Waarom is het zo moeilijk stil te zijn?

Omdat onze ego zo hard wil roepen om gehoord te worden, uit angst om te sterven.
We lopen onze ego achterna en denken dat we dat zelf zijn, hoe vaak zeggen we niet: "zo ben ik niet" "Ik lieg nooit" "ik twijfel niet aan mezelf" "...."
dat zijn paniekkreten van onze ego. Juist dat wat we over onszelf steeds herhalen zijn we zelf. Doe maar eens de proef op de som.
Vorige week zei ik nog en ik hoorde het me twee keer herhalen: "ik maak me geen zorgen op voorhand. Ik heb mezelf in de hand, problemen van de toekomst kunnen misschien opgelost geraken voor het problemen worden en ik ben me er goed van bewust, ik maak me niet nodeloos ongerust...." Toen ik uitgesproken was, wist ik dat dit mijn probleem is: zorgen maken op voorhand voor er problemen zijn. Maar mijn ego wil me iets anders wijsmaken, zodat ik het niet kan rechtzetten en ik mijn ego niet kan bijsturen. Onze ego is sterker dan wijzelf. Onze ego is destructief, net zoals de schorpioen. "Ik zal je niet steken, echt niet..." en juist dan weet je dat je het wel zal doen, omdat het sterker is dan jezelf, je ego is sterker dan jij.

         Daarom is stilte zo moeilijk omdat je in stilte naar jezelf
                           luistert en niet naar je ego

         Waarom zijn mijn woorden zo mechanisch en klinken ze als slogans?

Omdat woorden zo zijn, woorden verwoorden niet het echte, woorden stromen automatisch uit je mond, en meestal zijn die al eens gebruikt, een ego gebruikt woorden om te misleiden, kopieert woorden. Woorden die je ergernis willen uitdrukken versmoren de juiste oorzaken van je ergernis. Woorden in een ruzie gebruikt worden oorlogswapens en de ruzie escaleert omdat je ego de ruzie wil winnen. Als je ruzie maakt in stilte, is het zo opgelost, als je in stilte de juiste oorzaak van je kwaadheid achterhaalt, zul je zien dat het bagatellen zijn.

                 In stilte vind je jezelf, in stilte ontdek je de anderen.
                     In stilte breek je uit de stilte, breek je uit jezelf
                              In stilte leef je intens met jezelf
                               zodat er plaats is voor de ander