Aan het kruispunt van de Smokkelpotstraat en de Marksestraat gaan we rechts af.

Tot de Tweede Wereldoorlog was hier het Callewaertbos. Jan van Hallewijn Heer van Rollegem houdende een leen van Jacques van der Barre, een leen in de Dertien Parochies.

De Smokkelpot was een herberg die in 1719 op de hoek van het Callewaertbos (SBK fonds G.G. Cod 222)stond. Het was een cabaret “nommé smockelpot “.(studie van Rollegem)




We willen het u niet onthouden, wanneer u ±100 meter doorloopt komt u aan een waterreservoir omgebouwd tot woonhuis. Op “Château d’eau “ te wonen was een jongensdroom van Jan. Zijn vriendin, maakt grote sculpturen en dat vraagt ruimte. Ze hebben veel respect voor dit stuk erfgoed dat dateert uit 1952. Van buitenaf gezien een vreemd ogende, stevige villa, ligt op de hoogste punt van de holle weg. Het terrein waarop het reservoir werd gebouwd, heeft een oppervlakte van 642 vierkante meter.

Op de hoek van de Marksestraat en de Binnenstraat staat aan de rechterzijde de hoeve” Ter Edel”. Een tweevoudige L-vorm, waarvan het woonhuis totaal vernieuwt in 1994. De oudste vermelding 1813, de vroegere eigenaars waren allen van de adel, waarvan Baron Ter Linde de laatste in 1951. De schuur met de achtergevel langs de weg, werd gebouwd in 1780, in 1969 werd de leem tussen het vakwerk door stenen vervangen.

body>

Wandeling nr.52 Huis uit staaldraad? Het Kan! (Ga hier ± 50 meter verder)

In 1984, werd in de Marksestraat nr.23 een draadwoning gemaakt. Ze is 155 m² groot

In de begin fase zag het er naar uit als een grote vogelkooi.

Het principe is vrij simpel: de dragende binnen- en buitenmuren bestaan uit gelast gaas met verzinkte en bijgevolg roestvrije draden, waar geperforeerd karton is ingewerkt.

Zowel warmte- als geluidsisolatie geeft geen problemen.

Ook de concertstudio van de BRT-2 West-Vlaanderen en de binnenmuren van het St. -Janshospitaal te Brugge zijn uit dergelijke verzinkte draden samengesteld en de wanden zijn erg stabiel en geluiddempend.

Hier rechts, een klei- ontginningsgebied de hoeve St-Anna nr. 61, een herbouwde woning van een voormalige hoeve. Het ligt geïsoleerd in een open landbouwgebied. De hoeve was tot midden 1998 bewoond door een landbouwer en aldus danig niet zonevreemd. Het is het hoogste punt in dit gebied, toevallig ook in de omgeving van het bewuste perceel- een “Point de vue”- voor de recreatieve wandelaar

We draaien linksop Binnenstraat -waar tijdens recente veldverkenning prehistorische werktuigen op de akkers werden aangetroffen. Aan de rechterzijde “Het Klokhof” de naam verwijst naar het klokje op het woonhuis. De stallen waren oorspronkelijk stokerij, welke in 1910 werden omgebouwd tot stallingen.

We bereiken de Rollegemseweg ga deze rechts in om 50 meter verder deze te dwarse. Op de rechterzijde hebben we nog “De Suikerij” losse vierkantsbebouwing, oudste gegevens een schuur einde 18^de eeuw, vermoedelijk was hier een cichoreiast aanwezig.

De Segersweg, de twee uiteinden van deze weg zijn bruikbaar voor verkeer,

Hier genieten we van kilometer verzicht.

Aan de rechterzijde een oase van rust en stilte, rond de jaren 1960/70 woonde hier de laatste Burgemeestersenator, van het dorp. Hij bood de mogelijkheid, om mensen na hun stresserende dagtaak in de stad, tot rust te komen en van het dorpsleven te genieten.

We zijn terug in “t gebuurte”.

Op het einde van het pad rechts af, Munkendoornstraat.

lees verder

Het nr. 240 “Het Goed Te Schoore” sinds 1767.

Jaren terug is hier aan het “Koeiplekske van Schoore“ een moord gebeurd.  Tijdens de tweede Wereldoorlog in mei 1940 werd het “Goed te Schoore “ door Duitse troepen bezet. Van op deze plek werden Engelse troepen in Kuurne beschoten.

Er was geen opvolging, vandaar de nieuwe bestemming.

Vele bedrijven in noorden van de gemeente hebben een ander bestemming gekregen

Het nr.248 was het café “In d’ Hoogte”

Aan het kruispunt van de oude trambedding met de Kannestraat nemen we rechts en volgen de laatst genoemde Aan de linker zijde losse bebouwing “ het Domein” een hoeve die dateert van 1936. Gespecialiseerd in het kweken van kippen. Klik op de foto en geniet van het landschap rond 'Het Domein'

We volgen de dreef en komen voorbij de gesloten vierkantshoeve “Vannesteshof” welke rond de jaren 1980 werd gerestaureerd. Bewondert er het 18^deeeuwse poortgebouw met klokje en het woonhuis.

Het gebied dat we hier bewandelen langs de gesloten boomgaard, is volgens het gewestplan een ontginningsgebied, namelijk de klei zit er onder een ondiep Tertiair substraat, zodanig dat het dus mogelijk in de toekomst een kleiontginning kan worden. We nemen de weg links op de nieuwe Rollegemsestraat aangelegd om via de brug de A17 te dwarsen.

Bij de brug in de diepte ligt 'de Ezelhoek' met het enige kasteel dat Rollegem rijk is. Het is een klein park met het kasteel van de vroeger Franse industrieel Clarysse. De huidige eigenaar slaagt erin met heel wat zoekwerk het opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen. De kleine gemeenschap van woningen is de “ Ezelhoek” Hier bevond zich een hofstede en werd door de eigenaar omgebouwd in 9 bewoonbare huisjes. Die huisjes worden  nu op hun beurt aan de tijd aangepast.
Was dit dan de “Ezel” of woonden hier mensen die met de “ezels “ naar Kortrijk naar de vroegmarkt trokken, het blijft een raadsel!

Ondertussen hebben we de Molenkouter bereikt op de linkerzijde, een nieuwe wijk op de afgegraven heuvel van de vroegere molen van het leengoed van Rollegem. Het was een staakmolen, die in 1620 al vermeld werd. Hij waaide om den donderdag namiddag, 16 mei  1895, hij werd niet meer recht gezet, den dam werd afgevoerd in 1909.