Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
het smeulend vuurtje om een auto te kopen kwam eind jaren 1950 terug tot leven....
een rijbewijs hoefde toen niet.. vader bestuurde alleen zijn 125 ccke... en zijn rijgedrag was eerder afgestemd op beleefdheid dan op de weg code.....
mijn broer kon met een tractor rijden.... ... de wetsdienaars hadden de autosleutels van de nonkel voor enkele weken in bewaring genomen, en zo werd mijn broer van de ene dag op de andere tot zijn privé chauffeur gebombardeerd .....
de zoon was dus... de "ideale" instructeur voor zijn vader ...
de opleiding vlotte met haken en ogen, vader was eigenwijs.... het beestje moest doen wat HIJ wilde... reageerde de versnellingspook, aan het stuur, niet vlug genoeg, wel dan had hij prijs.... tot op de dag dat hij hem als een dirigeer stokje in zijn hand hield ....!!!
eens hij zonder "schokskes" kon vertrekken was het hek van de dam... volle gaz, klaar om op te stijgen... en zijn pijpje stoomde als een fabrieksschouw...
maar het "salon" op wielen had een gouden tijd bij ons... veel moest hij niet doen... afstand woon/werk minimaal... supermarkten waren er nog niet, of te dicht bij de voorstad... het drukke verkeer vormde een barrière voor de versgebakken chauffeur.. op zondagmorgen ,helemaal opgekalfaterd, reden we samen naar de mis van 9u.
maar stilaan werd hij onmisbaar, mijn broer was er als de kippen bij om zijn lief te gaan bezoeken .... ikzelf wilde ook achter het stuur.. en vrij vlug gingen moeder en dochter de winkels afschuimen in het naburig stadje... voor lekker gebak hadden we ook onze adresjes... moeder wist altijd wel een betere kapper te vinden...de dorpsgrenzen waren open....
vader werd een redelijk goede "driver", weer ging hij naar zee met zijn vrouwtje, de ardennen, kwam ons bezoeken in A en dit tot hij ons plotseling achterliet in 1999 op de ouderdom van 88j. zijn uitstappen en verblijven aan zee noteerde hij, 65x had hij de drukte van de autostrade overwonnen om te gaan genieten van een welverdiende rust...
zijn laatste maat staat nog op stal, mijn broer zaliger liet hem enkele jaren geleden restaureren....
zijn commentaar op de stijgende benzineprijs :
oh ! maar ik voel dat niet... ik tank toch altijd voor 100.-bef ( 2.50)
