Welkom bij het "meisje van 1948". Vind je mijn bedenkingen en dagboekverhalen leuk? Je kan misschien mijn blog-adres doorgeven aan familie, vrienden, vriendinnen en kennissen. Wil je commentaar geven op mijn schrijfsels ? Dat kan door op de knop'reageer' onderaan de tekst, een reactie te geven. Wil je een deel van mijn teksten gebruiken? Dat kan, maar verwittig me even. Grtjs van Pijltje
Ik had nooit gedacht dat een simpele zaterdagnamiddag zou leiden tot de oprichting van een nieuwe meidengroep. Je hebt natuurlijk de belangrijkste meisjes groep, de zingende, dansende, kortgerokte, slanke, zowel de oude bezetting als de nieuwe: K3. Gisteren is er in mijn hoekske op mijn bankje een nieuwe band ontstaan: de M3's. Geen zingende, dansende, kortgerokte, slanke jonge meisjes, maar de steunpilaren van de maatschappij. De vrouwen die hun taak al gedaan hebben van kinderen en kleinkinderen opvoeden, echtgenoten leren meewerken in het huishouden, hulp aan de gemeenschap en nu voor zichzelf een uitlaatklep gevonden hebben en denken dat sjouwelen echt de beste remedie is om tot kalmte te komen, uit te rusten en van de zon te genieten zonder het gehaast zijn van 'ik moet naar huis om eten klaar te maken'. Kortweg, de M3's zijn de 3 Marlenen uit de straat, die geen koffie, koekske of welke versnapering dan ook, nodig hebben om het gezellig en ongedwongen bij elkaar zitten te beleven. Het was eens 'rust' hebben van de bovenste plank. De 'rat race' eens opzij zetten, en gewoon simpelweg genieten van elkaars gezelschap en aanwezigheid. We hebben er alle drie deugd van gehad. Er is ook een nieuw gezegde ontstaan voor iets dat 'goedkoop' is, wat tegenwoordig al een rariteit is. Niet meer 'voor een appel en een ei', maar wel 'voor een appel en een schil', want de eieren zijn ook al té duur geworden. Van de zonnige dag ga ik genieten met 'De Zondag'. Deze namiddag, rond 16u, eens bekijken hoe de wedstrijd Luik-Bastenaken-Luik evolueert. Het is de laatste van de voorjaarsklassiekers en die wil ik niet missen. Tot morgen
Om 7u wakker gemaakt door het lawaai van de stellingbouwers, die bij de buurman de stellingen begonnen af te breken. Als al die metalen staven op hun camion liggen, kunnen zijzelf en al de buren genieten van hun mooie nieuwe dak. Dat is geen probleem dat vroeg opstaan, de krant zit sowieso in de brievenbus. Weer eens 'no way', voor de zoveelste keer. In de hoop dat de bedeler toch niet té lang op zich laat wachten begin ik maar rondom mij te kijken omdat er het mooie gezang is van de merels die hier een plaats voor hun nestje zoeken. Er zijn natuurlijk kapers op de kust, alle zwart gevederden zijn hier op zoek naar een boom die voldoende beschutting biedt voor hun kleine grut. Dat mondt dan af en toe uit op een regelrechte oorlog als de duiven en de meeuwen zich ook komen moeien. Ondertussen loop ik maar te ijsberen, rond te lopen als een kieken zonder kop, terwijl ik op 'wacht sta' maar niet met mijn voeten in de gracht, zoals Bobbejaan Schoepen (1925-2010), zong. Om 10u nog geen 'Het Nieuwsblad' en voor de zoveelste keer moet ik een "niet bezorging" melden. Mijn abonnement wordt wel met een dag verleng, maar daar heb ik vandaag geen boodschap aan. De andere suggestie is digitaal lezen, op pc of gsm, maar eerlijk gezegd, ik kan dat niet. Een gazet is papier, geen scherm. Ondertussen begon de uitvaartplechtigheid van Paus Franciscus, en de kerkdienst in aanwezigheid van de wereldlijke leiders. Ik heb het me niet beklaagd om bijna 2u voor de beeldbuis te zitten op een zaterdagmorgen zonder een dagblad. Het protocol was eenvoudig, maar natuurlijk goed geregeld en voldoende met alle kerkelijke en wereldlijke leiders daar aanwezig. De dienst was sober zonder veel tierelantijntjes, de homilie pakkend zonder ophemelijking van een eenvoudig man die 'toevallig Paus' werd en als een goed leider werd beschouwd. Een massa volk op het Sint Pietersplein, en een massa volk langsheen de route waar de pausmobiel reed, op weg naar zijn laatste rustplaats, de Basiliek van Santa Maria Maggiore. Dat maakt dat ik pas mijn ontbijt genomen heb om 14u. Voordien nog even rap gekeken naar de Nederlandse zender om te zien hoe daar de feestelijkheden naar aanleiding van de verjaardag van de koning (27/04) verliepen. Ik interesseerde me ook aan de kledij van de Royals. Niks biezonders, noch de feestelijkheden met balleke sjotten, noch de kwisvragen, noch de voetrally doorheen Doetinchem in de provincie Gelderland. Tot morgen
Het is weeral namiddag!. Maar er was deze morgen nogal veel te doen, zeker als ik naar de kapper ga. Het blijft een belangrijk moment in mijn leven. Een kapster of kapper zijn als het ware even belangrijk als de huisdokter. Je kan er alles aan vertellen, ze luisteren zonder commentaar te geven en geven eventueel wat tips mocht het nodig zijn. Ze zijn ook van alles op de hoogte, hoe het reilt en zeilt in de gemeente, en de verhaaltjes die er bij horen. Blijkbaar hebben de Waalse leerlingen nu een week congé, maar of dat veel drukte zal geven is nog af te wachten. Vanaf volgende week zal het wel héél druk worden, want ze voorspellen zomerse temperaturen en er is een verlengd weekend. Vandaag was het dus belangrijk dat ik alles eens in ogenschouw ging nemen. Alle vensters en etalages schitteren in het zonlicht. Het viel me op omdat mijn ramen dringend moeten gekuist worden. Dat zal een werkje voor volgende week zijn. Het is een korte blog vandaag maar ik heb nog wat mails en telefoontjes te doen en ik wil ook nog mijn vit D reserves aandikken. Tot morgen
"Ik geloof dat schoonheid de moeder van alle liefde is", dixit Tullia d'Aragona (1510-1556). Ik zeg niet dat het een gepast citaat is voor deze dag maar, ik geloof dat mijn broer een schone man is geworden door de liefde. Ik mag dat gerust zeggen op zijn 73e verjaardag. Wit van haar is hij wel geworden, zijn gezicht is ook versierd met een bril à la Roger, die terug in de mode zijn. Verder mag ik hem min of meer slank noemen en is hij ook begenadigd met een dosis gezonde humor à la Pijl. Na zijn rug-operatie weer enorm fit geworden om fietstoertjes met zijn Annie te kunnen doen. Hierbij dus broertje-lief, een gelukkige dag vandaag en alle komende dagen. De song die je moet beluisteren is het verjaardgslied van Bruce Springsteen: "Surprise, surprise, ....Today it is your birthday...". Veel luistergenot
En hoera, hoera, ik heb weer een hoop papier in mijn brievenbus gevonden. De eerste pagina spettert wel niet uit van het interessantste nieuws van hier en de grote omgeving, maar het is te lezen nieuws en dat is nog altijd het belangrijkste. Maar de foto van de opgebaarde Paus vind ik een macabere foto. Blijkbaar zal hij de maquilleurs verboden hebben om een beetje kleur op zijn gezicht aan te brengen en moest alles naturel tot in de dood blijven en dus ook de grauwe doodskleur. Het is geen fijn aangezicht. Ik hoop dat ze zijn gezicht niet té veel in de picture gaan nemen op de begrafenisdag, want anders zal ik de dienst vroegtijdig afbreken om naar de onnozele koningsdag van koekhappen en dansen, over te schakelen. Daar zijn de Nederlanders goed in om de verjaardag van hun koning te vieren. De openbare feesten tot op het gênante toe voor volwassen hoogwaardigheidsbekleders. Vandaag staat ook het hilarische verslag van een interview met de tweelingzussen uit Australie, uitgeschreven in de krant. Ik had gisteren het interview zien passeren op mijn pc en het is inderdaad verrassend dat 2 volwassen mensen identieke woorden, bedenkingen, gebaren hebben op dezelfde vragen zonder dat er een rustpauze is in hun antwoorden. Men kan hier effectief spreken van een identieke tweeling. In de 'Sportwereld' was er dan geen interview te vinden van Remco, na de mislukking van de Waalse Pijl. Korte woorden als, 'ik heb té vroeg mijn regenjaske uitgetrokken' was het enige zinnetje dat hij over zijn lippen kreeg voor de winst van Pogacar. Hij zal nooit veranderen als hij niet op het hoogste schavotje kan staan en de loftuigingen moet missen. Zeggen dat er een andere beter was, kan hij niet. Nu is het wachten om buiten te gaan tot de wolken uitgeregend zijn om wat pissebloemen te verwijderen. Ik kan er bijna rubber uit persen en botten maken, zoveel zijn het er die mijn tuin van een gele kleur voorzien. Tot morgen
Wezenloos stond ik naar mijn brievenbus te staren: geen Het Nieuwsblad. En dat juist in tijden dat er eens wat ander nieuws te melden valt dan oorlog en moorden. Natuurlijk voorziet de uitgeverij in alternatieve mogelijkheden om de lezer te paaien en te plezieren bij afwezigheid van een papieren gazet. Men kan alles digitaal lezen wat gedrukt is op papier en dat zowel op PC als GSM. Ook nog de 'tegoedbonnen' gaan inruilen. Maar daar knelt het schoentje bij regenweer zoals nu. Ik kan met de auto naar de press shop rijden, maar daarvoor is de winkel te kortbij om de auto van stal te halen. Ik kan te voet door de regen stappen, maar daarvoor is het weer te ver. Ik blijf voorlopig op mijn honger zitten en stuur een bericht naar het bureau: geen bezorging. Dan krijg ik weer een dag bij in mijn abonnement. Het is wel goed voor de planten dat het eens een regendag is. Het stof wordt eens van hun bladeren gespoeld en hun wortels krijgen wat drinken. Hetgeen er nu nog hangt van bloesem in de kerselaars, zal ook wel verdwijnen.
Aangezien ik voor mezelf dikwijls het voorvoegsel, toevoegsel, bijvoegsel enz 'polyvalent' (het Vlaamse woord van vandaag) wil gebruiken, als zijnde een 'veelzijdig' vrouwmens, schiet ik daarin vandaag toch te kort. Ik voel me héél beperkt vandaag. Ik hoop dat ik niet moet wachten tot Pinksteren vooraleer de Geest op mij neerdaalt en voor heel veel inspiratie zorgt. Voorlopig kijk ik dan maar met een beetje jaloersheid en afgunst naar de 'grote schrijvers' die vandaag vermeld worden: Miguel de Cervantes (1547-1616) die van een onnozel reisverslag van een zichzelf verheven hertog, edelman Don Quichote de La Mancha, die tegen de windmolens vocht, gezeten op zijn oude boerenknol van een paard Rocinante en vergezelt van zijn dienaar Sancho Panza, een prachtig en onverslijtbaar boek maakte. Op dezelfde bladzijde stond een nóg grotere schrijver vermeld: William Shakespeare (1564-1616) auteur van sonetten, gedichten, tragedies, historische stukken, komedies.Tot op de dag van vandaag worden zijn toneelstukken nog altijd opgevoerd en zijn heel veel van zijn werken ook in een filmscenario gegoten. Blijkbaar is men pas een goed acteur als men zijn theaterstukken en koningsdrama's op het podium kan weergeven, spelen en declameren.
Veel filosofie of zang valt er niet te halen uit mijn kalenders. Dan zet ik maar zelf een zanger op de voorgrond: Roy Orbison (1936-1988). De man die "Pretty Woman" uitbracht en in de gelijknamige film met dit lied, zorgde dat Julia Roberts en Richard Gere eeuwige roem kregen. Maar "Only, the lonely", "Blue Bayou", "In dreams". Zeker "You got it" zou ik vandaag willen zingen want ik heb 'het' niet vandaag, het moet nog komen. Tot morgen
Het minste wat men kan zeggen van Paasmaandag 2025 is, dat het een bewogen dag was. Ik heb in mijn leven toch al heel wat Pausen zien komen en gaan (Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI, Franciscus) maar toch volg ik nu alles intenser dan bij de voorgaande Opperste Gezagdragers van de Katholieke Kerk. Misschien ben ikzelf wel nieuwsgieriger geworden naar de impact die de 'vertegenwoordiger van God op aarde' wel heeft voor de gewone gelovigen. Hij was minder 'star' dan de vorige Pausen en bereikbaarder voor de gewone mensen. Hij leefde niet enkel in zijn ivoren toren en marmeren paleis, maar had voeling en respect voor het gewone volk. Heeft iedereen Hem daarom geapprecieerd? Zijn stempel heeft hij niet overal kunnen op drukken en dat verwijten de katholieken van ons seculier land hem ten zeerste. We vergeten als Westerse christenen dat onze gevoeligheden, noden, instellingen en ethiek totaal anders kunnen zijn dan in Amerika, Azië, Afrika, Australië, zelfs op ons eigenste continent zijn de verschillen groot. We maken maar een fractie uit van het totaal van de katholieken. Met de dood van de aartsbisschop van Rome, is het eventjes het verdwijnen van de persoon met het geweten van de 1,378 miljard Rooms Katholieken. Het is nu ook een periode dat we nagaan wie en wat voor een persoon de komende opvolger van Petrus moet zijn. Een kerkelijk leider dient met allen rekening te houden vooraleer een officieel standpunt in te nemen dat aanvaardbaar kan zijn voor alle gelovigen over de hele wereld. Gisteren was er weer veel te horen, te zien en te beluisteren en vandaag weer veel te lezen. De dood van een Paus is niet zó maar een overlijden van een aardbewoner. Zijn woorden hebben toch nog altijd een impact op ons leven.
Het Vlaamse woord van de dag is 'kleurenwiezen'. Dat deed me denken aan alle familiebijeenkomsten, zowel eigen- als schoonfamilie, die na de maaltijden en het dessert de kaarten boven haalden om mekaar wat centjes af te zetten. Meestal werd er gespeeld om een frank. Omdat n'en euro wat te duur is voor een familiespelleke en er spelers (voornamelijk mannen) te kort zijn in de familie, blijven de kaarten nu meestal in de schuif liggen, tenzij er iemand is die wil manillen of solitair spellen. Op de pc zijn die spelletjes ook te vinden, maar dat is aan mij niet besteed. Kaarten wil zeggen: met een echt gezelschap wat roepen, wat tieren, wat vloeken en zeggen wie er slecht gespeeld heeft, slechte kaarten kreeg enz. Revanche was er altijd op een volgende feest. Dat is het voor vandaag. Eens naar het middagnieuws luisteren om de verdere ontwikkelingen te horen vanuit Rome en dan van de zon genieten. Tot morgen
Straf, straf, straf!!!. Met zijn laatste krachten heeft paus Franciscus zijn christenen, heel stilletjes kunnen toespreken en zegenen vanop het balkon in zijn paleis aan het Sint Pietersplein in Rome. Deze morgen heeft hij dan zijn laatste adem uitgeblazen, na een rijk en gevuld leven in het teken van de evangelisatie en het woord van Jezus Christus. De laatste maanden van zijn leven hebben wel in het teken van een lijdensweg gestaan. Hij is zijn eigen Calvarieberg opgegaan. En nu reppen alle kardinalen en bischoppen van heel de wereld zich richting Vaticaanstad, niet alleen om de uitvaart van Jorge Bergoglio (1936-2025) bij te wonen maar ook om in Conclaaf te treden om de nieuwe Paus te kiezen. Spannende tijden breken aan voor de Katholieke Kerk, want wie zal de volgende Grote Baas worden?. Een beetje tegen mijn gewoonte in, ga ik nu toch wel even de TV al aanzetten. Want dergelijk nieuws, als het overlijden van een prominent persoon van een Wereldkerk, wil ik wel volgen. Zeker eens zijn werken en impact op de wereld en zijn stellingname in biezondere menselijke kwesties (abortus, homo, euthanasie, oorlog...) nog eens kort samengevat, horen. Hopelijk vragen ze prof em Rik Torfs om dat alles te kaderen.
Ook op paasmaandag, niettegenstaande er geen krant is geschreven, laat ik mijn grijze hersencelletjes werken, want die mogen géén dag rust kennen. Ik heb mijn 'Beter..' testen, mijn 'Woordle 5 & 6', en deze avond zendt Het Nieuwsblad, een bladzijde vol met puzzels.
Niettegenstaande ik dacht dat de Paasklokken enkel voor de brave kindjes chocoladen eitjes naar beneden strooiden, kreeg dat 'meisje van 1948' toch een leuke chocoladen paashaas omringt met eitjes van een topchocolatier. Ik laat die mooie sculptuur nog even op mijn dressoir staan vooraleer ik alles met smaak en goesting ga verorberen.
De zon is weer van de partij, ik kan straks weer genieten van mijn bankje in mijn hoekje met mijn boekje. Tot morgen
Een zalige Pasen voor iedereen. Zelf heb ik niet echt een paasgevoel. De gele kleur in mijn tuin is verdwenen, het is fris en ik heb terug warme sokken aangedaan. In plaats van chocolade eitjes uit de lucht te vallen, zijn het dikke regendruppels. Die zijn zeker zo welkom voor de tuin als de tiekeneikes voor de kindjes. Voor de rest is het op deze feestdag business as usual in de wereld: vechten, protesteren, oorlog voeren, moorden. Op Radio 1 werd "Imagine" van John Lennon (1940-1980) tot de Classics 1000 nr 1 gekozen. Het is dan ook een mooi en gevoelig nummer met een inhoud waar iedereen naar snakt: Vrede. Ik ga nu naar de Paasmis kijken en misschien zien en horen dat de Paus het "Urbi et Orbi" uitspreekt, een zegen geeft voor 'Stad en Wereld'. Tot morgen
Paaszaterdag en het sneeuwt in de tuin met roze en witte bloemenblaadjes van de kerselaars. Er is wat wind en ze vliegen naar alle kanten verwondert nagekeken door de hond. Nog ruimschoots een uur of twaalf en de 'vasten' is weer eens voorbij. Die is natuurlijk niet zo streng als de ramadam bij de moslims, maar ik ben toch een beetje soberder ingesteld tijdens de voorbije 40 dagen. Met uitzondering natuurlijk als er bezoek kwam, dan liet ik me ook het suikergoed smaken. Tegenwoordig heeft het katholiscime weer wat meer positiviteit gekregen doordat bekende jongeren er ook voor durven te getuigen, zoals Maksim Stojanac (zanger album "Dagdromer"), die zegt een positief gevoel te krijgen en intellectuele steun te ondervinden van de teksten van bijbel en evangelie. Christoff (mocht oa zingen bij vertrek van Paus uit België) is al langer een overtuigd christen en ook onze vorsten en hun kroost zijn diep gelovig. Meer dan 500 volwassenen hebben zich het laatste jaar laten dopen, in tegenstelling tot de jaren toen het schandalen regende in de Kerk. Misschien zijn de mensen wel tot het besef gekomen dat het 'mensen' waren die de misdaden begingen en niet 'de Kerk', het Christendom. Toen waren er veel gelovigen die zich lieten 'ontdopen'. Het is nu nog even stil in de straten, de klokken zijn nog niet terug gekomenen en de toeristen passeren mijn straatje niet meer. Ik ga me nu wat warmen aan de zonnestralen en een stukje van de krant lezen, want die is héél laat geleverd, deze morgen. Tot morgen
