De wereld scheen
vol lichtere geluiden en een soldaat sliep op zijn overjas. Hij droomde
lachend dat het vrede was omdat er in zijn droom een klok ging
luiden.
Er viel een vogel die geen vogel was niet ver van hem tussen
de warme kruiden. En hij werd niet meer wakker want het gras werd rood,
een ieder weet wat dat beduidde.
Het regende en woei. Toen
herbegon achter de grijze lijn der horizon het bulderen - goedmoedig - der
kanonnen.
Maar uit zijn jas, terwijl hij liggen bleef, bevrijdde zich
het laatste wat hij schreef: liefste, de oorlog is nog niet begonnen
't Zijn zo'n kleine handen met miniscule vingertjes aan. Durf er nooit op slaan, ze zouden breken gaan ! 't Zijn zo'n kleine voeten met zo'n kleine teentjes aan. Durf er nooit op trappen, ze zouden niet meer kunnen gaan ! 't Zijn zo'n kleine oortjes , ze horen scherp en ik geloof: als men er hard durft tegen roepen worden ze misschien wel doof !
't Zijn zo'n lieve mondjes, ze flappen er graag alles uit. Durf dit nooit verbieden want later komt er geen woord meer uit ! 't Zijn zo'n reine, klare ogen die nog alles goed bezien. Bind hen nu geen blinddoek voor, want straks willen ze niets moois meer zien !
't Zijn zo'n kleine zieltjes, open en gans vrij Durf ze nooit te kwellen, soms gaan ze kapot daarbij ! 't Is zo'n kleine ruggegraat die men amper merken kan Durf ze niet te buiten, misschien dat ze dan breken zal !
Maar van dit kind een eerlijk mens die altijd opkomt voor de goede zaak Mensen zonder ruggengraat ontmoeten wij maar al te vaak
Toen de eerste rimpels kwamen was ik nogal in paniek 'k Heb m'n fact toen laten liften in een prijzige kliniek.
Nou mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Maar toen zei dus een vriendin: het is wel gek, want je kop past nou niet goed meer bij je nek.
Ach, het was een kleine ingreep, want ze trekken dit dus strak En ze geven hier een sneetje, anders komt er daar een zak. Nou, m'n man was heel tevreden over wat ze met me deden. En de plastische chirurg zei : het is tot zo ver wel keurig. Maar ik zit nog met uw borsten in mijn maag, want die zitten volgens mij nu iets te laag.
Toen ze waren opgehesen leken ze een beetje klein, maar met siliconen vulling mochten ze d'r best weer zijn. Nou, ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke prammen.. Maar een avond bij het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen, en al had hij dan geen duidelijke kritiek, 'k ging meteen terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, maar toen was mijn navel weg. Op de operatietafel gaf men mij een nieuwe navel, om terzelfdertijd mijn billen minstens zo'n stuk op te tillen. Nou, ik was op ieder feestje zeer in tel maar ik zat onderhand wel héél strak in mijn vel.
Maar mijn man voelde zich naast mij niet meer zo op zijn gemak. Want op straat riepen de jongens, ga je lekker ouwe zak ? Nou, toen kocht ie een toupetje en een veel te strak corsetje. Hij ging wandelen en trimmen, en in het fitness centrum gymmen; en deed maandenlang een rigoureus dieet, tot ie zomaar in de sauna overleed.
Nou, daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf. Maar nu hij me niet meer zien kon was de aardigheid er af. Ik laat nu de kwabben zwellen, en ik zal u wat vertellen : dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken Want met gladgetrokken nekken valt het leven niet te rekken. Koestert buik en onderkinnen want uw schoonheid huist vanbinnen En vertelt u dat maar rustig aan uw man, anders komen er ongelukken van.
Omdat jij wist dat ík het was En niet jouw laatste liefde, de knapste van de klas Omdat jij blozend voor me stond, naïef en van de kook Omdat jij smoorverliefd was, daarom was ik het ook
Omdat je bij me blijven wou, ondanks mijn bot gedrag Die vrijgezellendrift gepikt hebt, elke dag Omdat je maling aan de mensen had, aan geroddel en gestook Omdat jij zo graag trouwen wou, daarom wou ik het ook
Omdat je door bleef vechten, op het randje van de dood De vrede, teder leven, in je armen sloot Omdat je onomwonden het huwelijksbed in dook Omdat jij zo graag kinderen wou, daarom kreeg ik ze ook
Omdat je leven kunt met mij zoals ik ben Omdat jij altijd anders bent dan ik denk dat ik jou ken Omdat jij jouw heilig vuur niet verstikken laat in rook Omdat jij weet wat liefde is, daarom weet ik het ook