Het liedje op zich klonk goed, de realiteit weliswaar iets anders. Morgen ander weer op komst, dus vandaag toch maar de rode beuk gesnoeid, handmatig, want de bijgegroeide takken zijn te dik en dus te moeilijk geworden voor de, sorry, mijn snoeischaar. Vele uren bloedzweeten-bijna-tranen, want dit is labeurwerk, mensen, echt labeurwerk. Het idee van kloekere spieren in armen en benen hield me overeind, want die hangen er sinds een paar serieus losser bij dan voordien, of lette ik er toen minder op? Remains unanswered. Nog geprobeerd om wat overgroeiende klimop van de buren mee te snoeien _ andere snoeischaar _ maar mijn armen zijn te moe, het lukt dus niet echt goed meer. Remains for a next time. Mss morgen, want de BE-weersvoorspellingen klokken ook niet altijd, dus positief denken... alhoewel het dan weer zweten, puffen, en blazen wordt. Glazen koffie en cola light en af en toe een koele witte wijn gedronken, terwijl ik even bij de tv kwam uitblazen. En nu ben ik aan een goeie douche toe, verdiend en nodig, want mijn huid jeukt. Verder heb ik moeten vaststellen dat de droogrekvoet, die steeds maar bleef omwaaien, met de sneldroogcement onvoldoende kreeg om overeind te blijven. Heb er dus een pereboom in pot en nog een en ander bijgeplaatst, hopend dat het geval rechtop blijft tot ik morgen nog de nodige cement kan gaan bijkopen. Inhouden zijn nooit mijn beste vak geweest, dus als je vraagt hoeveel liter cement er in zo'n voetblok moeten, dan wordt dan voor mij vooral heu-en met vraag-en uitroepteken. Ik hoop dat ik straks na de douche niet al te veel rode vlekken op mijn huid opmerk, want momenteel heb ik voldoende aan pijnlijke linkerborst die ik wou gebrruiken om mee te duwen op die snoeischaar; dat was dus zeker niet mijn beste idee en vooral een aiaiaiaiai waard. We leren altijd bij, maar mijn rechterborst wil ik dit toch liever besparen. Nu nog hopen dat iemand _ broer rik? _ de afvalhoop takken komt ophalen en ondertussen ook de composthoop meeneemt, zodat we wat dat betreft, weer een jaar verder kunnen. Ik ga onder de douche en denk aan kleinzoon arthur die de fontein aan het station in Roeselare almaar de dolfijn blijft noemen. Soit, voor zolang dat nog kan gezien burgemeester Luc Martens tekende voor afbraak van onze stationsbuurt en wellicht met open hand ja knikte voor de contracten met bouwheren van apartementen en andere gedrochten. Typisch voor dat geval bibliotheek (en we hadden er al een paar, goed verdeeld over deelgemeenten) dat De Munt gaat noemen, want die munt komt uit mijn zak en gaat niet terug in mijn zak. Rarara, in wiens dan wel. CD&V en spa-plat in Roeselare, ze zouden allemaal doodgebliksemd mogen worden, of beter nog, iedereen die iets met de teloorgang van Roeselare te maken heeft. Kortrijk ging ons voor in een grootheidswaanzin, maar ze zijn zelfs te dom om hier in Roeselare daar hun lessen uit te trekken. Soit, je bent van Roeselare of je bent van Oost-Vlaanderen, waar je dan beter kunt blijven. Ik ben boos, ontgoocheld en wat nog allemaal, voor een paar kwakkels met grootheidswaanzin, vooral die met 'kind' in hun naam. En heb ik het verkeerd, laat dan maar es een van hen me bewijzen hoe verkeerd ik het heb... Wat recht is, maken ze krom en wat krom is maken ze recht (alles tegenovergesteld van wat vroeger gebeurde, ook toen met hun eigen redenen en goedmakende verklaringen en toen ook weer betaald door... wij). Politiekers zouden in elke financiële beslissing waar wij in moeten betalen, persoonlijk verantwoordelijk worden gesteld, idem dito bankiers die spelen met geld dan niet van hen is. God of Maria, de meest praktische, zwaai es met een goeie bliksem of wat dan ook, om aantal zaken gewoon weer menselijk recht te maken. Met dank bij voorbaat, en ge hoeft niet bang te zijn, die gasten hebben via liposuctie toch al jarenlang hun geweten laten verwijderen. Zal ook op onze kosten zijn gebeurd...
