Eerst de weblog van Mieke Degryse gelezen, vechtend als een leeuw in Dadizele, maar met haar hihi in een ongelooflijk positieve en relativerende stemming (toch naar de buitenwereld toe) en dan even langs bij Seppe, die ongelooflijk wordt gemist. Een waardevol besef, te weten dat je als 8-jarige al zoveel impact had op zovele, zovele mensen. Het tweelingsfenomeen ligt me na aan het hart, met de tweeling-kleinzoons en hun intense gebondengevoel wat je als enkeling niet altijd kan vatten. Weinig meer (willen) tegenover zoveel meer (gevoel) te vertellen. 2009 moet me helpen in aantal voornemen, waarvan de fitness (cardio-revalidatie) me in elk geval in opstart meeviel. Dus moed houden en doorzetten. Januari wordt ook start van bijkomende opleiding rond excel, al vrees ik een beetje, als mac-gevormde, nooit de stupide complexiteit op puur commerciƫle basis van een pc te zullen begrijpen, laat staan kunnen aanvaarden. De programma's die ik nu op mijn 9-jaar oude mac gebruik bieden meer werkingsmogelijkheden dan een pc op dit moment (via diverse programma's). Pc's zijn opgesteld voor de dommerds, die slim willen lijken in wat ze kunnen (nee, niet zij, wel hun bakske, maar dat dan wel enorm veel tijd en bijstand en advies vereist van mensen die iets meer weten). Pc's zijn speeltuigjes, propvol overbodige dingen die dan weer een andere commercie wind in de zeilen geeft. Een mac is een werkmachine, gebruiks- en begripsvriendelijk, en houdt jarenlang vol in eenzelfde programma's. Ere aan de mac-familie!