Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
28 FEBRUARI 2012 WITTE JASSEN...... het witte jassen syndroom. ook last van.? wel ik wel... niet dat ik een doetje ben, heb een hoge pijngrens, en van spuiten val ik niet flauw , maar van een bloeddrukmeter en dokter ben ik bang... de witte jassen zijn nu wel verdwenen, maar schrik niet ...
bij ons thuis, och 't was goed bedoeld, maar ze dachten dat kinderen de waarheid niet moesten weten en het ging dan als volgt :
" kort na de oorlog was het de gewoonte, de amandelen van de kinderen te verwijderen, men ging daarom niet naar het ziekenhuis maar een bevoegd persoon kwam bij de huisarts en daar was het verzameling geblazen . zo een "evenement" werd ook in onze familie georganiseerd. enkele taxis gemobiliseerd, de nodige dekens, voor de terugkeer, en alles werd ingeladen.
mij was verteld dat ik een fantatische dag ging beleven, we gingen naar de kermis en alle neefjes en nichtjes gingen mee.. niet moeilijk dat ik huppelend meeging. groot was mijn verwondering bij het zien van die witte jassen.. maar de choroform deed vlug zijn werk.. eenmaal thuis was er inderdaad ijskreem maar ... slikken was wat anders... en er waren complicaties ... de basis was gelegd... ik was geen 5j.
en zo zou ik nog kunnen verder vertellen... reeds op jonge leeftijd nam ik de beslissing nooit tegen mijn kinderen over een dokters bezoek of wat dan ook te liegen... en ik heb mijn woord gehouden.
ONZE UITSTAP .... het is zover, we kunnen terug een stapje in de wereld zetten, maar 3dagen tussen 14 en 15 u, hebben we nog huisarrest van de kiné.
onze vierwieler had er de brij aangegeven na vier weken stilstand, alle fut was eruit. schoonzoon I bracht kabels voor de nodige voeding gedurende 24u. en schoonzoon II liet hem wat km eten, kwestie van op krachten te komen.
maar waar zouden we gaan, wandelen is nog beperkt, 't winkelcentrum te druk ...te warm...
eureka.... we zouden naar de kringloopwinkel gaan, alles onder een dak en parking ervoor, zetels en stoelen à volonté, zitbanken voor de rekken met boeken, je kan al zittend kiezen.... we gaan al jaren naar de kringloop en hebben er al vrachten boeken buiten gehaald... geen oude versleten exemplaren, soms nieuw of amper gelezen, een zeer degelijke keuze, van mooi ingebonden ,grote klassiekers,hedendaagse literatuur,levenbeschrijvingen tot romans "a l'eau de rose ",
soms stel je de vraag, in godsnaam waarom doen de mensen dit weg?
er word hard gewerkt aan het imago van deze winkels, vroeger was alles zowat "neergezet". nu krijg je het gevoel in een winkel rond te wandelen. zaterdag kregen we een uitnodiging voor een "nocturne" met vernissage, een kunstenaar ging er zijn werken tentoonstellen...
