Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
sinds jaar en dag is het de laatste zondag van de oogstmaand, kleine kermis in mijn geboortedorp...de grote juist een maand later.... onnodig te zeggen dat deze evenementen op sterven na dood zijn....
maar vroeger ..... het hoogtepunt van het jaar.... weken op voorhand werd alles in gereedheid gebracht....
de grote kuis van het voorjaar kreeg een staartje, waar nodig ,een likje verf op deur of venster ,... de stoep, alhoewel, iedere week geschrobd, kreeg nog een extra lading bleekwater over zich...
de zondagse kleren werden opgefrist , ongeduldig de eerste danspasjes te zetten waren de meisjes zenuwachtig, telden de dagen af, hun balkleed lag klaar, de mise en pli gezet, bij moeder de jaarlijkse permanent, beiden hadden een "friction",geurend naar anjers gevraagd, maar op avond zelf zouden ze elkaar benevelen met "soir de paris" van bourgeois..moeder was natuurlijk van de partij als chaperonne...
bij de plaatselijke boer was het een drukte van gewelst... de eieren voor de koude schotel mochten niet te vers zijn om ongehanvend uit hun schelpje te komen...soepkippen moest geslacht worden voor de "vol au vent " alsook de piepkuikentjes, amper 8 weken oud... maar ja dat was vooruitstrevend...
handen tekort bij de bakker, de gist ging als zoete broodjes over de toog, de huismoedertjes maakten er een erezaak van zelfgemaakte taarten op tafel te zetten... wie thuis geen oven had bracht zijn juweeltjes naar de bakker, hij had speciale rekjes om ze te transporteren.
waar de processie langs kwam werden bloemen geknipt, vooral rozen, de blaadjes samen met kleurrijke papiersnippers sierden de straat op zondag
27 augustus - avondritueel (dank u natoken -ani) bij ons ging het er zo aan toe....
als mijn ouders beslisten te gaan slapen, en dat was vroeg, rond 21u zeker... dan hoopten de eerst geborenen en ik dat we nog even samen bij hen in bed mochten... en als het ja was dan waren we de hemel te rijk... mijn ouders hadden het dan over dagelijkse gebeurtenissen..ik luisterde, met duimpje in de mond, zonder één woord te zeggen , als er gestopt werd, vroeg ik "en dan ?"....
hoe lang dit ritueel duurde weet ik niet meer... maar alvorens naar onze kamers te gaan moest er gebeden worden, mijn vader nam het woord :
kruisteken de tien geboden van God de vijf geboden van de kerk akte van geloof - hoop - liefde - berouw het onze vader drie weesgegroetjes
...en nu naar bed was de boodschap....
kinderen worden groot..... vanuit mijn kamer heb ik nog menigmaal het geprevel van mijn vader gehoord...
