Dag...boekje, twee spaghetti-eters vanmiddag gefotografeerd, leuk om resultaat te zien en hun bereidheid daarin mee te werken. Leuk. Mieke Degryse hoopt vrijdag naar huis te kunnen, en daar sluiten wij ons gewoon bij aan. Het moet kunnen, dus zal het kunnen. Seppe daarentegen stelt het minder goed, de arme knutselaar, werker, klusser... Een mens begint zich vragen te stellen over het leven, waarom die godslasterende bedriegende smart-Fortisguys zomaar uit de voeten kunnen met hun dikbetaalde maar misgokte beslissingen over andermans geld. Het feit dat ze dan nog slim zijn, zou hen extreem-veroordelend ten laste moeten worden gelegd. Maar dit is me te vermoeiend vanavond, ben laat opgebleven na thuiskomst van vergadering om nog het verslag en de correspondentie te verzorgen, en de slaapnacht was dus te kort om goed en gezond te zijn. Toen ik vanmorgen, op verzoek van Laika, naar de Aldi reed voor hun speciale kinder-actie met badjassen, donsovertrekken, ondergoed en pyjama rond cars, disney en diverse kinderfavorieten... toen was dat even schrikken. Paar minuten na het openingsuur en sommige dingen waren al uitgeput; een dame werd er zelfs onwel van en toen ik thuiskwam, sloeg ook mijn hart zeer beklemmend in mijn borst. Deze namiddag dan opnieuw naar Aldi om pc-schermen te kopen en toen was die beklemdheid en ademnood er opnieuw. En ik durf er niet aan te denken wat zou kunnen zijn, met die tweede toen al half verstopte kransslagader. Ik heb het door-en-doorkoud, van huid tot diep vanbinnen... Vanavond extra vroeg in bed, geen Spil, geen juwelenavond bij buren om de hoek... Morgen ganse dag werken en dan Brel-vertolker in De Spil, zou ik willen zien. En anderzijds wacht er nog een verslag om te worden gemaakt, dat eindigt nooit meer. Schluss für heute, g-riet-ings. Morgen nieuwe en betere dag!
