François is van ons heengegaan op 22 oktober ll.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hij is, zoals men zegt zachtjes ingeslapen thuis in zijn eigen bed.
Hij sukkelde al een tijdje maar klaagde bijna nooit.
Bij elke Poorters reünie was hij present en genoot ervan om, met zijn kinderen en kleinkinderen, samen een dagje door te brengen met zijn neven en nichten.
Hij was een stille genieter en lustte altijd een lekker Trapisje.
Het heeft ons allen diep getroffen, we dachten nog eens aan 19 jaar terug, toen we beslisten om elkaar terug te zien op mooiere momenten dan op de begrafenis van een oom of tante .
Daarom hebben we in 1989 besloten van rond de meimaand jaarlijks een familiebijeenkomst te organiseren, zonder koffietafel.
Volgend jaar, in 2009 zal het al voor de twintigste keer zijn dat we met zijn dertigen samen komen ergens in het Vlaamse land.
|
Depoorter
