Bezoek van de koningin aan het museum Plantin Moretus op 14 maart 2006
Onze kleinzoon (5) mocht de koningin een bos bloemen aanbieden. Zijn vriendjes op school konden het niet geloven tot ze de foto's en de lippenstift op zijn voorhoofd zagen.
Voor zo'n kind is het een moment in zijn jonge leven dat spoedig wordt vergeten. Wij bewaren de bewijzen om hem er later opnieuw mee te confronteren.
Leuke herinnering en beiden hebben ze snoep en vooral veel euro's verdiend. Daar hebben ze zeker hun nieuwe hoed mee kunnen betalen als ze het geld niet op de rooster geteld hebben.
Al zegt een foto slechts oppervlakkig wat het uiterljk betreft. De schoonheid zit van binnen. Al wie hem kent en dichtbij zich heeft moet hem wel beminnen.
Vandaag lijkt het wel zomer, net zoals gisteren, prachtig, fantastisch. Een nazomertje in de herfst lokt mensen naar buiten.Om samen te zijn met de natuur en met zichzelf. Wat zijn we toch klein maar gelukkig in ons apenlandje.
Over deze jongen zullen we het nog dikwijls hebben. Vandaag was hij ziek en mochten we gans de dag voor opvang zorgen. Graag gedaan!
Ik ben ook verschoten van de vele reacties die ik heb mogen ontvangen. Hartelijk dank daarvoor. Veel van deze dank gaat uit naar Staf die me via email goed op weg heeft geholpen om wat muziek en foto's toe te voegen. Bedankt Staf
Op 01 november 2005 ga ik als 60 jarige na 40 jaar dienst als ambtenaar met pensioen. Wat ga je zoal doen als je een kleinzoon hebt van 5 jaar, een dochter van 36, een schoonzoon van 37 en een echtgenote die nog één jaar het geluk heeft te mogen blijven werken. Ik tracht in ieder geval iedere dag mijn ervaringen weer te geven in een klein artikel op de website.
Vandaag had ik vrijaf daar ik reeds enkele maanden via afbouw mijn pensioen voorbereid. Zulke dagen worden door mijn dochter handig gebruikt om mij in te zetten voor haar werkzaamheden als zelfstandige doormiddel van o.a. het bussen van reclamefolders.
Het mooiste moment van de dag was dat ik voor de eerste maal mijn kleinzoon even mee naar school zou brengen. Toen we afscheid hadden genomen kwam hij me plots achterna gerend met tranen in de ogen. Hij meende nog een zoen en een dikke knuffel te moeten krijgen. Zulke momenten moet je koesteren en intens beleven. Zalig