in houten schuttingen gevangen lekt de oude toren stof en stenen over straat en plein weldra zal hij er niet meer zijn
trage treinen krimpen klagend weg van zijn ondergang
jong was hij de roem van zijn plein weldra zal hij er niet meer zijn
uit zijn wonden en uit bordelen groeien de torens van de nieuwe stad morgen zal hij er niet meer zijnxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />