Vanmorgen lag er een briefje in de brievenbus dat vanavond de buurtkindertjes langskomen vanwege Sint Maarten. Hartstikke leuk natuurlijk, en we doen zeker de deur open om naar hun mooie gezang luisteren. Kan me nog goed herinneren dat onze kinderen ook langs de deuren gingen, altijd met een groepje van zo'n tien kinderen. Prachtig om dat te zien, die lampionnetjes met een lichtje er in, en de kindertjes met hun glinsterende oogjes en rode wangetjes van de kou en de pret. Maar er was wel altijd een moeder of vader bij het groepje, niet dat het onveilig was in de straat, maar wel vanwege het brandgevaar van de lampionnetjes. In die tijd zat er nog een echt kaarsje in, en door de wind of het gedrang van de kindertjes vloog er wel eens een lampionnetje in brand. Lampionnetje kapot, kindje in tranen. Meestal was er nog wel een reserve lampionnetje, en kon het kindje weer blij met het groepje verder. Heb helaas geen foto's van die tijd, dus dan maar een paar veel gezongen Sint Maarten versjes:
11 november is de dag
11 november is de dag
dat mijn lichtje,
dat mijn lichtje.
11 november is de dag,
dat mijn lichtje schijnen mag
Hier woont juffrouw kikkerbil
Hier woont juffrouw kikkerbil
die ons niks geven wil
geef ons een appel of een peer
dan komen wij het hele jaar niet meer
Reacties op bericht (0)
Hallo, ik ben Ria. Geboren op Scheveningen. Woon nu al jaren, samen met mijn man Ruud, in Alphen aan den Rijn.
