Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
DE KEUKENTAFEL ONZE VRIEND is het jullie al opgevallen, maar de keukentafel is terug van weg geweest, gedaan met de bekrompen keukens waar enkel een jarenlange volgelinge van de weight watchers haar punten kon tellen..
het hart van het gezin ontbrak DE TAFEL . de keukentafel, waar ieder gezinslid zijn eigen plaats aan had, waar lief en leed besproken werden -werkterrein van moeder, schilde er de aardappelen en groentjes op, gist liet rijzen, met het wafelijzer het beslag tot goudgele hartje omtoverde; haar strijkdeken had, in de zomer, een haat liefde relatie met het vlakke oppervlak.... -vader bracht precisie knutselwerk mee naar binnen, in ons geval kregen hier de pijpen hun grote schoonmaak, mijn vader wist juist hoe het moest, ooit had moeder ze grondig onder handen genomen, met desastreus resultaat voor de pijproker... -de kinderen maakten er hun huiswerk aan, kleurden of schilderden, deden een poging hun mecano ineen te steken...
niet zelden hoorde je "mag ik ook een plaatsje, heb je bijna gedaan, opruimen we gaan eten..
maar wat er ook aan gebeurde, ze was achteraf kraak , kraak proper...
er werd aan gepraat, geluisterd, ook buren of vrienden die onverwachts langs kwamen schoven bij aan,..
de KOOKEILANDEN zijn de moderne keukentafels geworden, ongedwongen samen zijn, elkaar zien, horen, voelen ....
in ieder van ons schuilt een keukenprinses of prinsesje, en met jeroen als mentor moet dat lukken, zojuist heb ik kalfslever met sjalotjes in madeire gemaakt, beste te doen... niet alles van zijn dagelijkse kost spreekt mij aan, maar gerechten die je soms jaar en dag maakt worden wat aangepast, zoals mijn sjalotjes die ik stoofde met een bouillonblokje, een paar drupjes oxo en tabasco, wel die verspreiden nu de heerlijke geur van wijnazijn en portugese nectar.
maar ik wijk af, die keukenprinses in mij is niet perfect en heeft een serieuze steek laten vallen,ik heb de bereiding van een flan taart in een pakje gekocht !!! alsook de brokkeldeeg.
maar ik bekijk het anders, "patisserie bereiden" is helemaal wat anders en zoals de zelfgekroonde koning piet zegt " alles haarfijn afwegen"
punt één : mijn keuken is praktisch maar te klein twee : het werkblad beperkt drie : kan dus niet gaan smossen met bloem, eieren en melk zonder alles met taart beslag te behangen vier : HEB DAAR GEEN ZIN IN
in het grootwarenhuis viel mijn oog toevallig op HET PAKJE MET INHOUD om een flan taart te maken, 't keek mij zo uitnodigend aan dat ik niet kon weerstaan het in mijn karretje te laten glijden in gezelschap van een bodem, thuis had ik de melk.
wel lieve blogmaatjes, het is een topper geworden, geen zware half droge massa op een stuk brood. de beste flan die ik ooit at kwam van bij een bakker in de stad van witse, zo ver hoef ik niet meer te gaan, want deze is even lekker.
