|
Bij hoge tij en valavond
daagden de vissers op,hun netten onderwater.
Dan voeren zij, langzaam de bokken uit het water halend
gestaag verder op hun tocht.
Telkens herhaalde zich dit weer.
Elkaar ontmoetend, met een gebaar van herkenning.
Tot hun ruim beladen en de nacht hun vriend was.
|
