Ik en krijg onder mijne voeten van mijne kinderen en kleinkinderen omdat ik fouten schrijve, zoo zoo denk ik dan mischien zijn mijne oogen niet zoo goed meer en daarbij, de sprake is in al die jaaren al zoo dikwijls veranderd dat ik het en niet meer en weete. Als ik op mijnen computer beezig zijn, geeft dat ding altijd maar aan dat ik en verkeerd beezig ben.

“Maar wat is er mis als ik schrijve, ik ben hier gansch alleene in den avond zoo verre van U, ik zie U zitten alsof ik bij U zate, schoone van mij, gij en gaat nooit uit mijne gedachte,en bij nachte ook niet ; een gevoel van malsche warmte komt in mijne leden ene helsch vure brand heelegansch in mijnen herte.” Allee zeg, wat is daar misse mede dat ik alzoo mijne liefde bekijf, ik en begrijpe het niet meer. Ik en zegge tegen mijne kleinkinderen geef mij een eens voorbeeld hoe jullie tegenwoordig ene liefdes brief schrijft.

Het gaat zoo: “hei macho ik zien ou geren ik ben keineig aant werken, wanneer zie ik U eens, ik weet een cool caffee, een cola kost daar maar 2 euro (ze betalen hun verbruik zelf) dan kunnen wij misschien bij U blijven slapen.” Lap zeg is dat zoveel beter? Dan heb ik liever mijne romantische liefdes verklaring… Wat vind U mensen hier staan 18 fouten in dit verhaaltje, de computer kan ik die nog vertrouwen?

Tot gauw rocor

29-11-2009 om 20:45 geschreven door Rocor

Het is ooit anders geweest, wie vroeger zogezegd de broek droeg, was de baas. Hij nam de beslissingen als het er op aan kwam, en dat was meestal de man, omdat hij kostwinner was. Nu beslist man of vrouw, het maakt niet meer uit, en zo hoort het ook, maar daar gaat het nu niet om.

Is U het ook al opgevallen dat de vrouwen werkelijk de broek dragen? Negen van de tien meisjes en vrouwen van alle leeftijden dragen een broek, jeans of geklede broeken, een rok ziet men bijna niet meer. Het is goed warm en ge moet niet meer zo zedig gaan zitten en ge kunt je benen ongestoord over elkaar leggen. Ge moet niet contant je rok omlaag trekken om het toch wat fatsoenlijker te houden. Om je dagelijkse werk te doen niets makkelijker dan een jeansbroek. Ge kunt U zo goed bewegen. Ik vind het ook mooi, maar…

Ge voelt mij al komen, het oog wil ook wat. Zeker mannen vinden: als een broek heel gespannen de lichaamsvormen aanneemt, zeker aan de achter kant, zijn we tevreden. Maar toch zijn we heel blij dat de mode weer in richting van de minirok gaat.

Een vrouw in imkerkledij zoals in sommige landen zal hier nooit mode zijn. Wat ik wel mooi vind is een lang kleed met een split dat een beetje bil laat zien het minst hersenbestuurde onderdeel van een vrouw, maar kan mits prettig geproportioneerd bijzonder fraai zijn. Ooit was er een wet die verbood dat vrouwen een broek droegen en zich kleden als mannen, alleen als ze de leidsels van een paard vast hielden kon het. Nu houdt ze de leidsels van een man vast. Een vrouw die een overall of een lange broek droeg, was vroeger een halve vent. Dan zijn het nu allemaal halve mannen, maar hoop doet leven als de lente eraan komt! Mannen hé!

Tot gauw rocor.

25-11-2009 om 22:46 geschreven door Rocor

Van een huis naar een appartement, mensen denken dat is simpel. U pakt uwen boel op en het is klaar. Men moet al beginnen met de helft in te leveren, uw spade en je grasmachine hebt ge niet nodig op een appartement, die spulletjes van je Vader zaliger waar U zo van hield kunnen niet mee, erg hé.

Wat een mens allemaal verzameld en bijhoud, dingen waar u van denkt: dat kan ik nog gebruiken. Vergeet het, een oude wieg, naaigerief, een tapijt, een blaker, boeken, …. Ik had me voorgenomen dingen die ik in een jaar niet gebruik, weg te smijten. Na enkele jaren hebt U toch nog een container nodig om het weg te voeren of naar de kringloop winkel te doen.

Als U vraagt aan je kinderen of kleinkinderen of ze iets kunnen gebruiken kijken ze naar U zo van: ‘Allee zeg, wat vraagt ons Vader nu? Wat kunt ge daar nu in hemelsnaam nog mee aanvangen, dingen uit de prehistorie goed voor het museum?’ Een van de kleinkinderen zei: “Pepe, ik wil je boormachine wel en je automatische schroef machine”, juist het enige wat ge kunt gebruiken in een appartement, om een kader of een foto aan de muur te hangen.

Een mooie eetkamer of een salon van enkele jaren oud zo goed als nieuw en voor U zo waardevol. Voor de rest van de wereld waardeloos of een troostprijs. Ik herinner me nog een tante die dacht dat alles wat ze bezat van onschatbare waarde was. Toen ze overleed lieten ze één, zelfs twee schatters komen omdat ze er aan twijfelden of dat wel correct was. Er kwam een opkoper de boel ophalen, gratis, anders moest ge er nog voor betalen om het huis leeg te halen. Moest ons tante dat horen, ze draait zich om in haar graf. Als we haar bezochten in onze jeugd, moesten we niet gaan zitten anders zouden we  haar dure meubels kunnen bevuild hebben met onze armoedige klederen aan.

Eigenlijk hé, hebben je spullen alleen maar de waarde die je er zelf aan geeft. Voor iemand anders zijn dat gewoon nog propere dingetjes, die misschien nog goed zijn als bergkast in de garage. Ha weet ge wat nog waarde had? Die kleine groene container die ge bijna niet open kreeg, voor klein gevaarlijk afval. Dat was een schoon gerief voor een visser aan de waterkant, zei hij.

Uw sleutels om aan je auto te werken? Vergeet het. Vroeger zag ge U motor nog liggen, nu is alles elektronisch, men schakelt hem aan de computer en leest af wat er schort. Geen gezoek of gesleutel meer. Die carbuur lamp van ons vader zijn eerste fiets, kunt ge dat kwijt op een appartement? Ik denk het niet… dus weg ermee.

Antiek, stokoud, oud, nieuwe antiek, modern, Ikea, zelfgemaakt? Wat is de exacte waarde, als ik zeer eerlijk mag zijn, dat zelfgemaakt kastje heeft nog altijd mijn voorkeur. Anderen denken er anders over, maar goed ook.

Tot gauw, rocor

15-11-2009 om 15:22 geschreven door Rocor

Ik bewonder oudere mensen die nog tevreden zijn met hun lichaam, ook al is het niet meer zoals vroeger. Een lichaam van 60 jaar en ouder, kan er ook nog prachtig uitzien. Van een rimpeltje in je gelaat hoef je zeker geen drama te maken, ik zeg altijd als je ogen schitteren en je gevoel van fierheid er nog is en U nog steeds in de spiegel kijkt vooraleer ge Uw huis verlaat, dan voelt ge U nog mooi.

Doe er wat aan als iets je stoort. Je haar? Ga naar de kapper hé, verander je kapsel eens, laat het eens verven. Zeker geen grijs, laat eens wat bloot zien, dat doet iedereen. U kent toch nog die uitdrukking? Pas op! ZE vallen er bijna uit als ze zich voorover buigt. Zo ver hoeft U niet te gaan, maar voor mannen een weelde van verbeelding. Mooi gekleed gaan is duur ik weet het, maar U goed voelen in een nieuw kleedje of een pakje dat strak zit, een mooi sieraad, de winkels hangen er vol van, niet eens zo duur. Eens wat hogere hakken, een andere bril, het maakt veel uit en ge zult U stukken beter voelen.

Men zal zeggen: “Amai, die madam van ’t zesde, die komt er nogal voor zeg, ze ziet er 20 jaar jonger uit! Die is zeker op zoek naar ne rijken!” Laat ze praten… wat telt is je goed voelen. Wie ben ik om te zeggen hoe het moet? Maar: een nieuwe handtas, zo een moderne moet ge U zeker aanschaffen.

“Dit verhaaltje niet online zetten!”, wist iemand me te vertellen. “Weet gij wat mij dat zal kosten jong?”

Tot gauw 

rocor

08-11-2009 om 00:00 geschreven door Rocor