Welkom bij het "meisje van 1948". Vind je mijn bedenkingen en dagboekverhalen leuk? Je kan misschien mijn blog-adres doorgeven aan familie, vrienden, vriendinnen en kennissen. Wil je commentaar geven op mijn schrijfsels ? Dat kan door op de knop'reageer' onderaan de tekst, een reactie te geven. Wil je een deel van mijn teksten gebruiken? Dat kan, maar verwittig me even. Grtjs van Pijltje
Vandaag is de temperatur aangenaam om wat huiswerk te doen. Natuurlijk samen met de poetshulp die de zwaardere karweien op zich neemt. Dus rond de middag is mijn huis weer 'spic en span' al bestaat dat product niet meer. Het commerciële van dat kuiswonder is verdwenen, alleen de uitdrukking is er aan overgehouden; dat het huis weer eens ontdaan is van alle stofjes, kruimeltjes enz. Misschien dat er onder een andere benaming nog zo'n wondermiddel kan bestaan om het huis van boven tot onder met één product te kunnen kuisen. Nu is het kiezen in de winkel, want voor elk vuiltje in het huis is er een andere vloeistof nodig. Ik probeer wel mijn kasten te vrijwaren van een overvloed aan reinigingsmiddelen. Bruine zeep, javel, soda, azijn, amoniak, spons, dweil, aftrekker en zeker en vast water. Dat zijn de basisingrediënten en de beste kuisers. De flessen met al die speciale geurtjes, daar heb ik geen boodschap aan. Liever zet ik deuren en vensters open om de zeelucht binnen te laten of de geur van het vers gemaaide gazon. Zo, rond de middag was alles weer ordentelijk zoals ik het graag heb.
Nog even over de meteorologen en alle andere '-logen' die zich met het weer, opwarming van de aarde en klimaat, bezighouden. Ieder jaar was er wel eens een hittegolf, kort of lang van duur. Maar tegenwoordig is 'goed' weer blijkbaar een onheilstijding. Het zeewater wordt te warm, de regens zijn te hevig evenals de onweersbuien, het klimaat verandert met de slogans 'er zijn geen winters meer/er zijn geen zomers meer'. Alles neigt naar elkaar toe, de lente en herfst vloeien over in zomer en winter. De seizoenen zijn bij manier van spreken, het noorden kwijt. De opwarming van de aarde is aan zijn maximum gekomen om onze planeet leefbaar te houden. Tja, ik begin me schuldig te voelen dat ik blij ben met dit warme waar. Het is goed voor mijn stramme spieren en stijve gewrichten, het is goed voor mijn opname van vitamines, het maakt de mensen vrolijk en blij. We kunnen buiten weer tijd nemen om een klapke te doen en al zeker als mijn bovenbeste buur vandaag jarig is. Mijn naamgenote is 3/4 eeuw oud, wat een zeer goede leeftijd is met nog vele vele goede en gelukkige vooruitzichten. Ze is in goede gezondheid en dat moet zo blijven want ik wil onze koffie en babbeluurtjes niet missen. Zo, dan was dat de belangrijkste melding voor deze dag. Tot morgen
Adios warme weer, met een laatste stuiptrekking deze nacht van de hittegolf. Slapen was dus eventjes weer moeilijk maar volgende nacht zal dat wel opgelost zijn. Frisse wolken van over zee hebben de warmte naar het binnenland geduwd waar het nog eventjes puffen en braden zal zijn. Met 22°C en een frisse bries kan ik eigenlijk mijn giletke al verdragen als ik buiten kom. Ik hoor en lees dat iedereen weer vol is om een airco aan te schaffen om die paar warme dagen door te komen. Ik ben geen fan van dergelijke toestellen, noch in de auto noch thuis. De omgevingstemperaturen doen me meer deugd dan al die gekoelde luchten. Liever gebruik ik de ouderwetse methodes om wat frisheid in huis te hebben dan een massa electriciteit te gebruiken om eventjes af te koelen. Rolluiken, gordijnen, deuren en vensters zo veel mogelijk dichthouden en natuurlijk zo weinig mogelijk bewegen. Veel rust kan nooit kwaad. Poetsen, stof afnemen, opruimen,... wachten geduldig tot er een temperatuur is die me dergelijke werken weer toelaten te doen. Een reportage over camper of mobilhome is het komkommerartikel van de dag. Ik heb er nooit gebruik van gemaakt alhoewel ik wel eens overwogen heb om er eens een heel lange tocht mee te maken. Maar nu ik lees wat er zoal mankeert aan dergelijk vakantievehikel, ben ik blij er nooit gebruik van heb gemaakt. Tom de Leur beschrijft zijn uitstap, dat zogenaamd de vrijheid geeft van te rijden en te staan waar men goesting heeft als : krap douchen, krap zitten, krap slapen, krap naar het toilet gaan, van alles té weinig en te krap. Als ik dat lees, moet ik geen spijt hebben het nooit te hebben geprobeerd. Het kost ook wat geld en zijn conclusie is voor dat huurgeld kan je beter op hotel gaan. Een expert eens aan het woord laten kan nooit kwaad als men een dergelijk verlof zou overwegen. Ik dus niet, ik heb liever de hittegolf in België dan puffen en zweten in een caravan.
Roger zou bij leven en welzijn de respectabele leeftijd van 109 jaar hebben bereikt. Maar helaas heeft het niet mogen zijn, 63 jaar was hij hier. Maar de jaren dat hij bij ons was, was hij een goede en beste papa, bompa en een toffe vent. Tot morgen
Het was een tropische nacht!!!. Ik heb me bedekt met een badhanddoek zodanig dat mijn nachtelijk zweet meteen werd opgenomen en ik niet in het nat bleef liggen. Ik heb ook de wijze raad van de overheid toegepast en mijn voeten een koudwaterbad gegeven vooraleer in bed te kruipen. Omdat ik nogal gemakkelijk wat kalk aan nagels en hielen heb deed ik in het water een forse geut azijn. En dat hielp uitstekend, zodat ik weer jeugdige voetjes maat 39, heb. Spijtig en gelukkig heb ik het niet nodig, maar er bestaat nog zo'n geen simpele remedie voor de hersenen, voor een brein waar kalkplak aan blijft kleven en Alzheimer veroorzaakt. Laat ons hopen dat er toch spoedig eens een goede behandeling voor dementie kan gevonden worden, zodat iedereen waardig zijn leven kan leven. Alles wijst erop dat het een snikhete dag zal worden, de temperatuur is immers al opgelopen tot 31°C en zonder een zuchtje wind. Blijven stilzitten tot er een zeebries komt is dan ook de boodschap. Het is "De internationale dag van de komkommer" en dat merkt men aan alles. De krant telt nu 3 pagina's met spelletjes allerhande en is er komkommernieuws te lezen, dwz veel tekst met weinig of geen belangerijk nieuws. Zoals vandaag de muziekkeuze van de royals. Straks kan ik terug zalig in de lommerte gaan zitten of half liggen in een strandzeteltje en me net als gisteren, mateloos gelukkig te voelen. Dat geluksgevoel is er voornamelijk als ik buiten kan genieten van de stilte rondom mij, de verschillende tinten groen van de bomen zie, en een blauwe hemel boven mij. Ik kan niet anders zeggen dan dat het zo'n zalige luie dagen zijn, die echt een vakantiegevoel geven zonder op reis te moeten gaan. Nog eventjes en de zon is van de voorgevel verdwenen en kan ik me daar, samen met woeffie, gaan nestelen en genieten van deze zomerse warmte. Tot morgen
Week 27 al van het nieuwe jaar en ik zing zoals Raymond: "het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat verbazend goed vooruit". Met een andere context natuurlijk. Maar deze week zullen we dus een ware hittegolf beleven, al kan het zijn dat de kust eraan ontsnapt. Een hittegolf is 5 dagen temperaturen boven de 25°C waarvan er 3 boven de 30° moeten zijn. Dan is het wel fijn om hier te zijn en toch af en toe een fris briesje van over de zee te krijgen. Maar de richtlijnen van de overheid zijn duidelijk: veel drinken en liefst water, zo weinig mogelijk kleren aandoen juist voldoende om wat zweet op te vangen. Uit de zon blijven of in de schaduw stappen en zitten. Geen of weinig fysieke inspanningen doen wat wil zeggen hang gewoon de luierik uit, géén mens die er commentaar op mag geven. Zet een koud waterbadje klaar om verfrissing via de voetjes te krijgen. Probeer de warmte buiten te houden door gordijnen en persiennes maar voor half te openen en deuren en vensters toe te laten. Verder zegt de overheid in hun be-alert mail: zorg voor elkaar en zorg voor jezelf!!. Dat zullen we zeker niet nalaten te doen. Dat het gewoon al een blauwe lucht is en warme temperaturen doet sowieso deugd na al de maanden van grijs, kilte, nattigheid en sombere weerberichten. Ik klaag niet want per slot van rekening moeten we nu zorgen dat we voldoende Vit.D reserves opbouwen om in goede gezondheid de winter door te komen. Ik heb ook geen nood, nu niet en op andere dagen, godganse dagen buiten te zitten. Buiten eten doe ik niet, ik moet geen vliegende en kruipende beesten rond mijn eten hebben. Ik ga nog altijd binnen zitten om mijn maaltijden te verorberen. Maar ze hebben me wel in mijn gezicht gestoken met hun angel terwijl ik de krant las. Laat me zeggen, ik omarm deze zomerse warmte en zoek straks mijn schaduwplekje op met mijn voeten in het water.
Het was een sportief weekend met vooral de zege van The Belgian Cats, die kon tellen. Voor de 2e maal op rij Europees Kampioen vrouwenbasketbal. De koersen leverden gewoon Belgische kampioenen op. Bij de mannen de bijna veteraan in de koers, de 34 jarige Tim Wellens die iedereen het nakijken gaf bij zijn soloprestatie. Bij de dames was het de 29 jarige Justine Ghekiere die naar de Brabançonne mocht luisteren en de tricolore sjerp rond haar borst en nek mocht hangen. Tot morgen
Het was nog fris deze morgen en ideaal om de krant buiten te lezen. Niet alleen 'De zondag' gebracht door de koerier van dienst, mijn buurvrouw, maar ook om mijn weekendkrant te lezen. Als ik logés heb, zijn die prioritair op alle vlakken en dus ook voor mijn geliefde krant te lezen. Ik verbied ze dan wel om de filipine, het kruiswoord, woordzoeker en bepaalde sudoku's in te vullen, maar de krant zelf lezen is voor mij dan ook voor de dag nadien, dus vandaag op zondag. Ik heb dan eerst wat werk om er alles weer als nieuw te doen uitzien, want blijkbaar ben ik toch de enige die respect heeft voor dat duur papier en hetgeen er op geschreven staat. De gazet strijken doe ik nog net niet, maar proper leggen en de pagina's op volgorde wel. En terwijl ik daar buiten zat, vliegt er van alles rond mijn oren en zie ik in mijn gezichtsveld bewegen en dan vroeg ik me af welke functies al dat vliegend gespuis in mijn tuin heeft. Ik heb het dan niet over bijtjes, vliegen, lieve-heer-beestjes, vlinders, muggen enz. Het zijn al die andere vliegende onbekende insecten. Ik zal eens terug de app ObsIdentify activeren om een en ander te herkennen wat rond mijn oren zoeft en mijn blik verstoord en op mijn armen en benen komt zitten.
Welke app je ook opendoet of welk nieuwsitem je ook bekijkt, hét huwelijk van het jaar is met al die filmkes en de foto's te volgen. Blijkbaar heeft 'den Jeff' een voorliefde voor opgespoten lippen, opgevulde borsten, hair extensions, ingesnoerde tailles en kleren die niks verhullen. Niet alleen zijn bruid Lauren Sànchez komt op die manier voor de pinnen maar ook al de vrouwelijke gasten met op kop de Kardashians. De mannen daarentegen droegen allemaal een deftig kostuum weliswaar zonder das omwille van de 40°C in Venetië. Ik wil niet tot die 200 speciale gasten horen, maar ik zou wel eens graag weten wat de inhoud van hun conversaties is, als je hun gesprekken zo'n deftig woord kan geven. Waarschijnlijk over de vele mislukte schoonheidsingrepen van 'the rich and famous' en die zich dan wenden voor hun 'botched' operaties tot de drs Nassif and Dubrow, die er dan een tv-serie van maken. Hopelijk leven Mr en Mevr Jeffrey Preston Bezos nog lang, gelukkig en in harmonie samen, dan is de investering van 30 mln euro in hun huwelijksfeest, niet tevergeefs geweest.
Je voelt aan alles dat de hitte op komst is. Daarom neem ik me voor, de komende dagen in 'slow motion' te leven. Me voor niks te haasten, en alles 'easy going' te laten gebeuren. Mijn bakje met zeezoutwater staat al klaar om straks een goede golfslag tegen mijn benen te krijgen. Tot morgen
Ooit kreeg ik eens het lumineuze idee om in elke zee op aarde eens pootje te baden. Ik zou avonturierster worden en de wereld verkennen met als speciale vereiste: landen bezoeken die aan enorme zeeën lagen zodat ik van mezelf kon zeggen dat ik ' de zeven wereldzeeën had bevaren'. Een eufemisme voor overal geweest te zijn, iemand met 'wereldervaring' dus. De term 'de wereldzeeën bevaren hebben' bestaat al sinds 2300 vC. Dat waren dus andere zeeën dan degene die we nu gebruiken om als volleerde toerist te worden aanzien. De Klassieke Lijst van toen, behelst: 1. Middellandse Zee, 2.Adriatische Zee 3. Zwarte Zee 4. Rode Zee 5. Arabische Zee, 6. Perzische Golf en 7. de Kaspische Zee. Nu is er een Moderne Lijst, niet meer met zeeën maar met oceanen: Noordelijke (1) en Zuidelijke (2) Grote of Stille Oceaan, de Noordelijke (3) en Zuidelijke (4) Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan (5), de Zuidelijke of Antarcrische Oceaan (6), de Noordelijke IJszee of Arctische Oceaan (7). In mijn jeugdige naïviteit zag ik de wereld zo groot als de wereldbol op mijn dressoirkast, op een hik en een flik alles te bezoeken. Nu weet ik dat de afstanden niet zo simpel te overbruggen zijn en dat ik blij mag zijn dat ik mijn grote tenen in de Noordzee, Atlantische Oceaan, Middellandse Zee, Egeïsche Zee, Ionische Zeeen Chinese Zee heb gestoken. Ik kom dus niet aan de 'zeven' zeeën die ik moest bevaren hebben om als volleerde ontdekkingsreizigster gekenmerkt te worden. Niet getreurd, ik steek mijn tenen wel eens in een badje gevuld met water en zeezout dat ik laat wiebelen en dus ook een golfslag voel aan mijn benen. Dat is dan de zee van 'Pijl' nergens anders te vinden dan bij mij thuis op een unieke locatie en door mij en mijn hond alleen bezocht. Of ik doe zoals mijn dochter, die een ijston heeft aangeschaft om een fris gevoel te krijgen tijdens de komende hittegolven. Een plastiek geval dat op een ton lijkt, waarin je dan water en wat ijsklontjes doet om een fris gevoel te hebben en denken dat je in een bootje op de ijszee zit ter afkoeling. Tot morgen
Ewel, wat vindt je er van? Vandaag typ ik mijn 2000e blog!!!! Wat begon uit colère omdat ik in een hoekje werd gezet tijdens de familiebijeenkomst van Nieuwjaar in 2020, is uiteindelijk mijn dagdagelijkse uitlaatklep geworden voor al hetgeen dat mijn leven passeert. Als enige senior in een groep van 15 familieleden, trekt ge natuurlijk aan het kortste eind om tussenbeide te komen in gesprekken. Mijn belevenissen zijn dan ook niet van die aard dat iedereen aan mijn lippen hangt en geboeid luistert wat mijn hond nu weer heeft uitgestoken, dat ik weer wat stijver geworden ben, dat ik bloemekes geplant heb en onkruid heb gewied. Mijn activiteiten zijn belangrijk voor gepensioneerden die willen weten hoe andere jaggers hun morgens, namiddagen en avonden besteden. Al zeker de alleenstaanden die voor alles alleen moeten zorgen zowel voor ontspanning, maaltijden, tijdverdrijvers. Langs de ene kant is dat gemakkelijk omdat je iedere dag 24u je goesting mag doen, langs de andere kant soms wat moeilijker omdat de fantasie om jezelf bezig te houden, nooit mag stoppen. En vandaag staat er in de scheurkalender van de filosofie wel een leuk citaat dat zeker van toepassing is, niet alleen voor de singles onder ons maar ook de koppeltjes: "Het gaat er niet om hoe nuttig nieuwe technologiën zijn, maar om hoeveel autonomie ze ons geven". Dat schreef Cal Newport, hoogleraar computerwetenschapper. Natuurlijk is een deel van mijn tijdverdrijf 'ouderwets' te noemen: een klapke hier, een klapke daar, boekske lezen, wat tv-kijken, wandelen, af en toe een garnaalkroket gaan eten in fijn gezelschap enz. Maar toch zijn er vele uren die we kunnen en soms moeten spenderen aan de nieuwste technologiën. Bankverrichtingen, informatie van de overheid,.... daarvoor zijn we al bijna verplicht om met de PC of tablet of GSM te werken. Nooit dergelijke instrumenten gekend tijdens ons onderwijs en nu zijn we bijna ITT'ers geworden zonder er voor gestudeerd te hebben. Geven al die nieuwigheden ons een zekere autonomie? Ik denk het wel, eens dat je al de knopkes en functies van een computer onder de knie kan krijgen. Ik noem het wel een poort naar de buitenwereld zowel voor de hedendaagse nieuwsgaring als de geschiedenis van eeuwen terug. Het is een instrument geworden om te leren, om spellekes en games te doen, in contact komen met andere mensen van ver weg en dichtbij. Wat me niet kan verleiden zijn de podcasts. Met een koptelefoon of oortjes rondlopen zijn niet geschikt voor mijn oren, al kan mijn dochter niet zonder terwijl ze op stap gaat. Terwijl ze met haar voeten in de zee loopt is ze haar 'Frans' aan het bijspijkeren via de podcast van de RTBF. Tot morgen
Om de dag slim te beginnen, gebruik ik een citaat van William James (1842-1910) een Amerikaans filosoof en psycholoog: "wijsheid is de kunst van weten wat je kunt negeren". Iedereen die mijn leeftijd heeft weet als geen ander dat dergelijke uitspraak een waarheid is als een koe. Gedurende jaren heeft men geoefend een onderscheid te maken tussen belangerijke en minder belangrijke dingen en wetenswaardigheden. Dat om onze hersenen alleen maar te belasten met echt belangrijke feitjes, zoals een verjaardag. En gisteren is dan de NAVO top beëindigd, met zoals het gewoonlijk hoort op die bijeenkomsten: in peis en vree, met wonderwel goed en positief resultaat. Mr Orange heeft nog eens z'n vierkant pruilemondje van tevredenheid kunnen tonen en de vrouwen des huize (Maxima en Amalia) gecharmeerd. Wat heel dat vertoon gekost heeft, daar heeft de gewone burger het raden naar. Evenveel als het huwelijk van Jeff Bezos? Wie weet. De miljardair heeft Venetië en omstreken afgehuurd voor een trouwfeest waar een 200 miljardairs voor dit wereldevenement zijn uitgenodigd. De eigenaar en CEO van Amazon.com, hoeft op geen euro te kijken en dat doet hij niet zolang we maar pakjes via Amazon.com blijven bestellen.
Ik ben nog altijd aan het wachten op mijn kleinzoon die gisteren ging komen. Z'n moeder, mijn dochter, zal hier binnen een uurtje zijn en hoor ik wel wat er voor beletsel was om hier te zijn. Tot morgen
Zo, de NAVO-top is begonnen en zoals te verwachten werd de lange rode loper voor Trump van de Hollandse zolder gehaald. Ook de koning tekende present, het was tenslotte in zijn paleis dat het etentje te lusten was, en hoe kon het ook anders, Maxima en Amalia waren er ook om hun nieuwe outfit door de Amerikaanse president te laten bewonderen. Het is al een uitgemaakte zaak dat we 5% van ons BNP aan de vredesorganisatie zullen moeten besteden, wat ook de protesten, speeches en weerleggingen op voorhand waren. Enfin ja, internationale veiligheid en bescherming tegen boosdoeners van het Oosten, mag wat kosten. Nu nog wachten op de slotspeech van Donald en Mark, die zeker bol zullen staan van geslijm en complimenten van de een naar de ander. Als er maar 'vrede' komt en is.
Voor de rest is het hier zo'n rustige vredige dag, aangenaam van temperatuur en windstil. Dat mag ook wel eens want ik hou niet echt van uitersten, op geen enkel vlak. Terwijl ik op mijn bezoekers zit te wachten, vermeld ik toch nog even een belangrijke herdenkingsdag van een Spaanse architect: Antoni Gaudi (1825-1926). Ontwerper, meer dan 100 jaar geleden van de imposante kerk "La Sagrada Familia" die bijna haar voltooiing nadert. Volledig afgewerkt. het zou goed zijn moest dat kunnen tegen dat de ontwerper 100 jaar geleden overleden zal zijn. Het is een mooi en gigantisch bouwwerk geworden dat ere brengt aan de Heilige Familie. Tot morgen
