Dag...boekje, met een op-de-valreep-nota: jawel, we leven nog, johee. En terwijl ik dit schrijf, bedenk ik: eigenlijk zou ik nu beter naar bed gaan.Winter is slaaptijd, maar dat hebben een aantal mensen anders bedacht. Het licht waarvoor we betalen, zorgt er nu voor dat we langer of nog meer kunnen werken dan in zomertijd. Rustiger leven(?) en een aantal feesten moeten dit verrechtvaardigen, want alles kost geld en daar moeten we dus voor werken. Ik hou mijn hart vast als ik alles hoor wat de voorbije dagen te horen is... Telerme en zijn dancing with goats, je moet maar durven, maar dat mogen CD&V-ers, want op zondag gaan ze toch biechten en hebben ze bij het buitenkomen nooit geen zonden meer mee te dragen. Goed systeem toch?! Ik hang deze dag aan de haak, morgen hoop ik mijn leven- en werkjas terug te vinden en aan te trekken for another day. En morgen is Kenny Desot jarig, lang leve de papa van mijn kleinkinderen, die vanmiddag vooral mijn knuffelbeestje waren. Mijn taartjes in mijn leven... heerlijk. Eind deze maand, 28 december is ma jarig, wordt er 78 en de dag nadien zijn mijn vader en dirk aan de beurt, met nog een dag verder de 54ste huwelijksverjaardag van raf en rosa espeel-vandenberghe. Volgend jaar zitten dirk en ik net in de helft daarvan! Slaapwel wereld, ik hoop dat je morgen niet in een of ander gat werd weggezakt, leeggetrokken van water, zodat gebouwen in de omgeving in mekaar gaan stuiken. Money-mister Olivier, als je dit hier ooit presteert, dan duvel ik je voor de rest van mijn dagen aan een hels tempo... g-riet-ings.
