Ik mag niet vloeken maar godvermiljaardenondeju! Geen krant en wel geen weekendkrant!. Het komt maar niet goed met de krantenbezorging in deze regio, sinds Bpost geen goede partner meer was. Ik mag vandaag nog een extra klacht indienen, als bij hoge uitzondering (voor de 2e maal deze week) de krant om 12u nog niet geleverd is. Toen werd er geen krant in de brievenbus gestoken, en ik verwacht dat vandaag ook niet meer. Zeker omdat er weer regen, echt wel broodnodig water, naar beneden valt. Het erge is dat ik echt mijn krant niet online kan lezen. Dat is geen krant te noemen, maar wat tekst dat op het internet verschijnt. Een papieren bladzijde kan je niet vergelijken met de grote van een pc-scherm. Enfin, misschien geschiet er nog een wonder en is er alsnog een levering.
Ik word nog eens versterkt in mijn vermoeden dat geneesheren, vooral dan huisdokters, een achterhaald beroep is. Iedereen gaat met zijn klachten te rade bij dokter-google en ChatCTP. Vooral bij gunstig evolutie en genezing, schrijven voornamelijk de BV's, er een boek over. Hoe en wat ze deden en uitvonden om hun wederom verkregen gezondheid, te krijgen. Je moet dan wel al die boeken kopen en lezen, om een idee te krijgen wat de ziekte is, wat de verontrustende symptomen waren en hoe ze tot de oplossing van hun 'maladie' kwamen. Ik kan in de volkswijsheid wel oplossingen vinden voor allerlei pietluttigheden die bij iedereen wel eens voorvallen, zoals keelpijn, een hoestje, een kneuzing of blauwe plek, maar bij opvallende uitingen van geen 'welbevinden'(lichaamlijk of geestelijk) raadpleeg ik toch liever een opgeleide in de geneeskunde, dan de 'deskundigheid' van een BV te lezen. "De stem van mijn stilte" is natuurlijk wel een boek geschreven door onze 'première dame', die we nooit zagen of zelfs niet kenden. Ze bleef het liefst in de schaduw van haar 'premier'en die nu eens zelf voor het voetlicht trad. Niet alleen had ze geschriften nodig om te genezen maar ook een exotische reis met haar echtgenoot naar het Zuiden van Africa, om dan als echtpaar te genieten van haar herstel en de olifanten. Het verbaasd me telkens ook weer, dat de onderliggende oorzaak van al die depressies, anorexia's, burn out, .... bij deze 'Schrijvende Bekende Vlamingen' dikwijls in een 'misbruik' tijdens de jeugd ligt. Door daar over te schrijven kunnen ze dat een plaats in hun leven geven en van de vlek op hun ziel vanaf geraken.
Zo, dat was mijn geprek van de eerste dag van dit natte weekend. Tot morgen
Een beetje later dan gewoonlijk aan mijn schrijftafel. De krant zat weer met uren vertraging in de brievenbus, maar oef, uiteindelijk is ze toch toegekomen. En mijn broer en schoonzus kwamen koffie drinken vooraleer met hun auto en fietsbagagedrager naar een fietsknooppunt in de Westhoek te rijden. Ze zagen er beiden goed gezond uit en dat is het voornaamste. Natuurlijk was er ook gesjouwel over de belevenissen tijdens de vakantiemaanden, over de kinderen en kleinkinderen. We zijn weer even bijgepraat.
Belangrijk nieuws vind ik wel, dat sinds 600 jaar Katholieke Universiteit Leuven, het de eerste maal is dat een vrouw de scepter in handen neemt en de eerste vrouwelijke rector in Leuven zal plaatsnemen als hoogste waardigheidsbekleder: Mevr Severine Vermeire. Nog wat vrouwenzaken die in het oog springen: opleiding van 'Menopauzeconsulent' start als postgraduaat aan verschillende Hogescholen verspreidt over het Vlaamse grondgebied. Ik heb daar zware bedenkingen bij. Het lijkt er op dat de 'menopauze' iets nieuws is in een vrouwenleven. Natuurlijk is dat iets nieuws in een vrouwenleven maar dat is al zo sinds Eva in de appel beet. Dat is geen nieuwe uitvinding in het lichaamlijke leven van 'vrouw zijn', maar één van de vele periodes die een vrouw in haar leven doormaakt, van geslachtsrijp en puberteit naar een afscheid nemen van de vruchtbare periode. Ik vraag me af hoe het komt dat de moderne vrouw voor alles en nog wat, moet begeleid worden in alle fases van het leven en dus ook in haar menopauze, terwijl het gewoon een evolutie is van 'het vrouw zijn'waar niet aan te ontkomen valt. Het lijkt erop dat alles moet voorgekauwd worden hoe een leven verder gaat met minder hormonen, hoe we moeten reageren op gerimpelde vellen en hangborsten, slappe buikspieren enz. Ik zou niet weten hoe een 'consulent' me hierbij had kunnen helpen. Maar ja, tegenwoordig is er voor alles een handleiding nodig zeker als het om lichaamlijke en psychische ongemakken gaat en dan zeker de verhalen en boeken van BV's. Natuurlijk is het niet plezant om oud te worden, met je neus op de feiten gedrukt dat 'kinderen' krijgen voor een jongere generatie is. Maar bekijk het als een natuurlijk voorbehoedsmiddel, dat seks nu pleziererige en ontspannen maakt, zonder schrik te moeten hebben voor de gevolgen zoals die van Wendy. De vrouwen van mijn generatie doorstonden alles, 'zonder klagen of zagen, maar biddend om kracht'. Zo werd ons medegedeeld en dat deden we ook. Tot morgen
Eindelijk eens een zinnig voorstel van de Vlaamse beleidsmensen. We mogen 'vegan' en alle aanverwante woorden vervangen door het Vlaamse woord: plantaardig. Dat is wat al die hippe producten zijn: samengesteld uit planten en smaakmiddelen om onze smaak te misleiden. Als ik plantaardig wil eten zijn dat 'groenten' en als ik lekkere vettige kost wil eten is dat geen 'veganburger'maar een 'bickyburger'. Een 'vegansoepje' is een doodgewone groentensoep à la manière de ma mère, min het soepbeen of de schenkel of de ossenstaart. Ik wil nog altijd boerenboter op mijnen boterham, die in de zomer goudgeel is en in de winter meer naar het wit nijgt, en geen 'planta'. Mijn dieetleraar zegde tijdens de les: alle natuurlijke producten zijn goed en gezond alleen mag er geen 'té' voorstaan. Ik hou me dus 60 jaar aan die leefregel en mijd de 'magere' en 'vegan' producten in mijn dieet. Ik wil nog wat smaak in mijn eten hebben, puur natuur om het zo te zeggen. Tot daar mijn eten dat totaal anders is dan het banket dat de gasten in Windsor Castle kregen voorgeschoteld en gegeten werd met gouden bestek. Het oog wil ook wat, nietwaar? Daar werd voor de 2e maal in zijn leven, Donald ontvangen met alle égards die de president verwacht, als belangrijkste 'gouden bles op aarde'. Hij waande zich waarschijnlijk de koning te rijk, want dat is zijn vurigste wens: zijn zoals een koning, heer en meester tot de laatste snik, zonder zich om de vier jaar te laten keuren door de Yankees. Waarschijnlijk beseft hij niet goed welke beperkingen dergelijke job inhoudt: geen eigen gedacht hebben of mogen uitspreken, geen wetten maken, geen wetten afknallen, geen commerciële bedrijven runnen. Altijd doen wat men van de koning en zijn gade vereist: decorum zijn, de vriendelijkheid zelf zijn, niet spreken en al zeker niet zijn mening verkondigen aan journalisten. De 'queen consort' moet een stap opzij zetten, van onberispelijk gedrag zijn, geen 'faut pas' zetten of zeggen, slim, elegant en mooi zijn. Twee dagen op rij heb ik kunnen genieten van de kledij van de dames die hun echtgenoten vergezelden. Laat me vertellen dat er in dat rijtje vrouwen, eigenlijk altijd maar één is die werkelijk aan alle eisen en sprookjes voldoet: Cate. Altijd elegant, zelfs in jeans. Maar 'graatmager'. Natuurlijk is ze zoals een paspop voor de mode createurs, geen rimpeltje te veel in haar gezicht, nergens een michelinbandje te bespeuren, en men kan haar zelfs een vod laten dragen om nog bewonderende blikken te geven. Hopelijk is haar gezondheid weer 100% want dat is haar gevoelige punt. Back to reality, ik heb rimpeltjes, michelinbandjes en het beste voel ik me in trainingspakken. Dat is gemakkelijk als je een hond hebt die op me springt of op mijn schoot komt zitten. Het zou niets voor me zijn, hier in een gouden kanten jurk met de gouden bal gooien. Ik heb hier geen poel waar er een 'Kikkerprins' in woont en me een sprookjeswereld voorschotelt. Tot morgen
Mijn dag is vertrouwd begonnen: miezeren en een gazet in de brievenbus. Hopelijk nu voor altijd op het juiste uur en iedere dag. Het was gisteren in ieder geval een vermoeiende dag. De hond die een spuitje moet krijgen is geen sinecure en toch mag ik daar geen medelijden mee hebben want dat is voor zijn eigen gezondheid. Zo'n bezoek aan een vee-arts met een handeling daarbij met medicatie, voel je toch in de portemonnee, 115€ en dat is niet in te brengen bij de mutualiteiten om wat euro's te recupereren. Een gezonde huisgenoot is geld waard. Maar ik heb gisteren gekeken naar de Hollandse parade en geluisterd naar de speech. Daarbij heb ik wel een nieuw woord geleerd: de tekst van de koning werd getypt op 'knispervrij' papier!!!. Nooit gehoord van dergelijke papiersoort. Blijkbaar is dat omdat het blad omslaan anders té veel lawaai zou maken en de koning en de luisteraars maar zou irriteren en uit concentratie halen. Het is een soort 'zijdepapier' dat speciaal voor de koning besteld wordt. Enfin, over naar de dames want over de uitrusting van de mannen valt nauwelijks een woord te zeggen: de pandjesjas. Maar de vrouwen zagen er weer gelekt en gestrekt uit. Onze noorderburen zijn idolaat van hun koningin en al wat deze Argentijnse schone doet wordt bejubeld door de royalty-watchers. Maxima kwam tevoorschijn met een jurk, besteld en gedragen in 2011. Wat een zuinige koningin hebben ze toch, die inzet op recyclage van dure en prijzige kledingstukken. Zij kiest voor 'duurzaamheid'. Men vergeet erbij te zeggen dat ze al 2 soiree en hautecouture kleren uit eigen zak moest betalen voor 2 van haar 3 dochters, waaronder er eentje uit de winkel van Victoria Beckham kwam. Een zuinige koningin? Voor haar 2 jongste dochters wel, die mogen uit haar inloopkasten een ensemble samenstellen, van schoenen tot hoed. Voor de oudste moet ze niks meer uitgeven van haar dotatie, die beschikt al zelf over een miljoen euro om haar onkosten als student en als kroonprinses te bekostigen. Last but not least, eindigt deze dag met een balkonscenen, die te belachelijk was voor woorden: allen met het rechterhandje, tegen de goesting zwaaien naar de bewonderaars downstairs. Tot volgend jaar.
Dan is er natuurlijk het overlijden van beauty-boy van het witte doek: Robert Redford (1936-2025). Met veel films heeft hij mij geplezierd en dan zeker met "All Presidents Men", "The Horsewhisperer", "Out of Africa" en ontelbare andere films die deze acteur, regisseur en producent maakte. Tot morgen
Het is een drukke dag. Vandaag verjaart een vriendin, 76jaar. We worden allemaal wat ouder en wat grijzer. Daar is niks mis mee, we zijn er nog en goed gezond. Dat is wat telt in het leven. Straks is het vee-artsen bezoek. Mijn hond heeft zijn jaarlijkse spuitjes nodig. Hij doet dat zo graag (!!) als naar de kapper gaan, met dit verschil dat een prikske minder lang duurt en hij daarvoor niet in een gareel moet hangen. En om 12u25 is het de grote modeshow in Nederland, bij de voorlezing van de intenties van de Nederlandse regering bij het begin van het nieuwe werkjaar van de regeringsleden. Voor de 15 minuten durende voorlezing van die verklaring wordt de 'glazen koets' van stal gehaald, die dan getrokken wordt door 8 paarden om een comfortabele rit te voorzien voor vorst, vorstin en kroonprinses, doorheen de straatjes van Den Haag. In een gewone koets volgen dan de mindere goden van het koninklijke huishouden, de broer van de koning met zijn gade, en de 2 andere prinsessen van het vorstenpaar. Daarvoor worden kosten nog moeite gespaard en is het een modeshow van alle aanwezige dames in de Koninklijke Schouwburg. De verkozene vrouwen van het volk, doen dit met een hoedje te dragen, de belangrijkste vrouwelijke gasten, in vol ornaat ontworpen door een couturier speciaal voor deze gelegenheid. Wat ze nu weer allemaal aanhebben wil ik voor geen geld missen, wat de koning zegt, interesseert me in feite niet. Dat is de miljoenennota voor Nederland, niet voor de Belgen. Wat is er nog weer speciaal vandaag? Geen krant op het afgesproken uur!! Het was weer nagelbijten en rondlopen zoals een kip zonder kop, niettegenstaande er hier geen wolven zijn. Een mailtje heb ik daarjuist gekregen dat de krant rond de middag in mijn bus zou vallen en dat het echt heel uitzonderlijk zou zijn dat ze op dat late tijdstip hier bij mij geraakt. Laat mij hopen. Indien er om 12u nog geen krant is, mag ik terug het bureau contacteren. Zo blijft een mens bezig zonder iets productiefs te doen, alleen met over en weer lopen naar de 'boîte des lettres'. Troostprijs is dan wel, dat ik al de helft van mijn stappen van vandaag heb afgelegd, en dat ik er naar toe vlieg omdat de wind nog altijd heel fel aanwezig is. Ik ben uitgeklapt voor vandaag. Tot morgen
Er is geen mooiere tekst gezongen dan het lied van Gerard Cox (1940-2025) over een prachtige zomer die gedaan is en wacht op de herfst die begint: "'t Is weer voorbij die mooie zomer. Die zomer begon zowat in mei. Ah, je dacht dat er geen einde aan zou komen. Maar voor je het weet is heel die zomer al weer lang voorbij". En ja, de herfst is al in het land. We voelen de winderige restanten van 'storm Amy' die in Groot Britannië en Denemarken lelijk heeft huisgehouden. De bomen en struiken zullen rap kaal zijn met die straffe windstoten, want veel bladeren hangen al dood aan de takken. En zo komen we weer in een ander seizoen terecht, die misschien nog een paar 'indian summers' kan leveren. Niet getreurd, gisteren kreeg ik een prachtige bloemekee toegestuurd om me een prettige zondag te wensen, en 'één fietswiel'om deze week als een acrobaat in te fietsen. Altijd leuke prentkaarten van Rud en Eddy.
Sport, muziek, theater, tentoonstellingen, festivals, al het amusement dat er op de wereld bestaat, heeft niks met politiek vandoen. Dat zijn nu eenmaal talenten die sommige mensen hebben om anderen te plezieren en te entertainen. Ik ga me niet uitspreken over Gaza, Israël, Palestina, Oekraïne of over andere conflicten overal ter wereld. Als de gewone burger zich moet uitspreken over al die kwesties en zich ontevreden toont door protestmarsen en opstootjes te organiseren over welke beslissing dan ook waar jan-modaal niet mee akkord gaat, moet er geen amusement meer plaatsvinden voor de gewone mens. Het zijn maar enkelen die aan de onderhandelingstafels zitten en beslissen wie er recht en onrecht wordt aangedaan. De dieperliggende oorzaken of gevolgen worden niet openbaar gemaakt en daar heeft de gewone sterveling geen weet van noch het mediacircus dat er omheen zwermt en denkt dat ze de wijsheid in pacht hebben. Natuurlijk weten de journalisten veel, maar nooit het essentiële want ze zitten niet aan de onderhandelingstafels of in de achteraf kamertjes. Ze zullen ook zelden de politieke arena's betreden, want dan kunnen ze geen kritiek meer spuien over genomen beslissingen van de ministers en regeringsleden. En 'Arizona' en de Vlaamse regering heeft ook last van die belangrijke politieke issues. Ze willen de wereld mee regeren en zijn constant in een ander land te vinden, waar ze zogenaamd oplossingen vinden voor de problemen in ons land of waar ze hun zegje op het wereldtoneel willen placeren. Ik denk dat er door het beleid in ons land ook veel slachtoffers zullen vallen en gaan we de toer op zoals de USA: alleen de rijken kunnen zich permitteren ziek te worden of thuis te blijven. De zieken en werklozen worden massaal geviseerd. Ik ga niet zeggen dat er soms geen profetariaat mee gemoeid is, maar iedereen, zelfs 100.000 over dezelfde kam scheren, is een democratie onwaardig. Tot morgen
Zondagnieuws met voorlopig nog een stralende zon. Ik heb al eventjes van haar stralen genoten, want de tijd zal aanbreken dat van ieder straaltje zon, moet genoten worden. Ik heb in ieder geval al een zeteltje gezet aan mijn voordeur om er op elk moment van de dag, me neer te kunnen vleien. In afwachting van mijn schommel natuurlijk, want dan heb ik er ook nog beweging bij. Ondertussen ben ik mijn hond aan het leren, als ik zo buiten zit te genieten, van op mijn schoot te springen, zodat hij binnenkort mee kan beizen als ik mijn spieroefeningen doe om van de grond te geraken. Ik vind dat echt wel een plezant vooruitzicht dat ik weer zo'n speelgoed in mijn tuin zal hebben. Ik heb nog wel een springtouw en een hoelahoop hangen, om beweging in mijn oudere lijf te krijgen, maar beiden zijn niet mijn favoriete turntoestellen. Dat was plezant als de kids nog wat kleiner waren en ik voor afwisseling in hun dag moest zorgen en samen wat te bewegen vooraleer naar het strand te trekken. Maar vanaf morgen is het strand en de zee weer voor ons. Het is te zeggen, woeffie mag terug mee gaan genieten van het strand en het water. En dat zal werkelijk met vreugdesprongen zijn van zijnentwege. Voor mij is het dan weer opletten dat die sprongen me niet omver trekken en doen vallen, omdat hij aan de lijn moet blijven.
Ik wil wel eens vermelden dat de 267e Paus van de Rooms Katholieke Kerk, Leo XIV en ook gekend als de Bisschop van Rome, Robert Francis Prevost, vandaag zijn 70e verjaardag viert. Misschien had hij nooit gedacht of gehoopt dat hij dergelijke functies in zijn leven zou uitvoeren. Ik wens hem in ieder geval het allerbeste toe, een goede gezondheid op de koop toe, en een vruchtbaar pontificaat, dat lang mag duren.
Ik ben ook wel nieuwsgierig of de nieuwe krantenbezorger iedere dag de krant trouw in de bus zal steken en op het beloofde uur. Ik was blijkbaar niet de enige die veel moest gebruik maken van de vaucher die de uitgeverij had bezorgd. Meer nieuws heb ik niet te melden. Alle nieuwsbladen die ik lees en berichten die ik beluister zijn een herkauwing van de niieuwsberichten van de voorbije week. Daar ga ik mijn woorden niet aan vuil maken. Er was wel een opvallende foto in "De Zondag". De Belgian Waffles behalen brons op het WK in Japan. Twee mannen en twee vrouwen telt dat team, waarbij de mannen 'marcellekes' aanhebben en een short, de vrouwen bikini-broekjes en bh-truitjes. Wat is daar de zin van? Tot morgen
De eerste dag van het weekend kondigt zich somber, koud, kil en nat aan. Met regen en maar 13°C mag ik dat gerust wel stellen. Straks komt er nog wat wind bij en dat zal het koude gevoel nog wat versterken. Ocharme de vogeltjes, denk ik dan, die weer met natte pluimen op zoek zijn naar een droog plekje. Zo'n grijze dag is niet meer van gewoonte om mee te maken en ik zal zelf het lichtje in de duisternis moeten zijn. Vandaag is het gelukkig de "Wereld Chocoladedag" en die lekkernij brengt bij de meesten en zeker bij mij, een goed gevoel als we er van kunnen van smullen. Als kind en als volwassene aten we thuis "Perrette" chocolade. Een Antwerps product, terug op de markt gebracht. Ook de "Koetjesreep" een Nederlands product was populair en heb ik bijna altijd in de brooddos van mijn kinderen gestoken als snoepje. Ik heb ook heel lang zelf mijn choco gemaakt met de befaamde "Martoguin bloc", de pure chocolade, ook een Antwerps product. Nu eet ik gewoon iedere morgen een halve reep chocolade van Galler bij mijn boterhammen. Behalve als mijn logés geweest zijn dan moet ik eerst al de geopende confituurpotten en chocopotten leegsmeren op mijn bokes. Je zou natuurlijk ook kunnen zeggen 'zet één pot op tafel' maar als ze komen wil ik ze eigenlijk verwennen met 'een keus van alles en nog wat' op tafel te zetten. Honing hoort er ook bij. Mijn buurman is een imker en af en toe kan ik er een pot verse honing aanschaffen. Hoelang dat nog zal duren is de grote vraag nu de Aziatische hoornaars massaal oprukken. Ze eten niet alleen de bijen en hun honing op, maar vallen ook de mensen meer en meer lastig. De laatste week waren er al 3 voorvallen die te maken hadden met de agressie van die beesten als men ze nog maar probeert te benaderen. In De Panne had een nest zich geïnstalleerd in een torenkraan van 40m. Het was een heel gedoe voor de brandweer om het nest onschadelijk te maken. In Deinze werden de voetbalsupporters aangevallen tijdens een voetbalmatch. En in Ranst viel er een nest op het terras van de golfclub. Gelukkig allemaal zonder té veel menselijk leed. De zalf 'Baume de Hibou', zal in ieder geval de 'piqûres' van de beesten verzachten. Ik heb niet meer te vertellen op deze natte zaterdag. Morgen meer nieuws. Tot morgen
"Internationale dag van de Migraine". Als je daar mee geplaagd wordt, is je dag om zeep. Gelukkig treft me dit nu niet iedere dag meer of iedere week, de leeftijd brengt ook beterschap voor dergelijke vervelende pijnen. Maar iedereen die er mee te maken krijgt, gaat op zoek naar medicijnen en andere hulpmiddelen om de pijn weg te krijgen of de aanval uit te schakelen. Ik heb uiteindelijk een medicijn voorgeschreven gekregen dat me nu toch al een dertigtal jaren helpt om, weliswaar een beetje suf, de dag door te komen. De aanvallen, zoals geschreven, zijn toch wel veel verminderd en daar ben ik absoluut niet rouwig om. Eens de aanval op komst is, zit het leven in een andere dimensie en ik probeerde, net zoals iedereen waarschijnlijk, alles uit wat men vertelde dat zou helpen de pijn te bestrijden. Zo heb ik dan ook eens een potteke 'Tijgerbalsem' aangeschaft. Dat kan wel eens helpen om bij doodgewone hoofdpijn je voorhoofd eens in te smeren, maar nooit bij migraine. Bij rugpijn of spierpijn kan deze warmtezalf wel helpen het ongemak te verminderen. Dat is op zich geen verloren aanschaf geweest, want die zalf is na al die jaren nog werkzaam en is handig bij verstuikingen of verrekkingen en bewijst zijn deugdzaamheid en effectiviteit al meer dan 200 jaar. Dat wat betreft mijn migraine-behandelingen. Maar zalfjes wordt voor van alles gebruikt. Het oudste en de beste zalf is 'moederkeszalf'. Dat helpt bij alle kinderen die eens een klein pijntje hebben en moeten getroost worden. Een kusje op de pijnlijke plaats en het pijntje is verdwenen. Ik heb geen idee of er 'vaderkeszalf' bestaat. De laatste maanden ben ik echt wel verschillende malen gestoken door muggen en gebeten door spinnen. Ik ga 's avonds nog buiten en blijkbaar zitten die beesten me op te wachten om hun voedselvoorraad aan te dikken. Met als gevolg dat 'jeuk' mijn deel is geworden. Een paar weken geleden heb ik daar ook een goeie zalf voor gevonden: 'Les Baumes du Hibou, apaise piqûres'. Een zalf met essentiële oliën uit de geraniumplant en de lavendel. Inderdaad, het werkt gedurende uren heel goed om de jeuk te verdrijven en in slaap te geraken. Dan is er nog mijn passe partout zalf, het eeuwenoude 'Purol'. Voor alles te gebruiken en te genezen van kleine wondjes. Als laatste zalf in mijn huisapotheekkast is er 'Terramycine' zalf. Om kleine huidinfecties te behandelen. Wat er nog allemaal in mijn huisapotheek te vinden is, is voor een volgende keer. Dat is het voor vrijdag de twaalfde september. Tot morgen
De schapenwolkjes dreven binnen deze morgen, en voilà, de regen is de schaapjes gevolgd. Nu zijn er geen mooie wolkenformaties meer, maar is het uniform grijs in welke windrichting je ook kijkt. Elf september is wel een dag die bol staat van herinneringen en verjaardagen. In 1971 was dat mijn trouwdag en de ringen uitwisselen gebeurde om 11u. Lang vervlogen tijd. Er zijn natuurlijk ook verjaardagen zoals die van Paola Ruffo di Calabria oftewel een van de minst vriendelijke koninginnen (1937). Opponenten in de politiek maar dezelfde dag jarig, Bert Anciaux (1959) en Filip Dewinter (1962) en dan de andere bekende Vlamingen Kurt Defrancq (1963), David Reybroucck (1971) en Miguel Wiels (1972). Op deze dag waren er ook belangrijke aanslagen in de wereld te betreuren: de moord op Salvador Allende (1908-1973), president van Chili en wie zou ooit de beelden van de aanslag op de Twin Towers en het Pentagon in de USA, kunnen vergeten in 2001. Elf September blijft een beladen dag.
Op alle zenders was er gisteren nog het nakaarten over de bekentenissen van Laurent en Clement, zelfs de krant geeft nog wat meer tekst en uitleg en getuigenissen allerhande. Ik vind niet dat het zoveel nieuwswaarde heeft temeer omdat het geen schandaal is dat iemand kwaad doet en binnen de koninklijke familie zal dit wel al geweten zijn. Ik denk niet dat we nog openbaringen moeten verwachten van Filip en Astrid, beiden de braafheid in persoon. Ik heb een stukje van de docu bekeken, uit vrouwelijke nieuwsgierigheid natuurlijk. Het verslag van een doordeweeekse romance met tastbare gevolgen, die een beetje penibel waren voor de prins omdat hij nog zijn vrouw moest gaan zoeken die door de beugel kon voor het paleis, dat oh wee, toch ook niet zuiver op de graat was. Genoeg daarover.
Is er verder nog iets speciaals gebeurd tussen gisteren en vandaag? Niet echt. Op wereldvlak blijft het maar gevechten en spionage en intriges en moorden, regenen. Ik kreeg wel goed nieuws van de krant: er is een nieuwe verdeler van de kranten voor ons dorp gevonden. Vanaf volgende week maandag zou alles weer beter moeten bezorgd worden en op tijd. De krant biedt wel een internet alternatief aan bij ontstentenis van een papieren gazet, maar een krant is nu eenmaal papier laten ritselen, pagina's omslaan van voor naar achter en omgekeerd. Ik ben geamputeerd als de krant niet in de brievenbus steekt. Beterschap met misschien in het begin nog wat kleine mankementen, is op komst. Tot morgen
