Mijn beste Luc, beste kozen, ik ben er nog altijd onderste boven van, na het onverwachte nieuws van het heengaan van Christiane is het nu jouw beurt.
Elke dag opnieuw denk ik terug aan de mooie momenten die we gedeeld hebben en aan de moed en steun die je me en Chris, hebt gegeven na mijn hersentumor-operatie in 1998.
We hebben nog altijd een wafelenbak te goed voor je 50ste verjaardag, helaas het zal niet meer geschieden, ik denk nog vaak aan de leute die we hadden tijdens onze Poorters-uitstappen en de voorschriften die op het tafeltje klaar lagen.
Het is allemaal voorbij, vaarwel Luc!
|