Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
tijdens de versmachtende temperaturen enkele weken geleden gingen we verkoeling zoeken in het shopping center !!!!...orignigeel is anders maar kom.. ..
de winkeldochters en andere chinese bijeenraapsels lagen troosteloos te wachten om het zakencijfer van hun gastheer de hoogte in te duwen... maar iedereen sjokte voorbij ... naar waar ???...
genietend van een wijntje was het best gezellig deze "weg en weer" te observeren.... een driegeslacht palmde de lege ruimte naast ons in en onderbrak de golvende stroom.... eerder van het chique genre,diskreet... toch werden mijn alerte antennes geaktiveerd ....
grootmoeder het klassieke type, witte bloes, grijs mantelpakje, parelen halsnoer..zwaaide de septer
dochter lief ... sport habillé nam plaats rechtover haar en knikte instemmend als maman besliste de vleesgeworden pop, van een jaar of vier, aan het hoofd van de tafel te plaatsen...
de menukaart werd opengeplooit en maman begon een charme offensief naar de kleindochter...met een lach tot achter haar oren, liet ze haar porseleinen tanden, witter dan wit (marcel ! gezien !!!), glinsteren, geen moeite om de ganse litanie lekkers, met de nodige intonaties, aan het kind te verkopen ... ze beelde alles bijna uit.
verder beeld zonder klank ... tot de dienster een 3xxxl formaat pannekoek met ijs , room en fruit voor het prutske deponeerd...het kind was overweldigd ,hulpeloos....
maman en dochter staken graag een handje toe maar het popje was vlug verzadigd...
geen nood aan de slag...mes en vork hadden ze al in handen... de etiquette belande in de sacoche, de doudou als troost bij fifieke... als aasgieren verslonden ze het lekkers...
wel ik had hier geen goed gevoel bij...
als je het mij vraagt wisten ze van bij het begin wie er een pannekoek ging eten !!!.....
kleuren is voor kleuters en kinderen die braaf moeten zijn hoor ik jullie zeggen... en ook ik stond vierkant achter deze mening...
maar blijkbaar is dit nu de uitlaatklep voor getresseerde
volwassenen, uren en uren kunnen ze hun fustraties, fileleed, en andere geestlijke ongemaken wegkleuren...
langs een omweg was zo een exemplaar in mijn bezit, eerlijk gezegd stond ik niet te springen om mijn vaardigheden boven te halen...
tot een sympatieke kennis me voorstelde een middagje naderkennis te maken ... ongedwongen vrouwenkletsen....
toch wilden we iets om handen hebben... als bleek dat we beiden een kleurboek rijk waren maakten we een afspraak...
gewapend met kunstboek en een halve meter kleurstiften belde ik om 13 u aan.
alles was in gereedheid gebracht en we gingen aan de slag in het gezelschap van een glaasje wijn..
mijn vriendin in spe liet haar kleurstiften glijden.. pirouettes maken om te eindigen in een glamoureus samenspel ... terwijl ik aan het knoeien was.. . maw al twee blz naar de vaantjes !!! mijn derde was beter als je niet meerekend dat ik serieus buiten de lijnen ging ... wolken liet ontstaan... mijn papier liet vervellen !!!
nu geef ik mijn nederelaag gif toe, maar zou het niet een beetje aan mijn extra goedkope stiften gelegen hebben... 50cm in een plastieke zak... meer kleuren dan de regenboogrijk is en dat allemaal voor 2€..
maar het belangrijkste is dat we een fijne middag hadden en ik er een polyvalente kunstvriendin bij heb....
gisteren namiddag vlug wat boodschappen gedaan... ons dorstig ijzeren paard gelaafd met.. gouden drank !!!
't was benauwd ... waarom niet eens bij makro binnenwippen ...
in tegenstelling tot andere grootwarenhuizen, waar er geen WC is , of je anders de halve stock mag doorkruizen .. kan je hier gebruik maken van een vijf sterren accomodatie ... de hygiene dame beheerd vanuit haar anti chambre haar domein met verve ....alles is kraak proper... lichte geur van ontsmetting... blauwig licht...
toch er eventjes gebruik van maken...
maar alles was ontruimd, geen levende ziel te bespeuren...
in de dames ruimte stonden enkele deuren uitnodigend open...
ik aarzelde niet ..ging naar binnen.. sloot de deur... plotseling ,als een donderslag bij heldere hemel, doorboorde een door micro versterkte tenorstem de stilte :
IS ER ZOJUIST GEBRUIK GEMAAKT VAN RUIMTE 1 ?... doodse stilte... maar ja IK zat daar WEL ...
en met klein stemmetje : ja...ikke... mag dat niet ?
op dat ogenblik verschijnt er een hand, onder de opening van de deur met enkele vellen toiletpapier...
excuseer, maar de grote rol is op en ik wacht op een levering...!!!
alles was opgelost ,.. haar nering draaide terug op volle toeren...maar ik kwam tot ontdekking dat ik geen geld bijhad... ze vertrouwde me en ik kon even naar buiten..maar kwam wel terug....
sterug naar de jaren stillekes .... de tijd gomde de diepe sporen van de oorlog tot een nare herinneringen en bracht stilaan de zo gemiste etenswaren terug ....
en zo ook de ijskreem...
het houten been , oudstrijder van de grote oorlog, liet zijn paard inspannen en reed langs de straten om zijn ijs te verkopen, jef de kremboer had zijn voordeur vervangen door een kleine toog en de bediening ging vlot vanuit zijn " schone plaats"....
en zo werden zon- en feestdagen "hoogdagen" !!!
maar marie therèse en echtgenoot, hard werkende zelfstandigen in de bouw, zagen een gat in de markt... schaften een autotje aan, en mits de nodige aanpassingen kregen we in ons dorp een gemotoriseerde ijskreemkar.....
het was echter geen rijdend ijssalon, marie therèse die door OLH bedeeld was met een kloek uiterlijk troonde fier, in hagelwitte schort, tussen haar nering...
rechts van haar was een toogje gemaakt en met een kwart draai van haar bovenlichaam nam ze de koperen stolp, die ze even kwijt kon op de dichtgemaakte achterbank/laadruimte, en in eenzelfde bewegen nam ze de nodige wafeltjes...
de bediening kon beginnen, ...
geen toeters of bellen.. de tamtams van ons dorp deden hun werk.. marie therèse gouden zaken...
konden we maar , bij het bekijken en beluisteren van de nieuwsberichten zeggen " ze zoeken weer naar sensatie en publiceren maar wat.... 't is "komkommertijd"...
neen...
't is allemaal de harde, rauwe, alles overheersende realiteit... zoveel leed, zoveel tranen, zoveel gemis van geliefden , kinderen vol verwachtingen, klaar voor de grote ontdekkingreis.. het aidsonderzoek getroffen in haar ziel ...
weer bootvluchtelingen ten prooi van malafide bendes..
weer busongevallen met slachtoffers ...
gans het midden oosten is een kruitvat....de regio staat op springen...
een koude oorlog, of hoe moet je het noemen ,is niet ver...
oekraine... rebelellen, propaganda, pro of contra ,wie laat de poppetjes daar dansen .....
de wapens blijven gloeiend heet...
in belgie krijgen vele werknemers als toemaat op hun vakantie de vooruitzichten van een ontslag...
de politiekers ..........
ik wil geen moraalridder zijn, mijn ogen sluiten voor al deze droefenis , maar beleven we voldoende de mooie dagelijkse dingen om ons heen ?....
sinds de verkiezingen is het hier beeld zonder woorden geweest, ik kan jullie verzekeren ik zit er voor niets tussen dat het daar allemaal wat stroef gaat... ze doen maar.
ook ben ik niet vreemd gegaan met FB, inderdaard ik wil bij blijven, hou mijn aantal vrienden zéér beperkt, ga hier en daar eens kijken, schrijf een korte reactie.... eerder dan het " vind ik leuk " want als je dat aanklickt verschijnt er " vind ik niet meer leuk "...nonssens !!!
maar eigenlijk zat ik zonder inspiratie, het liep hier zowat in het honderd, en vroeg om aandacht...
maar gelukkig tuft ons treintje met inzittenden weer verder .....
en nu het serieuze werk...
ik ben nu in mijn confituur fase..
onze oudste dochter lust enkel aardbeiencompot.... dus mij wacht de aangename taak haar diepvries te vullen met een wintervoorraad ..
sinds ik ,dank zij madame confituur, deze lekkermij maak met kruiden en andere ingredienten zijn mijn lieverds er verzot op bv..
bewust hebben mijn letterjes geen kleurtje...nog 6 x slapen en we mogen gaan stemmen, mogen... moeten we onze burgelijke plichten gaan vervullen... bijzitter of niet allen daarheen...
vergeten zullen we het zeker niet... sinds maanden worden we gehersenspoeld ...vooralles en nog wat.... beloften slingeren de pan uit... debat hier verspreking daar.... rechtzettingen...voor de liefhebbers beter dan een soap..
en dan doe je de stemtest.... zonder commentaar !!!
och je hoort me niet zeggen dat het vroeger beter was, onze jeugd weet tegenvoordig waarover er gesproken wordt ... heeft een eigen mening en goed ook ... meetal kleurden wij het bolletje volgens de overtuiging van onze ouders... !!!
och als we ons maar goed voelen !!! worden we niet te veel beinvloed door onze omgeving...
wel zoals ik vorig jaar in augustus aankondigde ging ik op dieet... neen geen drastische bedoening op water en droog brood ...rustig aan, ik gaf mezelf een jaar ( of langer ) om op mijn streefgewicht te komen. mijn eigen versie van de WW heeft me geholpen al twaalf kilootjes achter me te laten... (nog acht te gaan )
ik verzeker jullie niet chagrijnig te zijn geworden... mijn knieen zijn me dankbaar maar blijven versleten spelbrekers...enkele kleine ongemaken hebben het hazepad genomen...
ik ben natuurlijk geen lopende kapstok.. zal ik ook nooit zijn...
dus het gaat stilaan de goede kant op... een klein complimentje hier en daar is bij iedereen welkom...
laatst kuierenden we door durbuy, of beter gezegd strompelende ik achter de rollator die moeite had mij over de kinderkopjes te loodtsen ...mooi stadje..eten en drinken ... winkeltjes of winkels die hun hebben en houden onder grote parasols op straat etaleren... welke vrouw kan weerstaan aan rekken met kleding ???...kan ze eigenlijk niet altijd iets gebruiken ???...
en maar neuzen ...tot er plotseling een stem als een klaroen mij toeriep : madam voor de grote maten moet je binnen zijn....
aan ons... zoals iedere gepensioneerde had ik een boordevolle agenda de laatste weken.. allez agenda is veel gezegd maar wel chiquer dan "den almenak"....
neen niets te maken met het bezoek van obama, niemand heeft hem toch gezien, de buren van het kerkhof in waregem werden achter hun rolluiken vastgehouden, vergaarputten dichtgelast... de rode duivels hebben mijn sympathie doch volg ik de berichten maar met één
oor, spijtig dat stromae (maestro) maar in één taal zingt... zijn kleding lijn is niet voor mij bestemd !!!....uiteraard ...
gepraat met mijn buurvrouw heb ik ook niet want die zit sinds weken gekluisterd aan haar tv... volgt cancelarra.. ronde van dit en van dat.. ja, naar tom bonen vraag ik niet meer want zijn seizoen zal weeral voorbij zijn, eens gaan winnen in oman en de klus is weeral klaar.... met de verkiezingen ben ik ook niet bezig geweest, alles is
toch al in kannen en kruiken !!!!..
wat dan wel... maar vergeten jullie niet dat het zonneke veel heeft geschenen en ik op mijn terras heb gezeten tussen al mijn plantjes,
paasbloemen, narcissen... alles veel te vroeg maar wat een weelde...ook nog een nieuwe parasol aangeschaft....
boeken verslonden... voor de eerste x hollandaise saus gemaakt...
flan taart gebakken (dank U jeroen) ,samen met onze kleindochter cluedo(aanrader) heb gespeeld...en verloren ...
de pot van een bamboeplant tegen mijn neus heb gekregen en veertien
dagen met een blauwe snor ( van neus t/m lippen ) heb rondgelopen..
kortelings melde de pers een diefstal...een dame had dringend vervoer nodig en nam een eenzame, werkloze, fiets mee op uitstap...
tijd om na te denken hadden ze niet... wel werden ze goede maatjes..
de bloemetjes op het stuur gluurden fier naar de voetgangers.. de pedalen blij met de krachtige aandrijving...
in alle eerlijkheid werden ze dan ook royaal beloond met enkele euro's onder het zadel en een briefje met excuses aan de eigenaar..
een belletje ging rinkelen toen ik dit las, samen met onze oudste, 25tal j. terug, hebben wij een soortelijk voorval meegemaakt ...
op stap ..zij in een afstandse rollwagen..hertstellend van een operatie, been van onder tot boven in de gips , gemakkelijk was anders maar toch genoten we van dit uitje...
maar de voorste bandjes zagen het anders, liever luie dan moe... en gaven er de brui aan ...
daar stonden we te midden van een wandelende massa die ons geen blik gunde ...
hadden we nu maar een fietspomp !!... mijn dochter geparkeerd... ik op zoek naar een rijwiel met bijbehoren... en daar stond mijn redder tegen een boom... in een handomdraai was ze van mij en spurte als een dief in de nacht terug...
helaas er was geen oppompen aan .... er bleef ons enkel nog de terugweg te nemen.... met een invalidewagen die zelf gehanvend was...
en alleen op de twee achterste wielen reed ...ik had moeite met het evenwicht te behouden en S gipsbeen hoog in de lucht kon voor een ambulant kunstwerk doorgaan...
....uiteraard ...
..
