Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
eindelijk ... 't is zover, we zijn gestart, mijn lieverd heeft de teugels in handen genomen om de gekoesterde gedaanteverandering van onze living aan te pakken.
na lang twijfelen gaan we zelf aan de slag, we kunnen dan op eigen tempo werken, en ontsnappen zo -
-aan het ontmantelen van onze dageljkse leefruimte ..
-een tijdje (?) in een grote chaos leven...
- klaar zitten wanneer de schilders binnen stappen, want ze hebben vlottende uren !!
vorige week zijn we met de voorbereidingen begonnen... eerst sorteren wat wel en niet past bij de nieuwe look, de lapjes, uitgegstald zilver en porselein heb ik geruime tijd verbannen, alles netjes opgeborgen in plastic boxen,
de verf en andere benodigdheden zijn aangeschaft...schema opgemaakt ...
kleur ...van koffie met weinig melk naar eierschelp ...
vorige zaterdag is mijn ploegbaas de ladder opgeklomen , ik bevorderd tot ZWIJGZAME "haldis"... zo is de afspraak.... en het lukt !!!
ik geef geen kommentaar maar mijn brein draaid op volle toeren, graag wil ik één klaproos schilderen op een van de muren.... maar ssst!
toch was ik gisteren en vandaag een bezig bijtje ... mijn hersencellen zullen het geweten hebben ...
tegenwoordig zijn al die electronische speeltjes (andere ook ) gemaakt voor een korte duur en belanden ze op het containerpark ...
in een oogopslag een tegenspeler worden van frank of sabinneke ...daar raakt je aan gewend...
de kerstman was bij de pinken... en ik kreeg de opdracht (!!) dit spul aan de praat te krijgen.
nu schrikt me dat niet af, er daalt een rust over me, alle stress verdwijnd, 100% concentratie ... als ik mijn "tanden" ergens inzit laat ik niet los...
het heeft inderdaad uren geduurd, het buiten-en binnenstation waren vrijvlug simultaan.... dan manueel verder .. beetje bij beetje kreeg ik inzicht.. ineens viel mijn € .... ik merkte dat het "menu" maar enkele seconden open bleef... dus vlus "up" down" en set .... ik bespaar jullie verdere details...
't was tof , 't was fijn, 't was... vul zelf maar in... maar wat ben ik blij, tevreden, kontent... dat het eindejaars gedoe voorbij is ... en ik denk niet alleen te zijn...
kerstboom en versiering hebben op 2 januari bedankt voor hun diensten, alles staat terug op zijn plaats, ..
weer vrij en ongebonden aan tradities die dikwijls zonder enthousiasme in stand worden gehouden ...
heb je vrolijk en vlug een rode kous tussen je witte kookwas laten zitten...en je, alsook man lief, met roos ondergoed mag rondlopen... ...wel geen nood... een nieuwe wasbeurt met flink wat javel en alles is terug parelwit...
maar het tegenovergestelde ?,
enkele weken terug hadden we hier een "javel" ravage....
man lief is ervan overtuigd dat zijn kleding altijd "antivlekken"is en hij alles overal kan dragen...
-de vuilniszakjes uit de keuken worden door hem naar de container
in de kelder verhuist... doch, ijverig zoals ik ben, lagen er, op de bodem van de sorteerbakjes, vodjes doordrenkt met wat javel...dus .. zakjes nog vochtig(nat).... resultaat...
een jeans met witte stippen ..... modern zei ik maar de broek verdween...in de kast
die vodjes laten verdwijnen was de boodschap, spoelen en nog eens spoelen, wat laten drogen... en de vuile was in...
in een vrije val streken ze neer op een de beige zomerbroek die moest opgefrist worden voor de winterslaap...
enkele dagen later wasdag... daar stond ik met een woestijn camouflage broek in handen......beige/wit/licht roos...
in geen tijd was ik bij het kruidvat om textiel verf en zout....
ben er 2 dagen mee bezig geweest( wasmachien) maar de resultaten zijn verbluffend..
de jeans is diep blauw..
de beige broek waarvoor ik zwarte verf kocht heeft een mooie zwart/bruine kleur...
iedere dag is voor ons identiek we doen en willen ( of ongeveer ) naar eigen denken... maar het WE blijft iets speciaals... oh ik bedoel niet boodschappen gaan doen en in de weg lopen van de werkpaarden ... !!!!
nog later uitslapen ...uitgebreid ontbijten... de uitgebreide zondags babbel ( in aanvulling van de dagelijkse telefoontjes) met de kinderen...
lezen,... maar ik heb napoléon en joséphine in de notre dame achtergelaten voor hun kroning als keizer en keizerin.. bitter koud, de kerkleider ijsberend en zonder pausmobiel... uren gingen voorbij..
de corsicaan speelde selfservice !!!
vandaag was ik in een culinaire stemming : dit is het resultaat : kleine limburgse vla met veenbessen...
4 december 2014 EN DE ILLUSTERE ONBEKENDE IS .....
HORTENSE DE BEAUHARNAIS (DE VERGETEN KONINGIN VAN NEDERLAND )
ja het was hier windstil de laatste tijd,... ik zit namelijk met mijn neus in de franse geschiedenis ...
alles begon met het bekijken van een uitzending " un jour, un destin" over hortense de beauharnais, ... beetje bij beetje maakte ik kennis met een opmerkelijke vrouw, haar afkomst en entourage...
ik kwam tot ontdekking dat mijn geschiedkundige kennis over de periodes na lodewijck de XVI en zijn verspilzieke marie-antoinette....onder niveau was, een grote mengelmoes....
tijd om deze euvel weg te werken,... in de toegankelijke non fictie literatuur te duikelen...
en ja de puzzelstukjes beginnen chronologisch in elkaar te passen tot 1800... ik zal er dus nog een tijdje met plezier vertouven ..
wat blijft er ons nog over van vroeger, pas op ik zeg niet dat alles beter was... zeker niet !!! maar er zijn tradities waar niet aan gesleuteld mag worden...
augustus ...
de vacantie ligt nog zwaar op de maag,
moederdag vieren is een must ...verdienen ze dan niet gans het jaar geeerd te worden ?
de hooglopende schoolkosten vreten de geslinkte budjetten verder op ...
zonder erg zien we bij 30° de indoor kerstmarkten opduiken... op sletsen en bermuda tussen het namaak groen ... slurpen van een dampende gluwein ....
sint niklaas mag er nog even bij, goed voor de verkoop, mag voor of achter ergens plaats nemen, waar zijn de mooie uitstalramen ?de hemelse muziek..
29 november ll, een groot shopping center heeft de sint al terug naar spanje gestuurd, zijn verbijf afgebroken ....plaats maken voor de kerstman....
de cavaoorlog is losgebarsten,(of moet ik champagne zeggen voor de blasés) de prijzenstrijd zal hard zijn !!!...de koppijn ook... maar ja de schone schijn...
goesting ? ... wie zijn hartje gaat niet sneller kloppen bij dit beeld ?...
maar rond het eten van deze lekkernij hebben we wel allemaal onze gewoontes :
thuis worden meestal de cholesterolwetten toegepast ( of bijna !! ), zelf gemaakt in een of andere olie,goedgekeurd door europa, bijna één voor één vetvrij gemaakt met keukenpapier, amper zout, een veegje mayo, met mes en vork...!!!
maar wat heerlijk ... ergens...
ze te eten in volle anarchie... een gloeiende puntzak, wisselend van hand... de frietjes als ontluikende bloempjes tussen mayo en pickels, glinsterende zoutkorreltjes... met duim wijsvinger zoeken naar een favorietje, even blazen... en dan !! genieten
geen houten vorkje ,je moet ze voelen ... het zakje is diep, vet,besmeurd, de laatste lievertjes laten zich niet spoorloos vangen...
maar het kan ook al eens tegenslagen, ooit, jaren terug zag ik iemand
zijn gouden trofee laten valen in de goot, radeloos stond hij erbij en ging zijn weg verder ....nooit vergeet ik dit beeld....
belofte maakt schuld, en ja ani het heeft gewerkt. mijn notaboekje heeft me het volgende verteld :
op zoek naar afkoeling in het shopping center... "sales" periode... gevaren zone rood... concertratie... natuurlijk ben ik niet van plan veel eurokes uit mijn portemonaike te laten ontsnappen...
we draaien het hoekje om en daar, een mooie (zijn ze niet allemaal mooi) winkel met schoenen en handtassen... ik ken de winkel .. geen vuitton of chanel ( maar ja wie koopt dat !! ) ... hier is alles betaalbaar...
groot, klein, geel groen zwart fuschia of alles gemengd,goud zilver, een strasske hier een flochke daar...speels... maar ook het klassieke/moderne genre,
ze zien er beeldig uit in hun zuiver namaak leder... je hoefde maar 15€ uit je eigen buidel te halen en kon onmiddelijk je aanwinst vol laden... want ja waarom nog wachten tot thuis als er hier een
cattwalk met toeschouwers l was....
fier als een pauw slenter ik naar de boekenwinkel... en maar neuzen... neuzen... maar wat ruikt hier zo ?!! keek van links naar rechts ...?' k stond toch te midden van mijn vrienden ...niet in de vismijn van nieuwpoort..
... de handtas geurde als de pest ..mijn brein registreerde een oude vergeten visnet aan mijn schouder!!!
thuis gooide ik haar tussen de bloemen en planten.... frisse lucht zou haar deugd doen...
alle ditjes en datjes geprobeerd.... febrèze en andere zijn absoluut mijn ding niet dus tijd voor de grove middelen ....
grote emmer vol warm water....overvloedig waspoeder "witter dan wit".... sacoche en zakjes binnenste buiten gedraaid en zonder pardon in het sop.....
gedurende enkele dagen heb ik ze laten sudderen , het drogen, niet gespoeld, heeft ook nog zijn tijd gevraagd .....
maar het was me gelukt.... ik rook en riek de geur van wind, zon, regen ...
....wel ik bezit ook zoiets.... of beter gezegd een e-reader... maar ik zeg er onmiddelijk bij uit noodzaak ...
mijn handen zijn ook niet meer van de jongsten .. hebben tijdens mijn loopbaan heel wat dossiers, mappen, papieren; archiefdozen verplaatst en getild... dus als een boek bv "val der titanen" 1kg200 weegt zeggen ze "zut, ga op 'n ander wij zijn met pensioen"...
zodoende was het kiezen of delen ...
en daar zit of lig je met een grote sardienendoos in handen, je kan ze volledig naar wensen instellen, helderheid, grote of kleine letters... horizontaal of vertikaal ...'s avonds/nachts mengt het kille blauwe licht zich gelukkig met de zoete gele gloed van je nachtlamp...
blz.ondraaien gebeurd met een "touch".... maar niet eender dewelke...druk je krachtig maak je een sprong in het verhaal,. zacht is hij nog koppiger dan een ezel... vergeet zeker je bladwijzer niet ....anders is het "touchen" zonder einde..
eerlijk, ik ben gelukkig met mijn geschenk!!! ...maar toch blijft HET BOEK op de troon zitten...
de kleur van het papier, de geur van inkt... van ouderdom ..de bibliotheek voorbij gaan en even wegdromen .....
jaren terug leerde ik deze sympatieke man kennen in een ontmoetingscentrum voor validen en gehandicapten, de adonissen waren lang uitverkocht op het ogenblik dat hij de wereld aanschouwde..maar met zijn , 60 j, 1m55 , vlotte babbel wist hij iederen te bekoren...
toch beperkte zijn wereld zich tot de duisternis...
maar ook over dit voorval vertelde hij gelaten en met humor:
"samen met zijn fanfare maten,hij speelde tuba , stonden ze tijdens één van de vele rustmomenten, gratis te genieten van het koude gerstenat .. voor wat hoort wat en de eerste noten werden ingezet...ambiance...
plotseling stopte mauriske met spelen en riep " ALAI WEE DOET DA LICHT HEER AOUT"... mauriske was blind ...
hij ging naar het blindeinstituut, kreeg wat vaardigheden mee, oa macrame bloemenhangers maken,zijn favoriet tijdverdrijf ... toch probeerde hij er het beste van te maken, zijn zelfstandigheid was hij verloren....maar hij kon rekenen op hulp..
maandelijks hadden we onze uitstap naar zijn oogarts., altijd een plezante boel, bij ons vertrek in het centrum was het steevast....
...arm in arm op het ritme van zijn blindestok naar de stad.. als afscheid riep hij "we zijn naar de miekes"..
geen leugen... de praktijk was gelegen in het midden van de warme buurt van A... de wachtkamer was de perfekte uitkijkpost om het wel en wee van de meisjes van plezier te volgen...we gingen ruimschoots op tijd in de hoop lang te moeten wachten...
ik probeerde zo getrouw mogelijk alles tot zijn verbeelding te brengen ! .... de sfeer was ontspannen luchtig..
maar ik wist dat mauriske daar heel gespannen zat , benieuwd op het verdickt van de arts.... was alles nog goed met zijn ogen !!! ???
och wie heeft er zich nooit versproken, een of andere joke uitgehaald die eigenlijk uitdraaide op een blunder.., een ouderdom foutief ingeschat ... mij overkwam oa het volgende :
ieder appartementsgebouw, met allure of niet, heeft zijn eigen "gazette", met "intra/extra muros"netwerk... haar zintuigen zijn overontwikkeld... de perfecte M16 agent... !!!
tijdens onze verhuis maakte ik reeds kennis met de dame, oppervlakkig schetste ze, zonder roddelen, het reilen en zeilen van de bewoners...
het was een echte boma.. dito kleren, zakdoek in aanslag onder het schouderbandje van haar BH, ( een mater dolorosa op bevel ) wel moest ze regelmatig haar ondergoed met beide handen terug optrekken tot haar middel.
en op een middag ging de bel... helemaal over haar toeren, tranen met en tuiten strompeld ze binnen...
- och mme M.... wat er ? ...
- mme DM... onzen tom is zojuist gepasseerd !!!
- ja ? was hij ziek ?
- wel, hij was wat gaan rusten en lag op bed, bij het recht komen zakte neer... daar ligt hij nu op de tapijt .. dood....
ik kreeg het warm en koud..wat nu ? het medeleven nam de bovenhand en stuntelend kreeg ik een hele litanie van "deelnemingen" uitgesproken....
verzonken in haar leed stamelde ze verder ... zo jong, 10j.,
zijn zwarte pels blonk als de nacht, zat bij aan tafel,iedere avond gingen we samen wandelen, nog juist een nieuwe halsband gekocht ,
zijn ....
het arme mens was over haar hond bezig ...
vlug zat ik op dezelfde golflengte ...
mevrouw M... is nooit op dit voorval teruggekomen... ik ook niet !!!
we zijn zeer goede buren geworden ,vaak ging ik 's morgens, als de kinderen naar school waren ,een tasje koffie drinken...
enkele uren voor haar overlijden belde ze me op , ik ging onmiddelijk naar 't ziekenhuis...ze zag me ..prevelde nog enkele woorden en viel in coma....