gisteren nog naar de huisarts gegaan om die verklaring op te halen en heeft er zelf nog een Engelse vertaling bij gemaakt, dat ook een voorwaarde is. Henk vindt het niet prettig om medicijnen in de koffer te doen, want het risico is te groot bij verloren raken van je koffer. Maar hij heeft nu toch een groot deel wel in de koffer gestopt op hoop van zegen dat alles goed afloopt. Zoals verwacht hebben we geen problemen bij het inchecken en de security. We eten ieder 1 boterham voordat we in het vliegtuig stappen om 7.30 uur.
Het toestel vertrekt op schematijd en we beginnen aan de start, maar het rijden over de startbaan duurt wel erg lang zonder dat er genoeg snelheid wordt gemaakt om op te kunnen stijgen en Henk voelt meteen dat er iets mis is. En ja hoor, het toestel verlaat weer de startbaan en taxiet terug naar het platform. Het blijkt dat een motor is uitgevallen en de vlucht wordt geannuleerd. Intussen wordt er thee en koffie geserveerd en we nuttigen onze 2e boterham totdat er een bus komt om ons terug te brengen naar de vertrekhal. Onze vlucht vandaag naar Kaapstad kunnen we dus vergeten, terwijl er nog veel plaats was in de business class.
We listen ons voor de vlucht van morgen en we horen dat die is overboekt, dus we zijn daar niet zo blij mee. Er wordt op Schiphol besloten een bus in te zetten om de gestrande passagiers naar Schiphol te rijden. Er zijn maar 7 passagiers over van die binnenlandse vlucht, voor velen is een andere oplossing gevonden blijkbaar. Die bus vertrekt om 9.15 uur uit Maastricht en zonder files komen we al om 11.30 uur op Schiphol aan. Henk gaat het een en ander regelen bij de KLM en treft een zeer vriendelijke dame, die een notitie maakt van de overbagage, dat die geaccepteerd is in Maastricht. Ook stelt zij een verklaring op voor onze reisverzekering, dat we de aansluiting hebben gemist vanwege technische problemen en gedwongen zijn een overnachting te boeken.
In de aankomsthal is een bord met hotels, waar je gratis naar een hotel kunt bellen en onze eerste keus is het hotel Van der Valk. Gelukkig hoeven we niet verder te zoeken en de reservering is gemaakt en we kunnen mee met een shuttlebus en we begeven ons naar buiten en we zien de bus al staan. We zijn precies op tijd, want die bus rijdt om de 40 minuten, zodat we niet in de kou buiten hoeven te wachten. Ik heb een zomerjas aan en Henk alleen zijn colbert. De bus vertrekt om 12.20 naar het hotel en de rit duurt maar 10 minuten. We zijn om 12.45 uur voor de prijs van 125 euro op onze zeer ruime kamer met ruime badkamer.
Je kan met een bagagewagentje tot in de kamer rijden. Het is erg warm in de gangen van het hotel en ook op de kamers. Het is buiten bewolkt, terwijl in Limburg de zon volop scheen.
Ik heb wel een extra pyjama meegenomen in geval van een extra overnachting, maar geen deodorant en tandenborstel. Gelukkig is dat te koop bij het benzinestation in de buurt. Het is erg lang geleden, dat ik bij dit hotel en de vele wegrestaurants ben geweest, maar er is niet veel veranderd. We drinken koffie bij La Place. We zijn moe en gaan even op bed liggen tot etenstijd. We gaan vroeg eten, want willen vroeg naar bed en morgen weer vroeg opstaan om 5.45 uur.
We bestellen allebei saté van ossenhaas en Henk neemt als nagerecht een dame blanche en ik thee met een cointreau.
Weer terug op de kamer halen we zware spullen uit de koffer en doen we in de handbagage zoals 2 kg kaas. In totaal zijn de koffers 3kg lichter geworden, zodat we nog steeds 10 kg teveel hebben. Henk belt zijn zwager Peter op over het verloop van de dag en ook een telefoontje naar onze huisoppas Mieke. We horen dat Fieke dienst had vanmorgen, zij werkt bij de security op Schiphol en ze had ons al niet gezien bij de gate en morgen heeft ze ook dienst en ze zal proberen ons gedag te zeggen. In bed liggen we beide nog te lezen, voordat we om 23 uur in slaap vallen. Een minpuntje van de kamer is het slechte licht om in bed een boek te kunnen lezen.
Woensdag 8 november.
Ik heb goed geslapen totdat de wekker afliep om 5.45 uur en ben fitter dan gisteren. Henk heeft redelijk geslapen en blijft zich zorgen maken over het verloop van deze dag. Het ontbijt is goed en we nemen de shuttlebus van 7.20 uur. We treffen een vriendelijke dame bij het inchecken en Henk legt onze situatie uit en het probleem van de overbagage en inderdaad staat een aantekening in de computer, dat onze bagage geaccepteerd mag worden. Zonder te vragen deelt ze ons mee, dat er nog 3 plaatsen vrij zijn in de business class en een flink aantal in de economy, zodat we ons geen zorgen hoeven te maken over de kans van meekomen. We zijn zeer verbaasd en opgelucht, omdat gisteren de machine overboekt zou zijn. Zo zie je maar weer, hoe snel dat kan wijzigen. We hebben niet veel tijd over om taxfree te winkelen, maar we kopen toch 2 flessen cointreau en ik een camera van een speciale aanbieding, een Casio Exilim 6 megapixels.
Tot onze verrassing zien we Fieke nog en zo weet zij ook, dat we meekomen op de vlucht. We wachten bij de gate tot we worden geroepen voor de instapkaarten en we hebben inderdaad het geluk, dat we in de business zitten, maar niet naast elkaar. De opluchting is erg groot. Het toestel vertrekt volgens schema om 9.45 uur.
De vliegduur is slechts 11.15 uur en de middagtemperatuur in Kaapstad is 28 graden. Ik zit naast een Engelsman en vraag of hij zijn plaats met Henk wil ruilen en dat is geen probleem, zodat we toch naast elkaar hebben gezeten. Vlak voor de landing worden de KLM huisjes uitgedeeld en we kiezen allebei het nieuwste huisje nr.87, dat het Peperhuis in Enkhuizen is.
KLM huisje nr 87
Peperhuis Wierdijk 12-22 Enkhuizen
Het Peperhuis is het enige gebouw in Enkhuizen dat de herinnering aan de Nederlandse Oost Indische Compagnie (VOC) levend houdt. De rijke handelaar en scheepseigenaar Pieter van Beresteyn liet het in 1625 bouwen. Hij gebruikte het als woonhuis, kantoor en pakhuis.
Zijn weduwe verkocht het in 1692 aan de VOC. Dit illustere handelsgezelschap sloeg peper en andere producten uit het oosten op in het gebouw tot aan het eind van de 18de eeuw. Het gebouw werd in 1947 door de toenmalige eigenaars, de Enkhuizer zaadhandel "Sluis en Groot" geschonken aan het Zuiderzeemuseum.
Het museum reconstrueerde het 18de eeuwse pakhuis op de "peperzolder". Veel van het oorspronkelijke interieur is intakt gebleven. Inkepingen en nummers zijn nog steeds te zien op de balken hetgeen laat zien waar de planken waar eens de goederen waren opgeslagen, hebben gezeten.
Zuiderzeemuseum
Wierdijk 12-22
Enkhuizen, The Netherlands
Tel. +31 (0) 228-351111
www.zuiderzeemuseum.nl
