Week 3.
Maandag 14 januari.
Het wordt 30 graden, maar we komen niet buiten vandaag. We zijn allebei ziek.
Ik maak de wekelijkse blendles, die weer niet de moeite waard is om op mijn blog te zetten, maar ik zal die met eigen tubes opnieuw doen.
Ik maak nog een eigen werkje met Photoshop van de Falling Snow.
Ik ga vroeg naar bed en neem een codeïne tablet tegen de hoest, maar het helpt niet. Ik word doodmoe van het hoesten en al mijn spieren doen pijn, pas na 12 uur stopt het en ben ik in slaap gevallen.
Dinsdag 15 januari.
Met de neusloop gaat het beter, maar met mijn keel niet en ik heb geen stem meer. Ik transpireer erg en ik voel me een zombie en heb nergens zin in. Maar er moeten een paar boodschappen gedaan worden en we gaan samen even naar de Spar en de apotheek om een hoestdrank te kopen. Het is koud buiten met 18 graden en harde storm. Wat een verschil met gisteren.
Jos en Bea uit Paarl zouden vandaag hier langs komen om dan samen met Henk naar het vliegveld te gaan en proberen iets te regelen, dat ze goede zitplaatsen hebben in het vliegtuig van de KLM tijdens hun vlucht begin februari. De moeder van Bea is erg ziek en ze gaan haar opzoeken. Henk belt Jos op om dit uit te stellen omdat we allebei te ziek zijn.
Ik neem de mailtjes van de groepen door en ga van 11 14 uur weer naar bed en ik heb geslapen. De wind giert om het huis. Ik zit weer achter mijn pc en ik kan het toch opbrengen om 2 versierde letters te maken met Photoshop voor het thema van de mailgroep Beeldbewerking. Om 16 uur valt de elektriciteit uit en ik ga de boontjes afhalen, die we vanavond eten, tenminste Henk dan, want ik heb geen trek. Ik heb geen zin om te lezen en ga maar weer naar bed en lig af en toe te dommelen, want de hond van de buren is steeds aan het blaffen. Ik lig nooit overdag in bed, dus normaal heb ik geen last van die hond. De stroomonderbreking duurt 2 ½ uur en Henk roept me als de elektriciteit het weer doet en ik ga het eten koken. Ik bel het bridgen voor donderdagmiddag af.
Woensdag 16 januari.
Het heeft vanaf gistermiddag laat tot vanmorgen geregend en vanmiddag komt de zon weer door en wordt het 23 graden. Ik voel me iets beter en maak diverse lesjes van Photoshop, zoals een draaiende bol met honden en een kort lesje met golven in zee.
Donderdag 17 januari.
Mooi weer en 25 graden en harde wind. Een pc dag vandaag met een stroomonderbreking van 16-18 uur. Aangezien ik nog steeds niet fit ben, ben ik die uurtjes naar bed gegaan. Ik heb nu ook last van buikloop, heb daartegen een pil ingenomen en even afwachten of dat voldoende helpt. Henk voelt zich ook nog steeds beroerd. Wat zijn we toch zielig saampjes he. Ik heb niet meer gegeten, alleen thee gedronken en een kop drinkbouillon. Morgen weer een nieuwe dag.
Vrijdag 18 januari.
Hetzelfde weer als gisteren en ook weer een stroomonderbreking van 16-18 uur.
Ik ga mijn handtas en strandtas voor morgen in orde maken en een uurtje op bed liggen. Ansfride heeft nog gebeld of ik morgen nog meega met de uitstap naar het strandrestaurant. Ik heb vandaag niet zo meer getranspireerd en ook geen buikloop, dus ik ga mee. Henk niet, die heeft ook last van zenuwen op zijn maag of die verbouwing van ons huis wel in orde gaat komen, want het lukt hem moeilijk de betreffende personen daarvoor weer te pakken te krijgen. Uiteindelijk komt dan toch het verlossende telefoontje van de aannemer, dat ze op 28 januari gaan beginnen. Maar ja, eerst zien en dan geloven.
Zaterdag 19 januari.
Ik sta bijtijds op om op mijn gemak mezelf op te poetsen voor het uitstapje vandaag. Ik voel me redelijk goed. Ik krijg van Henk bij het ontbijt een preek, dat het 40 graden kan worden en er een groot gevaar is voor bosbranden. Sterk overdreven en ik kan daar helemaal niet tegen. Ik ben blij een dagje weg te zijn. Paul en Ansfride halen me om 10.15 uur op.
We rijden eerst naar een ander adres waar andere mensen die ook meegaan zich hebben verzameld. Dan blijken we met 7 personen te zijn, er is nog een dame afgevallen, die zich niet goed voelt.
We rijden met 2 autos via de R27 naar Langebaan en ik zit met Ansfride bij Gerrit in zijn nieuwe 6 persoons Honda. Het blijkt van zijn huis 123 km te zijn. In de andere auto zit Paul bij zijn buurman Wim en de dochter Jolly van Wim met haar man Steffen, die hier 3 weken op vakantie zijn.
We hebben snel kennis met elkaar gemaakt. Jolly heeft prachtige blauwe ogen en is bekend van reclamespotjes op de tv, maar ik ken haar niet, want ik kijk te weinig tv. Onderweg is het 26 graden, maar aan de kust op het parkeerterrein is het 22 graden. We komen om 12 uur aan bij het Seekos strandrestaurant Die Strandloper. Seekos is vis. Het ligt aan de baai van Saldanha. Het ziet er hetzelfde uit als het visrestaurant in Yzerfontein, waar ik een keer ben geweest met de bridgeclub, maar Die Strandloper is 2 keer zo groot en het is allemaal perfect georganiseerd.
Een overzichtfoto van boven het restaurant. Onder de groene visnetten staan de tafels en banken. Er kunnen 200 personen eten van een vast menu.
Het is erg primitief. De visnetten zijn verzwaard met boeien. Er liggen diverse oude vissersbootjes en allerlei materialen, dat met vissen te maken heeft. Er is ook geen bestek, je kan een mosselschelp gebruiken. Je eet van papieren bordjes, dus dat bespaart al veel afwas.
Het ziet eruit als een boma vuur in de open lucht-waaromheen de tafels staan.
Op een open vuur worden de ketels met voedsel bereid. Grote pannen met mosselen staan weer ergens anders op een vuur. De vrouw met geel hoedje is een van de kokkinnen. Wij zitten aan een tafel bij de ingang en dat is op deze foto helemaal achteraan in het midden. De baas houdt alles goed in de gaten en roept de mensen aan de tafels wanneer het hun beurt is om wat te halen en er zijn geen wachtende rijen.
Ansfride en Jolly kijken toe hoe de kokkin de paella in een schaal schept.
Er is ook lekker versgebakken potbrood
Steffen, Jolly en Ansfride bij de steen met het weerrapport aan de West Coast.
Het leent zich voor het maken van fotos, maar mijn camera wil niet werken. Gelukkig weet Steffen raad en het blijkt dat de datum uit het geheugen is gewist en als dat er weer instaat, dan doet ie het weer. Ik opgelucht.
Er staat een stevige wind. Het zand stuift niet, want het is vloed en ik zie alleen maar rotsen. Ik hoop ook nog een paar fotos van Steffen te krijgen waar ik zelf dan opsta.
Jolly en Steffen bij het vuur.
We beginnen met versgebakken potbrood met diverse verse marmelades (konfyt) en een portie mosselen in wijn gekookt. Op de foto de tafel met de papieren bordjes op rieten schaaltjes en je kan steeds een nieuw bordje halen. Dan zijn er klontjes boter en schijfjes citroen en er staat een keukenrol.
Dan lopen we naar de mosselen.
In de pan links zijn mosselen zonder schil in knoflook en rechts een grote pan met mosselen in wijn. Ik neem allen de mosselen in wijn.
Het smaakt me uitstekend. Maar erg veel trek heb ik niet, maar ik vind het heel leuk allemaal, hoewel ik met mijn rug op de koude wind zit en verwacht morgen weer ziek te zijn.
Ansfride en Paul. Op tafel staat nog een schaaltje met water en citroen om je vingers te wassen. Drank mag je zelf meenemen en er staat een koelbox naast Ansfride voor de witte wijn.
Intussen wordt de snoek geroosterd. Een vis met grote graten.
Dan komen er diverse gangen met vis van de BBQ,
De eerste vis is een harder en dat sla ik over. Er staan 3 dames met een mesje klaar om die vis op je bord schoon te maken. De afval gooien ze achter hen en daar komen de grote zeemeeuwen op af.
Dit is angelfish en die heb ik ook niet geproefd.
Ik sla enkele vissoorten over en eet alleen een stukje snoek en een beetje paella en de laatste gang is een halve kleine kreeft.
Per persoon is gerekend op een halve kreeft, de WestCoast Crayfish.
Een bij het restaurant thuis horende gitaarspeler luistert de sfeer nog een beetje op en hij gaat diverse tafels langs.
Het hoogseizoen is voorbij en het restaurant is geopend op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag voor de lunch en vrijdag ook nog voor het avondeten. Het is om 16 uur afgelopen en deze heerlijke maaltijd kost R160 en je mag je eigen wijn en drinken meenemen. Ik heb alleen een fles water meegenomen en van Paul een glas wijn gekregen. Op de terugweg gaan we langs bij een Nederlands echtpaar, dat in Jakhalsfontein woont aan de kust. Die wonen daar in een prachtig huis in the middle of nowhere, daar moet je van houden. Op het landgoed lopen diverse struisvogels rond. Ik kom thuis om 18.45 uur waar Henk net aan zijn avondeten is begonnen. Ik ben wel moe en heb een beetje last van mijn rug, doordat ik met mijn rug op de wind zat en ik heb vandaag ook weer veel gehoest, maar deze dag heb ik wel enorm genoten en dat pakken ze me niet meer af.
Wie de sfeer wil proeven, kan een kijkje nemen op http://www.strandloper.com/
Zondag 20 januari.
Ik sta op met flinke keelpijn, maar dat zal ook wel weer overgaan. Ik voel me minder goed dan gisteren en duik in de middag een paar uurtjes in bed. Het blijkt weer helemaal mis te gaan. We zitten weer een paar uur zonder stroom. Ik heb geen trek in eten en ik ga om 19 uur al weer naar bed.
22-01-2008, 00:00 geschreven door Princess
|