Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Dit jaar viel de keuze op Rafaël uit de Oude Aalbeeksestraat, omwille van zijn jarenlange inzet voor diverse Rollegemse verenigingen. Maar zoals het vaak het geval is bij verdienstelijke personen, is ook Rafaël heel bescheiden. Zo bescheiden zelfs dat hij liever niet publiekelijk in de bloemen gezet wordt.
Hier mee was het hoofdstuk adel afgesloten en keren bij onze landerijen terug om van het ganse geslacht niets af te breken maar met de huidige tijd verder te gaan.
De familie Nijs verkocht op hun beurt aan de heer Constant Brouckaert geboren te Bellegem den 28 februari 1873, overleden op 2 april 1967. Zijn echtgenote Marie D’Hulst.Zij hadden een talrijk gezin waarvan de zoon Andre geboren te Rollegem 11 mei 1923 gehuwd met Verhoye Marcella geboren te Marke op 31 december 1926 op de boerderij bleven. Zij was ook afkomstig van een landbouwbedrijf.
Nog andere leenheren
Er zijn de leenheren “De la Boutillerie(1420) dit van het goed “De Coster” en Van Pierre van Bellegem, wiens zoon Eloy v. Bellegem dit verder verkocht aan Pierre d’Halluin. Verder wordt vemeld Jean Vander Crusen, Van Gavere, Vandenneste of De la Neste, Leerkesgoet (1506)
In de heerlijkheid van La bassie komen de namen voor van Nicolas-François du Bocaye en deze van Bonaventure van der Meerch die de eigendom kocht in 1785.Het leengoed L’Espierre ook genoemd Ter Beke met Catherine Hubertine Eymans dat het erfde van haar ouders Hubert en Elisabeth Vuyten- Eeckhout.
De baljuw zoals al vroeger vermeld Adrien Desmet (censier) pachter van de “Porte Ferreé” overleden voor 1635 en Pière-Roger Jonville overleden op 1 maart 1768, deze laatste is begraven in de kerk te Rollegem langs de rechterkant van de oude kerk. Bij de afbraak van de kerk werd de zerk overgebracht naar de sacristie waar hij zich nog steeds bevind.
In 1800 was Constant De Brabander secretaris van het kanton Bellegem. Door de wet van 30 augustus 1798 werd Jacques Facquaert aangesteld als voorzitter van het gemeentebestuur van Bellegem. Het was het voor hem dat de huwelijken van Rollegem plaats hadden, vanaf 11 oktober 1798.
Indien tijd waren er 4 getuigen nodig voor het huwelijk. Zo vinden we dat de familie Vandermeulen woonachtig te Rollegem naar Bellegem moest om te trouwen.
Deze toestand bleef tot bij de eerste burgemeester 1815.
De Meyer van Rollegem was Constantin Francois VanderMeersch geboren te Moorsele op 29 maart 1769 en werd burgemeester in 1815 hij bleef het tot na 1830. Hij overleed te Rollegem op 12 september 1844. Hij was tevens provincieraadslid van West-Vlaanderen voor het kanton Bellegem. Hij was weduwenaar van Marie-Jeanne_Thérese Everaert. Zijn ouders waren Engelbert Van Der Meersch en Marie-Anne Vander Plancke, zijn zoon Constantin Vander Meersch geboren te Rollegem op 19 oktober 1800 werd burgemeester in 1850 na dat hij ontslag had genomen als secretaries.
Zoon van al even een wielrenner van bij ons Jaak, een winnaarstype is het niet, want is niet van de rapste aan de meet. Een demarrage plaatsen in het slot van de koers, zodat de concurrentie zich de ziel uit het lijf moet rijden om het gat te dichten dat is zijn antwoord voor de overwinning.
1983 vinden we hem bij de juniorentrofee op de 32 plaats met 20 punten. Er kwam voordien wat materiaalpech en ook enig sukkelen met de gezondheid bij kijken, maar zijn de resultaten in stijgende lijn. Twee zesde en vierde en nu de eerste overwinning precies in de dezelfde koers waar hij een jaar geleden debuteerde. Toen werd het de zesde plaats, zeg maar onmiddellijk geïntegreerde bij de juniores. Hij heeft nog een jaar bij de juniores te goed. Deerlijk derde, Kuurne 2de .
In 1984 gedurende zijn legerdienst gekazerneerd te Sijsele nam hij deel aan het Belgische Militair kampioenschap te Zemst, alwaar hij in Juli de overstap ging maken naar de amateurs. In 1983 twee overwinningen, Te St Katherina Heule en Wattripont. En Primus in de eindstand van de trofee “Tussen Leie en Schelde”. 1984 een overwinning
1987 Angelino legt profambities naast zich, een vaste betrekking als bakker wil hij niet in de weegschaal werpen voor een profavontuur. Hij acht zich trouwens niet bekwaam om op het hoogste wielervlak een rol van betekenis te kunnen spelen.
Als amateur in 1986 boekte hij kort na de ronde van West-Vlaanderen een eerste succes, daarna had hij nog palmen te Binche en Amougies.
Met de driedaagse van West-Vlaanderen, de Franco-Belge, de tweedaagse van de Gaverstreek en de ronde van West-Vlaanderen dat zijn verwachtingen voor 1987
Deze Keer was het Raymonde Crunaire welke als verdienstelijke persoon werd verkozen.
Zij woont op de Rollegemplaats nr. 7 Ze heeft er een druk beroepsleven in zowel de fabriek , de brouwerij als de melkerij opzitten en bracht intussen ook nog twee zonen en vier kleinkinderen groot.
Ze was dit jaar 76 jaar, en toch zet ze zich heel actief in op de parochie. Al bijna 26 jaar is ze voorzitster van OKRA, wat voorheen de bond KBG was. Ieder maand de vierden dinsdag organiseren ze een kaarting. Jaarlijks een uitstap en vieren ook jaarlijks het kerst en paasfeest. Naast de vele uren welke ze besteed aan OKRA, gaat ze op reis met vriendinnen, hetzij dag uitstappen of verre reizen.
Ze is al jaren de drijvende en een stille kracht in de vereniging
Johanna kreeg als verdienstelijke persoon dit jaar een bos bloemen en felicitaties, wat haar wel ontroerde, en wat ze een grote eer vond.
Zij woont in het Tulpenpark
Johanna sprong dit jaar in het oog omdat ze zich al jaren actief inzet bij de Gezinsbond als bestuurslid van hier ter plekke en bestuurslid van de gewestelijke afdeling van die zelfde bond goed voor 26 gemeenten.
Ze bezorgt op haar eentje het ledentijdschrift van de vereniging aan alle leden, in 26 gemeenten
In de basisschool Sint-Theresia leidt Johanna er de voor -en naschoolse opvang in goede banen
Hun dochter, Marie-Rose Louise-Ghislaine d’Ennetieres geboren te Doornik op 28 maart 1823 en gestorven te Brussel op 16 maart 1876.Het huwelijk voltrokken, in Parijs (waarvan bekendmaking werd gedaan te Houtaing-Lez-Ath op 5 juni 1842) met Octave-Charles -Louis-Guillaume, graaf d’Oultremont de Duras, geboren te Brussel op 24 september 1815, werd bezegeld met een zoon.
Adhémar-Louis- Fréderic-Ghislain, graaf d’Oultrmont-Duras, werd geboren te Brussel op 9 juli 1845. Hij was senator voor het arrondissement Ath.
Hij heeft de hoeve en landerijen en alles wat eigendom van hem was hier te Rolleghem verkocht in het jaar 1895 aan Messire Edouard en Nijs Gustave, fabrikant van fotografische platen te Kortrijk.
De Adel? Zij verliezen prestige en Macht.
Een Franse leuze 3gelijkheid voor iedereen” bracht met zich mee dat edelen hun titels en bezittingen verloren. Ook Markies Joseph Balthasar Alexandre d’Ennetiéres, heer van Rollegem en graaf van Moeskroen, Titels, tienden, renten en rechten. Met een listige streek werd er niet aan zijn bezittingen geraakt, integendeel zegt men, door de Franse bezetting en de aanhechting van ons land bij Frankrijk werd hij “Président du département de Jemappes” en ridder van “La Légion d’Honneur”
Zou het ook zo niet kunnen dat vele mensen zoals ik bij het begin van dit overzicht zei: Het leren kennen het begrijpen en het verder zoeken, naar het verleden brengt dit met zich mee.
Hoeveel zijn er niet met een voorzetsel “van” wat in het Frans overeenkomt met “de’ zoals bv. Gustave Van Hoorebeke welke zegt; met hoeveel zijn ze niet die we vandaag nog edelman noemen, welke de naam ontleend hebben van hun parochie, dorp, of heerlijkheid met bezit van wapen en naam. Zij komen werkelijk uit de grijze oudheid.
Op het einde van de middeleeuwen hebben de grote familie een lange smartelijke doodstrijd gekend, ze hebben de genadeslag gekregen door vrijmaking van de gemeenten en hebben in vernedering geboet voor vijf eeuwen van fouten en misdadige tirannie.
Zoals iedere menselijke instelling droeg de feodale adel de kiemen van de dood in zich, en haar laatste uur bepaalt. Niet tegenstaande hun ontaarding en vernedering, zijn ze fier gebleven.De herinneringen van grootheid of schaamte moest vereeuwigd blijven Niet allen werden in eer hersteld, dat is dan ook de reden dat ze zelfs tot in de laagste klasse van de bevolking terug te vinden zijn.
Men zei van de adel; “dat ze blauwbloed hadden die door de adderen stroomt.” Heden worden er blauwe ringen rond hun achterste geschilderd. (Dat komt van horen zeggen)
“ De arbeiders zijn aldus de adel, niet allemaal zo volks als de huidige adel zich voorstelt. Ze zij samengesteld voor minstens zeven tienden door parvenu’s opkomelingen(, iemand die door rijkdom omhoog gekomen is, zich daar op erg laat voorstaan, doch voortdurend blijk geeft zich de nodige beschaving niet eigen gemaakt te hebben.) burgers in de adel verheven in de periodes dat de verheffing tot de adelstand door geld en ambt niets ridderlijk meer hadden.
In de Almanach Royal vind je de adellijke namen terug van Baljuw, ontvangers, Jachtopzieners, enz…de dienaars van de primitieve adel. Deze archieven staan grotendeels open voor onderzoek. Vele burgerlieden kunnen daar door hun werkelijke voorouders de namen terugvinden.
Ten einde raad en zonder geldmiddelen heeft de adel zich op de industrie en handel geworpen aldus Gustaaf Van Hoorebeke, ze deden zaken in het groot en in het klein men beoefent een ambacht of vrije kunst, men werd arbeider; men onderscheid zich slechts van het gepeupel door een historische naam en de vage herinneringen van zijn wapen, Men kent zelfs de huwelijken beneden zijn stand niet. Er is een kruising van kasten in het oneindige. De feodale kolos is de gelijke geworden van de onadellijke, hij is vergeten wat hij was.Hij houdt van werk wat hij vroeger verachte, hij is gelukkig er zonder blozen de prijs er voor te ontvangen.
Hij was eerste “Hoogpointer” van de kastelein van Kortrijk in 1743.
Hij werd geboren te Gent, op 1 april 1718 gedoopt in de St. Michielkerk op dezelfde dag en overleed in Doornik in de parochie van O.L.Vrouw op 3 april 1758 en werd in Mouscron begraven.
Hij was gehuwd op 8 april 1739 in de kerk van O.L.Vrouw te Doornik, met Jeanne-Ernestinne-Albertinne de St. Aldegonde de Noircarmes, gedoopt te Doornik in de parochie St. Nicaise op 15 november 1719. Ze stierf in dezelfde stad op 15 februari en werd in de O.L.Vrouw kerk begraven den 18 februari 1788.
Hun oudste zoon Albert-Marie-Maximilien de vijfde markies werd geboren te Doornik op 24 maart 1740 en gedoopt in de O.L.Vrouw en hotel d’Ennetieres, in de rue St. Martin overleden op 29 januari 1759.
Het Hotel d’Ennetieres behoorde eerst aan M.Louis Crombez, jonker en burgemeester van Doornik. Hij was lid van de kamer van Volksvertegenwoordigers.
Daarna werd het eigendom van Louis Duquesne Jonker, commisaris van het arrondisement Doornik.
De vierde markies d’Ennetieres had het gekocht van Maximillien, markies de la Woestine et de Becelaere, op 29 juli 1741. (Uit het archive de Doornik diverse acten Layette van 1741.)
Zijn broer Joseph-Marie-Edouard-Baudry, anders gezegd in de akten,Baudry-Marie-Joseph-Edouard d’Ennetieres, zesde markies met deze naam graaf de Mouscron, heer de Luinge en de Rollegem enz.. Hij werd geboren te Doornik op 8 april 1742 en gedoopt in de O.L.Vrouw kerk op 2 mei van het zelfde jaar.
Hij stierf ongehuwd in zijn kasteel de la Berlière te Hautaing_Lez Ath waar hij begraven werd op 20 oktober 1786.
Daar door kwam de zevende markies Joseph-Marie- Balthazar-Alexandre d’Ennetieres als opvolger van zijn broer, met deze naam: graaf van Mouscron, d’Hust en van het Heilig Rijk heer de Luingne, Aelbeke en Rollegem enz..
Ook hij werd geboren te Doornik op 11 april 1743, gedoopt in de O.L.Vrouwkerk op 15 mei van hetzelfde jaar.
Hij huwde te Colemberg bij Boulogne-sur Mer, op 15 oktober 1787 met Rose-Charlotte-Anne Gabrielle de St. Aldegonde de Noircarmes, zij was geboren op 21 december 1764. Ze stierf te Doornik op 14 maart 1818 en ze werd begraven bij haar echtgenoot te Mouscron. Zij waren de laatste dame en heer de Rolleghem.
Het bezit van de hoeve en de landerijen van Rolleghem bleven bij de achtste markies d’Ennetieres tot aan zijn dood. Hun zoon Frédéric-Joseph woonde op het kasteel van Duras in de omgeving van Luik, alwaar hij overleed op 23 juli 1875.
Hij had een dochter uit het huwelijk met Félicité-Anne-Jeanne-Ghislaine de Draeck, welke geboren wed te Gent op 9 februari 1798.
Op den ouderdom van 57 jaar, werd ze vermoordt door een dienstbode te Zomergem Oost-Vlaanderen op 21 oktober 1855.
Jacques is nu 42 jaar en woont met moeder Agnes Vandendriessche op de ouderlijke boerderij langs de Rollegemseweg.
Hij liep school in het MPI de kindervriend hier in Rollegem, daarna in het MPI op Heule Watermolen. Hij werkt ondertussen al 22 jaar in de Waak te Kuurne. Boogschieten is zijn grote passie, dit begon bij het vinden van een boog op de boerderij. Toentertijd was de schuttersvereniging van Rollegem er met hun staande wip aanwezig en lokaal op de boerderij gevestigd.
Intussen is deze gilde verdwenen maar Jacques sloot zich aan bij de schutters uit Bellegem, alwaar hij reeds tweemaal koning is geworden. De “perse” is er gebleven op de boerderij en zo kan hij nog elke dag daar op oefenen. Hij is ook zeer erg begaan met zijn dorp en de omgeving. Hij is altijd van de partij om te helpen bij de St-Antoniusfeesten,maar vooral de Folklorefeesten zijn zeer belangrijk voor hem. Ook te Bellegem is hij zeer bedreven, mosselfeest en onderhouden van de schutterskantine.
Afkomstig van het gehucht Tombroek aan de kant van Dottenijs, kan moeilijk nee zeggen.
Ze is al jaren in de weer als voorzitster van de plaatselijke KVLV, de katholieke vereniging van landelijke vrouwen. Ze heeft een varkenskwekerij in de Moeskroenstraat. Maar zo denkt ze zelf: “Het zal wel zijn omdat ze weten dat ze mij altijd van alles mogen vragen” verdenkt ze de werkgroep van de folklore, die haar dit jaar verkozen als verdienstelijkste persoon.
Naast al haar drukke bezigheden is ze ook verzamelaarster van varkentjes, welke ondertussen al is uitgegroeid tot een 400 tal.
Wie haar een plezier wil doen mag dus gerust aandraven met een of ander varkentje, ze zal geen neen zeggen.
Intussen was de familie d’Ennetieres in het bezit van het cijnsgoed de Rolleghem en de afhankelijke landgoederen. Een deftige burgerfamilie uit Doornik. Ze stamden uit het feodale tijdperk, ze zijn afkomstig van een jongere tak van de landsheren d’Ennetieres in Avelin in het land van Mélantois, kastelein van Rijsel.
Met het overlijden van ridder Robert de Anethières, de mannelijke kant van dit ras was de oude tak uitgedoofd. De belangrijkste erfgename was zijn dochter, Elisabeth.
Den Doornikse tak begint met Jakemes of Jacques Dantières , van beroep bierbrouwer, gestorven op zaterdag 30 januari 1306. Zijn jongste zoon Gerard, zet de familie voort.
In de zesde graad vindt men een directe afstammeling van Gerard, namelijk Jerome Dennetières, pelgrim naar Jeruzalem, ridder van St. Sepulchre.
Hij werd in de adel verheven door de Duitse keizer,Charles V, het was een oude gezworene, een oud wethouder en oud soeverein en provoost van Doornik.
Op de sluitsteen van het voorportaal van de hoeve van Rollegem leest men;
Bovenaan: Obijt; rechts: 30; links; 7bre, en onderaan anno 1735.
Wat heeft dit te beduiden? Als men alle stambomen nazoekt van de d’ Ennetières vindt men niets. Is het misschien de vermelding van de overlijdensdatum, van markiezin Alexandrine-Françoise, geboren gravin de Basta, dHust en du Saint-Empire, welke weduwe was van Jacques-François-Hippolyte, tweede markies d’Ennetières op 14 juli 1714 had als tweede man, Albert-Michel-Joseph graaf de Franeau, baron de Gommegnies.
Het is zeker met de kleinzoon van deze dame dat de reeks van de landsheren van Rollegem moet beginnen.
Hij was eerste Hoogpointer. De “Pointeren” waren in Vlaanderen de ambtenaren belast met het opzoeken van belastbare en patent betalende personen. Deze ambtenaren waren ook zetters van belastingen en tiendeninzamelaars. Een “Hoogpointer”of “Groot pointer” was degene die bevoegd was voor een volledige Kastelein.
Engelbert-Frederic-Maximilien-Joseph d’Ennetières, vierde markies met deze naam, graaf de Mouscron, d’Hust en van het heilige Rijk, baron d’Heule en de la Berlière, heer van Luingne, Aalbeke, Rollegem, Bissegem enz..
Geboren en getogen Rollegemnaar uit de Rollegemkerkstraat 30 (jong 60 jaar)
Ze denkt dat ze de titel te danken heeft aan haar sociale inzet. Zij verteld dat ze voorzitsters is van CM ziekenzorg en ze zong 12 jaar in het plaatselijke koor Crescendo, waar ze tenor was. Ze plaatste vrijwillig vooraf de stoelen, en zette de verwarming aan.
Ze is lid van de gemeenschapsraad, actief in de parochieraad en den bond van de gepensioneerden.
Ze draagt ook haar steentje bij tijdens de jaarlijkse novene van St-Antonius, alwaar ze kaarsen verkoopt en het uitdelen van gebeden en gebedsprentjes.
Ze gaat tevens naar andere gemeenten om er te bidden. Ze komt uit voor haar geloof en de mensen kennen haar zo.
Ze is tevens actief in den Bekaert seniorenclub waar ze ook haar handen uit de mouwen steekt.
Ze werkt tevens mee aan de Folklorefeesten. Ze trok ook al een viertalkeren met ziekenzorg naar Lourdes maar moest hiervan afzien vanwege rugklachten.
Bij de zitdagen van de schepenen van de stad is ze nauw betrokken, ze fungeert daarbij een beetje als spreekbuis voor vele Rollegemnaren. Ze heeft een vrij hoog IQ en wend dit aan om mensen te helpen waar het kan, maar je kunt natuurlijk nooit voor iedereen goed doen.
Dit jaar
waren de pioniers aan de beurt John Dendievel en Lucien Bulcaen werden in de
bloemen gezet. Om 11 uur vlak voor het burgerlijk huwelijk van Rollo en Flore.
John en Lucien
waren erbij van bij de stichting 25 jaar trouwen dienst
Jacqueline
Descamps, in de volksmond “Jacquelientje”, een geboren en getogen Rollegemse
verpleegster uit de Aalbeeksestraat.
Jacquelineis gehuldigd voor haar jarenlange inzet bij
alles wat er op de parochie gebeurt. Ze werkt ondermeer mee aan de seniorennamiddag
op de folklorefeesten
De
nieuwbakken Rollegemnaar , sinds enkele weken verhuisd vanuit Aalbeke welke er
in juni 1982 in slaagde, de o zo gaarne voor eigen volk te winnen, 11de
grote prijs ereburgemeester Vandenberghe op zijn naam te schrijven. Hij heeft
bij de juniores nu op zijn naam 5 overwinningen, 15 tweede plaatsen en nog een
handvol in de eerste vijf. (Foto boek 31)
Hij doet op 3 augustus 1982
zijn overstap naar de liefhebbers.
1991 zet de Rollegemnaar een
grote stap vooruit dank zij Roger De Vlaemick, hij heeft me de ogen geopend, op
zijn aanraden is hij op een vastomlijnd schema beginnen trainen, en vond er van
meet af aan baat bij. Dat hij Roger De Vlaemick graag had gevolgd naar TONTON
TAPIS, hoefde hij niet te benadrukken.(13 juli 1991)
Zuster Lieve,
of Alice Dumol Kreeg uit de handen van de Heer van Rollegem voor de eerste maal
een erkenning als verdienstelijke persoon, en het deed de 82 jarige zuster
bijzonder veel genoegen.
Zij werd
geboren in Wijnnezele (Noord Frankrijk) op 28 februari 1917 , Ze ging naar
Watou naar school. In 1938 trad ze binnen in het klooster van de Zustersvan de H. Theresia. Korten tijd later vertrok
ze naar Bakwanga in Zaïre, het toenmalige Congo. Ze kwam in 1966 aan te
Rollegem, waar ze de huiselijke taken op zich nam. Al die jaren zorgde zuster
Lieve er voor dat alle feesten op de parochie perfect verliepen. Ze zette zich
in voor de Chiro en allerhande schoolfeesten. Ze zorgde ervoor dat er voldoende
borden en het nodige matreaal voorhanden was. “Soms hadden we feesten voor 300
mensen, dat was sleuren geblazen, met zware bakken met borden en glazen.”
De erkenning
die ze kreeg als verdienstelijke persoon voor al die jaren trouwe inzet deed
haar bijzonder veel deugd.
Het was
trouwens de eerste maal dat aan iemand van Rollegem deze eer te beurt
viel,het werk achter de scherm waar
weinigen zicht op hebben, zouden vanaf heden een pluimpje, of een schouder
klopje krijgen, in de vorm van een boeketje bloemen.
Op
28 juni 1706 gehuwde hij een eerste maal met Marie-Ernestine de Houchin,
dochter van Charles-Claude de Houchin ridder sire en markies de Longastre, heer
dÂ’Annezin enz..en van Beatrix-Jeanne-Claire-Therese du Chastel de la
Howarderie, dame en burggravin de Haubourdin et dÂ’Emmerin.
Op
22 mei 1721 overleed zijn vrouw op het kasteel de Beaumanoir, ze werd begraven
onder het koor van de kerk van Houplin-Lez-Seclin.
Niet lang daarna hertrouwde de burggraaf de
Petrieu met Marie-Charlotte monet de la Salle, Zij was de dochter van burggraaf
de Beaumanoir te Houplin.
De
burggraaf overleed in den ouderdom van 65 jaar op 7 oktober 1749. De dag daarna
werd hij onder het koor naast zijn vrouw in de kerk van Houplin begraven.
Uit
het eerste huwelijk waren er negen kinderen.
Het
was Philippe-Alexandre-Alberic du Chastel, ridder, welke we rond de periode van
1776 zouden terug vinden als graaf de Petrieu, markies de Rolleghem, door de
akte
van een nooddoop in de kapel van het kasteel de Beaumaroir op de 17de
van mei. Hij werd geboren op de 16 mei 1718, waar hij pas op 9 juni gedoopt
werd in Houplin van dat zelfde jaar. Hij had voor peter Philippe-Alexander de
Ghisstelles, markies de St. Floris. De meter was Marie-Philippe-Albericque du
Chastel dame de Verquin, dochter en erfgename van de graaf de Blangerval.
In
1780, werd la Vaquerie verkocht aan Mevrouw de Hauteclocque de Wail, geboren
Marie-Yolande le Caron de Canettemont. Vaqueriette was achtereenvolgens van de
Mieure, tot Bois de Boyeffes, en dan tot du Chastel de Bangerval en
uiteindelijk tot de Houteclocque.
In
1788 leeft Phillippe du Casthel nog, hij was opdien ogenblik nog burgemeester
dÂ’Ancoisne en werd onder de edelen van het baljuwschap van Rijsel gerekend.
Hij
werd geboren op 22 juni 1958.In 1975
ging hij van start. Na twee maanden nieuweling te zijn geweest moest hij reeds,
omwille van zijn leeftijd naar de juniores. Zijn uitslagen een eerste en vijf
vijfde prijzen in 1976
Een
2de plaats in het Eindklassement Fleche du Sud (LUX)
In
Juli 1978 bij de liefhebbers in Tielt, overwinning voor Johnny. De Rollegemnaar
is voort durend op de dichtste ere plaatsen, ontbeert wat geluk om palmen te
veroveren
In
1980 is Johny weer in conditie , na een valpartij in de tweedaagse van de
Gaverstreek, toen hij puik gerodeerd uit de Franco-Belge kwam. Dank zij de
ronde van Limburg is hij weer de oude. Naast de laatste klassiekers is er ook
de Italiaanse ritten wedstrijd waaraan Johny met de S.V. Deerlijk hopt te mogen
meedingen. Op de cols aldaar trok hij vorig jaar al flink zijn streng.( foto
boek 25) hij wonvijf koersen bij de
Juniores en is overgestapt naar de amateurs (Liefhebbers) Hij wil beroeprenner
worden
Den
Deerlijkse klepper die in de ronde van de vallei van Aosta in Italië een puike
conditie onderstreep, won ook te Bissegem.
1980
2de in Internatie Reningelst (BEL)
1981
Johny is geselecteerd voor internatie Reningelst, samen met Dirk Demol Eric
Vanlancker voor de ploeg Zuid, tevens waren er ook bij Paul Haghedoornen Luc
Meerseman enz.
Zelfs
de graaf de Gand met de initialen A.Fr. , naaste familie van de kinderen van de
graaf de Blangerval. Zie hier de namen Michel-Maximilien, markies de Hem,
gehuwd op 15 maart 1704 met Marguerite-Charlotte de Berghes-Saint-Winnoc
François-Gilbert
de Gand, Kanunnik van Doornik en Jacques-Ignace de Gand.
Ze
hadden ook een oom Jacques de Gand-Villain, graaf de Gand, Hij was luitenant
van de grenadiers bij het regiment van de Waalse garde in 1703, daarna kolonel
bij de Duitse keizerlijke dienst.Hij lied zich Albert-François-Dominique
noemen.
De
tweede graaf Alberic-Adrien-François-Joseph du Chastel, die zijn broer opvolgt,
had met zijn eerste vrouw vier kinderen en met zijn tweede, een zoon. Volgens
de familie langs vaderszijde was het een bastaard. In de middeleeuwen kwam dit
veel voor zelfs in de 17de en 18deeeuw, een buitenechtelijk kind dat meestal
door de vader werd onderhouden, maar welke geen rechten had op een titel, troon
of opvolging.
Het
nageslacht van dit huwelijk verbond zich aan de Tramecourt en smolt samen met
het huis de Lannoy, tak van de graven dÂ’Annepes, barons de Wasnes (te Toufflers)
en dÂ’ Espierres. Het leengoed bevindt zich op het grondgebied van Toufflers,
Sailly en Templeuve-en-Pevele. Het behoorde tot het leengoed de Maufait,
dÂ’Outrewasne en du Chastelet aan de weg van Toufflers naar Doornik.Ze werden opgenomen
in de “Nobilaire de Pays-bas” door de Vegiano, uitgave de Herckenrode, t.l.
p.69 en in de Annuaire de la Noblesse de Belgique voor 1852, t.VI, p.208.
Deze
dame had drie broers: de oudste, (overleden door te vroeg geboren) geboren op
11 juni 1697, en werd begraven in de
kerk van Houplin. De tweede, evens overleden.
En
een derde ( allen ouder dan zij), maar waarvan men denkt dat de derde wel eens
de zoon zou geweest zijn van Marie-Jeanne Manesier(logementsdochter) die
Guillaume-François genaamd en met de titel graaf de Blangerval, Rolleghem zou
opgenomen zijn op 16 oktober 1719?
Het
goed gaat terug naar de jongere tak genaamd de graven de Petrieu.
Erkenning van
den verdienstelijke persoon van Rollegem.
In 1999 heeft
de Folkloreraad een nieuw initiatief in leven geroepen.
Vanaf heden
zou men iemand een pluimpje, of een schouder klopje geven in de vorm van een
boeketje bloemen
Het werk
achter de schermen waar weinigen zicht op hebben, een klopje geven, zeggen mens
doe zo voort. Ze komen maar zelden of nooit in het daglicht te staan maar het
zijn keiharde werkers. Ze doen dingen in het dagelijkse leven waar niemand
blijf bij stilstaan, het zijn haast schaduwen die voorbij glippen zonder dat we
het zien maar het werk is verricht, niemand blijft er bij stilstaan, het zijn
noeste werkers en daarom verdienen ze een bloempje. Ze staan niet op het
podium, meestal hebben ze het opgebouwd of terug afgebroken. Ze zijn wat we
noemen de werkers achter de scherm, mensen helpen daar waar nodig, en geloof
ons, ze zijn o, zo moeilijk op een podium te krijgen.
Eenmaal dat
men sterft zijn we allen helden iedereen weet wat ze waard zijn, we worden
bewierookt met lof overgoten, maar bij leven. Zoek ze maar uit, dat was wat de
raad ziet in een verdienstelijke persoon, en die zullen we zoeken! Een
schouderklop een bedanking bij leven! En zo zal het geschieden:
De
heer van Rolleghem stierf in 1712 Ook hij was tweemaal gehuwd geweest.
De
eerste maal met zijn nicht Anne-Marie-Petronelle-Michelle de VarennesZe was de dochter van Michel-François de
Varennes, ridder, heer de Houplin-lez- Seclin, de Beaumanoir te Houplin en
Philippe-Françoise de Gand et Villain.
Bij
het huwelijk waren de getuigen Michel-Maximilien de Gand; baron de
Sailly-Lez-Lannoy ridder, en Lamorald le Ricque, jonker, heer de
Steuvelles(Estevelles). In het achives de lÂ’Etat-civil de Houplin, Nord,France
kan men het zien in de huwelijksregisters van de parochie van Houplin waar de
acte van dit huwelijk ingeschreven werd.
Wanneer
zijn vrouw overleden is, ging de graaf de Blangerval een morganatisch huwelijk
aan met Marie-JeanneMannessier (
huwelijk met de linker hand: huwelijk van een vorstelijk persoon met iemand van
lagere rang, waardoor deze en eventuele kinderen van bepaalde aan vorstelijkheid
verbonden rechten verstoken blijven onder de hoge adel waren deze huwelijken
vroeger niet zeldzaam.) In een rechterlijk menoire is ze gekwalificeerd als een
Logementdochter.Er waren geen kinderen.
Zoals
het bij de dorpelingen ging, indien men huwen wilde zocht men een meisje van
het dorp. Zo was het ook in de adel. Om tot de adel als kind te kunnen behoren,
moeten, beide ouders afkomstig zijn van de adel. Zowel bij dorpelingen of in de
adel waren in een gezin velen kinderen: tien of twaalf, waren geen uitzonderingen.
Trouwens de kerkleiders kwamen het steeds maar aanporren. Iedere paring moet
minstens een kind teweeg brengen, het was niet voor niets dat in de Bijbel
stond: gaat en vermenigvuldiging u.
Ook
in adellijke kringen wist men dit maar al te goed. Maar dat bracht met zich
mee, dat door hun mentaliteit, van binnen zijn kring te huwen, op lange termijn
iedereen verwant werd met elkaar, ja zelf familie. Denk maar aan de uitdrukking:
“ kozen en nichten die vrijen lichte.”
De
jonge edellieden hadden het dan ook zeer moeilijk om een huwelijkspartner te
vinden, die niet verwant was met hen.
Zo
gebeurde het dan ook dat ze noodgedwongen met iemand van lagere stand in het
huwelijk traden.
De
kinderen uit dit huwelijk waren niet meer volgens de oude regel van den adel.
Zo
ontstond een regel die zei; “ dat indien een van de ouders van den adel was het
voldeed om toch een adellid te zijn.
Wat
meebracht dat het kon inhouden dat een “Afstand van Akte” of met andere
woorden, wanneer het huwelijk kinderloos bleef dan zouden de bezittingen terug
gaan. Men noemde dit een “Logementdochter” met andere woorden zou dit betekenen
dat iemand afstand doet van zijn of haar rechten. Een kind uit dat huwelijk kan
alleen erven van de moeder. En wat als de vader minderwaardig was?
