Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
Mijn verhaaltje zal misschien wat banaal overkomen maar bij mij blijft het levendig ...
begin de jaren 1960.. is er in ons dorp geen lift te bespeuren ..
ja, in de grootstad met zijn innovation, la bourse, au bon marché; galeries anspach.... daar hadden we sinds lang kennis gemaakt met de glazen kooien, in eik of sierlijk bewerkt ijzer.
de liftdame of heer, in uniform, witte hadschoenen, begroete je vriendelijk, vroeg naar welke verdieping...
terwijl je voeten in het tapijt wegzakten startte ze de hendel van het
koperen besturingspaneel.. traag kreeg je een 180°zicht over het droompaleis.
een georganiseerde bijenkorf, iedere rayon had zijn verkoopster, netjes met witte bloes, zwarte rok, kousen met naad, schoenen met hieltjes., krullen, rode lippen en nagels.... spraken enkel "français"..
wij waren les flamins /les paysannes de la campagne... maar niet
voor lang meer... want menigmaal spraken we "ineens" geen français meer en moesten ze op zoek gaan naar iemand die nederlands sprak.
we konden het achteraf echter niet laten te pronken met onze kennis van de taal van molière !!!
tot daar onze ervaringen met de liften ..in een rock en roll tijdperk...
de dag dat ik begon te werken is dit euvel veranderd...
als jongste bediende mocht ik mijn kunnen uitproberen bij een firma uit frankrijk die exclusieve zijden stoffen in ons land aan de vrouw/man bracht ...
't was al " PARIS" wat de klok sloeg... de walhalla van de "couture" was neergestreken rond de" avenue louise.... PARIS had dan ook voor een "appartement art nouveau" gekozen in deze omgeving.
de arrogantie was troef bij de enkele bezoekers in "couture kleding"hun zware parfum kon tientallen kippen van hun stokje laten vallen...
als ze toevalig bij le "fournisseur" kwamen verspielden ze hun klanken enkel aan madame G.... ( la directrice) .... de paniek was op zijn top toen een collega een overschotje spruitjes soldaat had gemaakt..en de geur bezit van "l'appartement" had genomen...
verbannen in een donkere keuken zat de pre-pensioengerechtigde bode françois, verkleed als portier van de savoy...!!!, te wachten
op de biedende " GARCON ...... het klienteel kende hem enkel onder de naam " le garçon ".. als een dief in de nacht verdween hij in weer en wind...
ook ik kreeg mijn dagelijkse portie... faites pas si faites pas ça !!...
toch was ik er graag gezien, "la petite" noemden ze me...
maar wat niemand wist... ik had daar een speelkameraadje...DE LIFT..
iedere kans was goed om wat te gaan " liften"... van boven naar onder en ....
door de evenementen in congo moest ik de plaats ruimen voor
"la nièce de madam G , la malheureuse, elle vient travailler ici "...
achteraf echter niet laten te pronken met onze kennis van de taal van molière !!!
