Beroepshalve ben ik in ziekenhuizen waar men aan het oude gedeelte meestal een stuk bijbouwt, omdat de vraag naar onderzoeken en opnamen zo groot is dat men constant tekort heeft aan bedden. Bij een hartoperatie mag men 5 dagen blijven, een blindendarm 3 dagen, een geboorte ook enkele dagen, een andere heup is een klusje en wonderwel loopt dat allemaal goed af.
Onlangs in de familie een operatie aan het hart met 5 overbruggingen, men zaagt u borstbeen door, knoopt al die aders aan elkaar,naait alles terug dicht. Een week nadien, zonder veel pijn te hebben, is men terug thuis want pijn hebben hoeft niet meer, zelfs niet om een kind te kopen. Dat gaat allemaal vanzelf. Wat nog het meest verwonderlijke is, ons familielid is nu 3 maand geopereerd en is momenteel zijn tuin aan het omspitten, ongelooflijk toch!
Zonder die chirurgen en dat medisch personeel is men dood. Maar als ge dat hoort hoeveel dat kost aan de ziekenkas, vooral een hart operatie kost vele duizenden euro. Uzelf moest ook wat bijleggen, maar het gaat wel over je leven, dus niet neuten hé
Als ge in die gasthuizen komt lopen daar honderden mensen in en uit een begankenis lijkt het, iedereen is zo begaan met zijn gezondheid en denkt niet, hoe dat in andere landen is, maar geloof me, nergens zo goed als hier.
Bij onze buurlanden moet ge U houden aan dezelfde dokter, bij ons gaat U waar U wil. Bij een specialist gaan? U doet maar. Op wachtlijsten staan? Arrogant naar een ander gaan,ja, wat denkt dat doktoortje wel. Er mag niets verkeerd gaan, of men klaagt, zelfs het eten in de kliniek moet van prima kwaliteit zijn. Niet te koud en niet te warm. In gasthuizen deelt men eten rond om 11u30, begrijpelijk, met zoveel veel patiënten, en een tekort aan personeel. Maar dat kan niet hoor, het moet om 12uur, en niet zo vroeg. Dankbaarheid is zo ver weg soms, we moeten ons bezinnen, rondom ons kijken, en blij zijn dat we het zo goed hebben en vooral hopen dat het zo mag blijven. Tot gauw.
rocor
11-08-2007 om 18:06
geschreven door Rocor
|