Op donderdag 2 en vrijdag 3 december organiseerden Stuifzand en de Vlaamse Erfgoedbibliotheken met de hulp van Steven Van Impe, conservator Oude Drukken van de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience, een tweedaagse vorming over allerlei aspecten van het vroegmoderne gedrukte boek als materieel object in de Norbertijnenabdij van Postel.

Tijdens verschillende op maat gemaakte sessies lieten de twintig deelnemers zich niet alleen onderdompelen in de rijke geschiedenis van oude drukken, maar konden ze ook zelf aan de slag gaan met enkele boeken uit de abdijbibliotheek.

Een eerste kennismaking

Vlaanderen kent een divers landschap aan erfgoedcollecties oude drukken. Terwijl sommige instellingen over elektronische catalogi beschikken die geïnteresseerden gebruiksvriendelijk de weg wijzen naar hun collectie, is er nog veel werk voor de boeg voor veel andere collecties die momenteel slechts ontsloten zijn via (verouderde) gedrukte catalogi, steekkaarten, of zelfs helemaal onbekend en onbeschreven zijn.

De praktijkgerichte workshop hielp lokale erfgoedprofessionals om de eerste stappen te zetten bij de registratie van oude drukken in een bibliotheeksysteem. Omdat inzicht in het productieproces tot een beter begrip leidt van het vroegmoderne boek lieten we hen eerst kennismaken met de gebruikte instrumenten, technieken en materialen om boeken te drukken. Met het boek in de hand verdiepten de deelnemers zich vervolgens in de stijl en het ontwerp van boeken uit de vroegmoderne periode.

De workshop

De eerste dag van de workshop stond volledig in het teken van de boekgeschiedenis. Na een introductiesessie waarin de deelnemers en de lesgevers zichzelf even konden voorstellen, stonden we eerst stil bij de verschillende keuzes die je als beschrijver moet maken bij de opname van bibliografische gegevens van oude drukken: hoe gedetailleerd wil je dat doen en welke gegevens wil of kan je opnemen in je bibliotheeksysteem?

Daarna volgde een beknopt overzicht van de introductie van de drukpers in het vroegmoderne Europa en de veranderingen die deze nieuwe techniek met zich meebracht. In de drie daaropvolgende sessies stonden de productietechnieken centraal. Zo gingen we dieper in op het maken van papier en op welke manier dat een impact had op de vormgeving van het gedrukte boek. Ook kwam het zetten van de tekst met losse loden letters en de toevoeging van illustraties in hoog- en diepdruk aan bod. Tijdens de vierde en laatste sessie van de dag leerden de deelnemers meer over het drukken in het drukkersatelier en welke fouten daarbij soms in de boeken slopen.

De registratie van oude drukken vormde de rode draad van de tweede dag. Vooraleer dieper in te gaan op catalografie, ontleedden we het gedrukte boek van het boekblok tot de katernsignatuur. In de sessie catalografie brachten we verschillende bibliografische gegevens ter sprake die van belang zijn voor de registratie (zoals titel, auteursgegevens, editievermelding, impressum) en hoe we die informatie kunnen terugvinden in het boek.

Hierop volgde een aparte sessie volledig gericht op de collatie van het boek, waarin de deelnemers inzicht kregen in de samenstelling van het boekblok door het opstellen van de zogenaamde collatieformule. We sloten af met een sessie over de exemplaargegevens die een plaats kunnen krijgen in de beschrijving en bespraken de verschillende soorten eigendomskenmerken, gebruikerssporen, boekbanden, toevoegingen, onvolledigheden en bindfouten die aanwezig kunnen zijn in oude drukken.

Het was een geslaagde eerste editie van de workshop, mede dankzij de gastvrijheid van de historische abdij van Postel en de fijne samenwerking met Stuifzand. Omringd door talrijke oude drukken uit de eeuwenoude abdijbibliotheek leerden de deelnemers in de praktijk bij over catalografie. Tijdens de lunch- en koffiepauzes kregen de deelnemers de kans om met elkaar van gedachten te wisselen en bezochten we de bibliotheek en exporuimte onder de begeleiding van abdijbibliothecaris pater Nicolaas o. praem. en gids Marcel Hannes. Voor herhaling vatbaar!

16-01-2022 om 20:16 geschreven door Gust Adriaensen

Philippe Keulemans

Welzijnszorg reageert op het voorstel van minister Matthias Diependaele om een half miljard euro voor sociaal wonen naar de privé te versluizen.

'Onttrek geen middelen van het budget voor de meest kwetsbaren' © Welzijnszorg

Koen Trappeniers, de directeur van Welzijnszorg, noemt het voorstel van Vlaams minister Matthias Diependaele om een half miljard euro, bestemd sociaal wonen, door te sluizen naar de private huurmarkt 'volstrekt onaanvaardbaar'. Dit voorstel komt op geen enkele manier tegemoet aan de noden van mensen in armoede. Het beleid werkt zelf de bouw van extra sociale woningen tegen en gebruikt dat nu als een excuus om middelen daarvoor door te sluizen. 

Gebrek aan sociale woningen

Dat er een financieel overschot lijkt te zijn, heeft onder meer te maken met het feit dat middelen nu niet besteed raken omdat procedures soms heel lang kunnen aanslepen. Daarenboven legde de minister een verplichte fusie van de woonactoren, dat zijn de sociale huisvestingsmaatschappijen en sociale verhuurkantoren, op. Zo’n fusie gaat volgens Welzijnszorg gepaard met veel onzekerheid, waardoor investeringen vertraagd of uitgesteld worden. 

Minister Diependaele verwijst zelf naar lokale besturen die geen extra sociale woningen willen. Toch grijpt hij niet in om lokale besturen aan te sporen meer te doen. Er zijn geen sancties voor lokale besturen die hun minimum aantal sociale woningen (bindend sociaal objectief) niet halen. En lokale besturen die meer willen doen, worden tegengewerkt met extra procedures. Deze Vlaamse regering gaat er altijd prat op dat ze ‘nog nooit zoveel geïnvesteerd hebben in sociaal wonen’. Maar als het beleid zelf tegenwerkt, dan klinkt zo’n slogan natuurlijk heel hol, zegt Trappeniers.

Investeren op de privéhuurmarkt

Welzijnszorg pleit al langer voor maatregelen, ook op de privéhuurmarkt. Toch kan dit voorstel niet op hun goedkeuring rekenen. In het voorstel van de minister wordt gezegd dat er geen inkomenstoets komt. Dit is dus niet alleen het verschuiven van sociaal wonen naar de privémarkt, maar ook het verschuiven van middelen voor mensen in armoede naar groepen met hoger inkomens. En Trappeniers besluit: Er zijn zoveel noden bij mensen die op de wachtlijst staan voor een sociale woning. Zij betalen soms zelf de helft van hun inkomen aan huur, vaak voor woningen die kwalitatief niet in orde zijn en energievreters zijn. Hen ondersteunen moet de eerste prioriteit zijn van het beleid.

(Kerknet)

14-01-2022 om 09:43 geschreven door Gust Adriaensen

Corona leert ons nu al 2 jaar hoe besmettelijk een virus kan zijn en ons leven overhoop kan gooien. En hoe belangrijk een tijdige opsporing wel is om dan met een vaccin en behandeling het virus te stoppen.

Dat is ook zo voor lepra en tuberculose, beiden heel besmettelijk maar gelukkig zonder varianten.

Met de hulp van velen heeft Damiaanactie nu al 58 jaar deze zieken opgespoord en behandeld in 15 landen met plaatselijke dokters en verplegers. Ook in de voorbije 2 coronajaren zijn zij actief gebleven op het terrein ondanks veel moeilijkheden.

Voor lepra heeft Damiaanactie een geneesmiddel dat 99,99 % genezing garandeert. Het probleem is en blijft de tijdige opsporing om snel de behandeling te kunnen starten. Dat is van enorm belang voor de kinderen en de jeugd om hun opgroeiend lichaam zonder verminkingen uit de strijd te laten komen.

"Lepra is hardnekkig.  Gelukkig is Abigaëlle dat ook, 15 jaar en door lepra getroffen, zet zij haar dagelijkse strijd  om te genezen voort."

Met de al te karige middelen wordt er toch gezocht naar een vaccin om lepra voor goed naar de geschiedenisboeken te verwijzen.

Voor tuberculose worden er jaarlijks zo'n 10 miljoen besmettingen geregistreerd en zijn er 1,4 miljoen overlijdens te betreuren. Naast Covid-19 is tuberculose de infectieziekte die wereldwijd de meeste dodelijke slachtoffers maakt. Ook hier verricht een tijdige opsporing en snelle behandeling weldadige wonderen met een genezingsgraad van 85%. Een vaccin zou ook hier dé oplossing zijn.

Damiaanactie doet elk jaar in januari beroep op u om onze zieken te kunnen blijven helpen. Door corona kunnen onze vrijwilligers al 2 jaar geen actie voeren aan de warenhuizen of langs de straten. En dus vragen zij uw steun langs deze weg, of langs de folder in uw brievenbus of met het aanbod van de gekende Damiaanstiften in de Wereldwinkel en mogelijk andere verkooppunten, of een bestelling uit de folder of via de website. Een gift overschrijven, hoe gering ook, is mee timmeren aan de weg die we samen moeten gaan.

Voor een totaalbedrag aan giften vanaf 40 euro op jaarbasis, ontvangt u in het begin van volgend jaar een fiscaal attest.

Overschrijven kan op nr.: BE42 0011 1499 1354 Damiaanactie. Brussel. Als vrije mededeling: "8087"

Uit naam van al onze zieken en van de dokters en verplegers op het terrein, hartelijk bedankt. 

13-01-2022 om 12:30 geschreven door Gust Adriaensen

Het YouTubekanaal van het bisdom Antwerpen heeft een uitgebreid en gevarieerd aanbod van liturgische vieringen en diensten.

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://www.youtube.com/channel/UCaJVmTdNm9JBwpI1z8XwV4w?   

Naast dat van De Wever is ook het opiniestuk van Lachaert in DS van 11 januari, een boeiend artikel, waarbij twee partijvoorzitters vanuit hun (partij)politieke en ideologische invalshoek het begrip 'vrijheid' onder de loep nemen.

Interessant om op te merken is dat deze beide politici wat het sociaaleconomische beleid betreft geleid worden door een neoliberale kapitalistische visie, maar erg verschillend denken over de persoonlijke 'ideeënvrijheid'.

Lachaert hangt zijn (bevlogen) verdediging van 'zijn' vrijheid op aan het concept van de twee vrijheden, dat de 20ste-eeuwse (politiek) filosoof Isaiah Berlin bedacht: de negatieve en de positieve vrijheid. Lachaert verwijt De Wever dat hij niet verder komt dan een nauwe, conservatieve, negatieve vrijheid, die alleen maar de afwezigheid van externe dwang inhoudt. Lachaert stelt dat de vrijheid die hij en zijn partij voorstaan, ook een 'positieve vrijheid' is: jezelf ontwikkelen, kansen grijpen, opkomen voor je grondrechten, zonder in totalitarisme af te glijden.

12-01-2022 om 17:04 geschreven door Gust Adriaensen

1.  In een boeiend en uitgebreid opiniestuk onder de titel 'De tirannie van slechte wetten', citeert Bart De Wever, voorzitter van N-VA, de filosofen Edmund Burke en Thomas Hobbes.

   Niet verwonderlijk dat De Wever Edmund Burke citeert. Hij is een grote aanhanger van deze 18de-eeuwse Brits-Ierse filosoof (en politicus), die beschouwd wordt als de grondlegger van het moderne conservatisme maar ook als de inspirator van de antiverlichtingsbeweging.

   Opvallend is wel dat De Wever plaats inruimt voor de 17de-eeuwse Britse filosoof Thomas Hobbes en hem op een goedkeurende manier inpast in het verlichtingsdenken. Deze Hobbes is de theoreticus van het absolutisme maar ook de bedenker van het 'sociaal contract tussen overheid en burger'. In hun opvattingen over verlichting en 'sociaal contract', verschilden Hobbes en Burke enorm van mekaar. Burke was tegen de Verlichting maar hij was ook een fervente tegenstander van het 'sociaal contract'.

   Edmund Burke was nog TEGEN meer.

   Hij was tegen de rede en tegen een rationele hervorming van bestaande structuren en instellingen. Hij was intolerant ten aanzien van andere religies dan het katholicisme. Hij verzette zich tegen mensenrechten.

   Waar was de goeroe van het modern conservatisme wel voor?

   Hij was voorstander van respect voor de standenmaatschappij Hij geloofde in en promootte een organisch gegroeide en goddelijk bekrachtigde traditie. Het is duidelijk dat nogal wat ideeën van Burke zijn doorgesijpeld in de mens- en maatschappijvisie van het rechtse nationalistisch conservatisme.

   In navolging van Burke hebben conservatieven het altijd moeilijk gehad met de Verlichtingsidealen. Zij zijn ervan overtuigd dat in de Verlichting de kiemen te vinden zijn van identiteits- en traditieverlies, religieus en cultureel relativisme. Maar conservatieve politici hoeden er zich wel voor de Verlichting rechtstreeks aan te vallen. Dat zou slecht vallen bij een aantal potentiële kiezers.

11-01-2022 om 16:49 geschreven door Gust Adriaensen

'Lokale partijen zijn achterhaald, ideologie speelt plaatselijk geen rol', schrijft Gwendolyn Rutten in De Standaard van 8 januari.

Voor iemand die jarenlang een vooraanstaande rol heeft gespeeld in de nationale politiek, getuigt de mening dat ideologie op het plaatselijk niveau nauwelijks een rol speelt (of zou moeten spelen, wat Ruttens wens is), van domme simplificering of van sluwe machtspolitieke berekening.

Rutten komt bv. voor de dag met het cliché dat 'fietspaden geen politieke kleur hebben' , maar zij vergeet (bewust?) dat het soort maatschappijvisie wel bepalend kan zijn voor hoe het fietspadenbeleid eruitziet. En mevrouw Rutten moet me niet vertellen dat ideologie geen  (en vaak vooral op het plaatselijke beleidsniveau) sterk bepalende rol speelt in het sociale beleid, de ruimtelijke ordening en de mobiliteit.

Het stedenbouwkundige beleid bv. met de ruimtelijke wanorde en de verkavelingsrage, is al jarenlang een ziekmakend voorbeeld van hoe neoliberale machtsblokken, met daarin grondeigenaars, projectontwikkelaars, makelaars én politieke partijen, ook plaatselijk, de urbanisering benaderen en bepalen.

10-01-2022 om 10:22 geschreven door Gust Adriaensen