Onze verhuis is achter de rug,de helpers zijn naar huis gekeerd.Op administratiefgebied is alles geregeld,alhoewel het niet van een leiendakje is gegaan.Dat zal Toineke wel in een ander verhaal uitleggen. Wij kunnen nu genieten van ons pensioen in "La Douce France". De zomer van 2003 was geweldig heet,geluk dat de "Tramontane"blies om af te koelen.Van mei tot oktober was het weliswaar een echte hittegolf. De kinderen waren benieuwd hoe wij het stelden in onze nieuwe woonst en zijn tijdens de maanden juli en augustus op vakantie gekomen. De winter was helemaal niet te vergelijkenzoals die in het noorden.Wij hebben geen vriestemperaturen gehad.De koudste dag is de temperatuur gedaald tot 3 °.Tijdens de maand november is er wel een hevige,koude wind opgekomen."De Tramontane".Hij blies gedurende drie weken onophoudelijk.Wat een heel koud gevoel gaf. Om fit en gezond te blijven zijn wij ingeschreven in een fitnessclub.Daar gaan wij tot 4 mazal per week naartoe. Regelmatig maken wij uitstappen met de bus ,zo leren wij de streek kennen.Wij gaan zowel naar Spanje als naar de Camargue tot de Provence.In Spanje gaan wij meestal naar de Costa Brava ofwel de Spaanse Pyreneëen. Nieuwjaar 2003/2004 hebben wij in Barcelona gevierd. Tussen in hebben wij ons huisje en tuintje opgeknapt en proper gemaakt.Nieuw keuken laten plaatsen,salon gekocht,geschilderd en behangen.Dat is nu praktisch helemaal in orde. Dank zij internet kunnen wij dagelijks contact hebben met onze kinderen en kleinkinderen.Er zijn wel dagen dat ik ze mis en ben dan wel een beetje weemoedig.Eveneens met broers en zussen hebben wij contact via het net.Maar mijn mamaatje die heeft geen internet en die telefoneer ik regelmatig. Mamaatje is dan ook al 85 jaar sinds april 2005.Spijtig dat ze zover nietmeer kan reizen om ons huisje te zien. Als ik het te moeilijk krijg reserveer ik een plaats op het vliegtuig en keer ik naar België.Daar logeer ik bij de kinderen.Zo ga ik bij iedereen op bezoek en kan ik terug tevreden naar huis keren. Dit was zo een beetje een kleine samenvatting van mijn twee eerste jaren in het zuiden .
Op donderdag 1 mei 2003 zijn wij na 14 uren rijden in onze nieuwe woonst aangekomen. Eerst en vooral eens rondkijken in huis en tuin als alles in orde is.We hebben onze meubeltjes uitgeladen. Ons eerste werk is voor slaapgelegenheid zorgen voor 6 personen,want we zijn bek af. Ondertussen zorg ik voor het avondmaal.Daags tervoren had ik spaghettisaus klaargemaakt.Het zijn dus alleen de deegwaren die ik moet koken en de saus opwarmen. Onze poes,Mabelle heb ik voorlopig in de badkamer gezet.Zo kan het beestje bekomen van de lange reis. Na het avondeten hebben wij onze meubeltjes verder op hun plaats gezet. Tenslotte zijn wij gaan slapen en hebben wij het werk tot de volgende dag uitgesteld. Vrijdag 2 mei zijn wij opgestaan met een stralende zon. Na het ontbijt hebben wij alles verder geinstalleerd,kaders ophangen,kasten vullen,t.v. ,wasmachien aangekoppeld. Mijn schoonbroer Willy die was al in de tuin het onkruid aan het uittrekken.Kwestie van een mooier zicht te hebben,want het was een beetje een spookhuis en verwilderd.Ons huisje was tenslotte sinds augustus 2002 verlaten geweest . Zo hebben wij alle taken verdeeld tot alles volledig op orde stond. Vrijdagavond onze laatste avond dat wij allen samen waren,zijn wij gaan eten in Perpignan. Zaterdagmiddag moest mijn schoonbroer terug keren naar huis bij zijn vrouwtje.Hij heeft dan ook de T.G.V. genomen in Perpignan en is met 2 uren vertraging in Brussel zuid aangekomen.Dat noemen ze "un train à grande vitesse".. In de namiddag was het de beurt aan onze kinderen die moesten ook terugkeren.Zo zijn ze met de lege verhuiswagen naar België teruggekeerd.Ze zijn goed en wel thuis gekomen. Nu moesten wij afscheid nemen en alleen achterblijven in het zuiden.Dat was voor mij wel een moeilijk moment.Maar ja !!! Nu zijn we met z'en twee in het zuiden "Raspoutinneke en Toineke" om het te maken. A nous "La Douce France". (wordt vervolgd)
Op het einde van augustus 2002,keren wij terug naar huis in België.Van zodra ons huis in Hoeilaart verkocht zal zijn ,verhuizen wij naar de Languedoc Roussillon. Januari 2003,ons huis is verkocht!!Wat een opluchting.Nu moeten wij nog alles organiseren,wat nemen we mee,en wat niet.Een verhuiswagen bestellen of te huren en zelf te rijden?Wij verkiezen het laatste. Een deel van onze inboedel hebben wij verkocht en het overige is uiteraard mee gereisd naar Frankrijk. Ik maak mij zorgen om mijn poes,het beestje is al 10 jaar op dat ogenblik,en weet dat het niet gemakkelijk zal zijn een kat te verhuizen.Kost wat kost ze moet mee,ik wil ze niet achter laten in België.Mijn schoonbroer timmert haar een comfortabel kooi inneen.Daar moet ze 14 uur in zitten.Ze kan rechtstaan ,zitten,liggen eten en drinken.Dus het moet ruim genoeg zijn.Zo gezegd,zo gedaan!!! Wij beslissen om op 1 mei 2003 te verhuizen,lang week-end de kinderen helpen mee en mijn schoonbroer eveneens. Eerst gaan we op 17 april 2003 naar het gemeentenhuis van Hoeilaart om ons uit te schrijven.Wat een raar gevoel het geeft ,eens het op je identiteitskaart staat dat je uitgeschreven bent in je land. Op 1 mei vertrekken wij richting Villeneuve de la Raho. Mijn zoon met zijn vrouwtje met de verhuiswagen .Mijn man Toineke en zijn broer met zijn wagen.Ik met mijn dochter en mijn poes met mijn wagentje een kleine CXske.Wij zijn vertrokken in een pletsende regenbui ,typisch belgisch. Wij zijn alle drie in de late namiddag onder een stralende zon goed en wel aangekomen.Nu moet het zwaarste werk nog beginnen maar dat is een ander verhaal.( wordt vervolgd)
Zo hebben wij een viertal jaar geleden een huisje gekocht.Een huisje alles gelijksvloer met twee kamers plus een logeerkamer.Zo kunnen de kinderen op vakantie komen wanneer ze willen.Een huisje met een tuintje,een barbecue en een terras om van de zon te kunnen genieten. Dat huisje is gelegen nabij Perpignan,op een vijftiental min.van de zee en even ver om naar de bergen te trekken .In ons dorp is er een natuurreservaat waar trekvogels komen overwinteren.er ligt eveneens een groot meer , daar kun je eveneens vissen .Een klein meer is er ook met strand en camping. Het eerste jaar zijn de vroegere eigenaars er nog in blijven wonen.De bouw van hun nieuw huis was nog niet af en voor ons kwam het goed uit ,vermits ik nog een jaartje moest werken. Augustus 2002 zijn we voor de eerste keer er naartoe geweest op vakantie voor een maand.Veel vakantie heb ik toen niet gehad ,het was meer om ons huisje een eerste poetsbeurt te geven.Het was nodig!!!!! Nu ga ik trachten een fotootje erbij te voegen van ons dorp.
Eerst en vooral wil ik iedereen verwelkomen en bedanken die interesse heeft om mijn blogs te lezen. Graag zou ik mijn dagelijks leven en ervaringen die ik in "La Douce France" meemaak aan jullie vertellen. Om een lang verhaal in het kort te vertellen zal niet gemakkelijk zijn.Toch ga ik proberen of ik er inslaag. Wel ik ken mijn man sinds 1980 en in dat jaar hebben wij een rondreis in Frankrijk,Andorra en Spanje gemaakt.Het was een pracht van een reis,mooie natuur,bergen,water en zon natuurlijk.Sindsdien is ons hartje er blijven hangen.Toen hebben wij beslist,eens gepensionneerd gaan wij naar het zuiden wonen.Een paar jaar nadien hebben wij de kans gehad om in de streek waar wij met vakantie waren gegaan een bungalow te kopen .Meer bepaald in de Aude, te Quillan in de Katharenstreek.Daar hebben we telkens we de kans kregen op vakantie geweest. Gedurende al die jaren hebben we de hele streek gaan verkennen.Praktisch alle katharen kastelen bezocht en beklommen,meestal zijn die op den top van de berg.De Romaanse kerkjes eveneens. Hier enkele namen van deze kastelen :de Montségur,Peyrepertuse,Puivert,Puylaurens en er zijn nog veel andere. Nadien zijn we meer en meer naar de zee geweest.Toen hebben wij gekozen om een huisje te zoeken dicht bij zee voor mijn man en ik had het liever dicht bij de bergen. Zo zijn wij in de Languedoc Roussillon gaan wonen.Wij hebben een huisje gekocht dicht bij zee en bij de bergen.Wij zijn eveneens niet ver weg van onze eerste plaats in Frankrijk. Wij zitten met het hoofd in de bergen en de voeten in het water.In een streek waar de zon driehonderd dagen per jaar schijnt.Wat moet een mens nog meer hebben. Dit was maar een inleiding van ons verhaal, het vervolg zal volgen. Raspoutin
Moeder Ik zou zo graag Nog eens een keertje Met je praten Liggen aan je zij Jouw huid jouw haar Zo dierbaar moeder Lief moedertje van mij
Ik was zo druk met leven moeder Met dwaze rennerij Wist het zo veel beter moeder En als ik het je zei Dan knikte je alsmaar En ik vergat jouw armen Bij de scheve appelaar Jouw armen Jouw armen Rond mij Ik zou er wat voor geven moeder
Nu Na zoveel jaar Ben ik een bedelaar Ik zou zo heel graag Nog eens een keertje Met je praten moeder Liggen aan je zij Jouw huid jouw haar Zo dierbaar moeder Lief moedertje van mij
![[ l'ane CATALAN ]](http://membres.lycos.fr/bubu/catalan.tb.gif)
Le Canigou de trots van de Catalanen
Le Montsegur
Le Quéribus
)
