Actueel
Gemeenschapsraad
Nieuwsblad regio

Vers van de pers

Rollo spreekt

Informatie

Het Buurthuis

Kalender

Dokter - Tandarts - Kine
De Lijn
Handelaars
Containerpark

Verenigingen

ACW
Crescendo
Chiro
Historie Folklore
Folkloreraad
Harmonie
Gezinsbond
Gulden Leeftijd
KAV
KVLV
KWB
Landelijke Gilde
NEOS
Okra
Pimpeloentjes
St.-Antoniusfeesten
Toneel Trees
Verbroedering
Ziekenzorg
Parochie

Kerk en leven

Vormsel

Mededeling

Cultuur

Kerkbezoek

Verken Rollegem

Wandelgids
Noord            Kaart  
Zuid              Kaart

Historie

St.-Antonius Abtkerk
St.-Antoniusfeesten
Rond de kerk

Sporthal Weimeersen

Parochiezaal

Basisschool

Varia

Ne Rollo

Rollshausen
Foto
Foto
Foto
Hoofdpunten blog belleman
  • stabroekse roepsteen
  • Historiek van de roepsteen
  • De roepsteen te Rollegem
  • Gemeentelijke bekendmaking in den oude tijd
  • De wieg
    AAA
    Zoeken in blog


    Archief
  • Alle berichten
    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2000
  • 1999
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Laatste commentaren
  • Vercaempst Donald (Rudy Kenis)
        op doodsprentjes, bidprentjes 1989
  • Ik heb een foto van remy castel oudstrijder 14-18 en gestorven 1966 (Chielens laurens)
        op geef ze een naam
  • Correctie op artikel (magna houtekier)
        op gehuchten
  • Van harte welkom medeblogger (Patricia)
        op FEMMA
  • Bidprentje (Yanaika)
        op doodsprentjes, bidprentjes 1978
  • Groetjes (rud)
        op kerk en leven
  • Groetjes (rud)
        op kerk en leven
  • fijne vrijdag (rud)
        op het landelijk leven te Rollegem
  • Fijne dinsdag (rud)
        op kerk en leven
  • Groetjes (rud)
        op kerk en leven
  • Foto
    Schepenhuisstraat 68
    Foto

    Bellegemseweg ( Roll) nr. 4

    Foto

    Rollegemplaats nr. 5

    Foto
    Klijtbergstraat nr. 4
    Foto
    Rollegemseweg nr. 20
    Foto

    Tombroekstraat 43

    Foto
    Tombroekstraat 45
    Foto
    Tombroekstraat 66
    Foto

    Tombroekstraat 249

    Foto
    Rollegemkerkstraat nr. 7
    Foto

    Rollegemkerkstr. nr. 21

    Foto

    Rollegemkerkstr. nr. 109

    Foto

    Schreiboomstr 104

    Foto

    Schreiboomstr nr.54

    Foto

    Schreiboomstr 53

    Foto

    Schreiboomstraat, 36

    Foto

    Schreiboomstraat, 1

    Foto

    Schreiboomstraat,2

    Foto

    Muynkendoornstraat 125

    Foto

    Lampestraat 113

    Foto

    Muynkendoornstraat 230

    Foto

    Lampestraat 173

    Foto

    Rollegemknokstraat 20

    Foto

    Het hof van Odo

    Walleweg 115

    Foto

    Walotex

    Foto

    Binnenstr nr. 8

    Foto

    Muynkendoornstraat 117

    Foto

    Lanteweg 12

    Foto

    Kwadebrugstraat 171

    Rolleghem en het werelds bestuur

    1146 heerlijkheid die bestond uit een

    monoir(soort kastel) gebouwd op een

    mote rondom in wallen.

    D'Halluins eerste heren van Rolleghem.

    eerste Heer Wulferius D'Halluin

    akte 1202- heerlijkheid kasteel van Kortrijk

    Aangifte te Wevelgem bij kanselier Gerard

    aan Balduin van Ronslo.

    1289 Fressende Vrouwe Van Rolleghem.

    1560 Bezit in handen van Carolus de Croi

    1635 Adrien Desmet Cinsheer van Porte-Ferèe

    (zie geschiedenis van Rolleghem)

    1735 Bezit in handen van Engelbert

           Frederik d' Ennetières

    1768 Pieter-Roger Joinville

            Baljuw(grafsteen aan de sacristie)

    1798 Franse Republiek Rollegem was deel

            van kanton Bellegem

    Joseph Jacquart was voorzitter en

    Constant de Brabander secretaries

     

    Foto

    Het schijnt dat de oude groote hofstede  een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt

    Burgemeesters 1799

    of Maire de Rolleghem

    In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.

    Van 1849 tot 1866

    De zoon Constantin Vandermeersch

    Van 1866 tot 1870

    Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.

    1870 tot 1872

    August Salembier

    1872 tot 1899

    Casimir Herbau

     

    Foto
    Foto

    van 1900 tot 1918

    Herbau Léon

    Foto

    van 1922 tot 1937

    Everaert Eugène

    Foto

    van 1937 tot 1747

    Everaert Maurice

    Foto

    Van 1941 tot 1944

    Tijdens de Duitse bezetting

    Castelain Maurice

    Foto

    Van 1947 tot 1970

    Polydoor Declercq

    Foto

    Van 1970 tot 1976

    Laatste burgemeester

    van onafhankelijk Rollegem

    Gerard Vandenberghe nu

    Nieuw in Kortrijk | Stad Kortrijk

    Rollegem blogt ...

    24-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelde



                               

    Alle ambachtslieden van de gemeente werden in het station te werk gesteld. Zo wel Russen of Italiaanse krijgsgevangen werden er te werk gesteld, ze waren allen uitgehongerd, z g zouden ze vechten voor een stuk zeep.

    Na vijf à zes weken moesten drie Timmermans naar de hofstede van Vandaele, ze moesten de schuur ombouwen tot kazerne.

    In de boomgaard van Leon Debaere (nu Autobaan achter de hofstede van Vandaele ’s hof) werden twee houten barakken geplaatst, ook metsers met hun dienders waren er tewerkgesteld, onder leiding van de Duitse wacht.

    In het eikenbos gelegen aan de Segersweg, werden bomen afgezaagd, de stammen voor planken en de kronen om te verbranden, dit laatste werd verdeeld door het comité.

    In het zelfde jaar was ieder gezin verplicht het koper in te leveren

    In 1917 kwamen de Verenigde- Staten in oorlog

     

                                        

    In oktober 1917 werd de kommandatuur van het huis Charles Christiaens overgebracht naar het gemeentehuis.

    In de Rijselstraat te Kortrijk werden opnieuw bommen geworpen

    In maart 1918 een groot offensief op de Kemmelberg.

    In de gemeente werden zeer veel huiszoekingen gedaan, en alles aangeslagen wat diende ingeleverd te worden, dit gebeurde door een Duitse boersoldaat “Flikkie “genaamd. Hij werd daarbij geholpen door een andere soldaat bijgenaamd de “Koperdief”

    Alles moest ingeleverd worden op het gemeentehuis.

    De eerste Engelse soldaten werden gemeld op zaterdag 16 oktober 1918 op de Knok. Kort daarop schoten de Duitse soldaten, welke zich terug trokken naar Kluisbergen, van op Tombroek, er vielen er soldaten en paarden. Deze werden begraven op het kerkhof van Rollegem, zicht op de Tombroekstraat, ongeveer ter hoogte van de woning nu apotheek.

     

     

     

     

     

     

    We kregen informatie van overgrootvader Emiel Derdeyn, vader van Jules den drukker.

    Hij was gehuwd met Marie-Sidonie Vancaeneghem.

    Geboren te Zececote den 30 oogst 1860 en is godvruchtig overleden te Rollegem den 14 mei 1937

    Lid van alle godvruchtige Genootschappen; Koster te Rollegem sedert 28 november 1885.

    Ontvanger van het armbestuur sedert 19 augustus 1894.

    Gemeenteontvanger sedert 16 september 1896.

     

     





                                         



     

    We mochten meekijken in de zakagenda en we onthouden er van het volgende:

    3 oktober 1918: Grote controle in Beaucarnes weide.

    4 oktober 1918: al de koeien en zwijnen weg.

    15 oktober: 2 Duitse soldaten op het kerkhof begraven

    16 oktober: 1 Duits op het kerkhof begraven

    17 oktober: begraving Gaston Deconinck, burgerlijk slachtoffer.

    18 oktober: Kommadatuur weg.

    19 oktober: De Engelsen aangekomen




     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    23-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



    De muziekanten werden gevraagd om op maandag 26 oktober de Engelsen tegen te gaan tot aan “De Lampe”

    Op maandag 11 november werd de wapenstilstaand gesloten.

    In 1918 waren er 56 sterfgevallen ten gevolge van de Spaanse griep

    In 1919, 42 en in 1920, 40 allen ten gevolge van de Spaanse griep.

    Zes inwoners van de gemeente zijn niet teruggekomen met name; Ze waren de civielarbeiders:  Leopold Desfossez, Alois Devos, Denis Desmet, Cyriel Libeer, Hector Van Cauwenberghe en Remi Cosaert.

    Burgerlijk slachtoffer; Gaston Deconninck.

     

    We konden putten uit eigen archief, en danken hen die ons verder helpen

     

     

     

                   

     

     

     

     

     

     

    Paul Desfossez:

    Echtgenoot van Mathilde Solle

    Gesneuveld te Amermont (Frankrijk) op 16 maart 1917                 

           

    Alois-Cyrille Devos:

    Zoon van Frederick en Theresia Pattyn Echtgenoot van Aline Vanhaezebrouck. Hij werd geboren te Winkel St. Elooi den 9 Augustus 1891.Door de Duitse Overheid werd hij overgebracht naar Frankrijk als op geëiste Burger Arbeider

    Den 2 december 1916 na een pijnlijke ziekte overleed hij er te Bouligny(Frankrijk) op 4 april 1917Op vreemde grond rust nu het ontzielde lichaam.

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    22-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



                    

    Denis Desmet:

    Echtgenoot van Elonie Devos

    Gestorven in het hospitaal te Namen op 6 mei 1917
                            

    Cyrille Libeer:                                                                   

    Echtgenoot van Sylvie Vercaempst (’t Withuis)

    te Rolleghem op 24 december 1917

    Gestorven

    't withuis, was een kruiderniers winkel in de Schepenhuisstraat


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    21-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



                           


     

    Hector Van Cauwenberghe:

     Zoon van Charles Louis en van Eugenie Larue, echtgenoot van Maria Vancauwenberghe

    Geboren te Luinge den 11 maart 1873

    Over gebracht als Burger-Arbeider den 1november 1916

     Gestorven in het hospitaal van La Nourriere(Frankrijk) 17 januari 1918.

    Begraven op het soldatenkerkhof La Nourriere, grafsteen nr. 43


                              

    Henri Remi Cosaert:

    Zoon van Ludovicus Charles Louis en Nathalie Vanhuysse

    Geboren te Rolleghem den 14 juni 1882

    Te Halluin overleden na een vliegaanval waarvan hij slachtoffer werd op 1 juli 1918

    Hij werd getroffen door een granaat te Wervik.

                                

    Gaston Deconninck: Gestorven te Kortrijk 14 oktober 1918

                             


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    20-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



    Aan het kapelletje van boer Ginste in de Bellegemseweg.

     

    En toch bracht de oorlog ergens een sprankeltje hoop. Op 13 mei  1917 verscheen De Maagd Marie te Fatima aan drie kinderen. Het gebeurd maandelijks tot 13 oktober. Ze zegt:” Ik ben Onze-Lieve- Vrouw van de Rozenkrans” en verteld erbij “ De oorlog loopt af en de soldaten kunnen binnen kort weer naar huis”.

    Ze voorspelde dat het niet lang zou duren eer er weer een oorlog kwam(1940/1945) Dat Rusland de wereld veel kwaad zou berokken, maar zich zal bekeren. Een derde geheim waarover veel geruchten zich voordeden is nog steeds niet bekend.


    In het dal van Cova da Ivia was die dag 13 oktober 1917 reeds drie maand vooraf een wonder voorspeld, het was aangekondigd tegen de middag.

    Het regende pijpenstelen, om half twee stonden de mensen klets nat op het punt om weg te gaan. Toen plots een van de kinderen met name Lucia uitriep “Daar gaat ze! Kijk naar de zon! Daar gaat ze!

     

     

    Uren liggen wachten!

    Duizenden mensen waren aanwezig. De regenwolken rond de zon gaan uiteen. De zon begon als een tol rond haar as te draaien. Na drie minuten stopte het fenomeen, het herbegon, het stopte opnieuw, de zon viel zigzaggend naar de aarde. Ze verheft zich opnieuw en nam haar normale positie terug aan. De massa welke aanwezig was dacht dat de wereld verging. Het hele zonnewonder heeft 12 minuten geduurd.

     

    Van de opgeëiste kennen we helaas geen namen( wie kan ons helpen?)


    Wie weet er meer over?

     

     

    Bijlagen:
    1917 bij Leon Delbaere.jpg (353.8 KB)   


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (1)
    19-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



    nooit meer

    “Nooit meer oorlog” in alle talen staat het geschreven op de Yzertoren”REMEMBER”de herinneringen in leven houden. Dat is de opdracht dat we als jeugd meekregen, maar eerst moeten we weten wie waren ze, wat was hun opdracht in dat grote oorlogspel.

     

    In de zomer van 1920 (28/6/1920) werd het H.Hart beeld geplaatst als oorlogsmonument.

    Men kon de keuze maken tussen een onbekende soldaat of het H. Hart. Rollegem koos voor het H. Hart van Jezus,

    In die tijd was dit het symbool van de bescherming der gemeente, hoe groot was toen de bewondering van iedere gelovig mens, het vertrouwen dat men toen stelde was onmetelijk. Men wijde zelf het dorp toe aan het H. Hart, nu is dit voorbij, of de soldaat beter zou tot zijn recht gekomen zijn laten we in het midden. De vraag is alleen wil men onze helden nog erkennen? Ieder jaar werd er een grote herdenking gehouden, voor zij die vochten voor onze vrijheid, ons welzijn!

    De namen van de gevallen soldaten werden er in gebeiteld:

    Désirè Beyls- Honoré D’Hooghe- Alfons Corsellis - Edmond Dendievel – Maurice Carette – Henri Van De Maele – Oscar Demuynck – Aloise Verfaille – Camiel Sagaert – Alfons Castelain – Ernest Rondaert – Jerome Barbe     

     

    1916 opgeëist naar werkkampen van Sedan

     

    Adolf Maes wonende in de Tombroekstraat 293 samen met zijn zoon overgebracht waar hij 22 maanden verbleef en waar hij de grootste ontberingen kende

     

    Désirè Aimé Désirè Aime Beyls zoon vanDésirè Aimé Beyls:                                                            Beyls:                                                           

     

    Zoon van Theophiel en Sidonie Dejaens

     

    Geboren te Heestert 3 maart 1892

    Soldaat bij het 3° Jagers te voet (Doornik)

    Gesneuveld op het veld van eer te Breendonck

    (westen van Mechelen) 4september1914  

    volgens www.warddeadregister.be  gevecht rond Antwerpen, begraven te Willebroek.                       

     

     

     

     

     

     

    Het vorstelijk antwoord was neergepend” Langs België komt men niet door…” De noodklok luidde: ’t vaderland was in gevaar.

    In alle gemeenten werden d’ inlijvingsbrieven besteld: “ te wapen, te wapen” ’t vredeswerk viel stil en…” vaarwel vader, moeder, broers en zussen

    Vaarwel en tot binnen kort …….

    Barbe Jerome: geboren te Rollegem

     

    Barbe Jerome: geboren te Rollegem 1894/ 07/11

    11 Linie Hoogstade21 april 1915  Aldaar was een militair veldhospitaal en is er nu een militaire begraafplaats. Adres Brouwerijstraat , Hoogstade Alveringem( West-Vlaanderen)

    Hij was de zoon van Jules en Bertouille Marie Nathalie

    Doodsoorzaak: verwondingen ingewanden doorboord van kogel

    Plaats van herbegraven/ De Panne, Kerkstraat Militaire begraafplaats. Graf A 187 www.wardeadregister.be

    Graad soldaat tweede klasse mil 1914

    Stamnummer 111/61024/2205

    eenheid 11 Li 3/2 (10 CIE) -C.T.3.D.A.

    aldaar een alhier  ze trokken op …. De strijd was bloedig….de weermannen stonden in ’t vuur en ’t huis bad men om bescherming.

    En als er een woordeken nieuws kwam, het deed zo een deugd…. Doch de snode vijand beukte dieper en dieper in… De soldaten kwamen over hun gemeente om de frontlijn aan de IJzer te verleggen en elkeen vroeg achter zijn eigen volk.

     

     


    Honoré-Joseph-Antoine D’Hoohge

     

     

     



    Honoré-Joseph-Antoine D’Hoohge

     

    Zoon van Aloise en Pauline Hostins                      

     

     

    Geboren te Rolleghem op 14 februari 1890

    Soldaat van het 2de Jagers te voet in Mons

    Gekwetst op het veld van eer in een gevecht D’Eppeghem op 28 augustus 1914

    En aan de verwondingen overleden op  de 12 september 1914

    Na zijn overlijden werd hij de volgende dag reeds ter aarde besteld op de stedelijke begraafplaats van Brussel te Evere. Ligging van het graf : Perk 14, terrein 1.2de graf. 

     

    Alfons Corsellis

     

    Alfons Corsellis gevallen op het veld van eer

    geboren te Rollegem 10/4/1893

    zoon van Henri en Rosalie Defruitier

    2de Jagers te voet                                                                                                  

     Gesneuveld te Eppeghem 12september 1914

     

    En onzen Alfons, Désiré,Henri, enz. “Hij zal wel achter komen” men hoopte en wachten, doch zie de vijand

    rukte binnen en met een barbaarse dwingelandij van meer dan vier jaar werpt hij sluier en nevel over alle inlichtingen, en laat onzekerheid het menselijk hart beangstigen.

     www.wardeadregister.be begraafplaats Eppegem graf N° 2999

    Kist 521. In 2010 rust te Eppegem Begraafplaats N°16

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Bijlagen:
    barbe (2).JPG (258.5 KB)   
    barbe.JPG (186.1 KB)   
    Monument D'Hooghe.jpg (713.2 KB)   


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    18-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



                                         

    Zoon van Polydor en Sidonie Vanhoutte

    Zoon van Polydor en Sidonie Vanhoutte

     

    Geboren te Rolleghem den 13 april 1890

     

    Soldaat bij het Derde Jagers te voet te Doornik

     

    Dodelijk gekwetst op het ereveld te Lier

     

    Op 6 oktober 1914 en godvruchtig overleden

    in Duitsland op Bielefield 17/10/1914

    Volgens www.wardeadregister. be  werd hij begraven in Leopoldburg 

    Koning II laan Graf C001

     

     

    Henri Van de Maele

     

    Soldaat bij Jager te voet

     

     

    Overleden te Diksmuide op 7 mei 1915

     

    Maar hoogvaardigheid komt ten val. De vijand zijn leger werd overwonnen. Het terrein kwam vrij- en

    d’ overblijvende broeders kwam zegevierend binnen “Ik ben hier” men juichte….

    En Oscar, Alois, Edmond, Kamiel en zoveel ander kwamen helaas niet meer terug….en na maanden

    Kwam…de ruwe doodsmare

    Volgens www.wardeadregister.overleden Fortem Alveringem en begraven in Oeren achter  de kerk graf 411


    Oscar Demuynck, onderwijzer. Oscar Demuynck, onderwijzer.

    Oscar Demuynck, onderwijzer

    zoZoon van Louis en van Nathalie Delobelle.

     

    Geboren te Sint-Denijs

     

    Was brancardier bij Rode Kruis

     

    Edelmoedige gevallen in dienst van het Rode Kruis en

     

    Godvruchtig overleden te Alveringhem op 11 juni 1915

     

    Ouderdom van 26 jaar. Hij was hier te Rollegem onderwijzer

     

    Bij de gedachte van dien heiligen heldenmoed, bij ’t offer van dit martelaarsbloed, geve de Heer ons allen een

    Een haart om Hem te dienen, en zijn wil te volbrengen met een groot hart en een gewillig gemoed

    Volgens www.wardeadregister.overleden te Kaaskerke. begraven in Oeren graf nr. 297

     

    Aloise Verfaille.                                                                            

           

    Zoon van Theophiel en van Marie Verfaille

     

    Geboren te Belleghem1993 den 3 februari

     

    Woonachtig te Rolleghem

     

    Wever van beroep

     

    Soldaat bij het 3de Regiment Jagers te voet,2de Bataljon,

     

    1ste Compagnie, 22 jaar en 7 maand oud

     

    Krijgsgevangene, een besmettelijke ziekte tyfus

     

    Overleden te Alten-Grabow (Duitsland)

     

    19 september 1915

    Volgens www.wardeadregister. en begraven in Leopoldsburg

                                                                               

     

     

     

     

     



    Edmond Dendievel zoon van Charel en Elodie vVandevenne

    Edmond Dendievel

     

    Zoon van Charles-Louis en Elodie

    Vandevenne Geboren te Rollegem den , 12 november 1890 Overleden in het krijshospitaal te Antwerpen den 5 oktober 1914 Soldaat Bij het 3deregiment jagers te voet.

    Hij was van vak kuipenmaker

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Voor hun beiden werd een doodsprentje uitgeven zoals hier bijgevoegd, men kon er op terug vinden, dat beiden, vol van plicht en heldenmoed, U brengt gans Rollegem, den rouw en zegegroet, in rouw, omdat gij beiden als enig kind, met mannenkracht moest schragen.

    Doch zege roep, van plichtbesef en moed den koepel draagt en spant van weidse wereldroem van kleine Belgenland. Volgens www.wardeadregister.  Begraafplaats Schoonselhof ST. Bernardsesteenweg /Krijgslaan Wilrijk Graf N° L-19-17 AN-BE

     

     

     

    Bijlagen:
    demuynck (2).JPG (254.8 KB)   
    Dendievel.JPG (102.5 KB)   
    Foto M. Carette - kopie - kopie - kopie.jpg (2.7 MB)   
    van de maele Remy.JPG (257.7 KB)   
    van de maele.JPG (181.8 KB)   
    verfaille.jpg (724 KB)   


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    17-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



    Sagaert  Ziekenoppasser(infermier overleden in het militaire hospitaal (milt) mei 1916

    KamielSagaert 

     

    http://www.bel-memorial.org/thanks.htm

     http://www.bel-memorial.org/cities/abroad/france/avon-les-roches_indre-et-loire/avon-les-roches_carre_belge.htm

    Klik op memorial, zoek onder namen de s en je krijgt de foto van Van de heer Roland Bruneau wie we zeer dankbaar zijn voor zijn medewerking  

    Volgens www.wardeadregister.  Avon (Frankrijk) overleden 29/05/1916 begraafplaats Avon- les Roches ( Frankrijk)

                                                                 

     

    Alphonse Castelain

    Alphonse Castelain

     

    Zoon van Auguste en van Eugenie Stichelbout                                       

     

    Geboren te Rolleghem op 24 februari 1886

     

    Soldaat van het 9de Regiment voetvolk

     

     Krijgsgevangen genomen, door onmacht en naar Duitsland gevoerd

     

    in 1914. Hij stierf een heldendood op 9 februari 1917.

     

    Hij werd op een Katholiek Kerkhof begraven te

     

    Nieder Sproekhovel (Westphalie)-n° 57, sectie 6 13 februari 1917

    Volgens www.wardeadregister.be overleden in krijgsgevangenschap  02//09/1917 begraafplaats leopoldsburg

    Ernest Rondaert.

     

     

    Zoon van Jean Baptiste en Marie Sidonie Lamotte

     

    Broer van Camille

     

    Geboren te Rolleghem den 28 februari 1894

     

    Soldaat bij het 2de Regiment Carabiniers

     

    Gesneuveld op het veld van eer te Langemarck                                  

     

    Den 28 september 1918 op de eerste dag van het offensief en volgens www.wardeadregister.be

    begraven te Houthulst. Poelkapellestraat Graf J 381

    Overlevenden Oud-strijders 1914/1918

     

    In 1931 overleed de heer Henri Bonte, burgemeester van Aalbeke

    Hij was te Rollegem geboren op den 28 februari 1851. Hij was vereerd met het burgerkruis van eerste klas.

    De Gouden medaille van de kroon orde en de herinnering medaille van 1914/18

    Jules-Henri Vandekerkhove geboren te Dottenijs op 8/12/1882 overleden te Rollegem op 12 maart 1977. Hij was gehuwd met Celina Schoore, vader van Basile.

    Was stichter en voorzitter N.S.B. 1914- 1918 afdeling Rollegem.

    Vereremerkt met verscheidene militaire en burgelijke eretekens

     

    Jules-Joseph Ferlin geboren te Marke 4 augustus1880 en overleed te Rollegem 25 juni 1937.

    Hij was de echtgenoot Irma Roelstraete

    Hij was bestuurslid van den oud-strijdersbond V.O.S.

    Vereerd met de Herinneringsmedaille van de oorlog 1914-1918, de zegemedaille, het Yzerkruis en het Oorlogskruis met palm

     

    Justin-Germain Lemahieu geboren te Hazebroek op 15 juni 1889 en overleden te Rollegem op 15 november 1942. Hij was gehuwd met Rachel Olivier.

    Rollegem soldaat 8 ch. fr.,(frontstrepen ) 1 ch. bl.(kwetsuurstrepen) opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 35-36 blz. 309 10 linie J.P.G.

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

     

    Emiel-Nestor Leman werd te Rollegem geboren op 15 augustus 1896 en  overleed op 11 januari 1951te Kortrijk. Hij was de zoon van Jerom en Elviere Delabie

    Oorlogsvrijwilliger 1914-1918 – Lid van N.S.B. Rollegem.

    Ridder in de Leopoldsorde met zwaarden Oorlogskruis met palm- Yzerkruis

    Medaille van den strijdervrijwilliger- Zegemedaille – Overwinningsmedaille

     

    Remie  Germain DeGraeve hij werd geboren te Meulebeke op 23 juni 1893 en te kortrijk overleden op 31 Augustus 1956. hij was gehuwd met Julienne Deprez.

    Oud-strijder 1914/1918.

     

    Desire Holvoet echtgenoot van Margueritte-Loiuse Malfait. Geboren te Rollegem op 10 maart 1897 en overleden te Kortrijk  op 1 maart 1959

    Weggevoerde – Civilarbeider 1914- 1918

     

     

    Hippoliet Buyse geboren te Harelbeke op 4/5/1885 en te Rollegem Overleden  op 31 augustus 1960 Oud-strijder 1914-1918. hij was gehuwd met Elisa D'Haene.

    Ridder in de Kroonorde – vereerd met de medaille van Leopold II – Yzerkruis

    Vuurkruis – Overwinningsmedaille 1914-1918 – Herinneringsmedaille

     

     

    Alfons – Jozef Hinnekens was weduwnaar van Elodie Weedaeghe. Hij werd geboren te Bellegem op 20/5/1888. Hij overleed te Rollegem  op 16 mei 1961 Oud-strijder 1914 -1918

    Vereerd met het militair Ereteken met palm – Oorlogskruis met palmen

    IJzermedaille – Zege- en Herinneringsmedaille

    soldaat 8 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 34- 35 blz.422 5de Artillerie jpg

    Oorlogskruis 2.P.

    IJzerkruis 2de klasse (art 4) P.

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

     

    Marcel Liefooghe echtgenoot van Victore vermaut. Geboren te Bikschote op 13/1/1896 en overleden  te Moeskroen op 24 juli 1970  Oud-strijder 1914-1918

    Vereremerkt met verschillende militaire en burgerlijke eretekens

     

    Jules Kinds weduwnaar van Irma Olieux. Geboren te Bellegem op 20/12/1893 en overleden te Rollegem  op 26 augustus 1966 Oud-strijder 1914-1918

     

    Charels – Louis Haemers weduwnaar van Leonie Desmet. Geboren te Marke op 13/5/1877 en te Moeskroen overleden op 8 april 1967 Z.A.B. 1914-1918

     

    Jozef – René Lepoutre Geboren te Rollegem op 26 februari 1886 en er overleden op 28 maart 1976 hij was weduwnaar van Leoni-Marie Waelkens. begraven op het ereperk rij 1

    Civilarbeider 1914-1918

     

     Ziekenoppasser (infirmier)

     

    Overleden in het militaire hospitaal (milt) mei 1916.

    Emiel- Joseph Deleplancke geboren te Rollegem op 25/7/1882 en er overleden op 10/6/1946 hij was de weduwnaar  van Maria Callens . Oud- strijder 19/14/1918

    Gaston Van De Ghinste geboren te Rollegem op 12/10/1868 en er overleden op 23/7/1925 hij was gehuwd met Laura Seynaeve. Hij was de zoon van Charel en Eulalie Duthoit. Oud- strijder 19/14/1918

    Irenée Vansteenkiste geboren te Rollegem op 21/2/1892 en overleden te Menen op 24/4/1965 gehuwd met Sarra Coussement. Oud- strijder 19/14/1918

    Jules- Henri Ghyssel geboren te Rollegem op 6/9/1879 en te Rollegem overleden hij was gehuwd met Julia Delecluse. Oud- strijder 19/14/1918

    Karel –Barthélemie Millecamps geboren te Rollegem Op 31/1/1889 en overleden te Kortrijk op 14/3/1979 , was weduwnaar van Maria Vanhessche. Oud- strijder 19/14/1918

    Remi- Frederick Castel geboren te Rollegem op 19/2/1886 en overleed te Rollegem op 26/1/1966 gehuwd met Celine Lefebvre . Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk in rij 4.

    Robert – Maurice Soens geboren te Rollegem 8/6/1892 en overleed te Kortrijk  op 24/4/1973 hij was gehuwd met Valerie Bauwens. Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 4.

    Remi Verfaille geboren te Rollegem op 16/5/1891 en overleden in 1969. Hij was gehuwd met Marie Leveugle. Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 1.

    Emiel Vanhonacker geboren te Rollegem op 21/9/1899  overleden in 1982. Gehuwd met Germainne Maes. Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 3

    Camille Bauwens geboren te Rollegem 20/5/1875 en overleden 1967 gehuwd met Marie Devos.  Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 1.

    Ernest Demeyere geboren te Rollegem op 12/2/1888 en gehuwd met Elodie Goossen. Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 4.

    Joseph – Louis Demeyere geboren te Rollegem op 15/5/1896 en overleden in 1984. Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 3.

    Gerard Verfaille geboren te Rollegem op 12/6/1899. Oud- strijder 19/14/1918. Hij ligt begraven op het ereperk rij 4.

     

    Leon Vercruysse geboren te Grammene op 11/1/1888 en is overleden in 1972 hij was gehuwd met Emerence Vanden Heede ligt begraven op het ereperk rij 4

    Prudent Bulcaen geboren te Bellegem op 4/5/1898 overleden in 1968 was gehuwd met Célina Laebens ligt begraven op het ereperk rij 1

    Julien Beyls geboren te Deerlijk op 9/6/1894 en overleden in 1971. Hij was gehuwd met Julia Pauw, ligt begraven op het ereperk rij 1

    Julien Verschelde geboren te Bellegem op 16/1/1897 is overleden in 1970 en was gehuwd met Marie- Madeleine Vermeulen. Ligt begraven op het ereperk rij 1

    Henri Vanoverberghe werd geboren te St Denijs op 4/3/1891 en is overleden in 1982 hij was gehuwd met Godelieve Withouck. Ligt begraven op het ereperk rij 3

    Hector – Julien Nottebaert geboren te Kortrijk op 7/11/1897 en overleden in 1983 was gehuwd met Zoë Vervaeke. Ligt begraven op het ereperk rij 3

    Georges Malfait Geboren te Deerlijk op 6/12/1899 en overleden in 1972 was gehuwd met Rachel Demets. Ligt begraven op het ereperk rij 1

    Gaston Leveugle geboren te Moeskroen op 11/7/1898, overleed in 1968. Hij was gehuwd met Zulma Sabbe. Ligt begraven op het ereperk rij 4

    Camiel- Juliaan Deruyk geboren te Kortrijk op 17/5/1893 hij overleed te Rollegem op 28/10/1949 en was gehuwd met Irma Roman

    Albert Anseele werd te Kortrijk geboren op 26/6/1879 en overleed te Rollegem op 22/4/1948 hij was gehuwd met Leonie Bultiauw

    Alberic-Henri-Louis Moreau hij werd geboren te Waregem op 6/12/1879 en overleed te Rollegem op 11/3/1947. Hij was gehuwd met Alida Catteeuw.

    Leonard Vinckier werd geboren te Roeselare op 10/11/1884 en overleed te Rollegem op 2/12/1944 . Hij was gehuwd met Francisca Zuchorska.

    Jules Joseph Ferlin Geboren te Marke 4/8/1880  overleden te Rollegem 25/6/1937 Irma Roelstraete.

    Pierre –Joseph Vanderghinste Geboren te  Bellegem 9/9/1982 overleden te Rollegem 20/12/1988 weduwnaar van Aria Hondekijn.

    Remi Decock Geboren te Ingooigem en overleden te Herseaux op 1/2/1979 weduwnaar van Célina Gilbert en echtgenoot van Andrea Dendievel Ligt begraven op het ereperk rij 3.

    Jules- Henri Vandekerkhove geboren te Dottenijs op 8/12/1882 en overleden te Rollegem op 12/3/1977 hij was weduwnaar van Celina Schoore. Ligt begraven op het ereperk rij 3.

    Achiel – Henri Lesaffre geboren te Aalbeke op 18/12/1885 en overleden te Kortrijk op 22/11/1975. Hij was weduwnaar van Silvie Salembier. Ligt begraven op het ereperk rij 1.

    Camielle Deschrijver geboren te Gyverinhove op 23/8/1983 en overleden te Kortrijk op 18/11/1975. Hij was weduwnaar van Clemence Geeraert. Ligt begraven op het ereperk rij 4

    Alphons Barbe geboren te Bellegem op 3/3/1882 en overleden te Rollegem op 13/6/1951 .Hij was gehuwd met Esther Thijs.

    Hippoliet Buyse geboren te Harelbeke 4/5/1885 en overleden te Rollegem op 31/8/1960. Hij was gehuwd met Elisa Dhaene.

    Cyriel Cardon geboren te Marke 16/12/1879 en overleden te Rollegem op 20/5/1962. Hij was gehuwd met Fanny Vanneste.

    Kamiel Rondaert Geboren te Bellegem op 7/3/1889 en overleden te Rollegem op 17/1/1966. Hij was gehuwd met Marie Van Assche . Hij was begraven op het ereperk, zijn graf werd weggenomen.

    Maurice Vleriq werd geboren te Bellegem op 30/7/1892 en hij overleed te Harelbeke op 8/4/1974 hij was weduwnaar van Madeleine Pamelaere. Ligt begraven op het ereperk rij 4

    Gaston Holvoet werd geboren te Kuurne op 2/3/1893 en overleed te Kortrijk op 19/4/1973 . Hij was weduwnaar van Maria Droullon

    Alfons Vangheluwe geboren te Bellegem op 21 september 1893 overleden te Kortrijk 14/10/1955 hij was weduwnaar van Madeleine Catteeuw oud-strijder 14/18

    Ridder in de orde van Leopold II met zwaarden, Yzerkruis, oorlogskruis, Madaille van Koning Albert Overwinningmedaille, Vuurkruis, Goudenmedaille van Burgelijke beschrming en Erekruis van nationale strijdersbond

    Jerome-Richard Yserbyt geboren te Bellegem op 27 januari 1883 en overleden te Rollegem op 26 februari 1949. Hij was echtgenoot van Maria Vanneste  oud-strijder 14/18

    Leon-Ernest Maertens geboren te Aalbeke op 19/februari 1894 en overleden te Rollegem op 6 oktober 1962. Hij was de echtgenoot van Flore Basyn Oud-strijder 14/18

    Bijlagen:
    castelein.jpg (686.9 KB)   
    Rondaert.JPG (258.9 KB)   
    SAGAERT_Camiel_1_10964.jpg (49.3 KB)   


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    16-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



                                 Vanhoenacker Gustave geboren te Harelbeke 12/06/1899 en overleden te Moeskroen 27/02/1978  gehuwd met Germaine Lamotte.

    Camiel Bauwens overleden op 15 februari 1967 Civilarbeider 1914 -1918 x

     

    Remi – Robert Verfaille overleden op 30 november 1969 Civilarbeider 1914-1918

     

     

     

    Gaston Holvoet Overleden op 19 april 1973 Oorlogsinvalide – Vuurkruiser 1918-1918

     

    Robert – Maurice Soens overleden op 22 april 1973 Oud-strijder – Vuurkruiser 1914-1918

    Vereremerkt met verschillende militaire en burgerlijke eretekens

    Lid van de N.S.B. Rollegem

     


    Remi – Frederic Castel overleden op 26 januari 1966 Oud-strijder 1914-1918 x

    Remi – Frederic Castel overleden op 26 januari 1966 Oud-strijder 1914-1918 x

    Groot- Invalide   Vereremerkt met talrijke eretekens

    soldaat milicien 8 frontstrepen 1 kw. Str. opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 399 3de J.T.V. (jagers te voet)

    Oorlogskruis 2.P.

    IJzerkruis

    Militaire medaille 2de klasse (art 4) P.

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

     

     

      

           

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Maurice Vlericq overleden op 8 april 1974 Oud-strijder – Vuurkruiser 1914-1918

     

     

    Maurice Vlericq overleden op 8 april 1974 Oud-strijder – Vuurkruiser 1914-1918

    Vereremerkt met het Oorlogskruis met palm IJzermedaille – Zege- en Herinneringsmedaille.

    Het ereperk van Rollegem

    Florimond –Jozef Libeert overleden op 26 december 1975 x

    Weggevoerde van de Oorlog 1914-1918

     

    Julien – Henri Verschelde overleden op 31 oktober 1970 Weggevoerde 1914-1918

     

    Remi Decock overleden op 1 februari 1979 Oud-strijder Vuurkruiser 1914-1918  x

    Vereremerkt met verschillende militaire en burgerlijke eretekens

    Lid van de Militaire Verminkten 1914-1918 Lid N.S.B.

     

    Karel – Barthélemie  Millecamps  Overleden 13 maart 1979 Oud-strijder- Krijgsgevangene 1914-1918 x

     

    Petrus  Vanderginste geboren op 9 september 1892. Op 22 jarige leeftijd werd hij opgeroepen om zijn dienstplicht te vervullen Ingelijfd bij het 1ste artillerie via Mechelen naar Namen. Bij het uitbreken van de oorlog had hij nog 13dagen te kloppen toen de Duitsers het land binnen vielen. Daardoor heeft hij nog vier jaar lang in de modder van de ijzervlakte geploeterd. In november 1919, één jaar na de wapenstilstand en na de “Rijnbezetting” te hebben meegemaakt, werd hij gedemobiliseerd.

    Hij was houder van het oorlogskruis met palm, het ijzerkruis, de zegemedaille en de herinneringsmedaille 1914/18 hij overleed in december 1988

    M.D.L. 8 ch. fr. opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 336 10de Artillerie J.P.G. met foto.

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    IJzerkruis

    Herinneringsmedaille 14/18

    Civiel arbeider

     

     

     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    15-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



                                   

    Pee Ginste Pertus Vandeghinste

     

     

    In maart 1912 vertrok hij naar Mechelen om zij dienstplicht te vervullen toen hij nog slechts dertien dagen moest doen brak de oorlog uit. Hij werd gemobiliseerd naar Luik.

    De Duitsers rukten op en ze werden naar Namen gestuurd. Van uit Namen werden ze te voet naar de Franse havenstad La Havre gestuurd Ze marcheerden elf dagen lang van 3uur ’s morgens tot 10uur ’s avonds. Ook dat was nog niet de eind bestemming.

    Van uit La Havre per schip naar Zeebrugge om dan per spoor naar Kontich en St-Niklaas om ten slotte via Brugge naar het front aan den IJzer te verhuizen.

    Het was daar dat hij voor de eerste maal naar den vijand schoot, die zich verschanste in de toren van Diksmuide.

    Een grote opluchting was het bij hem toen hij achter de frontlinies twee vroeger vrinden tegen kwam, namelijk Briek Bettens en Fonske Barbe.

    Zeven jaar en acht maanden was hij soldaat en had slecht tweemaal naar huis mogen komen.

    Het duurde tot 1919 voor hij van het leger ontslagen werd.

    Ondanks de zware oorlogsjaren werd Pierre toch meer dan 90 jaar oud. Hij was de laatste oud-strijder van 1914/18 hier te Rollegem

                                        

     

    Verklaring: P. staat voor onderscheiding met “Palm”

    “Fronstst.” En “kw. Str.” Staan voor afkorting van frontstrepen en kwetsuurstrepen. In het Frans zijn dit ch.fr. en CH. bl.

    J.T.V.: Jagers te voet.

    Commeijne Hector soldaat 7 frontstrepen 1 kw. Str. opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 399 3de J.T.V.

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    Herinnermedaille 14/18

    Dejonghe Alfons Rollegem brigadier 2 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 65 1st. Art. J.P.G.

    IJzerkruis

    Zegemedaille

    Herinnermedaille 14/18

    Dornez Louis Rollegem soldaat 8 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz.79. 1ste genie J.P.G.

    Oorlogskruis 2.P.

    IJzerkruis

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

    Dubrul Maurice Rollegem soldaat 8 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz.70.7de artillerie J.P.G.

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

    Ghijssel Jules Rollegem soldaat 8ch. fr., 2 ch. bl. opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz.395 3de jagers te voet met foto

    Oorlogskruis 2.P.

    IJzerkruis

    Militaire medaille 2de klasse (art 4) P.

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

    Maertens Leon Rollegem Brigadier 7 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 338 10de Artillerie J.P.G.

    Oorlogskruis

    Herinneringsmedaille 14/18

    Samijn Jozef Rollegem korporaal 8 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37- 38 blz. 640 Gezondheidsdienst J.P.G.

    Oorlogskruis 2.P.

    IJzerkruis

    Militaire medaille 2de klasse (art 4) P.

    Herinneringsmedaille 14/18

    Vermeld in boek 37 blz. 653 en ook in 38/39 blz. 654.

    Van Daele Achille Rollegem opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 35- 36 blz. 640 2de grenadiers

    Van Gheluwe Alphons Rollegem soldaat 7 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 400 3de jagers te voet J.P.G.

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    IJzerkruis

    Herinneringsmedaille 14/18

    Vermeulen Jules Rollegem. 484 2de Grenadiers, zonder verder vermelding.

    Yzerbyt Jerome Rollegem soldaat 8 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 37 blz. 522 1ste gidsen J.P.G. met foto

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    IJzerkruis

    Herinneringsmedaille 14/18

    Beyls Julien Rollegem soldaat 7 frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 34- 35 blz. 493. 2de grenadier jpg

    Oorlogskruis bronzen leeuw

    Zegemedaille

    Herinneringsmedaille 14/18

    Deruyck Camiel Rollegem soldaat 8 1 kw. Str. frontstrepen opgenomen in het guldenboek van de vuurkaart boekdeel 34- 35 blz.77 . 7de artillerie jpg

    Oorlogskruis 2.P.

    Zegemedaille

    IJzerkruis

    Herinneringsmedaille 14/18

    Camille Leplae geboren 1890 overleden 1980 begraven op het kerkhof te Rollegem.

    Oud-strijder 1914/1918

    Ere gemeente secretaris.

    Was gehuwd met Flore Desmet geboren 1892 en overleden 1984.

     

    We weten niet of deze lijst nog moet aangevuld worden, indien er zijn die nog namen kennen laat het gerust weten, we vullen aan.

    Het is zeker niet de bedoeling om mensen te kwetsen, het is zeker niet moedwillig, we verontschuldigen ons indien ze niet vermeld zijn.

    Onze oprechte verontschuldiging.

                                    


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    14-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



                            

                        NOOIT MEER OORLOG

     

    Mijn grootvader welke 3 jaar soldaat en vier jaar aan het “westelijkfront” 1914/18 was, vertelde daar niets over, hij mompelde, “de helden die zij er gebleven”! Wij hebben geluk gehad!

    Zij die de grote verhalen vertelden waren meest de mensen die het gelezen hadden of hadden van iemand die het gehoord hadden een blinde welke het gezien had.

    Kun je het iemand kwalijk nemen! Op het ministerie van “landsverdediging” deed ik navraag over de heldendaden van mijn grootvader, (hij kreeg er voor medailles maar wat heeft hij gedaan?) met nog andere vragen erbij. Juist die vraag krijgt nog geen antwoord! Maar hoe wil je dan dat er over gepraat wordt! Iedere dag is er ergens oorlog! Het is zo mooi in al talen te schrijven: ”Nooit meer oorlog”!

    Maar gelooft het, als jullie die het mee gemaakt hebben, zwijgt!

    Wij kunnen het niet weten als Julie zwijgen

    Zwijg niet lager, doe het in naam van al de mijnen!

    Om helden te vinden moet je niet veel inspanning doen, ga in den westhoek bezoek Ieper, “Flanders field” Engelse, Amerikaanse begraafplaatsen, overal liggen ze verspreid.

    Doe eens de moeite om een Oud-strijders, men noemt ze veterane, op te zoeken op de kerkhoven, of begraafplaatsen, ja mijn grootvader zei “Helden zijn daar gebleven” Wat is er van hen gebleven, met welke eerbied worden zij nog omringt, wat doet men voor hen, zullen we ook voor hen herdenkingen houden, hun graven verder onder houden. We komen er op terug aan het einde van ons verhaal.

                                    

    Want Ook de gruwel van de tweede wereld oorlog is hier niet zonder helden voorbij gegaan.

    Ook hun namen werden toegevoegd om ze nooit meer te vergeten.

     

     

     

     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    13-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden



    De overwinningsmedalle

     

    Het eerste teken dat we vermelden, herinnerd u nog bij de aanvang de eretekens van mijn grootvader :

     

     

     

    Werd toegekend aan de militairen die tussen 1 augustus 1914 en 11 november 1918, effectief deel uitmaakten van de Belgische strijdkrachten

     

                       De 18 daagse veldtocht

    Juliaan Wyffels in de volksmond Gerard. In 1935 vervulde hij zijn militaire dienstplicht en in 1939 werd hij gemobiliseerd. Bij de capitulatie was hij in Handzame gestationeerd.

     

     

    Mabbe Joris Geboren te Wielsbeke en te Rollegem gehuisvest Plaats 8

     

    Hij heeft tussen 1940 en 1945 in het Belgische leger gediend. Hij werd niet krijgsgevangen genomen, maar is wel oorlogsinvalide ten gevolge van verwondingen op gelopen strijdende in een eenheid van de Duitse weermacht.

    Hij bezat geen hoedanigheden van politieke gevangene, gewapende of burgerlijke weerstand, door de sluikpers of agent der inlichtingen en actiediensten, erkend bij toepassing der wetten.

     

    Telken male de verjaardag van de oorlog in het vooruitschiet is wordt er gepraat en geschreven over den oorlog, alsof horen en zien zou vergaan. De jeugd wordt verweten niet genoeg aandacht er aan te schenken, de scholen zouden er meer les over geven. Het is zo vreselijk geweest dat er over moet gepraat worden. Maar o wee indien u aan iemand vraagt hoe hij het gemaakt heeft, bij andere was er hellende maar bij ons, wij hadden geen honger, we werden met rust gelaten. De mensen waren vinding rijk Je kunt er moeilijk bij welke ellende er geleden was.

     

    Zo kwam een dagboek van een iemand van Rollegem, wie we 50 dagen mogen volgen vanaf vrijdag, 10 mei 1940.

    Met het 57e op den dompel

     

     

    1ste dag vrijdag, 10 mei 1940-

     

     Plots komt een van de onlangs benoemde sergeanten ons wekken: “ Opstaan! Mannen er is alarm!”-”Heu!”. Roept sergeant Verhoeven, “Van Roy, jong, waarom laat die ons niet -slapen?” Hij ie oprecht kwaad omwille van zijn gestoorde nachtrust!-“ Vodden!” grommel ik op mijn beurt en draai me nog eens om? Als hij aandringt, zend ik hem wandelen met: “ Als ’t echt is, kom zeg het maar we hebben nog al den tijd!”- Maar algauw worden we gewaar dat het menens is. Gestommel in de gang paardengetrappel op de harde glibberige plaveien onder onze kamer( we slapen boven de ingangspoort) beletten ons, terug in te slapen. We gewaardigen ons eindelijk op te staan, te meer daar nu ook de adjudant, een echte kater, bijgenaamd” de man van Düsseldorf” of “ De Man met de groene ogen” ons is komen diets maken dat er een kwestie is van” er algauw te zijn!” “ Er” dat is in de kamers van onze mannen! Daar is alles in vollen gang: Matrassen wandelen op lange stelten van benen,( onze compagnie is die van de ventjes van +- 1,75m tot 1,93m) naar het magazijn toe, bedden

    worden met donderend geraas tegen de muur gezet(zolang als het maar de bedden zijn!) gasmaskers worden uitgewisseld tegen nieuwe, of liever tegen minder versleten, brood wordt uitgedeeld, ook de nooit geziene noodrantsoenen, suiker en beschuiten, een doos in aluminium waarvan wij niet eens het bestaan vermoeden, enz., enz.!

           Het duurt natuurlijk, spijts het “gebrul”, van de adjudant heel wat, vooraleer allen enigszins paraat staan. Gewekt rond 11/2 uur, raken we op de binnenkoer verzameld tegen 4 uur 15 of zo. Stelt u maar eventjes dit paar uurtjes voor met al dien rompslomp! Te 4u 30 de Antwerperse baan op, allemaal ezelzwaarbeladen. We zijn er echter allen zeker van: “Te middag zijn we hier terug en deze namiddag spinnen we de rest van onze dromen van vannacht kalmpjes verder af!

    Op een paar kilometer van de stad horen we zo langzaamaan vliegtuigen naderen uit de oostelijke richting. Het zijn er weldra tientallen die wijd uit elkaar verspreid boven onze helmen brommen. “ Jongens, jongens” roept er iemand, “ Engeland zal iets gaan krijgen!

           We houden stil te Waalhem bij een fabriek. Geweren in bundels. Rust. Soldatenrede getrouw, vallen we bij onze zware zakken neder om wat te bekomen van die lastige morgenwandeling. Het wordt 6, 7, 8, uur, als(er) opeens een van de minst slaapachtigen Komt aangedraafd met het nieuws: “We zijn in oorlog met Duitsland.” We geloven hem niet, hij is van onze compagnie, gekend om haar grappen makers, maar.. daar is de adjudant: “ Het is heel ernstig!” En hij geeft ons, zonder zijn traditioneel gebrul(wonder hoe die “beer” zo ineens getemd is) de voornaamste punten weer van wat hij op de radio hoorde. Als allen paf en onthutst staan, roept Figoureux, bijgenaamd “Figaro” van uit de laatste rij: “Dat de Duits zich maar goed vasthoud, de 7e Compagnie is daar nog”

        

     Zie zo, dat heeft, geloof ik een beetje meegeholpen om de stemming te vormen van heel onze “bende” tot de laatste dag 5-6 weken later.

                Het slechte nemen, voor wat het is, het weinige goede, dat er te vangen is, meesnappen met een: “Dat is dan weeral iets dat ze niet meer kunnen ontnemen, en dan ’s avonds slapen gaan ; als dit kan, met de enige bekommernis: “Hoe sla ik er mij morgen best door?

             Nu verloopt de verdere dag in zoeken naar slaapgelegenheid, praatjes met mensen van het gehucht, luisteren naar de verontwaardigde en zelfzekere stem daar uit Brussel, een spelletje kaarten enz. Veraf wordt al eens naar een vliegtuig geschoten, tot er, tegen den avond, een rakelings boven de bomen komt geschoren, we zien een sliert zwarte rook en roepen: “ Die werd getroffen!.- Niets van!”

             Het donkert en we genieten van de zwoele meiavond die, te meer daar nu Mechelen wordt gebombardeerd. Ergens rechts van St. Rombauts woedt een grote brand en we hebben de indruk dat heel de stad in vlammen opgaat. Hoe raakt in de kleine uurtjes vóór we, elk in zijn strolager, in een onrustige slaap vallen. Wanneer voelen we nog eens een bed onder onze rug?

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    12-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden





    Herinnerringsmedaille van oorlog 1914 1918 van de veldtocht

    2de dag: zaterdag, 11de mei.                                     

     

     

    Weer vóór dag en dauw het “bed” uit en met pak en zak de weg op, naar Mechelen. Spijts de ernst van de toestand zitten we weldra volop in het “lijflied” van de compagnie: “Het eendenlied van de compagnie van Laurel en Hardy” gevangen. Altijd weer opnieuw wordt het aangevat, nu eens zijn het de voorste mannen, dan weer is het een kliekje in de achterste rangen dat het aanheft. U zij wel verplicht in de pas te gaan.

           Door de stad gaan we niet, maar langs de buitenboulevards. Nog bijna niemand te zien. Vele woningen schijnen al ontruimd te zijn; hoe is het mogelijk? In het station wacht de trein die ons westwaarts zal voeren. Sommigen van ons bemachtigen al de eerste dagbladen met berichten over de laffe overval. De verontwaardiging vlamt uit de grote titels, uit de onderschriften van illustraties.

                Het is al laat in de voormiddag als we met een opgewekt gemoed de treinreis aanvatten, het onbekende in. Het duurt geen 10 minuten of allen zitten weer te eten zoals alleen jonge soldaten en landsvolk dat kunnen! Opeens gebeurt er iets we weten niet goed wat. De trein stopt met een schok, kogels doorboren ergens de wanden of de zoldering van de wagens, sommige mannen “vliegen” letterlijk onder de banken of in een hoek, drie, vier zware slagen bonken op enkele meter van ons compartiment: Bommen!... en het is één vlucht, de wagons uit de velden in! Ik zie Van Diepenbeeck die kalm en traag zorgvuldig het deksel op zijn confituurdoos vijst en nog al de tijd neemt om zijn mes af te vegen! Die blonde Antwerpenaar zal goud waard zijn als ’t op sterke zenuwen aankomt!

              In de verte zien we nog even een vliegtuig dat ons intermezzo bezorgde. We staan hier in volle vlakte bij de mooie, sterke splinternieuwe betonbrug die de autobaan Antwerpen- Brussel over de spoorweg leid Ik lees op een bordje: Londerzeel-Oost.

              Het schijnt dat “ze” gaan terugkomen. Een eind verder werd de spoorbaan getroffen en we moeten op herstelling wachten.

           

     In de korte tijdsspanne die onze “Ontscheping” volgde, lagen we onder de bloeiende peerlaars van een boomgaard op onzen buik in het gras. We hebben er eventjes ons hart kunnen ophalen dat we oorlog en alles vergaten. Een “schacht” van een andere compagnie was als ’t u belieft tot over zijn oren in het slijk gesprongen! D e verschijning was onbetaalbaar.

    Zijn lange haren hingen in vette, zwarte klissen over zijn wezen dat glimt van inktzwarte modder. Kaki was veder aan hem niet meer te zien. Een “camouflage” zonder weerga. Zijn eigen moeder zou hem niet meer herkend hebben!

    De officieren waren woedend om al dat gelach, maar kunt u nu iemand beletten te lachen? Zij echter hadden schrik genoeg voor ons allen samen. Een luitenant was eveneens met zijn mooie rijbroek in die gracht geraakt en was nu druk in de weer om opnieuw “Presentabel” te raken.

            We vertrekken na tweede alarmperiode, want de “Fritz” is ondertussen teruggekomen, wat verder van de trein weg. We zitten met 5 à 6 man in een kleine geitenstal waar een jong wit geitje van honger en wellicht ook van angst om al die grote venten staat te trappelen en te blaten. Daar klinkt het bevel ten allen kanten herhaald:” Instappen en alles uit de trein halen!” We geraken zonder gevaar tot in ons compartiment en maken de cynische opmerking:” Hij zou beter terugkomen, dat we kunnen dat arme geitje gaan verlossen!” ’t Is er maar niet uit of …rrrr daar is hij weer de velden in en wij naar “ons” geitje. We hebben ditmaal ruimschoots de tijd en laten het de velden inlopen. Het is, zomogelijk, nog gelukkiger dan wijzelf.

            Het Is wonder hoe sommige mannen in alle omstandigheden den kop koel houden en van alles gebruik maken. Keulemans staat achter de toonbank van een pas ontruimde herberg te “tappen voor de mannen van Kiel en andere gekende lustige kerels die “schrikdorst” gekregen hebben en hem nu, gratis, aan het lessen zijn. Andere zaten zelfs al in de laden van de kasten van lege burgerhuizen en komen met zilverwerk maar ook met waardeloze prullen voor de dag. Dat is allemaal opdat de Duitsers het niet zouden stelen!

     Eindelijk, na meer dan 3 uur oponthoud, geraakt onze trein weer op dreef. We hebben een, kleine wandeling tussen boomgaarden en groene velden moeten doen om een kilometer of zo voorbij de brug, weer instappen. Traag met veel halten, alarm in verschillende stations. Van verre zien we Duitse “stukas?” de banen volgen op zoek naar Engelse legercamions die het oosten inrijden. We zien autobussen van een heel, heel ouderwets model over de grintwegen razen dat het stof tot boven de huizen opwalmt! In Cappelen- op-den- Bosch liggen vrachtschepen in de vaart en een er van kreeg een bom midden op het dek. We verstaan niet hoe het nog samenhoudt.

               In Maldegem was het geloof ik, dat ze het stationsgebouw getroffen hadden, maar gelukkig niet de sporen. Het donkert bijna als we in Brugge aankomen en vóór we veel tijd gehad hebben om uit te rusten zijn we al van dienst. Er is geperst stro te halen naar St. Andries, meer dan een halfuur ver. Het is een heel vraagstuk hoe die blokken van 40 à50 kgr. Aan te pakken en in Brugge, Gistelsteenweg, te krijgen. Het beste blijkt nog te zijn, ze om beurten een 500 meter ver op de rug te dragen, dubbel gebogen als een bezwijkende kariatide! We raken er op de duur, de ene wat vroeger,

     

     

    de andere wat later( er waren herbergen en winkels onderweg) mee thuis, dat is in een soort kasteeltje waar we, met 60 à70 man, noch roeren noch keren kunne, war aanleiding geeft tot de gewone kibbelarijen om een hoekje, een stuk “meubel” of een achterkeukentje. Overal ligt er stro, slingeren uitrustingen, staan wapens en hangen kledingsstukken. Ik schrijf, zo goed als ik kan, met potlood een brief naar huis, er niet oprekende dat hij daar zal geraken. Het wordt zo donker dat de laatste regels allesbehalve leesbaar zullen zijn!

               Het is na middernacht als allen, in de overbevolkte kamers en gangen, tot rust komen. Ik slaap in met mijn gedachten thuis, allen die mij dierbaar zijn in Gods genade bevelend.

    Ik denk dat velen van onze mannen hier, die nooit bidden, en dat zal wel een heel groot procent zijn, toch eens het weinige bovenhalen dat ze nog van hun gebeden kennen. Het is vanavond, nu de eerste opwinding van het “nieuwe” voorbij is, dat we voor ’t eerst verwezenlijken wat verschrikkelijke zaak het woord “oorlog” beduid. Hier zijn mannen uit Limburg en Antwerpen. Wat gebeurt ginder ver met hun huis, hun ouders?

     

     

     

     

     

     

     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    11-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden





                                        Oorlogskruis

    Werd toegekend, induvidueel of collectief, vanwege een daad van moed tegenover de vijand. De bijkomende palm op het oorlogskruis werd verleend omwille van " De moed en de toewijding waarvan hij blijk heeft gegeven tijdens zijn lange aanwezigheid aan het front"

     

    3de dag: zondag, 12de mei.

     

    Vroeg uit de “ veren” gaan we vol nieuwsgierige verwachting deze eerste oorlogszondag in.

    Er is uitgangsverbod, maar waartoe bestaan troepenverboden tenzij om te overtreden te worden? We moeten immers naar de Heilige Mis, In de St. Baafskerk, een mooi modern kerkje, zit het stampvol en we zijn blij achteraan een staanplaats te vinden, waar we ons, onder de preek, plat op de vloer zetten, “ militairement.” Niemand wordt er om geërgerd, ’t is immers Krieg! Tot ons vermaak zien we er Kapitein- Commandant Kortleven zitten, onze bataljonsoverste. Die zal toch niet uit den “Tempel” drijven,… Hij doet alsof hij ons niet  eens zag!

              Na de Mis nemen we er nog een paar uurtjes “ verlof” bij. o.a. om bij de kapper onze lelijke baarden van donderdag 9de mei, voor mij is het zelfs van woensdag 8ste mei, kwijt te geraken. En daar hebben we de Hoogmis mee bijgewoond! In de stad komen uit de richting Torhout en Oostende Franse troepen voorbij. Er zijn Bretoenen bij, die ons, meteen “ON LES AURA!” (we hebben ze) doen geloven dat het zal gaan.

             In een melkwinkel koop ik een liter lekkere verse melk en beloof, iedere dag terug te komen, zolang we in Brugge liggen.

            In ons kasteel ga ik algauw eens op ontdekkingreis uit, te beginnen met de kelder, waar weinig te zien is, vandaar naar boven. Hier doe ik een verblijdende ontdekking. Er staat op de zolder, een waterbak van wel 2000 liter, die echter maar te bereiken is na een flinke klauterpartij over bestoven en spinnenwebben balken. Beneden, tegen de tuinmuur is de perspomp om die bak te vullen. Morgen heel het spul in orde maken: W.C. met spoelstelsel, lavabo met kraantje! Waar kunnen we beter zijn?

     

      

       De zondagnamiddag verloopt, nog kalmer en eentoniger dan gelijk welke “garnizoenszondag!”  Doch met de avond komt er groot nieuws “Parachutisten” zijn waarschijnlijk neergekomen in de omtrek! Groepen worden aangeduid, en in ploegen verdeeld, om er jacht op te maken! Ik moet van 10u tot 2 u met korporaal Vermote en soldaat Petit ( een worstelaar van beroep a.u.b.) over de veldwegen een hele strook grondgebied van Brugge en St. Andries gaat zuiveren van dat “ongedierte”. Wij er op los, geweer in de hand, gereed om al wat verdacht is tot pulver te schieten!

    Ik ondervind, naarmate we buiten de stad komen, dat onze “lutteur” misschien wel stalen spieren, maar toch zulk een klein hazenhartje heeft. Hij is, als een hondje, altijd aan mijn zijde. Korporaal Vermote is wat stouter, maar die babbelt van pure opwinding. Plots is er iets dat ons de oren doet spitsen: we komen bij een ander ploeg “ jagers” en die hebben iets of iemand verdachts langs een woning zien sluipen en dan geruisloos door de voordeur verdwijnen. Als dat er geen is ja dan… zou het eigenlijk jammer zijn, zo denken we een beetje. Snelle bevelen worden gegeven op fluistertoon: “Gij hier, gij daar, allen de deur in het oog houden, niet vuren zonder bevel!

                “ Met doodsverachting gaan we samen met sergeanten allebei aankloppen en treden dan enkele passen terug, op zij, om de anderen een schietveld te laten! De deur wordt op ons kloppen geopend en een beangst vrouwenwezen glimt zwakjes in het duister, er achter vermoeden we vaag een andere figuur klaarblijkelijk “hij”!- “Is hier niemand binnengekomen mevrouw,”- “ja meneire ’t is mine zeune, die van ’t patronaat kwam!”- “Ha zo”- “de jonge kerel treedt voor, een snuiter van een jaar of 17. Hij staat er bedremmeld bij en als ze nu beiden de duisternis gewoon worden en ziet wat er zoal op hen gericht is, klinkt hun stem wat beverig. Onze “patronaat” komt er met één ferme uitbrander wegens zijn onvoorzichtig sluipen( is die jongen wel “geslopen?”) vanaf -“Slaap wel”- en we zijn weg, een beetje spijt dat het zo koel gewoon, eindigt. We trekken weer elk naar zijn “jachtgebied”

              We zijn weldra helemaal te lande en opeens horen we niet veraf, herhaaldelijk hoesten. “Een overeengekomen teken, het kan niet anders”- Petit houdt onmiddellijk stil en korporaal Vermote zegt:” Daar is iemand!” Ik ken echter een beetje dat soort hoesten en zeg, zonder nochtans helemaal juist te weten, wat hoesten:” ’t Is een koe!”- .. ’t Was een paard! Het dier weet niet wat gevaar het gelopen heeft. Was het bij toeval recht op ons komen aangestapt, vooraleer we het konden onderscheiden, dan was het er geweest. Want een paard Zou op ons “Halt of ik vuur!” heel waarschijnlijk wel niet gereageerd hebben! Petit zou misschien algauw gevuurd hebben uit schrik!

              We komen op de Oostendse baan en daar bollen Franse legerauto’s het oosten in, met gedoofde lichten. Een er van staat op zij, in het mulle zand. De twee inzittende zijn half ingedommeld. Z zien op als ze ons horen naderen en vragen ons of we zulke en zulke voertuigen niet zagen voorbijrijden.

     

     

    -Messieurs, nous venons seulement d’ arriver sur la route. Nous avons fait la chasse aux parachutistes”- Meneer we zijn zo juist aangekomen op deze weg. We hebben alleen gejacht op een parachutist! – Ziezo, Fransmannekens, in België, zijn ook nog moedige piotten!

             Ze vertellen ons dat ze van St. Omer komen, ze zijn hun eenheid kwijtgeraakt en gaan nu kalmpjes de dag afwachten. Dat is echt Frans onbekommerdheid. “On est perdu, Tant pis! On attendra!-(we zij verloren, ’t is jammer, we wachten) – Korporaal Vermote zegt:” Sergeant, onze soldaten zouden dat zo niet opnemen!”- “ Ik denk van wel jong!” Korporaal Vermote is toch zo ijverig!

              We komen, dan thuis met lege “Jachttassen”, maar met volle “patroontassen”, en brengen in het geïmproviseerde bureeltje, verslag uit!:” Niets gezien!”- We zijn blij ons na die nachtelijke expeditie in ons stro te mogen laten neerploffen. Ik droom dien nacht van vreemd geklede venten, gewapend met genoeg schietgerief voor een half peloton!...

     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    10-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden





    Ijzerkruis:

    Het werd hem toegekend aan diegene die, tussen 17 en 31 october 1914, deel uitmaakten van de Belgische strijdkrachten en op uitmuntende wijze gestreden hebben

     op de foto: Raymond Coussement, uit de schreiboomstraat, hij was ziekenverzorger bij de luchtmacht, lag in Wevelgem,zij trokken naar Maroko, een van zijn collega's Korporaal Stefaan Demeere verloor het leven in Wevelgem(zie Kortrijk tijdens de tweede wereld oorlog) 


    4De dag: maandag, 13 mei.

     

             

     We vatten dus onze eerste oorlogsweek met veel moet, en nog veel slaperigheid, aan . Deze morgen worden we verzameld en trekken op stap naar een …velodroom, niet om te spurten, maar om te zien waar we ons zullen wegstoppen als de vliegtuigen komen bombarderen, namelijk onder de tribune. Het ziet er daar sterk uit, zoveel beton, zoveel aarde. We kunnen ons niet voorstellen, dat daar iets zou doorgeraken.

    De adjudant deelt ons met leedvermaak mede dat onze groep deze namiddag van wacht is, op 3 à 4 km van hier, op de Torhoutsebaan. We krijgen een machinegeweer en “ echte” kogels mee! Wat een verantwoordelijkheid voor zulke jonge rekruten!  We worden opgesteld naar het zuidenwesten toe. We begrijpen er niets van. Nu, het is ook om te begrijpen, maar om uit te voeren, dat we soldaat werden!.

     We moeten alle auto’s tegen houden of liever doen stoppen, zoals Figoureux opmerkt, en de inzittende hun eenzelvigheidkaart vragen. Vervelend karweitje, zo voor ons als de vele mensen die haast hebben en om vijf minuten zo een post voorbij moeten. Sommigen nemen het heel kalmpjes op, anderen sakkeren en schijnen het ons sukkelaars van piotten, te willen wijten.

             In de namiddag hebben we een buitenkansje.” Een luchtgevecht!” Het gevaar kennen we nog niet en we staan er op te zien hoe die twee, ginder hoog, elkaar omcirkelen en hoe ze lijk boze katers, hun brandende adem naar elkaar blazen. Welke vriend en welke vijand is, daar hebben we geen besef van! Ik geloof dat we ze liefst alle twee zagen neerploffen! Het zou den oorlog inkorten.. ’t Einde geblazen, trekken ze af, elk naar zijn nest.

             Als ’t donker wordt, moeten we weer uitzien naar ons wild van verleden nacht: de fameuze  “valschermnisten“(valschermspringers) zoals een Waalse luitenant ze ons noemde, enkele maanden geleden in het 37ste ! Wat is de tijd lang voorbij!

             Ik ga er dus met een paar mannen op af. We halen enige patronen uit de laders van ons machinegeweer en duwen ze in het magazijn van ons wapen. Daar komt een fiets met gedempt licht en ik weet niet waarom, die vent schijnt ons verdacht. – “ Stop!”- “ja” zegt hij,-

    “ Gij zijd de eerste niet die me verdenkt!” En hij begint ons zijn echt ziens waardige fiets te beschrijven en te tonen. Er staat a.u.b. een echte accumulator op voor zijn lantaren en voor een miniatuurclaxon. Die velo is een ware centrale. Daar is nu eens van alles aan wat niet bij een fiets behoort. De man is nochtans voor de rest met zijn papieren in orde, we lachen eens hartelijk om de “ parachutistenkoorts ” en stappen door.

     

     

     

             Van rechts komt, uit een zandweg, de burgerwacht van St. Andries en zodra ze ons met onze wapens in het oog hebben, zijn ze bij ons en vertellen ons dat er iets ongewoons moet gaande zijn. Ze hebben, van op een kilometer afstand, een licht met regelmatige tussenpozen zien uit en aan gaan in een van de huizen hier niet ver af.

    Zie, daar is het weer! Ja, waarachtig, en na enkele seconden gaat het weer uit. We zien al een hele spionorganisatie, dat huis is wellicht een echt arsenaal vol Duitse wapens, er worden tekens overgeseind naar de parachutisten in den omtrek, enz. enz.(Staan er ook niet op de reclameplaten van de Pacha, Cichorei van die geheimzinnige tekens) We naderen geluidloos en als we er bijna zijn gaat weer dat geheimzinnige licht aan. Ditmaal zien we dat alles niet veel om het lijf heeft. Een vrouw komt voorbij dat verlichte venster met een heel pak kledingstukken, ze is klaarblijkelijk bezig haar waardevolste zaken in te pakken of weg te stoppen vóór “ze” komen. Het licht knipt uit. We vergenoegen ons er mee aan te kloppen en de vrouw, die open doet, te vermanen, een papier voor haar venster te spannen, wat ze ons ergens rouwmoedig beloofd.

             Onze nacht verloopt verder rustig, de kolommen Franse troepen hebben opgehouden voorbij te komen. De sukkelaars zullen een beetje nachtrust nemen. Wij volgen hen dus maar na…

     

     

     op bij gevoegde foto Valeer Dendievel

     

     

    Bijlagen:
    Dendievel Valeer.jpg (290 KB)   


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    09-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden





    Vuurkruis: werd toegekend aan militairen die in het bezit zijn van de "Vuurkaart". De "Vuurkaart" werd uitgereikt aan zij die aan het front onder vuur hebben gelegen

     

     

    5De Dag: dinsdag, 14 mei.

            

     Van in den vroegen morgen komen al afgematte Franse troepen voorbij. Velen zijn te voet, andere liggen op een ouderwets legerkarretje. We hebben allen een droevig gedacht van wat zou gebeuren, ginder ver in het oosten. En toch zijn al ongeschoren zonverschroeide mannen nog vol opgewektheid.

            In een dreef waren er van nacht alle soorten wagens gelegerd, die ze nu stilaan aan het opkramen zijn. De mannen trekken het zich al niet veel aan dan de paarden! Ik heb de indruk dat iedereen dien vijand, ginds in het oosten, toch zo onbekommerd tegemoet gaat. Laten we hopen dat we niet een vreselijke ontgoocheling te gemoed gaan.





            Ineens komt uit Brugge het bevel: “ Alles bijeenverzamelen we verreizen”- Was onze zending hier dan zo weinig van belang dat we het ieder ogenblik konden laten staan?

     We zijn weldra in Brugge en ja, daar is ’t volle gang met de verhuizing. Ons kasteel wordt natuurlijk in een toestand gelaten zoals het er sinds zijn bouw geen heeft beleefd!

    Hoe daar eenmaal weer een bewoonbaar huis zal kunnen van gemaakt worden?

    Trapleuningen zijn in splinters, deurpanelen liggen midden de kamers, overal steken muren en ramen vol nagels en haken, zolderingen gapen, hele ruiten zijn er bijna niet meer te vinden, de W.C…, maar kom, “tirons un voile!(Laten we vergeten) En dat op 3 à4 dagen tijd! Wat een mentaliteit, en dat tegenover eigen volk, in eigen land!

               We geraken ten slotte aan het station we verwachten ons aan een paar uurtjes “ schoon leven” voor er een trein gereed is. We gaan er zo gemakkelijk mogelijk bij liggen, er wordt gerookt, gegeten, gedronken, gekaart en..gevloekt dat horen en zien vergaat. De twee uurtjes worden er vier, zes, we lopen ‘tallenkante om eten en drinken en schrijfpapier, postzegels en wat niet komt, is de trein! Ten einde raad zenden ze ons terug naar het “kantonnement” terug.

    Het wordt de meest luie en zinloze dag van heel ons kakileven!

                We voorzien slechte dagen met weinig bevoorrading en elk koopt zoveel hij dragen kan! De melkerij ook is al gauw leeg gemolken.

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    08-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelde



                                    Mijn grootvader was gemachtigt een bij komende palm te hechten op het lint van het oorlogskruis. Koninklijk besluit nr 8901 van februari 1921 om de moed en de toewijding waarvan hij blijk heeft gegeven tijdens zijn lange aanwezigheid aan het front

    Mijn grootvader is gemachtigd een bijkomende "Palm" te hechten op het lint van het "Oorlogskruis"

    Koniklijk besluit NR. 8901 van februari 1921 om "De moed en de toewijding waarvan hij blijk heeft gegeven tijdens zijn lange aanwezigheid aan het front"

    6de dag: woensdag, 15de mei

     

     

              Ik slip in de voormiddag even uit het kasteel weg tegen het verbod “Kortleven” in, tot bij de kapper. De laatste berichten over de toestand aan het front worden hier natuurlijk heftig besproken. Wij zelf, worden als een soort “experts” aanzien en ze zijn allen wat verwonderd dat we er zo weinig van weten te vertellen. Wij zijn zo spijtig dat we ginder ver niet een beetje in den dans gezeten hebben! Een beetje!...

             Hier komt echter ne piot binnen die “ze” wél gezien heeft! Hij was aan ons fameus kanaal. Weinig opwekkende en ook niet veel samenhangends weet die vent over den slag te vertellen. Het is altijd maar van vliegtuigen en bommen en mitrailleren en ..paniek en ..vluchten!

                   Er moeten volgens hem massa’s Duitsers door onze scherpschutters weggemaaid zijn, maar altijd weer kwamen nieuwe opdagen, tot onze mannen door de jachtvliegtuigen van den vijand werden verdreven of gedood. Doch als we aan onzen verslaggever vragen of hij dat alles zelf gezien heeft en waar, dan heeft hij slechts ontwijkende antwoordden. Het zal ook wel niet een oog – maar een oorgetuige zijn, of zoals ze dat hier noemen: “Gezien van ene die ‘t horen zeggen heeft!” De vent is anders ontdaan genoeg hij ziet er nu nog bleek van.

    Hij weet ook te verhalen van een tank die met ’n twaalftal die er als vliegen opzaten, te Mechelen in onze kazerne is komen binnengereden, gevlucht van het front. Een luitenant stuurde! Waarheid? Leugen?

               Vroeg in den namiddag weer naar het station, ditmaal niet naar het oud maar naar het nieuw. Natuurlijk is nog van een trein geen spraak. We liggen dan weer te wachten, langs de vesten. Wat een geluk dat het mooi weer is. Rond 16 uur geraken we op de kaai en, na veel geroep en tegenstrijdige bevelen mogen we eindelijk instappen. We hebben ons nu zelfs te haasten want spoedig komt er beweging in het konvooi. Het wordt een reis in stukjes en brokjes. Tussen Brugge en Torhout komen brave mensen aangelopen met wat ze zo vroeg op ’t jaar, voor eetbaars hebben in de “hovingen”: Rabarber! Er wordt een hele voorraad in een hoek van onze wagon gestapeld. Van honger omkomen, is niet zo erg als van den dorst!

    In Torhout sleur ik een stuk beton van de N. M. B. S. of hoe dat ding heet, naar boven in onze “beestenwagen”. Het zal dien als stoel en tafel! Het is echter niet ver geraakt. Het nam te veel plaats in en was te hard!



               Hoe we reizen? Erbarmelijk slecht! We zitten met 30 à 40 man in een “fourgon”, (goederenwagen)drie van hen “logeren” in het soort bijgebouwtje dat wat hoger uitsteekt en dat gewoonlijk ten dienste staat van de treinwachters. Ik ben samen met een Mach. - geweerschutter en een bevoorrader de huurder van dit “appartement”. We hebben een M.G. met 180 patronen voor het geval dat er weer zouden luchtaanvallen gebeuren. Bewust van onze waardigheid en verantwoordelijkheid laten we niet gauw iemand in onze “ geschutstoren” binnen. Het is er niet zo heel aantrekkelijk, vuiler nog dan daar beneden, koel met het vallen van den avond. We hebben wel zo een soort stoel bij elk van de twee venstertjes, de 3de man zal op de vloer kunnen liggen. Wij, schutter en sergeant, zullen aan geen liggen moeten denken. Voor en achter hebben we een beetje uitzicht over de daken van de wagens. We zijn heel ver van de locomotief, dus minder in gevaar als ze ons zouden bekogelen. De officieren zijn bijna helemaal achteraan.

           

     Het is een rij van wel 25 wagens, van alle grote en model, daarbij ook platte “boomwagens”, door het keukenpersoneel bezet. We zien de schouwen van de veldkeukens.

    Met de hoop, dat er binnen afzienbare tijd, soep en koffie tot hier zullen doorsijpelen!

      


           Als ’ t donkert, geraken wij tot Roeselare en daar schijnt het voorlopig te zullen bij blijven. Officieren zijn uitgestapt, wij hebben streng verbod gekregen dat te doen. Maar weldra zijn ten allen kante mannen opzoek naar drinkbaar water. De kilte van den avond verplicht ons weldra de deuren toe te rollen, elk zoekt op een menselijke wijze te gaan liggen. Wij kruipen onze gevechtstoren binnen zen zitten er nog uren lang ongemakkelijk, op den slaap te wachtend. Voor de eerste maal ondervindend wat het betekend niet eens een bos stro en een paar vierkante meter vloer te hebben om er het moede lijf uit te strekken voor den nacht.

     

     

     

     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    07-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelde

    7de dag, donderdag,16 mei.

              ’s Morgens staan we nog altijd met onze miseries in Roeselare. Nu en dan geraken we een kilometer verder, maar dan komt er alweer een kink in de kabel en kwartieren lang staan we dan te wachten. In Izegem is het een geloop naar links en rechts om een fles bier, een liter melk, koffie, als er niets anders is, water! Huisvrouwen komen weldra met emmers fris, helder, deugddoend water. Er is natuurlijk, verbod er zelf op af te gaan. De stoutste vegen er, even natuurlijk, hun botten aan! Het ergste is telkens de onzekerheid nopens den duur van die intermezzo! U waagt u 100 meter ver, ge neemt plots iets verdachts te zien, ginder ver, in de richting van de locomotief, ge loopt op een draf tot bij u wagon-lit, en… ’t is een vals alarm geweest. Als u er dan eens zeker van zijd en u loopt 300 à 400 meter ver opzoek naar mondvoorraad, ja dan gilt plots de stoomfluit en u hebt nog juist de tijd om op de laatste wagens te bereiken, terwijl de trein, gelukkig niet sneller dan aan ‘n 15 à 20 per uur, weer een eind verder bolt! Het schijnt dat er zo al mannen achterbleven.

             Wij bereiken waarachtig in de namiddag Kortrijk. Hier is opeens alles in verwarring en in zenuwachtige spanning .



    Er cirkelen, voor het eerst sinds we Brugge verlieten, enkele vliegtuigen, tamelijk laag, boven ons “land verhuiskonvooi”.We zitten, wij gedrieën, in onzen “periscooptoren” uit te zien naar..slachtoffers, de schutter met de vinger aan de trekker, wij alle drie aan het loeren. Plots een geronk vlakbij en daar scheert hij over de daken van de wagens. We hebben niet eens de tijd om te vuren. Ik heb zo vaag den indruk dat dit geen Duitser is; Ik beveel tot den schutter:

    “ Niet zonder bevel vuren ik geloof dat het een Engelsman is!” Daar is er weer een! Als we gereed zijn om te vuren, roep ik op het laatste nippertje: “Niet schieten! ’t Is een Engelsman!”

    we hadden hier gemakkelijk een decoratie kunnen verdienen. Ik geloof dat we er nogal zouden van langs gekregen hebben. We beginnen alle drie te zweten van, van ..ja, van wat zou het zijn? Van na – angst? Van blijdschap dat we niet vuurden. Wat moest die vent ook zulke dubbelzinnige “manœuvers” uithalen?

     

     

    We zouden hem waarschijnlijk op verre niet getroffen hebben, dat ware, voor ons althans, het ergste niet geweest, maar wat zou hij gedaan hebben, hadden we hem een twaalftal kogels achterna gezonden? Hij kon heel den trein voor een Duits konvooi nemen!

                 In Lauwe zien we, van heel dichtbij ditmaal, onze eerste Engelse soldaat. Het ventje ziet er nog jonger uit dan onze mannen van klas ’40. Hij staat bij een zware M.G. dat met een dreigend gebaar hemelwaarts wijst. Die zal toch wel beter de typen van vliegtuigen uit elkaar kennen dan wij? De ene en de andere roep een woord Engels toe, hij antwoord iets onverstaanbaar, voor ons althans, op iets dat hij waarschijnlijk evenmin verstond…. En we zijn weer weg, ditmaal zonder oponthoud tot… bij Moeskroen!

                 Hier zie ik Lucien Lepoutre uit de Rollegemstraat en doe hem de groeten thuis overbrengen.

    Wanneer zie ik ooit deze zo bekende heuvels terug? Het schijnt ons een beslissend afscheid te worden aan heel ons voorgaand leven. Het is dan ook met iets of wat beklemd gemoed dat we, een half uur later, de Franse grens overschrijden? Tussen Moeskroen en Toerkoenje. Het is ondertussen avond geworden en in de richting van Rijsel zien we tientallen schijnwerpers den donkeren nachthemel aftasten op zoek naar vijandelijke vliegtuigen die we veraf horen brommen.

    Weer gaan we een nacht tegemoet met weinig slaap in een onmogelijke houding, met rukken en stoten van de trein, waardoor we telkens gevaar lopen uit onze “stelling” te worden geworpen. We sakkeren dan even op den onbekende machinist ginder ver vooraan en trachten weer, maar gewoonlijk tevergeefs, den slaap te hervatten. We zijn ’s morgens altijd wakker vóór er een spoor van licht in het oosten te ontwaren is!

     

     

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    06-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelden

    8ste dag: vrijdag 17de mei

     

     

    Het is dus al een week oorlog ginds in België. Als we buiten zien om “sterrenhoogte” te nemen, besluiten we dat we dien nacht toch iets zijn vooruitgekomen! Hazebroek zijn we doorgereden en nu zitten we ergens rond St. Omer.

    Ik zoek vruchteloos de bekende en onlangs, per fiets, bezocht “ Pont d’Ardres” te ontwaren. De soep en de koffiebedeling begint, eindelijk,te werken. Brood en wat er bij hoort bereiken ons ook, als ’t kan, dit is, in een van de onvoorziene en in duur onzeker stilstanden. Doch alles met een apothekersschaaltje gewogen.

    Het is nog Belgisch soldatenbrood, al oudbakken, maar toch zo welkom!

    ’s Avonds zijn we al in “Boulogne”. Naast onze trein staan wagons vol oorlogsmateriaal, vooral vliegtuigonderdelen. We vragen ons af: Is er dan niet meer haast bij, daar die hier zomaar staan te wachten? Sperballons hangen tegen avondhemel te blinken en te wiegelen in de stalen van de ondergaande zon. We voelen ons hier tamelijk ver van het gevaar en van den oorlog.

             Traag, trager dan ooit glijden we weer zuidwaarts, langs de kust, de wind brengt ons een wilden geur van zee en zand en duingewas. De nacht is toch zo aangenaam en zacht en er schijnt ditmaal geen taptoe te zullen komen. We laten de benen bengelen, uit de open schuifdeuren, van tijd tot tijd wipt er ene af om aan iets dringend te voldoen en hij heeft al den tijd om de laatste wagen binnen te springen, zo traag rijden we door in de manschijn.

             Zouden ze ons hier dan afzetten om ergens stelling te bezetten of moeten we te voet verder? Neen, later op de nacht terwijl we weer het hopeloze gevecht aanvatten, voelen we de snelheid vergroten en we verwachten er ons aan dat we morgenvroeg , of liever, als ’t klaar wordt want nu is het al zaterdag, heel ver in Frankrijk zullen wakker worden.



    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)
    05-12-1999
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gesneuvelde

    Mijn grootvader is gemachtigd een bijkomende palm te hechten op het lint van het Oorlogskruis.

    9de dag: zaterdag, 18de mei.

     

    Het valt niet zo uit! We hebben het laatste deel van de nacht in een uitholling tussen twee heuvelruggen geslapen, trein en personeel en passagiers in een woord iedereen. Nu, als ’t dag wordt kucht onze overbelaste locomotief de helling op. Doch als we achterom zien, bemerken we dat er daar nog ene aan puffen is!

    Het wordt een sukkeldag. Zijn we zoveel zwaarder geworden of zijn de locomotieven moe, met twee raken ze bijna nog niet vooruit. Urenlang staan ze uit te blazen. Wij zelf zullen ook moeilijk onder stoom geraken met een paar onsen brood en de anderhalve sardien die we vanmorgen kregen.

            Gelukkig komen we wat later voorbij een Engels kamp. ’ t Is al thee en beschuiten en sigaretten dat we horen en zien. De kantinejuffrouw geven en geven, met twee handen ineens. Sommige zijn weeral gulzig en nemen uit de pakken waar ze kunnen.

             We kommen nu stilaan wat sneller vooruit. Zou ook de machinist wat thee en sigaretten gekregen hebben. Voorbij Eu en de Tréport, waar ditmaal Franse juffers onze honger en onze dorst komen stillen, mits betaling, natuurlijk: “ maar wat zijn vijf broden en twee vissen tegenover zulk een menigte?”

     


             In Aumale, rond 5uur, stopt de trein met een beslissende zucht van de locomotief: ’t schijnt een tijdje te willen duren.” Weldra zit het stationgebouw zo vol kaki en Vlaamse klanken als het dat wel nooit geweest is! Ik tracht van de bediende een van die mooie platen met modellen van Duitservliegtuigen los te krijgen, die hier aan de muur hangen, om ze in ons “fort” te hangen, maar die vent wil niet bijten. We zijn van zin er toch mee aan te gaan, maar hij is waarschijnlijk ook soldaat geweest en hij komt ze gauw losmaken om ze in zijn lade te schuiven tot we weg zijn!

             De stad ondergaat een grondig onderzoek naar brood, chocolade, Vache-qui-rit- kaas, bier, tabak en alle mogelijke eetwaren en…zuigwaren, maar…. Een trein is ons al voor geweest en ’ t waren waarschijnlijk ook Belgen want de magazijnen, tot 10 à 15 minuten van het station werden nogal gewetensvol “ bewerkt”!

             Plots weerklinkt het gefluit van de locomotief, ginder ver, in het station. Als er hier gene blijven hangen, dan nooit! Het is één deren naar de kaai, links rechts klauteren “kakipoppen “

     

    Over het staketsel, velen springen nog op het nippertje op den al bollende trein. Er wordt geraamd dat er wel 30, andere gewagen van 60, achterblijvers zijn, maar het zal alles wel zo erg niet geweest zijn. Ten andere, er komen nog treinen.

    Die onbekommerdheid vanwege de officieren wordt heftig besproken. Bijna nooit krijgen we te weten hoelang ongeveer de “rust” zal duren. Zouden ze ons gaarne kwijt spelen misschien?

            Ik zit in mijn “ clubzetel met een volle veldfles rode wijn en een lekker Frans witbrood..

    Zo kunnen we toch weer een tijdje uithouden!

            Thans naderen we snel Parijs, we worden ’t gewaar aan de talrijke fabrieken, vooral links en ook daaraan dat er een drukker verkeer op de banen is. De vierde “treinnacht”, gaan we in met tenminste een tevreden maag. De moraal is opperbest, spijts onze ongemakkelijke “bedden”. We hadden tot nu toe af en aan wat last met het remwiel van de wagen dat horizontaal vlak vóór onze troon staat, wij hebben het nu vastgebonden. Als het op remmen aankomt, zullen we het, bij onze het, bij onze gewone snelheid wel tijdig kunnen los maken!

     


    Categorie:gesneuvelden
    » Reageer (0)


    Films over Rollegem
  • De bevrijding
  • Het boerenleven anno 1946
  • Het wereldrecord wandtabpijt

  • Inhoud blog
  • Toembroek Koerse
  • kerk en leven
  • SAMANA
  • FEMMA
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • Data om niet te vergeten
  • data om nooit te vergeten
  • Harmonie St- Cecilia
  • Tresor
  • Edith Stein
  • Halloweentocht
  • legofestijn
  • gezinsbond

    Categorieën
  • 100 jaar oorlog (4)
  • Adem-tocht (0)
  • CafĂ©'s te Rollegem (105)
  • data om nooit te vergeten (10)
  • Davidsfons (0)
  • De parochie Pastoors (16)
  • Fatima (8)
  • Femma (1)
  • Folklore historiek (3)
  • folkloreraad (1)
  • gehuchten (24)
  • gesneuvelden (141)
  • gezinsbond (3)
  • handelaars (31)
  • Harmonie (2)
  • Het landelijk leven te Rollegem (50)
  • historiek Gezinsbond (1)
  • historiek ziekenzorg (1)
  • Kinderopvang (1)
  • kleiputten (1)
  • koor Crescendo (4)
  • kunst en cultuur (67)
  • KVLV (0)
  • KWB (1)
  • liedjes en gedichtjes uit de oude Doze (7)
  • Missiebestuur (1)
  • MPI (1)
  • Neos (1)
  • nieuw (1)
  • nieuw te (3)
  • Nostalgie (23)
  • Okra (0)
  • onderpastoors (10)
  • Oud Rollegem (49)
  • pre Historie (11)
  • Priesters inboorlingen (34)
  • rollegem (34)
  • Rollegem denkt aan zijn missionarissen (18)
  • rollofeesten (0)
  • Rollshausen (10)
  • Rouwprentjes (118)
  • soldaten 14/18 of 40/45 (19)
  • St-Antonius (1)
  • St.-Antoniusfeesten - historie (17)
  • staartje van Antoniuszwijntje (25)
  • Stond in min Gazette (32)
  • straatnamen (9)
  • Tijd van toen (25)
  • Tombroek koerse (1)
  • Toponiemen (272)
  • Trees (1)
  • Tresor jongerentheater (2)
  • veertigdagentijd (0)
  • verdienstelijke persoon (23)
  • winternacht (0)
  • wist u? (10)
  • Ziekenzorg (2)
  • zusters Inboorlingen (4)

  • Mijn favorieten
  • cultuurweb
  • Damesvoetbal Rollegem
  • Basisschool Rollegem
  • De Kindervriend
  • Aid basket Rollegem
  • WTC De Platse
  • NEOS
  • Rollofeesten
  • Seniorenacties Kortrijk Zuid
  • fotosite Chiro Rollegem

    E-mail uw bericht

    Wil je als vereniging activiteiten en nieuwtjes op het blog? Een mailtje volstaat.


  • Harmonie St.-Cecilia
  • Rollegem.be
  • Chiro Tandem
  • Vormelingen

  • Archief per maand
  • 02-2024
  • 10-2023
  • 08-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 11-2010
  • 06-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 06-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 04-2007
  • 02-2007
  • 11-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 01-2000
  • 12-1999
  • 11-1999
  • 10-1999
  • 09-1999
  • 08-1999

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    pastoors vanaf 1448

    Hespeel Philippens

    1448 tot 1452

    Jan Vande Male

    1453 tot  1454

    Pieter Adams 

    1454 tot 1455

    Jan Bronne

    1455 tot 1458

    Jan Boudin

    1458 tot 1476

    Willem Cordier

    1476 tot 1505 

    Andries Noppe


    Foto

    1505 tot 1541

    Philippus Hespeel

    1541 tot 1547

    Jooris Halsberghe

    1547 tot 1549

    Willem Adyn

    1549 tot 1560

    Pieter de Condé

    1560 tot 1574

    Willem Adyn

    1574 tot 1586

    Pieter De Jonghe

    1586 tot 1597

    Jan Reynkens

    1597 tot 1600

    Adriaan Mulier


    Foto

    van 1600 tot 1606

    Corneel Van Boterberghe

    van 1606 tot 1608

    Jan Longovius of Langenhove

    1608 tot 1613

    Bernard de Crudenaere

    1613 tot 1614

    Hubrecht Saba

    1614 tot 1614

    Jacobus Beert

    1614 tot 1656

    Franciscus Seyse

    1656 tot 1668

    Jacobus Caelewaert

    1668 tot1691

    Joos De Boo

    1691 tot 1700

    Hendrik Commacen

     


    Foto

    1700 tot 1703

    Petrus Franciscus Van Biesbroucq

    1703 tot 1714

    Karel Frans Van Eeckhout

    1714 tot 1743

    J. J. Vande Velde

    1743 tot 1751

    J.B. Wasteels

    1751 tot  1761

    Fac. Jos. Fattrez

    1761tot 1762

    P.P.F. Van Haesendonck

    1762 tot 1772

    Jan Francis Cusenelle

    1772 tot 1801

    Joannes J. Rutgeers.

    Begraven voor de Calvarieberg

    Steen links van het kruis. 

     


    Foto

    Van 1801 tot 1803

    Mullier Pieter Jos

    1803 tot 1808

    Verlinden Jean-Bapt

    1808 tot 1809

    Cardoen Steven Frans Jos.

    1809 tot 1842

    Mullier Pieter Joseph

    1842 tot 1852

    Denijs Karel

    1852 tot 1862

    Missu Karel-Louis

    1862 tot 1867

    Lonneville Francis

    1867 tot 1873

    Lietaert Edward

    1873 tot 1879

    Huys Lodewijk

    1879 tot 1903

     


    Foto

    Phillippus Jacobus Bettenhof

    Begraven aanzijds den calvarieberg

    14 mei 1903

     

     

     


    Foto

    Billiau Rijkaart

    Van 1903 tot 1910

    Hij mocht de kerk

    vermeerderen en

    herstellen


    Foto

    VandeWeghe Camiel

    Van 1910 tot 1925


    Foto

    Lelieur Constant

    Van 1925 tot 1938

    blijft te Rollegem

    tot 15/12/1943 +


    Foto

    Ysebaert André

    van 1938 tot 1960


    Foto

    Stemgee Gustaaf

    Van 1960 tot 1974

    + 12 maart 1982


    Foto

    D'Heygere Odiel

    Van 1974 tot 1983

    + 16/10/1986


    Foto

    Duhem Louis

    Van 1983 tot 1993


    Foto

    De Wulf Willy

    Van 1993 tot 2001

    Salisiaan

    Laatste eigen Pastoor


    Foto

    Volgens E.H. Slosse,

    zou er reeds in 1454

    een kapellaan van

    St-Pieter hier zijn geweest,

    ze waren niet verplicht

    op de parochie te wonen

    F. Cordon 1734/38

    Vansteenbrugge 1738/40

    Helluy P.F. 1743/44

    Vandenbroucke 1744/45

    Roussel P. 1746/47

    Ghesquiere P. 1747/48

    Libbrecht F. 1748/50

    Devos G. 1750/1755

    Ghequiere 2x 1751/61

    Courouble P. 1761/62

    Vissens F. 1762/76

    linneau 1776/83

    Storm E. 1783/85

    Everaert J. 1785 zes weken

    Six F. 1785/89

    Vandenbroucke J. 1789/90

    Mullier P. 1790 1801

    Wierd hier Pastoor

    van 1801 tot 03 en van

    1809 tot 1842


    Foto


    Rollegem op de inventaris van het bouwkundig erfgoed


    dorp



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!