Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Schoolbus, in de buurt gemeente werd een Rijksonderwijs ingevoerd in 1969, men kwam de kinderen aan huis afhalen, zouden onze kinderen er niet onder lijden zo stelde men zich de vraag van uit de K.W.B. Het was dan ook evident dat de toenmalige voorzitter, Lucien Kints, samen met zijn ploeg zocht naar een oplossing. Ze gingen een schoolbusje zelf inleggen.
Maar de kleine man niet zo slim, maar strek. Met een afgevaardigde van het bestuur trokken we naar het schoolhoofd, stelden hem de zaak voor, het geld zouden we halen door een jaarlijks zomerfeest te houden. Zo ontstond een vriendenkring met iemand uit de politieke wereld, de zusters van het klooster, nog enkele mensen op de redactie bekent, en het schoolbusje een volkswagen werd aangekocht. De buschauffeurs waren de leerkrachten .
Op 2 juli 1970 werden er zomerfeesten ( Fancy fair) ingericht, (welke doorging in de parochiezaal )om een ander busje aan te kopen. Het eerste type volkswagen was geslipt en totaal vernield
Het bestuur, werd in korte tijd gewijzigd, daar de medewerking, van een aantal leden, zelfs al waren ze de stuwkrachten, achter het project, niet de gewenste figuren waren. Het waren werknemers! Ik herinner mij dat zuster Vianney, de vraag stelde; “ Menheer kent U wel Rollegem”. Zonder blikken of blozen antwoordde ik: “ Ja” maar voegde er onmiddellijk aan toe “ maar of ik de Rollegemnaars ken daar twijfel ik aan.”
Weet ik ben maar een inwijkeling, (een migrant) nu is dat geen drama meer, want hoeveel geboren en getoren Rollegemnaren zijn er nog.
Hoeveel mensen zijn er niet bijgekomen.
Het bewijst hem trouwens, dat je veel kunt! Is er geen spreekwoord dat zegt; “ Het is verbazend wat je kunt presteren, als je er niet omgeeft wie er de eer van draagt!”
Het zomerfeest verdween op18 juni 1979 en het werd schoolfeest genoemd en ging door in de meisjesschool in de Tombroekstraat
De buschauffeur, want bij aankoop van het tweede busje was de garagist chauffeur geworden, nam afscheid met spijt in het hart op het einde van juni 1983, Marcel had dit 13 jaar gedaan en verdiende nu zijn wel verdiende rust
Wie zijn kind niet met de bus naar school liet komen, maar met hun eigen wagen is verplicht op de private parking van de school, volgens het reglement van 1982 langzaam en voorzichtig te rijden en zeker niet stil te houden voor de poort, maar wel op de ruime parking!
De vriendenkring welke tot doelstelling had het busvervoer in stand te houden kan geen vermindering meer toestaan op de officiële tarieven.
De schoolbus verdween in het schooljaar 1991/92, de bus was tot op de draad versleten, geen geld meer om een nieuwe, hij was niet meer nodig! De vriendenkring bleef, de schoolfeesten gingen verder door. Je kunt je de vraagstellen, of het wel een goede beslissing was, het was waar het kinderaantal ging niet achteruit, maar wat zal de toekomst uitwijzen, koning auto verplaatst zich o zo gemakkelijk!
Vanaf 1 september 1976 is er een nieuwigheid in de meisjes. Zuster Annie laat weten dat er vanaf heden voor de kinderen van wie de ouders het wensen bewaking is op school.
S’ Morgens vòòr de klas, s’avonds tot 18 uur, liefst aanvragen voor 23 augustus.
Het snoepen is sinds 1991 niet meer toegelaten, ook niet op schoolwandelingen en schoolreizen. Verjaardagen; zeker geen cadeautjes, snoep of taarten. Stuk fruit of droge koek
mag op de speelplaats.
In de schoolkrant “ ’t Rolluikje”van augustus 2009, lezen we dat er na vier mooie jaren een nieuw bestuur werd verkozen voor de ouderraad met een vrouw aan het hoofd, proficiat!
Maar wie herinnert zich nog deze woonst nog deze van de oude voorzitter!
We kunnen wellicht nog een heel stuk er aantoevoegen, want iedere seconde welke voorbij tikt is geschiedenis, doch denken we dat dit een ander hoofdstuk moet zijn, misschien meer in de vorm hoe men de school beleefd als kind of als leraars, wie weet wat nog komt. We willen afsluiten, met deze leerkrachten zal men het feest, welke op het getouw staat het ganse jaar laten voelen.
1.Wil je meer weten over de basisschool St Theresia
Geprangd tussen de industriezone van Moeskroen en de kantorenzone van Kortrijk ligt de landelijke gemeente Rollegem.
Het is een landbouwgemeente met prachtige hoeven die de eis heeft kunnen ontwijken tot het inplanten van een industriezone. Het moderne snelverkeer drong zich op en de grijparmen vande A17 hebben ons dorp onherstelbaar verminkt.
Je raast er voorbij, je komt er nooit toevallig voorbij.Je moet ons dorp bewust opzoeken om zijn verassende schoonheid te ontdekken.
Een kleine begeleidende gidskan je kopen tegen 1.50 EUR in de Rollegemkerstraat60. In de brochure St.-Antoniuswandelpad Kortrijk staat:“Het natuurschoon zal de liefhebber bekoren. Zijn historisch verleden en de recente archeologische vondsten zullen de leek verbazen, maar de kenner onweerstaanbaar begeesteren.”
De wandelroute kwam tot stand door de “Folkloreraad” in samenwerking met de wandelclub Vakantiegenoegens en hun medewerkers, die met raad en daad bijstand verleenden. Hiermee werd een belangrijke stap gezet tot het bewaren en beschermen van een uitzonderlijk mooi brokje natuurschoon.
De wandeling bestaat uit een noordelijke (9,8 km) en zuidelijke route (7,5 km).
De startplaats is gelegen aan de kerk. Trek alvast een paar stevige wandelschoenen aan en je kan genieten van een fikse natuurwandeling. Witte pijltjes op groene achtergrond en het embleem van Vakantiegenoegens wijzen je de weg.
Voor een ritje met dehuifkar of koets om de gemeente te verkennen kan je terecht op de
Het oor werd ten luister gelegd en vernam dat de vinkenmaatschappij, bij gebrek aan bestuur niet meer bestaat.
Toch even terug blikken op een vereniging die in 2008 honderd jaar zou bestaan!
1 oktober 1988 schreef men: “Laten we hopen dat dit zo verder mag blijven zodat wij misschien samen het honderdjarige bestaan mogen vieren!
In het boek, welke uitgegeven werd in 1988 ter gelegenheid van het 80 jarige bestaan door het bestuur, onder voorzittersschap van Arthur Deprez, ondervoorzitter Vangeersdaele Georges.
1988 Gouden Jubileumjaar. Staat eveneens:Moge de afdeling, over zes jaar, in de diamanten stoet der jubilarissen opstappen.
Op 14 april 1988, werd de aanvraag verstuurd naar Zijne Majesteit Koning Boudewijn, voor de Koninklijke benoeming.
Hier beschrijft men het ontstaan en de groei van de vereniging.
Het vinkenspel bestaat van 1908, gehuisvest in het lokaal “In de Wandeling “ bij Jules Dejonghe”ze had als benaming “ De Wintervink”en dit tot 1928 (waarvan nog een medaille bestaat).
Van 1928 tot 1934 droeg de maatschappij de naam, “Het Vinkenspel” (geen lokale vermelding)
In 1934 werd het lokaal overgebracht naar café “ De Congo” bij Maurits Stragier. En kreeg de bestaande maatschappij de naam en dit tot op heden van “ De Dubbelzangers”
Later ging men naar het lokaal de “Chaudière”. In 1958 was het lokaal in café “St-Elooi”
In 1970 was het lokaal gevestigd bij Roger Ceenaeme
In 1972 in café “ De Tramstatie en nog later in “De Gilde”
Het was een heugelijke dag op 28 juni 1988, de brief te ontvangen dat de koning op het verzoek inging. Het officiële brevet zal door de Heer Gouverneur van de provincie bezorgd worden.
Laten we hopen dat men voor de honderdjarige maatschappij toch nog een groot feest kan opgezet, en met goede moet kan verder werken. Veel succes!
Een landelijke gemeente en parochie met gemeenschappelijke grenzen, een pracht van een St.- Antoniuskerk in een uniek kader dat uitnodigt tot mooie wandelingen.
Veel literatuur over ons dorp vind je niet. Onlangs is een boek van Isebaert uit gegeven (2006) en voordien verscheen "Rolleghem-lez-Courtrai" door Cte Du Chastel De La Howarderie-Neuvireuil (uitgegeven te Tournai in 1904). Je vindt ons ook terug in "Rond Kortrijk" of "De Prochien van het Oud Bisdom van Doornyk" doorE.H. L. Slosse, uitgegeven in 1904, en vernieuwd door Familia Et Patria in 1977. Hier en daar vind je nog iets in een kleine gids en daarmee is de kous af. Hoogdringend tijd om ons kenbaar te maken!
In het boek van Pastoor Slosse lees je op blz. 1588: “Rolleghem nu is de woonst der Rollingen of afstammelingen van Rolle of Rollo”. Verder schrijft hij : “Rolleghem heeft niet allen eenen eigen naam, maar ook eene lap-of spotnaam, te weten bot Rolleghem.” “We zouden het vroeger wel verdiend hebben”, gaat de brave man verder, “want het lag in een put en in slijk verzonken. Met onhebbelijke wegen, en buiten alle gemeenschap. Zijn inwoners waren deugdzaam, doch ruw en onbeschaafd. Maar heden is het een zeer fatsoenlijke Prochie, werkzaamheid en orde alom, we krijgen post, en hadden een tram en telegraf en bovenal een kerk, die de bewondering van eenieder verwekt waarvoor alle gebuurparochien den duim moeten leggen”.
Ja, Rollegem is heel wat anders geworden, aantrekkelijk en charmant, alles ligt er verzorgd bij. Wij hebben nieuwe wijken, mooie asfaltwegen en gezellige groene zones. Iedere wijk heeft zijn eigen historie.Een eeuwenoude treurboom (een overblijfsel uit de hof van de pastoor) is een stille getuige van een ver verleden. Men verwart soms Rollegem (bij Kortrijk) met Rollegem-Kapelle waarvan men denkt dat het van de zelfde Heer was. Niets is minder waar: Rollegem komt van Rollo en geloof me maar!
Wat we gezien hebben was het verleden van de gemeente.
Dit is wat het nu het heden Ons kleine dorp, met een groot hart, fijne mensen, aangenaam om er te wonen en zeker om er te vertoeven. Gezond wandelen, dat is het, wat we nu gaan doen.
We raadplegen nog even het weerbericht, dank zij onze weervoorspeller zijn we steeds goed op de hoogte van het weer!
Op de grafsteen aan de rechterkant van de Calvarieberg staat geschreven
D. O. M.
Hier rust den Eerw. Heer
Joannes J. Rutgeerts
gebortig van Lier in Braband
pastor deeser parochie van
Rolleghem ten tijde van30
iaeren overl. 19 8br.1801
oud 60 iearen.
R. I. P.
Pastoor Rutgeerts herbouwde de helft van de kerk en hij heeft veel afgezien gedurende de Franse tijd. Hij weigerde de Eed af te leggen en bleef op de parochie.
In de geschiedenisboeken is nog de tekst te vinden, van de eed van haat aan het koningdom en van trouw aan de republiek die de priesters werden voorgeschreven.
'Ik zweere haet aen het Koningdom
en aen de regeerings-loosheyd,
aengekleefdtheyd ende Getrouwigheyd
aen de Republiek ende aen de Constitutie
van het Jaer Dry'
Belgische priesters die weigerden de eed op de Franse grondwet af te leggen werden tot deportatie veroordeeld. De onbeëdigde priesters doken onder in een schuur of op een zolder en terwijl buiten wachten werden uitgezet konden zij daar dopen, biecht horen, de H. Mis vieren.
Zo lees je bij Slosse hoe pastoor Rutgeerts, als bakker vermomd, ontsnapte aan de Franse gendarmes.
We doen nog de moeite om te stappen tot aan de Calvarieberg. Deze Calvarieberg, een geklasseerd werk van een tot nu toe onbekende meesteris sinds mensenheugenis heel bekend
Voor 1784 werden priesters en gelovigen in de kerk begraven. Toen niet langer meer in de kerk begraven werd, baden de gelovigen de laatste gebeden bij de calvarieberg op het kerkhof.
Een historische dag in de geschiedenis van de parochie Rollegem.
Vrijdag 28 september werd de parochiezaal officieel overgedragen aan de stad Kortrijk.
Onderhoud, vernieuwing, gebouwen, inboedel en alle geboekte feesten, zijn van nu af aan in handen van het buurthuis. Alle kontakten en vragen gebeuren , (dit voor 27 jaar) in het buurthuis.
Om het nog beter te illustreren hier nog een beeld, uit vervlogen tijd.
Het was ter gelegenheid van toewijding aan O.L.V. van Rollegem, na de bevrijding. (De kapel die er geplaatst werd zie kerkhistorie) De foto werd genomen van op de toren
Ten noorden, stond een reek huizen, zoals op de foto te zien. Ter hoogte van de eerste auto, de ingang tot de “ kerkweg”. Gesitueerd ter hoogte van het zebrapad, Rollegemplaats nr. 1 (beenhouwerij)
Op de linkere zijde waren er drie huizen, dat was de school van Vanleynsele. Deze was afkomstig van het naburige Aalbeke. Hij had de bijnaam van “peetje Vanleynsele” Het was een soort college, een internaat.
De weg lag gepraamd tussen leven en dood.
Boeren gingen met de “Sieze” naar de kerke, soms ook gebruikt voor een doopsel om de kersverse moeder ter plaatse te brengen.
Hoeveel paartjes, zijn hier sÂ’avonds niet blijven plakken? Om daarna gevolgd door de suite ter altaar te gaan?
Hoeveel priesters, paters, of missionarissen kwamen in stoet, voor hun ere mis?
Ken je nog het pleisteren missiebusje, dat op de toonbank van de meeste winkels stond met het sympathieke zwart kroeskopje dat “Dank U” knikte als men er een munt in stopte.
Hier werd men letterlijk en figuurlijk ten garve gedragen. Niet dat men met geen “Corbillard” of weitewagen (rouwkoets) er tussen door kon, maar het was hier niet gebruikelijk.
Hoeveel mensen hebben hier ook niet gebeden:” bid voor de ziel van……godvruchtig in den heer ontslapen op…?
De piscine, dat we hier zien afgezet met laurierboompjes, was zoals opveel plaatsen het laatste toevluchtoord vooraleer de mannen naar de kerk binnen gingen. Ze hadden in aller- haast nog iets achter de kiezen gegoten en nu nog vlug een plasje.
Vrouwen daar in tegen, hadden thuis alles achter gelaten, hoewel? Maar dat, is dan een ander verhaal.
Men ziet tussen de potten in de “blauwe schorre”, liggen, van deze schorre werd de steen gemaakt afgehouwen en bewerkttot de huidige “roepsteen.”
Het is nog effen de tijd om alles op een rij te zetten en een terugblik te geven in de geschiedenis.
De fusie waren maar pas doorgevoerd of men dacht al aan de gevolgen. Kijk maar naar wat in de omgeving van Brussel gebeurde, de rand gemeenten verdwenen in het niet.
Het waren de heren Bert Dewilde en Bert Wildeman, die met het al voor de zoveelste maal opflakkerende Davidsfonds de zaak kwam uitleggen; wilden we hebben dat Rollegem niet verdween moest men er iets doen. Het “grote Kortrijk” kwam er aan, zeven gemeenten werden er bij aangesloten, het zou het bruisende Kortrijk worden.
Met ons 847 ha. grond en 2700 en inwoners, hadden we genoeg om aan de stad toe te behoren.
Kortrijk, had zijn Sinksenfeesten, Heule, Tinnekensfeesten, Bissegem, de Leie prinses, Marke, de septemberfeesten, Bellegem, Kooigem en Rollegem moesten er nog iets aandoen!
Bellegem werd het dahliadorp, Kooigem wilde een dorpsfeest, Rollegem Folklorefeest.
Een jonge dokter, vol moet en zin voor organiseren, nam het hef in handen. Hij vormde een bestuur maar hoeveel verenigingen waren er toen niet bij betrokken!
In de loop van het jaar had iedere vereniging iets om zijn kasje wat aan te dikken!
Toneel wat voorstellingen het zij in Rollegem, of na het vernieuwen der zaal in Bellegem.
Het koor optredens, Chiro tandem feesten voor hun kamp, of voor hun lokaal, Vinken en voetbal (Ik was opzoek naar de VAR, maar men zei me dat het niet meer bestond) kortom ieder had wat aan de hand.
Het was naar aanleiding van het 675ste herdenkingsjaar van de slag der gulden sporen.
Het programma van de folklorefeesten was daardoor samengesteld uit activiteiten die de mensen op eigen initiatief hebben genomen en waarvan zij de realisatie haalbaar achten.
Het zou als eenmalige jaarlijkse topmanifestatie op Socio-cultureel gebied doorgaan te Rollegem zoals al hoger vermeld Heule, Bissegem, enz. Er werd verwezen naar de brochure zoals ze op vandaag nog word uitgegeven. Het feest is geplant voor zaterdag 9 juli 1977.
Het was een plezier te bekijken met hoeveel mensen van Rollegem, en verscheidene verenigingen men er aan meewerkten. Ik geloof dat geheel Rollegem het opnam voor hun feest en hoeveel locaties.
Het was pas na de eerste feesten, dat een vzw werd gesticht. Met als tekst; een vereniging voor en van iedere Rollegemnaar. Daarom richten ze zich tot alle inwoner van Rollegem, individuele of verenigingsverband.
De folkloreraad wil de mensen en de verenigingen van Rollegem samenbrengen tot overleg en samenwerking.
Jaarlijks zullen de folklorefeesten daartoe als middel bij uitstek worden gebruikt, want de folklorefeesten zelf zijn niet de uiteindelijke bedoeling van de folklore Raad, maar een middel om de doelstelling te bereiken.
Lees eens de statuten, en kom ons vervoegen.
Men had bewezen in 1977 dat deze uitdaging kon bevestigd worden!
