Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Aan dit wegeltje ligt het eerste huis van de straat, bekent onder de naam t’huisje van tante Bertha. Op de hoek van dit wegeltje, nr. 3, café”De Prins” “Cafes des sports” welke later “café Julien,”
de saxofonist, werd vervolgens den B.A.C. om nu een gesloten woning te zijn.
Op 20 juni 1980 werd het café Julien omgetoverd tot een sfeervolle ruimte een nieuw kantoor voor B.A.C. Spaarkast die was ontsproten uit de K.W.B. in 1948, met als eerste kassier Marcel Delongie.
B.A.C. werd gescheiden van de rest van het werkerverbond, de gilden die men zei.
De gilde iet wat verder gelegen kan je nog altijd binnen springen als je geld hebt komen brengen of afhalen om bij John en Nelly een pintje te drinken aldus de spreker,
die ook hulde bracht aan Jozef Debels voor zijn vader. Eveneens voor Noël Leplae, Armand Lefebvre en Rita Debels
Nu was het de beurt aan Johan Baert om het nieuwe kantoor open te houden en te laten renderen.
Naast het huis nr. een wegel deze noemde de “Ketsenweg” vanaf deze wegel liep buurtweg 38 of de zwingelwegel, hij was 320m lang en liep naar de Mortagnestraat hij werd in 1979
onderbroken door de aanleg van de A 17 en meteen afgeschaft.
Du Flou, woordenboek van toponymie deel 17, P. vermeldt dat dit een wijk was maar ook hier bevond zich een café met de name “ De Zwingel” .
Volgens de Bo: West-Vlaams Idioticon p. 1254: zwingel: m. Breed houten zweerd waarmee men de lemen uit het vlas slaat
De nr. 13 is café “ De PLATSE” vroeger De Sportwereld, De Zonne, het Zonneken het latere lokaal van de kaarters club “De Voorbode”.
Het werd vroeger bewoond door Charel-Louis Stichelbout- Bauwens de ouders van Gerard Stichelbout. (vader van Regina getrouwd met Hoornaert René)
Alsook Clara en Robert werden er geboren. De kleinkinderen van de bus uitbater Hoornaert-Stichelbout Alsook het beton bedrijf in de industriezone te Moeschroen, de firma Stichelbout.
Het was de periode dat Constant Brouckaert zijn hof kocht, er was geld nodig dus in de beekstraat verkochten ze grond voor te bauwen.
Gerard kocht een stuk bauwde een huis hield wat koeien en varkens zo als in het café gezien van zijn vader. Hij nam de kolen over van zijn vader en “boerkes” was geboren.
Daarna werd het bewoond door Vanessche Jerome, (vader van Jaak) beenhouwer (slagerij).Jerome geboren in den Segersweg in het jaar 1903 en zijn vrouw Elza welke geboren te Kortrijk
er het levenslicht zag in 1908. Zij was het die achter de tapkast stond, daar hij slager was van beroep sinds 1927.
Van daar was er een stukje in het café dat voorzien was voor de slagerij (beenhouwerij), op de foto nog de twee deuren.
Hij was een en al sport, in zijn vrije tijd, Mede stichter van de club “Over berg en dal” Hij zag niet op een kilometer om naar zijn geliefde sport te gaan kijken.
Hij reisde naar alle belangrijke wedstrijden. Zesdaagse woonde hij er 3 per winter bij. Toen zijn zoon Jacques de riempjes aanspande was hij supporter nr. 1
Hij was tevens een fervente fan van Rik I. Zijn tweede hobby was kaarten. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de Kaartersmaatschapij “De Voorbode”
waarvan hij het 1ste lid was en er ook voorzitter van was hem nauw aan het hart lag.
Het was in 1970 dat Jerome Vanessche, café de “Sportwereld” verliet. Hij bate er ook beenhouwerij uit en ging op wel verdiende rust.
Na hen was het de beurt aan Soens Roger Depoortere Leona. Zij verlieten de “Krielenier” En kwamen wonen op de “Sportwereld”.
Bij het 45 jarige bestaan was de ere voorzitter Demuynck Roger, voorzitter Jerome Vanessche en secretaris Gilbert Verhaeghe. Bij het jubileum viering van de kaartersmaatschapij “De Voorbode”
op 1 maart 1981 was het nog steeds café “De Sportwereld” bij Roger Soens. Na het afsterven van Roger Soens in 1983 sloot café de “Sportwereld zijn deuren en verhuisde de “Voorbode”
noodgedwongen naar den “Domino”
Met de 15de folklorefeesten vinden we “De Platse” Bij Edwig Demey en Dominique
Daarna was het de beurt aan Jean-Paul en Astrid, we lezen: op 1 oktober 1993, 2.1/2 jaar is geen verjaardag, er word nieuw leven ingepompt door een groot muziekkaalfeest.
Betekent dit dat zij het café openhouden sinds 1990.
Van 1990 tot 1995 was het café in handen van Dirk Holvoet
In 1995 begon het “Platse –avontuur” voor Benard Bille en Marie-Anne Couckuyt. Benard was bediende bij de NMBS (laders baas en bijberoep opvuller van drankautomaten)
Marie-Anne als opvoedster in de Rollegemse Kindervriend. Beiden namen loopbaanonderbreking om deze belangrijke stap te zetten. Volgende verenigingen hadden er hun thuishaven:
De vinkenmaatschappij, meisjeszaalvoetbalploeg, wielertoeristen, Studax, motorclub “ ’t Krabje”, drie minivoetbalclubs, toneelgroep Trees, meisjesminivoetbal Diabolo’s en de folkloreraad.
In 2006 kregen Bernard en Anne-Marie de vraag, om het café over te laten wat ze aan het denken zette. Helaas bleef de overname op zich wachten, ook een tweede voorstel mislukte.
De derde keer werd de goede met Jean-Marc Bulcaen, ze hadden een goede overnemer gevonden.
“De Platse blijft wat ze is en wordt niet omgebouwd tot pakweg een tearoom of restaurant.
De verenigingen kunnen er blijven.
Op 31 mei 2008 tappen ze hun laatste vat. Na 13 jaar zetten ze er een punt achter.
Op 4 juni 2008 word het café opnieuw geopend om 16.30 uur door Jean-Marc Bulcaen
Hiermee sluiten we het hoofdstuk de plaats af, en gaan naar de Tombroekstraat,
of de straete naer Tombrouck ze werd al vermeld in 1627 en 1628, waar ze tot op heden den naam bewaard heeft, nochtans zijn postkaarten bekend met de naam “statiestraat, we komen ze nog tegen. Ze leidt naar Tombroek, die al bekent staat van 1572 “de plaetse van tobrouck”.
Op zaterdag 9 juli 1977 waren de eerste folklorefeesten, vanaf het café van Roger Soens of de “sportwereld”Folkloreambachten en in het straatje tussen café Julien en het café Soens boldershof.
We zetten onzen kroegentocht verder vanaf den oostkant van de straat, daar is een klein wegeltje dat naar den “Ketsenweg” leidt.
Aan den oostkant stond in de 17de-18de eeuw de herberg”t Sckaeck”. Begin 17de eeuw was Jan Devoldere er eigenaar van, in 1628 Charles Pol. In 1637 Niklaas Barbe en na hem zij zoon.
De weduwe Pieter Barbe Gebruyckt de herberghe ende brauwerie, heeft “vooruythang” beert volgens het denombrement deser prochie “Het Schaek”.
In het begin van de 18de eeuw hoorde het toe aan Adriaan Dumortier.
“De Kroon” “Au Duc De Brabant” ( De Hertog van Brabant )
“De Kroon” in nr. 9,”Kristen werkerverbond ” Tombroekstraat, 3, met de familie Debels, nu tandarts Tom Declercq. Vroeger “Au Duc de Brabant, bij Jef Hanssens. Zaterdag 9 juli 1977
vrij podium in de zaal van “de Kroon”.
Recht tegenover “de krone” woonde: “Frére Jaske” aan zij huizeke ging een koeistal deur(in twee helften) en daarnaast was de ruste.
Juni 2008: in ons kerk ligt een boek waar in je de bevinding kunt neer pennen.
Daar lees ik het volgend:
Rosa Hanssens, woonplaats Benidorm Spanje: Ik ben de kleindochter van Louis Hanssens en Victorine Decock, welke woonden in “De Krone”.
Tussen de nr. 9 en 19 liep een gangetje naar de Ketsenweg. Kets is volgens het boek “Duizend Kortrijkse straten “ het West-Vlaams voor hooiopper of kleine stapel hooi.
Dus een pad langs een veld met hooioppers. Is alleen nog door bejaarden bekend. De nr. 10 was de winkel Vé Gé, vroeger de smidse van Fielke Remmerie, vader van Constant Remmerie,
Den toren van de kerk brandde af rond het jaar 1623 dat gebeurde door den bliksem, maar ook de herberg en brouwereitje ten oosten van de kerk“het Zonneken”ging mee in de vlammen op.
Bij de afbraak van den toren in 1872 vond men onder het vooie (het uitstek of hozie onderaan de naalden van een toren, zie West-Vlaams idioticon enkele zilverstukken uit de periode 1623.
Volgens het XXe penningkohier Rollegem anno 1572 zijn er vier café vermeld Jacques Van den Booghaerde baat “Up de plaetse te Rodelghem ene brauwerie uit ende es ooc enen herberghe.
De Zwaan, een grote witte zwemvogel, (bijnaam naar de lange slanke hals van een zwaan) uit de familie Anatidae; soort o. a. met rode snavel, eet plantaardig voedsel, dat ze vooral op de bodem van het water zoekt. Ze komt veel voor in vijvers, is soms verwilderd. We vinden ze vaak in steden, als Brugge en Gent op de reien. Is ook het symbool in de Lutherse kerk.
De Germaanse meisjesnaam Swane ”zwaan”, Zwanekin, komt in Kortrijk 1350/1400 negenmaal voor Debr. (1970,536)
“Maison Communale”- Ecurie“ t Oud-Gemeentehuis - Schepenhuys – Domino”
Rollegemplaats nr. 2, Schepenhuisstraat, Kortrijkstraat
“Op de Plaetse ende gebeurte: - Frans Hoornaert proprietaris ende gebruijcker Vande herberg, hebbende vooruyt hang Beert het Schepenhuys. Zie Bruine pakken I 6173 (DAT. van 1779)
Het café of het “Schepenhuys” staat er van 1779. Het huis werd in 1903 vernieuwd duidelijk ziet men dat de ingang gelegen was in de straat naar Kortrijk. De bovenverdieping van het gebouw, dat dateert uit 1905, en deed dienst als gemeentehuis. Een andere ingang, kant “plaats” (de naam “plaetse” komt al voor in 1762 en word nu nog gebruikt.) waar men op de eerste verdieping de administratieve diensten van de gemeente vond.
Op het uitgangbord kan je lezen “Maison Communale- Ecurie” Inderdaad achter de herberg was er een paardenstal. Behoede burgers welke met paard en kar of sjees, of landbouwers welke naar het dorp kwamen of naar de kerk of gemeentehuis, konden daar gemakkelijk hun paard stallen tijdens hun afwezigheid.
Het waren eveneens de lokalen van de Boerenbond, harmonie Sint-Cecilia, de Nationale Strijdersbond( NSB), de handbooggilde Sint-Sebastiaan, (tot in 1979 stond de “Gaaiperse” van de handbooggilde achteraan in de weide.)een aantal kaartersklub ook de vinkenzettersvereniging De Rode Borst en de Duivenmelkervereniging Ieders Welzijn, vroeger Ieders Recht.
De gemeentediensten werden in 1964 over gebracht naar de gerestaureerde pastorie, welke vanaf die tijd dienst doet als officieel gemeentehuis.
De gebouwen van de oude brouwerij werden om getoverd tot feestzaal, waar velen Rollegemnaren zich nog zullen herinneren dat ze daar hun trouwfeest vierden, of ter gelegenheid van een overlijden daar aan de koffietafel gingen.
Op de foto links zien we de voorbereidingen die getroffen werden om rond de jaren 1974 een toegang te maken langs de Schepenhuisstraat, voor de ingang van het “HET GEMEENTEHUIS” plaats 1 Sinds 1964 “CAFE OUD-GEMEENTEHUIS” bewoond door; Ghyssel Paul bierhandelaar, en Ovaere Maria. Voor Paul waren het zijn ouders, Jules Ghyssel, deze was geboren te Rollegem 6/9/1891 en tevens ook bierhandelaar.
Hier was ook de thuisbasis van de schutters der St-Sebastiaansgilde. De jongste schutter Joost zoon van Paul was op jeugdige leeftijd al geroemd voor zijn schutters talent. Op achtjarige leeftijd schoot hij zich zevende op 77 deelnemers, hij haalde 1 zijvogel, 1 kalle en een kleine vogel naar beneden.
Ook de duivenmaatschappij “Ieders Welzijn was bij Paul gevestigd.
Na dat Paul op pensioen leeftijd kwam was het de beurt aan neef Frassens Luc en vrouwe Ovaere Mieke welke de zaak over lieten om kok te zijn in de “kindervriend”.
Het café “het Gemeentehuis”, intussen “Domino” geworden leek geschikt om een grotere zaal uit te baten
Vanaf 21 maart 1986 wordt het dan Leon en vrouw Dorin, ook nog terug te vinden: “Traiteur Saelens”. Leon had zijn kokstudies bij het instituut “Itma” in Doornik gevolg. Op 19 jarige leeftijd vestigde hij zich als Traiteur. De zaal had toen een capaciteit van 80 zitplaatsen. Op 2 juni 1989 werd de uitbreiding tot 240 zitplaatsen gevierd
Het staat bekend voor begrafenis tot gastronomisch menu. Het is niet bewoond daar zij hun woonplaats hebben in de Chaussee de Lille, 282 in Moeschroen.
In 1975 werd de nieuwe weg aangelegd vanaf het “Gemeentehuis tot aan het bestaande macadam in de Kortrijkstraat hier door verdween het bijgebouw uit de verwoeste gewesten zo als het vaak genoemd werd.
De feestzaal waarvan al sprake kreeg de naam “Den Domino” Duidelijk op de muur de dominostenen te zien.
Slagersvrouw Anne-Marie Vandenberghe was koffie aan het zetten, dinsdag 23april 2002.
Ze merkte een grote rookontwikkeling in de feestzaal van den “Domino”. Eigendom van de brouwerij “Bavik” Ze waarschuwde de brandweer alsook Leon en zijn vrouw, om naar hier te komen. De zaal biedt plaats aan 260 mensen. De zaal 280 vierkante meter, ging helemaal verloren, het café Oud gemeentehuis van de zelfde uitbater, liep zware rookschade op. Dorine Dumortier (42), altijd een toonbeeld van netheid, verklaarde dat er documenten verspreid lagen achter de toog.
Zelfs leeggedronken fles gin en aperitief, wat achteraf zou blijken dat deze gebruikt werden niet om te drinken maar om versneld de brand opgang te brengen
Op de muur en het meubilair was met rode viltstift talloze keren de slagzin “Bad boy for Life”(slechte jongens voor het leven) geschreven, alsook een hakenkruis werd er getekend. De kostbare textiel of het biljartlaken werd met een schroevendraaier bewerkt. Volgens Leon Saelens (45 jaar op18/4/2002) werden in het café en de feestzaal ook twee stereo-installaties ontvreemd. De uitbater heeft vermoedens, maar moet op dat moment zwijgen. Men vermoedt dat het enkele jongeren zijn met wie Leon aan de stok heeft gehad. Gelukkig, het was windstil zo kon de aanpalende woning van de familie Van Hoonacker- Van Goethem helemaal gevrijwaard blijven. De schade wordt geraamd op 371.840 € (15 miljoen fr. en de inboedel 123.947 € (5 miljoen fr.) Schade muziekmaatschappij 50.000 €
Een van de directe gevolgen is dat het lenteconcert van de harmonie werd afgelast.
Zij hopen in de nabije toekomst de zaak te kunnen overlaten aan hun zoon Sébastien nu 18 jaar “ hij werkt nu op Gran Canaria een drie maanden durende stage”.
Op 18 april opnieuw een brandstichting te Rollegem nu in een loods in de Rollegemkerkstraat 62 bij Dunece. Twee jonge gasten van 21 jaar werden opgepakt aan de “Domino” welke al opnieuw in opbouw is. Hun klederen stonken naar de rook. Ze bekenden dat zij het waren die het gedaan hadden.
Een prachtig en betoverend gebouw komt het landschap van het gezellig dorp vervoegen. De zaal heeft een capasiteit van 300 zitplaatsen en kan 400 personen ontvangen voor receptie. Op 1 mei 2003 , kwamen 300 mensen deze nieuwe start vieren met Dorine, Léon en Sébastien
Op de plaats: ”De Swaene ” herberg en beenhouwerij met er bij een openbare baskuul, Rollegemplaats nr. 12.
Den eerste uitbater van het café, welke gevonden werd was, om preciezer te zijn “den witten Barbe.” Deze was getrouwd en had een zoon Octave-Maurits Barbe geboren te Rollegem,
1juli 1892 en overleden te Kortrijk, 1juni 1960. Ook hij was getrouwd en woonde te Lauwe alwaar hij de vader werd van twee dochters,
welke hier later in het klooster zouden treden, namelijk Zuster Vianney en zuster Jean-Marie Barbe.
De volgende uitbater Decantere-Delcroix en zoon Léon
De Zwaan werd onbewoonbaar verklaard in 1972 en werd gesloopt 1974.
We zien ook duidelijk dat de vernieuwing rond de kerk al volop aan de gang was, veel sloopwerk had al plaats gemaakt voor een moderne Rollegem.
Paradijs in de architectuur het hof vóór, en veelal ook ter zijde van een kerk. Ook synoniem van nartkex (voorhal). Aangezien dat deze hof als begraafplaats werd gebruikt,
kreeg ook de naam paradijs in sommige streken, betekenis van kerkhof. Het paradijs in de religie was de gebruikelijke naam voor lusthof, ook in de zin van hemels. (bron Encarta 2006)
Het “ Au Paradijs” langs de Kerkstraat en de twee woonsten op de plaats waaronder de oude winkel van Remi Castel waren de volgende in de rij. Ook de winkel van de gezusters
Vandenbroucke en de huizen daarnaast moesten er aan geloven. Het kerkhof was al eerder verplaats naar de Tombroekstraat het vroeger hof café “La Poorte Ferez”.
Aan het“Au Paradis” was er een gangetje, waar je onderdoor kon gaan naar de sacristie. Dit café werd uitgebaat door Ghyssel Yvonne tante van Paul, bewoner van het gemeentehuis.
Met het verdwijnen van de begraafplaats verdween ook “Het Paradijs”.
Rond de kerk was de Kerkhofweg buurtweg 33, ongeveer 79 m lang en liep langs het kerkhof.(Deze weg was in de volksmond beter bekend als het kleine kerkstraatje)
Men besloot op 26.11.1965de begraafplaats op het kerkhof rond de kerk af te schaffen.
Als we de Noordkant vertrekken bij de 23 huizen welke moeten gesloopt worden dan zijn er daar geen cafés bij.
Aan de noordkant van de Rollegemplaats , lag vroeger de maalderij van Robert Vandeginste.
In 1982 slagerij Decantere. Ondertussen is Leon overleden. Mevr. Anemie uitbaatster van de slagerij.
Ook dit is intussen ingehaald en werden verbouwingswerken uit gevoerd, met boven een appartement (2016) Nu pizzeria.
Op de hoek van het kerkhof was in de Tombroekstraat café “de vrede “ aan de kant van de Rollegemkerkstraat
Volgens het boek “Duizend straatnamen” zou op de plaats van café “ De Vrede”, in de 17de-18deEeuw de herberg en brouwerij “De Swaene” zich bevonden hebben.
Petrus Joseph Messiaen gebruyckt de herberghe genaemt: “ De Swaene, wesende geheel oud.( Bruine pakken I 6173 (Dat; van 779)
“De Swaene”(herberg) volgens Leiegouw 1960: Kortrijkse plaatsnamen voor 1400.
P. : Zwaan is een gewone, zeer verspreide benaming van oude brouwerijen. De betekenis van dit zwaan is “open waterput”.
De brouwerijen moesten immers eerst en vooral voorzien zijn van water.
Zijn daaruit de vele herbergen met de naam Zwaan te verklaren?
“Au Barbier ” (Barbier )’ HOF VAN COMMERCE” Verdwenen in 1981 in de plaats kwam een frietkraampje nu een bank
Barbier van het Latijn barba = baard. Baardscheerder en kapper, ze trokken in vervlogen tijden ook tanden en verrichten geneeskundige handelingen, zoals aderlating.
De barbier was ook gekend voor het verspreiden van nieuws. De figuur van barbier werd vereeuwigd in de gestalte van Figaro (Encarta 2006)
1953 Kerkstraat nr. 4 herbergierster Barbe Yvonne geboren te Rollegem op 22/12/1911 “Het hof van Commerce”
We vinden haar terug in 1968 nog wonende in de Kerkstraat nr. 4
Aan de westkant bevindt zich “De Ruste”, dit café was de eerste voor de nieuwe aanleg van kerkhof welke werd afgebroken.
Daarna werd het de Tombroekstraat. In het jaar 1952 was nr. 2 (nu Rollegemplaats) De uitbater Malfait Georges, was eigenaar van een Amerikaans biljart (Het merk was van Gismo)
voor de prijs van 1 fr. Kon men spelen met 5 ballen. Je kon het spel voor tijdverdrijf spelen maar ook met meerdere personen, welke hun punten samen tellen en de verliezer het gelag betaalt,
gewoonlijk een glas bier. Er waren geen geldelijke of natura voordelen aan het spel verbonden. Het was een spel welke door jong en oud kon gespeeld worden,
maar al in die periode aan het verval geraakte.
Bij weinig cliënteel in het café, kon je zeer gemakkelijk met de uitbaatster teerlingspel spelen, een geliefkoosde bezigheid, welke bij verlies een rondje inhield.
De uitbaatster Desmet Rachel van geboorte van Deerlijk den 1/8/1902. (Dochter van Elza Malfait) In 1951
Met het verdwijnen van de begraafplaats rond de kerk verdween ook “De Ruste”
Rollegemplaats van de Aalbeeksestraat tot de Tombroekstraat.
De naam plaats komt al voor in1762 en wordt nu nog in de wandeling gebruikt. Sedert 1981 is het Rollegemplaats.
hier stonden 23 huizen rond het kerkhof met volgende cafés
Op 26/11/ 1965 werd besloten een nieuwe begraafplaats in gebruik te nemen.
“In den engel”
Een “engel” is een soort geest, een creatie, van God, om enkel te dienen voor God
In de Bijbel vinden we: “ dat aan ieder mens een bewaarengel is toevertrouwd” Matteüs 18:10 en in de handelingen der apostelen 12:15. Ze zij dus zeer oud. Men ontmoet ze meestal in moeilijke tijden. Denkt hier bij aan de uitdrukking “Gij zijd van God gezonden, mijn reddende Engel” Ze worden genoemd bewaarengelen, of engelbewaarder of nog beter beschermengelen.
Al vroeg werden ze opgenomen in de christelijke gebruiken bij de eucharistieviering, in ere diensten. Denken we aan de Sanctus, (Heilig) dankzegging.
Er bestaat zelfs een hemelse hiërarchie. De dichtste bij God zijn de Serafijnen, daarna de Cherubijnen vervolgens de aartsengelen en dan de engelen. Bij de Aartsengelen waren er twaalf, zoals de twaalf apostelen of de twaalf ridders van de ronden tafel. De uitgang van de namen is gelijk aan –el in het Hebreeuws betekend dit “als God, van God, vertegenwoordiger van God” . We kennen er allen wel een paar Michaël, Gabriel, Uriël en Rafaël.
De uitvaartplechtigheid van gedoopte kinderen beneden de zeven jaar, noemt een “Engelenmis” Zo werd dan gewoonlijk een devotiefkaars of geschenk als belofte aan de eredienst geschonken, meestal uit dank. Denk aan bijvoorbeeld de arm of benen in bepaalde kerken.
Het lag dan ook al vlug voor de hand om een uitsteekberd te maken voor een café vooral gelegen aan de kerk.
De locatie van het café, welke verdween tussen de jaren 1920, 1930 stond aan de andere zijde van de huidige bank, Je houd in je gedachten een stuk weg naar de ingang van de kerk en dan het café “den Engel” aan de rechter zijde
Laten we even voor alle duidelijkheid, de Rollegemkerkstraat was in de 19 de eeuw samengesteld uit twee verschillende straten. Het gedeelte tussen de Rollegemplaats en het begin van de Oude Aalbeeksestraat behoorde tot de Marksestraat. De benaming Kerkstraat komt pas voor vanaf 1930
Het volgende huis daar woonde een kapper (coiffeur) Jean Millecamps of beter gekend onder de naam Madeleine “Poorters” van waar die naam konden we niet achter halen, maar de echte naam was Millecamps (onder andere Gabrielle)vervolgens, was het “Mere Kijk” die daar woonde moeder van “Marie Stomme puit” ’t was een “menten” winkel (snoepwinkel).Ook “lulle” haar zoon was wielrenner maar kon niet mee de andere reden te zere. We zien nog een stukje van het uitsteekboord Van de foto genomen bij het verbouwen van de kerk in 1900. Het was in die periode het duiven lokaal uitgebaad door de familie Leplae, ze hadden veel kinderen, wat inderdaad voor die tijd geen uitzondering was. Ze hebben Rollegem verlaten om naar schijnt naar de Walen te gaan boeren. Na hen werd het café bewoond door Alois Herpoel en vrouw Sophie. Ze had drie dochters, te weten: Simone, Zoë en Maria. Bij hem woonde een wezenkind. Rachel, was amper elf jaar oud toen ze als wees achterbleef, ze was geboren in 1904,. Ze droeg de familienaam Herpoel. Rachel kwam in kennis met Ivo beter gekend onder de naam Julien Vanneste, welke afkomstig was van de Marionetten. Bij hun huwelijk gingen ze wonen in de winkel in de Kortrijkstraat. (beter bekend onder de naam “schapers” naar het schijnt zou er te Oudenaarde een hoeve geweest zijn met de naam schaperhoeve. )
Hoewel het sportcomplex al in september geopend werd, was het pas op vrijdag 17 december de opening van het cafetaria. Het was schepen Sansens die in zijn toespraak het belang van een cafetaria benadrukte voor het sociale contact tussen de sportlui enerzijds en kijklustige en vrienden anderzijds. Het geheel beslaat 5ha. En werd op 40 miljoen Bfr. geraamd Het is bestemd voor de
deelgemeenten Aalbeke, Bellegem, Kooigem en Rollegem.
Met als uitbaters De Familie Jozef en Ingrid Debels-Baert. De officiële opening was gepland op vrijdag 17 december 1982. Ieder weekend croque monsieur, Brusselse wafels, verse groenten soep en
belegde broodjes. Vanaf 1januari 1983 zal het open zijn in de voormiddag van 10,30 tot 13 uur en in de namiddag vanaf 17 uur. De sporthal “De Weimeersen” had een uitbater.
De familie Jaen-Marc Galloo en Sofie Debels zijn de nieuwe uitbaters.
Ze nemen de fakkel over van Jozef en Ingrid Baert, zij stonden 18 jaar achter den toog. Sofie is al sinds haar kinderjaren met het sportcentrum vertrouwd.
Jaen- Marc een zeer goede sportman hij houdt van volleybal, minivoetbal? Basketbal en is tevens bestuurslid van minivoetbalploeg Monserez.
Het is volgens hem belangrijk dat de uitbater in de cafetaria vriendelijk is.
De “Weimeersen”: Prairie du Petit lait. « Wei » wil zeggen: Hui, dit is een zoete vloeistof die na de kaasbereiding van de melk overblijft. “Wei” kan eveneens betekenen weiland of grasland.
Meersen (Meersch ) of grasweiden welke i de winter meestal onderwater staan.
St. Elooi, Elgius of Eloi , weten we dat hij geboren werd nabij Limoges in 590 en gestorven rond het jaar 666 in Noyon. Dat hij patroon heilige is van alle metaalbewerkers,
omdat hij zelf goudsmid was, bij de koning, waar hij trouwens de muntmeester was. Dat hij het hof verliet bij de dood van de koning en priester werd en in 641 bisschop van Noyon - Doornik.
Volgens de legende, sneed hij van een onwillig paard de voet af en zette hem er aan zonder dat er bloed vloeide. Daardoor is hij ook de patroon van de hoefsmeden en veeartsen.
Zelfs allen die met de hamer werken kozen hem tot schutpatroon.
Rollegemkerkstraat nummer “ St. Eloi” Huis Castelein, waar vroeger de meubelwinkel was en daarna de bakkerij, nu gesloten huis of was het waar de wagenmakerij was, dat betwijfeld men.
De“ ’t Akkerwind” nee, het is geen naam van een café, maar een naam van het huis in de Rollegemkerkstraat. Welke zijn naam dankt aan de plant welke groeit op de zure gronden veroorzaakt door de zwijnen die er werden vet gemest.
Het was een tweewoonst met stuk grond toe behorende in de vijftigerjaren aan Albert Vandevenne, en Bertha Thienpont, Kerkstraat 23 beenhouwer met slachterij.( moeder van beenhouwer Eugène) gehuwd met Dutoit Leona. Wie er voor de eigenaar was, is ons niet bekend.
Omer Depraetere was pachter van het huis. Hij ging rond om konijnenvellen, en hielp mee om het huisvuil op te halen. Hij betaalden 600fr. Pacht, maar sinds enkele maanden was het maar 500fr. niet meer. Bertha had gezien dat den eenarm (mere praeters) zijn kot niet gebruikte. Ze stelde voor, het ter haren beschikking te stellen ten einde er een aantal varkens te kweken. Het verhaal welke nu leid tot een prachtige locatie voor vakantiegangers( bed en breakfast) begon met 9 varkens, welke werden vetgemest. Dat hier op de parochie van geen leien dakje liep hoef ik er niet bij te vertellen, maar goed het stond er en het zou er blijven staan tot na heel wat klachten van stank en alles wat er bij hoorde.
De toenmalige pachter was er mee akkoord. Ze had er voor met niemand over gesproken dus geen aanvraag gedaan. Zonder aanvraag tot toelating! Zij zegt; indien er voorwaarden aan zijn, dan zijn die voorwaarden voor iedereen. Haar man Albert trekt er zich niets van aan, ’t zijn haar zwijnen, ’t Is haar bezigheid, ze moet er haar plan mee trekken. De vergunning zal er wel gekomen zijn maar wanneer en hoe. Wettelijk was er ergens een wet van 1888: Onder de rubriek varkensstallen. Welke ook het aantal ondergebrachte zwijnen mogen zijn die buiten de plattelanderei gedeelte van de gemeente gelegen zijn. Meer was er niet over gegeven.
In ieder geval, vele varkens zijn er vetgemest geweest voor de verkoop in de beenhouwerij. Maar ook veel uitwerpselen die over het stuk land, meegeholpen hebben om het verzuren van de grond. Hygiëne was in dien tijd nog niet aan de dagorde. Een voorbeeld willen we hier aanhalen om een gedacht te hebben dat zeker niet te vergelijken was met nu. Den hof was af gesloten met een betonmuur, het slachtafval werd ingekuild in de grond. De ontvleesde benen werden opgehaald door vodden - en beenderkoopman.
Toen uiteindelijk de varkensstal, door herhaalde maal te zijn aangeklaagd werd de ruimte gebruikt voor kolen bedrijf, voordien was de kolenhandel op de woonplaats van haar broeder Florent Barbe gelegen in de Markestraat 21/ 23 (1957) Ze hadden een vrachtwagen voor de uitvoer van de kolen welke tevens gebruikt werd voor afhalen van huisvuil.
Toen de ouders de zaak van de hand deden, had de zoon had het gaarne gekocht, om er garage op te bouwen, er was veel nood in de straat, maar het mocht allemaal niet baten, moeder zag het liever anders zo kwam het café “Elckerlijck” tot stand. Yvonne Barbe bouwde er een nieuwe woning .
“Het hof van Commerce” waar “Vonne” woonde, werd onbewoonbaar verklaard in 1972 alsook de huisnummers 4 en 6 in de kerksraat. Voor een bedrag van 860.000 Belgische franken. Dit is de vergoeding schuldig aan de huurder die de brouwerij Bavik was. De beide woningen werden gesloopt voor de verbreding van de Kerkstraat.
Café – restaurant -Gîtes “Hotel bed and breakfast den Elckerlijck”
Het café gebouwd 1970. Het restaurant in 1986, gehouden met Denutte Guido (1953), de echtgenoot van Andrea ze hebben een zoon Joost (1988).
In het jaar 2000 werd het gebouw omgebouwd tot prachtige huisjes die er toe leiden om” bed en breakfast “open te stellen
Ze verwelkomen je gaarne in hun gastverblijf “Elckerlijck Inn” hun “Hotel – café - restaurant” met ruime Gîtes. Een ideale manier om op rust te komen in een landelijke Vlaamse omgeving.
Je kunt er genieten van een frisse pint of aangenaam wijntje, een heerlijke dagschotel ja zelfs van een gastronomisch menu. Eerlijk, eenvoudig en degelijk.
Het Restaurant “Elckerlijck” heeft een verzorgde Belgische keuken met dagvers voedsel en seizoengebonden gerechten. In gezellige huiselijke sfeer kan een snelle hap, een business lunch of een
uitgebreid menu.
“Elckerlijck” betekent “voor elk gelijk” in het Oudnederlands. In dit familiale volkscafé, met uitgebreid terras, ontmoet je zowel oud als jong. Allen voelen er zich thuis bij een pint, streekbier of een
smaakvolle wijn.
Gîtes, landelijkheid privacy en comfort. Een verblijf in de gites staat garant voor Privacy en comfort.
De ruime studio’s met living (woonkamer) met tv., Badkamer en slaapkamer zijn volkomen nieuw. Naast “bed en breakfast” kun u verder gebruik maken van het restaurant –café .
Ze zijn te bereiken via Internet “elckerlyck. inn. Hotel@ skynet; be of www.elckerlyck-inn. be.
Een ster in de gastronomie: gloeiend, gasvormig licht uitstralend object.
Ster van Bethlehem, plantensoort.
Avondster een heldere planeet Venus.
“De Sterre” Du Flou, woordenboek der toponymie deel 15, f ° 434: herberg de” Sterre” in Rolleghem Fantasienaam.
Was gelegen in de Rollegemkerkstraat, naast wat Hotel “den Elckerlijck”
1958 herberg”De Sterre” Kerkstraat “De Sterre” nu gesloten huis.
Jules Nottebaere, welke in de Sterre woonde, hij was de man die doodsberichten kwam melden van deure tot deure “ ik kom u melden dat de heer of madam overleden is de begrafenis gaat door,
U word hiermee uitgenodigd. Ook den champetter deelde mede op de roepsteen. Het was ook het lokaal van den duivenbond.
Volgens kenners waren daar ook schone meiskes te vinden zo een zestigtal jaren terug, ook werd dit café bewoond door de Familie Houtekier, en nog later door Manhaege, welke ook nog het lokaal geweest van de socialisten.
