Wij wisten al een en ander over de  te vervullen formaliteiten tgo de Franse Administratie (nl.van collega's die reeds de stap gezet hadden). Maar de realiteit was totaal anders.
Eerst naar het Gemeentehuis (la Mairie) om ons in te schrijven. Geen loketten te zien, enkel een onthaalbediende die blijkbaar van alles op de hoogte moest zijn. Die gaf ons weliswaar verkeerde inlichtingen ivm de sociale zekerheid (slecht adres) en de immatriculatie van autos.
De verblijfsvergunning geldig 5 jaar, kregen we van de Prefectuur na een wachttijd van 8 weken.
De Gemeente hield zich omzeggens enkel bezig met de kiezerslijsten.
Voor de Gemeente duurde de immatriculatie van autos wel 3 maanden. Gelukkig vernamen we elders dat die formaliteit onmiddellijk kon vervuld worden bij de Prefectuur. Er stelde zich echter een fameus probleem omdat mijn auto reeds geïmmatriculeerd was in Frankrijk. Bij verkoop van wagens moet de autoplaat niet ingeleverd worden maar moet bij de wagen blijven. Een attest na controle van mijn auto was genoodzaakt om dit probleem op te lossen.
Toch een pluspunt: hier is geen rijtaks te betalen en de verzekeringen (auto,woning....) zijn 50% goedkoper.
Zodra we het juiste bureau vonden voor de sociale zekerheid, werd mijn dossier (als gepensioneerde) zonder probleem in orde gesteld. Maar voor Raspoutin was het anders. Haar statuut als "in disponibiliteit voorafgaand op het pensioen" kenden ze hier niet. Het heeft 2 jaren geduurd vooraleer haar dossier volledig in orde was.
Op het Belgische Consulaat in Perpignan hebben we ons laten registreren en zodoende een internationale reispas kunnen aanschaffen. Er is nu sprake van een identiteitskaart voor Belgen in Frankrijk. Dit dokument zou de reispas vervangen mbt de 25 landen van de Europese Gemeenschap.
Kortelinks vernamen we dat ons europees rijbewijs moest geregistreerd worden bij de Prefectuur.
Zoniet riskeren we, bij verlies of diefstal,  examens te moeten afleggen om een Frans rijbewijs (met puntensysteem) te bekomen.
Einde goed, alles goed zou ik zeggen. Thans zijn de administratieve moeilijkheden achter de rug en kunnen we "lekker genieten" van onze vrije tijd aan de Middellandse zee, in de Pyrenëen, en van het zuiders weder.

Toineke, co-auteur