Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Het is verbazend wat je kunt presteren als je er niet om geeft wie er de eer van draagt. Men zit te kijken wat er op het blog zal verschijnen nu hij zelf de verdienstelijke is; Zie hier het antwoord: Alvorens de feesten officieel te openen, wil ik graag nog eens iemand in de bloemen zetten aldus voorzitter Mickel. Bij heel wat activiteiten van verschillende Rollegemse verenigingen zie je hem ook verschijnen. De man die ik straks bij mij zal roepen heeft sommigen onder jullie nog vervoerd in het schoolbusje.
(Tussen haakjes wil ik er hier je hier attent op maken dat het mijn idee was die het schoolbusjes leven in te geblazen, toen de staatsschool tot stand kwam in Bellegem tot stand kwam en men hier de kinderen afhalen met een busje. Ik was toen voorzitter van de KWB, en samen met Rafael Schotte trokken we naar klein meesterke Gerard Isebaert, het toenmalig schoolhoofd om te zeggen dat we een Fancy fair zouden organiseren om een busje te kopen, en zo geschiede het een VW wagen was het eerste busje de rest van het verhaal is bekend. Toen het busje werd af geschaft werden het overgebleven gelden onder andere voor een deel aan de parochiezaal geschonken.)
Hij was er ook bij toen indertijd de “Partnerschaft” met Rollshausen tot stand kwam. (Dat was zeker te danken aan niemand minder dan Jo De Bruyne op dat moment bakker, (ons ook maar al te vroeg ontnomen )welke onmiddellijk contact naam met Hermann Brand Bürgemeister van Lohra, en zo de verbroedering op gaan bracht.
Ongetwijfeld heb je aan hem( en zijn beste vriend Den Arseen, twee handen op een buik, het was alsof Janssen en Jansen uit het boek van Kuifje, zag je de ene dan zag je de andere, ons ook maar al te vroeg ontnomen) kalenders of wijn gekocht om hun comité te sponsoren.
We konden natuurlik ook de verkiezingen, prijs je rijk show, de zoveel jaren huwelijks zegening niet vergeten, met ondermeer De betreurde Dorien Coone, Den Belleman Etienne Lievijns en zeker de eerste presentator van de verkiezing Dekimpe Germain.
En weet je de parochiezaal werd vernieuwd onder impuls van pastoor De Wulf , de toevlucht naar St-Antonius werd door hem nieuw leven ingeblazen. Doch de het niet kerkelijk gedeelde van de St-Antoniusfeest waren opnieuw in handen van de verdienstelijke, met onder meer ook reeds de betreurden , de toenmalige voorzitter Dirk Van Belle en pastoor Dejaegere. Je heb hoger reeds gelezen over de verkiezing van de Heer ofte Vrouwe, ze waren de ambassadeurs of ambassadrices van ons dorp, zo leerden we de feesten kennen van St-Antonius te Ingooigem, en zagen we het zwijn in stoet naar de kerk gedragen door in pater verklede jongens en meisjes. Leerden we het zwijn verkopen per Amerikaans aanbod. Gingen we tafelen met hutsepot, en zagen we hoe dieren gezegend werden dus we konden aan de slaag, nu is het nog steeds St- Antoniusfeest rond 17 januari, waar waren ze toen?
Na het overlijden van de geliefde Belleman Etienne Lievijns, wilden we een nieuwe Belleman, wie konden we beter aanspreken dan zijn dochter Maureen, en ja er kwam verkiezing, en de gelukkige winnaar werd Edwyn Demey
Voor wie alles wil weten over wat reilt en zeilt in Rollegem, vervolgde de voorzitter, kan je een kijkje nemen op de blog die hij onderhoud. Een paar jaar geleden konden we via zijn maquette in het buurthuis zien hoe onze parochie er jaren geleden moet uitgezien hebben. Hij maakt ook al van helemaal bij het begin deel uit van het bestuur.
Hij heeft beslist om te stoppen als bestuurslid, nu kan ik hem in de bloemen zetten, want het was ook zijn inbreng mensen in de bloemen zetten welke zonder op te vallen iets doen, geen groot spraak maar stil en ongedwongen. (Je kunt in je leven veel mooie gedachten hebben maar steeds heb je mensen rond je nodig, die jouw idee willen mee helpen uitbouwen. Wat zou de folkloreraad zijn zonder zijn medewerkers, wat zou ik geweest zijn wanneer mijn vrouw Monique mij niet had gesteund vandaar de bloemen was haar verdiensten!
Een woord van dank aan de folkloreraad, welke naar hun eigen zeggen unaniem voor mij gekozen hadden dit jaar, om het boeket bloem prachtige bloemen. Maar ook voor op hun veertigste Rollofeesten alle Heren en Vrouwen te hebben uitgenodigd, het plezierde mij ze allen terug te zien.
Samen met de voorzitter mocht ik tevens den “snoepenworp” voor mijn rekening nemen. Ik dacht bij me zelf, zou het niet beter uitkomen om opnieuw iemand van de Heren Ofte vrouwen te mogen op zich nemen, dat kon om verschillende reden niet. Doch deze en vooral de “vrouwen” gaven me de raad om het toch maar zelf te doen. Je zult zien wat je er aan beleeft, gaf er me nog een van de Vrouwen mee. Velen onder u hebben nog wel d de melodieën van de operette zanger Luis Mariano gehoord, die zong over “Paris d’en Haut” daarin bezingt hij de schoonheid van Parijs, het ging als volgt: “Travaller sur un échafaudage …. Paris, ca c’est beau. Ik zou zeggen zo als hij, van op een stijger( hoogtewerker), Rollegem mogen beleven is wel een uitzondering, boven het dak van het schip van de kerk Rollegem uitzien, onbeschrijfelijk. Ik ben geboren en getogen Moennenaar, en je moedertaal kun je niet verlogen, ik heb St-Denijs een stukje leren kennen, doch in Rollegem heb ik mijn hart verloren, ik heb er zeker geen spijt van. En ben ongewild Kortrijkzaan geworden. Bedankt Folkloreraad, voor alles bedankt, de vele jaren dat ik je trouw hebben mogen dien. Bedankt!
Onlangs las ik dat het zonder twijfel iets speciaals was. Het koor Crescendo zong in wat eens de kapel van het klooster was. Nu staan daar kinderspeeltuigen. Het was ter gelegenheid van lopende mensen die daar voorbij kwamen. De voorzitter van het koor wist te vertellen dat het koor daar voor den eerste keer zong maar dat het toen nog als kapel gebruikt werd. Onmiddellijk werd er in het nostalgisch archief gesnuisterd en nergens werd er aanwijzingen gevonden. Waarop de vraag volgt, wie kan helpen om daar nog iets van terug te vinden? Het zij foto’s of geschriften die naar de kapel verwijzen?
Lees ik niet in mi Gazette in dat zelfde jaar, bij een belangrijke en leerrijke informatieavond, dat te Rollegem en we citeren enkele bevindingen en vaststellingen….. overstromingen zoals in juni 1987, kunnen onmogelijk voorkomen worden en deden zich ook in het verleden voor. Bij een gelijkaardige regenval zal naar alle waarschijnlijkheid een zelfde overstroming plaats vinden. Aan de stad Kortrijk kan geen schuld verweten worden. b. De stad kan alleen verantwoordelijk gesteld worden als er een oorzakelijk verband bestaat tussen nalatigheid en schade c Men kan zich nog altijd niet verzekeren tegen overstromingsrisico. Geen enkele verzekeringsmaatschappij neemt dergelijk risico op in de polis. Er bestaat echter een reële kans dat er in de nabije toekomst wijzigingen inzake kunnen worden aangebracht.
Er werden ook een paar belangrijke suggesties naar voor gebracht: Uit het publiek werd het voorstel gedaan om op risicowijken doorlopend zandzakjes ter beschikking te houden. Dit voorstel werd door dhr. schepen gunstig onthaald, maar suggereerde een samenwerking tussen de verschillende wijken. Er werd ook aangehaald, indien men bij rampen resultaat wil bekomen, er gezamenlijk moet worden opgetreden. Als enkeling staat men zeer zwak in de administratieve mallemolen.
Ik leze in min Gazette van ’t jaar 1984 dat er hoog in de regenachtige heuvels boven Lago Maggoire in het noorden van Italië er een monument staat dat hulde brengt aan ‘s mensen vindingrijkheid om zich te beschermen tegen regen, sneeuw en hagel. Een museum van de paraplu. Het zou toen al 45 jaar bestaande geweest zijn, en opgericht in het dorp Gignese, er zouden daar rond de 1500 paraplus en parasols ten toon gesteld zijn. Je kunt nooit weten dat mensen nog opzoek zijnde naar een vakantie verblijf, en met al de regen van tegenwoordig er niet op uit zijn om dat te bezoeken. Er staat te lezen dat het museum ondergebracht werd in een cirkelvorm gebouw, en inderdaad als men Google gebruikt staat dat daar ergens. Het museum gaat de ontwikkeling na van waarschijnlijk 5000 jaar geleden de in China geboren paraplu. Volgens min Gazette Staat er in middelpunt van de collectie een gouden oplegsel versierde paraplu van damast, meer een torenvormig baldakijntje welke in de 18de eeuw bij plechtigheden boven het hoofd van de doge van Venetië gehouden werd.
Weet je wat ze toen ook al wisten? Voor dat het museum voor het publiek werd open gesteld, stelde men de vraag aan den toenmalige eerste minister van Engeland, Neville Chamberlain, om zijn paraplu te mogen hebben. Deze minister werd zelden zonder zijn opgerolde paraplu gezien. De premier nam hem zelfs mee naar de roemruchte vredesconferentie in 1938 in München, waar hij zich voor Hitler liet inpakken. Het verzoek werd beleefd afgewezen in een brief van het kabinet van de eerste minister van 8 november 1938.
De mannen maakten de stoken en handvatten van rozenhout, walvisbeen, staal of ivoor en de vrouwen het dek van zeildoek of zijde.
Rozenpark aan de noordkant van de Weimeerslaan vier insteekarmen, doodlopende straat. Hier is misschien gedacht: rozen zijn met doornen, doornen kunnen kwetsen dus ook wederom geen rozen te bespeuren.
Misschien zou men verwezen hebben naar het klooster, die toch eens een bloeiende landbouwschool geweest is.
De gronden voor het klooster, wist u dat vanaf café “ De Volksvriend” tot het huis nr. 67, landbouwgrond was van het klooster. En alles achter het klooster, kindervriend school, en zelfs over de Weimeersbeek, alles aan de landbouwschool toebehoorde? Wist u dat de gebouwen, voor ze gebruikt werden tot klooster, en dan spreken we rond de jaren 1850, toebehoorde aan een zekere Auguste Imbercht een fabrikant. De zusters van het geloof te Tielt kochten dit en stichten een nieuwe orde. De zusters van de H.Theresia van Avila
Wellicht had men hier de naam gebruikt van de fabrikant de “ August Imbrechtlaan. Wie weet?
Op 6 juni laatst leden kwam de folkloreraad tesamen in de brouwerij “’t Gaverhopke”. Ze hadden besloten om naar aanleiding van de 40ste feesten het enige echte “Rollobier” op basis van gember en gerstemout wederom te laten brouwen.
We laten ons niet verleiden door de graaf du Chastel welke de heren van Rollegem, verwart met deze van Rollegem-Kappelle. Daar we maar al tegoed weten, dat onze heren, De Heer Van Hallewijn Hugo, getrouwd was met zijn echtgenote Fressende, welke in 1289 na het overlijden van Heer Hugo De vrouwe van Rollegem werd.
Een ideale tip Vaderdag/Moederdag, verjaardag en andere dagen zoals gewone of speciale gelegenheden
Herinner je nog die niet nader te bepalen nachtelijke vergaderuur waarop er een reus werd verwekt? Het moest er van komen, heel Rollegem wist het, het kon niet uitblijven. Het bericht viel in als een bom! Enkele “potentiële” vaders hielpen het kind maandenlang dragen en steunen, een ijzeren buizenstel verlichte daarbij hun taak.
Het was Marc Standaert, de speurder die er verbazend snel in slaagde de wettelijke vader op te sporen. Waardoor het kind met een gerust geweten ter wereld kon komen.
Meerdere kinderrijke reuzenparen uit de streek werden geraadpleegd. Ze stemden er dan ook mee in aanwezig te zijn bij de geboorte, en geloof het of gelooft het niet maar het werd zoals het te verwachten was een “Reuzeninvasie”.
En weet je wat de vaders, niet voorzien hadden, moeders zouden het geweten hebben maar vaders, dat was de voeding, voor het kind op zijn eerste levensdag. Moedermelk, leek die dag van de feestelijkheden uitgesloten. Bier, was dan ook het meest voorhanden liggende voedsel bij ’t begin.
Je kunt dan ook heel gemakkelijk raden waarom het gerstenat die hoe kan het anders dan “ Ne Rollo” van een Germ, naam Rollo( de lieden van “Hrôthillin”)welke ook de Rollegemse reus bij zijn geboorte en zijn officiële inschrijving in het bevolkingsregister de waardige naam meekreeg: “Rollo ….. zoon van een Folklorevader op zaterdag 29 augustus 1981.
Het bier dat te verkrijgen is in een six-pack voor 12€ met een passend glas 15€ in voor verkoop via Rollofeesten@telenet.be of op het nr. 056/32 80 25 dit tot half augustus
Uiteraard zal het bier ook geproefd kunnen worden tijdens de Rollofeesten 2016 in de biertent of aan de bierbar. En je mag het voor waar aannemen hij smaakt naar den trog naar……
Begoniapark een doodlopende straat met vier insteekarmen aan de noordkant van de Weimeerslaan een woonwijk. Of we hier begonia’s zullen aantreffen is nog maar de vraag, ook hier gaan we op onze honger blijven zitten, doch indien iemand van het stadsbestuur dit leest hebben ze een kans om het te verwezenlijken.
Op het hof Tombroekstraat 66 of het Nevele-Roosedaal, wierd op hare hofstede binst de hoogmis vermoord den 1 januari 1846, Cathrientje Ghequiere Louage dochter van Ghesquiere-Herbau. Zij had het vierde doosanctjes van Rollegem.
Zou dat eigenlijk, omdat men zegt dat er weinig vrouwelijk straatnamen zijn niet een oplossing geweest, in plaats van begoniapark zonder begonia’s?
Ik dacht bij me zelf, april- mei schone dagen om even naar het Tulpenpark gaan, de tulpen gaan bewonderen.. Wetende dat straatnamen of namen van parken in de stad gezocht worden bij toponiemen, of namen van iets die ons doet terug denken aan vroeger gebeurtenissen welke zich in de omgeving hebben afgespeeld. Ook persoons namen kunnen in aanmerking komen als de persoon in kwestie overleden is.
Het Tulpenpark is een doodlopende straat met pijpekoppen, met ingang langs de Tombroekstraat, ter hoogte van een vroegere boerderij, met benaming de “Fruithoeve” het nr.22 . Doch hier was niets minder waar, alles wat ik zag was graspleinen, geen tulpenperk in de omgeving.
Ach ja, het is waar toen deze benamingen werden gegeven had Rollegem nog zijn eigenheid, dat zou het antwoord kunnen zijn. Maar was het ook uit deze periode niet dat langs de andere zijde van Rollegem, met name de Groene dreef, nieuwe straten namen kregen, Lindendreef, Eikendreef, en staan die bomen daar niet? Waarom hier geen tulpen?
Had men niet beter een andere naam gekozen zoals bv. verwijzende naar de hofstede, aan de overkant van de straat “La porte Ferrée” een omwalde hofstede gelegen tussen de Weimeersbeek en de Fabrieksbeek en de Tombroekstraat, ca 5 ha groot. Zo zouden we er nog aan herinnerd geweest zijn aan het geen er voor de begraafplaats en het huis nr.83 geweest is. Dat zou dan minsten nog een stukje geschiedenis geweest zijn.
Wellicht zou de naam niet goed gekozen zijn de Franse benaming maar hoeveel Franse cafés benamingen waren er toen in die omgeving niet? Denk maar Au café Belge, Fleur De Lin, café porte ferrée enz.
Misschien een tip naar de stad dat ze er wat tulpen uit Amsterdam naar toe brengen en een toeristische trip worden!
Hier stond het eeuwen oude o zo trotse cafe " De Lampe" De trots van Rollegem
Dat de heer Egied Vanhoonacker, een boek geschreven heeft in 1986, met als titel “Duizend Kortrijkse straten” en dat hij, de toelating heeft gegeven om uit zijn boek gegevens te mogen gebruiken, mits te vermelden dat het uit het boek genomen werd.
Er bestaat naar het schijnt op facebook iets als zijnde als je van Rollegem bent dan ken je … Die of dat.
Welnu ik ben geen Rollegemnaar maar ik weet dat
Het afgebroken café “De lampe” ook in de volksmond “De Lante” genoemd, reeds bestaande was van in de jaren 1600. En inderdaad al snuisteren in het boek van Egied, vind men: Dat dit café gelegen is in de Lampestraat, Van Sint-Anna tot de Tombroekmolenstraat, en in die straat zouden 75 woningen staan met in 1986, 208 bewoners. In 1901 was het de Lerberstraete en in 1628 de strate van den lerberchboom nar leugne. De lerbergboom stond op den hoek van de Lampestraat -Smokkelpotstraat. Echter de meest voorkomende benaming was de Cruepelstraete naar de aloude herberg “den creupelen “. In 1650 was het Chemin allant de Coutraij à la Creupele en in 1762 Creupelstraete. Volgens den Atlas van de buurtwegen van 1864 was het in Rollegem buurtweg 5 of Kreupelstraat, in Marke buurtweg 7 of Kreupelstraat en in Aalbeke buurtweg 9 of Lampestraat, naar de herberg “De Lampe” op de hoek van de Aalbeeksestraat. In Rollegem was vanaf 1900 Lampestraat voor het gedeelte ten zuiden van de Aalbeeksestraat terwijl ten noorden van de Aalbeeksestraat de Kreupelstraat bleef. Van af ca 1930 werd de Kreupelstraat Sint-Annastraat en vanaf 13/3/1981 is de hele straat Lampestraat aldus Vanhoonacker.
Deze straat is een grensstraat voor Rollegem, Marke en Aalbeke, en heeft een lengte van 3,5 km. Deze weg was in de 18de eeuw een aardeweg welke deel uitmaakte van de weg Kortrijk-Roubaix. In 1959 werd het een betonnen wegdek, vooraf gegaan door een grintweg. De brug over de A 17 dateert van 1980.
Er zou nog een oude en een Nieuwe Lante zijn geweest. Lante komt van lampte en betekent “Lamp”
Gelegen aan de grens tussen Rollegem-Aalbeke-Marke langs de Aalbeeksestraat, is het voornaamste huis de herberg “De Lampe” Naar het schijnt was vroeger dit huis altijd verlicht. Het diende tot verlichting van de smokkelaars, daar hier is juist de grensstreek(douaniers) (bron instituut voor onthaal en public relations)
En nu sinds het begin 2016 is het café met de grond gelijk gemaakt. Wat in de plaats komt zullen we later wel zien.
