Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
ooit was mijn dorp en echt "dorp", voor BHV waren ze nog baby sokjes aan 't breien, iedereen sprak dezelfde taal, beter gezegd dialect,de notabelen beschaaft vlaams, en daar waren ze fier op, toch werd er al een gedweept met de taal van molière. zo de naam van het mooie kasteeltje, met park, onder de kerktoren " la malibran ",was dit een voorbode van al onze huidige ellende ?
straten waren vrij van auto's,de Onbekende Soldaat had het dorpsplein voor hem alleen en kon ongestoord mee luisteren naar de roddeltantes.
de laatste zondag van augustus was het klein kermis, eind september de grote met jaarmarkt.
't was grote vakantie, nieuwsgierig volgden we de aankomst van het kermisvolk ," de boetsotos, 't rattekot, 't meuleke, de zweeg" en dan waar we allemaal op zaten te wachten...". VIRGINEE ME EU FRUTKOT." haar kraam en woonwagen werden blindelings voor de sacristie geplaatst. mijnheer pastoor at zelf graag frietjes, dus hij moest juist zijn deurtje open doen,virginie zorgde voor half pensioen.
maar waarom was virginie een mythisch persoon voor ons, eerst en vooral bracht ze iets dat we, in die tijd, niet alle dagen konden eten, niemand had een elektrische frietketel, je moest grote frietaardappelen vinden,. in ijzeren vulkaantjes op uitbarsting werden ze klaar gemaakt, brandwonden waren scheer en inslag, de pompiers waren toen nog vrijwilligers, en menige keukens gingen in vlammen op.
haar rechter, hand in goede en kwade dagen ,stelde een eind aan de spanning, het kraam ging open, en daar daar stond ze, een van vlees en bloed geworden tante sidonie, rijzig, peper en zout haardos,lijkachtig geschminkt, wat rouge, fijne lippen, een glimlach, knipperende ogen, gouden armbanden aan haar oren, schort juist vanonder het strijkijzer, haar handen waren perfect, lang smal kortom"puntzakhouders". alles stond klaar, vergiet, schepper, strooidoos met zout, papier, puntzakjes, het vet op temperatuur. met chirugische precisie werd er nu gewerkt, alles in ijltemp, een groot, een klein, mayonaise of pickles alles vooraf genoteerd, en dan... was ze klaar, keek je aan , ontblote haar nogal grote tanden en zei ... "tes draa freng e half " iedereen volgde ,met grote gretige ogende uitverkorene.. en wachtte.
buiten een cervela, die we niet mochten kopen van thuis,en een hard gekookt ei, was haar aanbod kompleet; mij hoort je niet zeggen vroeg was het beter, nee, maar de waardering was groter. de berepoot, curry worst sprecial, vleeskroket, bami schijf, frikandel,vlampijn en consoorten, 20 verschillende sauzen van andaloes over curry naar tomatenketjap en nog word er gevraagd : HEB JE NIETS ANDERS ? !
