Mijn oudste dochter woont in de Ardèche. Vorige maand waren ik en mijn echtgenote er op bezoek. 's Middags lekker in het zonnetje gezeten en in slaap gevallen. Toen wij wakker werden waren wij deerlijk verbrand aan de handen die onbeschut aan het zonlicht blootgesteld waren. 't Was dus vroeg zomer voor ons, met alle gevolgen van dien. Wij waren dan ook hoogst verrast toen wij gisteren en vandaag enkele foto's binnen kregen die wel van de Noordpool schenen te komen.Wij laten U hierna meegenieten. Roger
Uiteraard heb ik ook enkele hobbys. Sinds jaar en dag heb ik allerlei zaken verzameld. Naarmate de jaren verstreken spitste deze verzamelwoede zich toe op mijn beroep van politieman. Dit resulteerde in :
1/ Een verzameling prentkaarten met als onderwerp Politie
2/ Een thematische postzegelverzameling onder de titelOrdehandhaving als filatelistisch thema
3/ Een verzameling bidprentjes omtrent de politie van Gent en fusiegemeenten.
4/ Een verzameling hoofddeksels, kentekens en andere attributen, eigen aan het beroep.
Al deze verzamelingen slorpten tijd en geld op en daarom ben ik de laatste maanden bezig om één en ander van de hand te doen. Hoofdzakelijk de uniformstukken gaan langzaam maar zeker de weg op naar andere verzamelaars. De prentkaarten daarentegen blijven nog altijd mijn meest geliefde troetelkinderen. Op de veilingsite DELCAMPE probeer ik datgene wat mijzelf niet langer boeit in te ruilen tegen kaarten die wel nog mijn belangstelling wegdragen. Dat inruilen moet men als volgt zien : Zelf vraag ik een bepaald bedrag voor mijn materiaal, en dat besteed ik dan voor de aankoop van nieuwe kaarten of zegels.
Al dat verzamelen brengt een mens soms ongekende wetenswaardigheden bij. Ik ben altijd behept geweest met de drang om wat ik wist en wat ik dacht ook voor anderen belangrijk te zijn aan het papier toe te vertrouwen. Zo kwamen een paar publicaties tot stand waaraan ik veel plezier beleefde.
Wij denken dan aan:
1/ Sint Amandsberg in oude prentkaarten. (1977)
2/ De eerste Belgische Politiehonden (1986)
3/ De memoires van een Flik (1990)
Wij hebben nog twee manuscripten op het getouw staan en wij hopen die later langs deze weg te publiceren.
Voor hen die meer willen weten over mijn activiteiten op de veilingsite van DELCAMPE. Klik maar op volgende link:
Iedereen zal wel enige belangstelling hebben voor de betekenis van zijn naam. Bij mij is dat niet anders. De Caluwé,vanwaar komt dat ? Het voorzetsel DE zou kunnen wijzen op een plaatsnaam en eenvoudig het frans zijn voor VAN. Mis hoor! De naam gaat veel verder terug en stamt uit de middeleeuwen. Zoals zo vele familienamen slaat hij op het uiterlijk van iemand. Zoals daar zijn De Korte, De Lange, De Groote, Zwarts en De Zwarte en nog vele anderen heeft ook onze familienaam met het uiterlijk van de stamvader te maken. Bewijs hiervoor vonden wij op het internet. Op onze speurtocht kwamen wij terecht bij Spiegel historiael. vanJacob van Maerlant.
Spiegel Historiaal is een handschrift uit 1300-1325, bestaande uit 91000 verzen die 258 bladzijden in beslag nemen van telkens 3 kolommen van 60 regels. Het is in feite een opsomming van alle heersers over onze contreien, beginnende vanaf de Romeinse heerschappij.
En nu komen wij er.Een van de verzen luidt als volgt:
Doe Lotharis, doe Loduwijc,
Doe wart keyser des ghelijc
Karel die caluwe van Vranckerike,
In wies tiden sekerlike
Hollant grave hebben began,
Deze Karel was in feite Karel de Kale. Wanneer wij hierover verder nadenken dan wordt het klaar dat caluwe op kaalheid slaat. Denken wij ook maar even aan gheluwe voor de kleur geel, dus ook op het uitzicht slaande. Wij moeten dus de hooghartigen onder ons, die hardnekkig geloofden dat zij ergens uit een oude adellijke familie stamden met het voorzetsel DE voor hun naam, teleurstellen. Tenzij er onder mijn naamgenoten nu nieuwlichters zouden opstaan die beweren dat zij nazaten zijn van Keizer Karel De Kale.
Alvorens via Blogs het internet op te gaan is het wel goed mijzelf even voor te stellen. Ik ben 73 jaar oud en breng mijn dagen door in het Gentse. In een vroeger leven was ik politiebeambte. Ik sleet mijn loopbaan aanvankelijk op de gemeente St.-Amandsberg en vanaf 1977 in de stad Gent. Sinds 1990 geniet ik van mijn pensioen.
Ik huwde hetzelfde jaar dat ik tot de politie toetrad, namelijk in 1957. Wij hadden 7 kinderen, waarvan de jongste ons is ontvallen. Het vroeg mijn echtgenote en mijzelf heel wat inspanningen om van dat gezin een verzameling weldenkende mensen te maken, maar nu plukken wij de vruchten in de vorm van een gezellige groep mannen en vrouwen die regelmatig samenkomen om de bloemetjes buiten te zetten ( zonder buitensporigheden ). Het zijn de mooiste momenten van onze Oude Dag.
Intussen is onze stam serieus aangegroeid met negen lieve kleinkinderen in de ouderdom tussen 12 tot 22 jaar.
Ik hoop U later te kunnen vertellen over mijn hobbys en over elk van mijn kinderen en kleinkinderen in het bijzonder.
Voor degenen die meer willen weten over mijn familie verwijs ik graag naar de homepage van mijn zoon Karel die zich verdiept in onze stamboom, of althans in de stamboom van hemzelf en zijn familie. Die vindt ge op de volgende link.
