Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Ooit een van de grootste wielerbeloften van ons land. Een technische tekenaar, wielrennen was maar bijzaak. Zijn oom Lucien Wijckaert is eveneens coureur geweest en is nu zijn raadgever.
Debuteerde in de wielrennerij einde 1965 en won een wedstrijd te Wakken hij vond dat er die sport iets is weggelegd voor hem.
In 1966 deed hij het bij de juniores en behaalde twee overwinningen.
1967 behaalde een overwinning meer welke het getal op drie bracht.
Toen hij in 1968 liefhebber werd behaalde hij zeven overwinningen en werd negenmaal tweede en ongeveer veertigmaal binnen de vijf eersten.
In grote wedstrijden vond hij de stap niet om in waaiervorm te fietsen.
In 1969 werd hij soldaat en verscheen slechts achtmaal in competitie.
In 1970 vier overwinningen, Harelbeke, Rollegem, Kortrijk en Stasegem. Hij eindigde achtmaal tweede o.m. een etappe van de ronde van België, te Wielsbeke
Te Rumes. Verder vijfmaal derde, vijfmaal vierde en zesmaal vijfde. In 1970 werd hij beroepsrenner
Hij werd prof bij Novy, maar in 1972 en 1973 kwam hij bij Schotte voor Flandria uit. Hij stond naast renners als Freddy Maertens, Pollentier Demeyere Zoetemelk en Godefrood. Hij was geen meeloper, bij Flandria werd hij geselecteerd voor de Ronde van Italië en in een Belgisch kampioenschap eindigde hij op de zesde plaats.
In 1973 maakte hij een zware val in “Dwars door België” en bleef met gebroken dromen en botten liggen. Het betekende het einde van de wielercarrière van de man die ooit fietste aan de zijde van Merckx, Poulidor, Van Impe, Guimard, BItossi en Gimondi.
Vele mensen keken in de week van 9 januari 2012 raar op wanneer ze plots Erik terug zagen met zijn koersfiets op het t.v. in het programma “Man bijt Hond” van de VRT.
Uitslagen: 1970 2de in 3de etappe Ronde van België, Amateurs, Oostende (BEL)
1971 2de Circuitdu Hainaut (BEL)
1971 3de in Internatie Reningelst (BEL)
1972 2de In Maria-Aalter (a) (BEL)
1972 2de in Peruwelz (BEL)
1972 2de in Sint-Lievens-Houtem (BEL)
1973 3de In GP Fina –Fayt-le Franc, Fayt-le-France (BEL)
1973 1ste In Ingelmunster (BEL)
1973 1ste In Deerlijk (BEL
Belgische Nationaal kampioenschap voor beroepsrenners: 15deop 24/6/1973 Frans Verbeek won Eddy Merckx was tweede.
Belgische Nationaal kampioenschap voor beroepsrenners: 20ste op 25/6/1972 Walter Godfroot won Merckx was tweede
Waalse pijl 33ste op 23/4/1972 Eddy Merckx won voor Raymond Poulidor.
Luik-Bastenaken-Luik 35ste Merckx won voor Schepers en Vanspringel.
Het waren ook de jaren van Roger Swerts, Victor Van Schil, Joop Zoetemelk, Ferdinand Bracke, Roger De Vlaeminck, Rik Van Linden, Cyrille Guimard, Erik Leman, Willy Planckaert, enz.
In 1983 werd Eric kampioen maar dan bij de gildepikkers
Nu rijd hij nog elke dag met de fiets hij zou haast durven zeggen gelijk Briek Schotte in den tijd, geen fiets is ziek zijn.
Lijst uitslagen
7/8 1973Sint-Denijs8ste Flandria Shimano
2/8 1973 Deerlijk1st Flandria Shimano
1/8/1973 Moorsele 7de Flandria Shimano
28/7/1973 Mons- Hyon 12de Flandria Shimano
21/7/ 1973 Dentergem 5de Flandria Shimano
16/7/1973 Ingelmunster 1ste Flandria Shimano
12/7/1973 Gistel 7de Flandria Shimano
8/7/1973 St-Martens-Lierde 6de Flandria Shimano
1/7/1973 GP Samyn/Fayt-le-France 3de Flandria Shimano
Geboren op 28 april 1914 als zoon van Cyriel en Maria Decrruyenaere. Hij was in zijnjeugdjaren bekend als een belofte volle amateurwielrenner. Met zijn kleine gestalte verdook hij zich goed in het peleton om dan op het juiste moment te demarreren en de sprint in te zetten. Meermaals kwam hij met de zegetuil huiswaarts. Na zijn wielercarrière werd hij lid van de schuttersgilde
Filipe Tuyttens
Marcel HoLvoet
Jacques na zijn eerste overwinnig te Gullegem
Jaak Vannesche
Hij werd geboren op 2/5/1941 als zoon van Jerome en Elza Vanonacker. Vader Jerome was beenhouwer wat hij later ook zal worden. We vinden hem terug als wielrenner ronde de jaren Zestig.
Zo vinden we hem in 1962 hij als internationaal amateur, waar hij eerste werd in Celles-Beclers. Alsook teMoen, Bellegem. Hij zou een rijk gevuld palmares hebben. Wie weet er meer over.
Bij het wielrennen zijn er nogal wat ontbrekende gegevens kan iemand helpen? Alle gegevens zijn welkom. Het zou heel interessant zijn moesten we het kunnen vervolledigen.
We weten allemaal dat veel geroepen zijn en aangetrokken tot de wielersport, maar weinigen die uit verkoren zijn.
Het is niet omdat ze het opgeven hebben, datze niet in de reeks mogen opgenomen worden.
Een warme oproep, tot u geachte lezers , wanneer u iemand kent of van iemand hoort, hij of zij, zou het kunnen weten, laat van U horen, Â’t zij een foto, uitslagen, een beschrijving enz. alles is van harte welkom alle bijdragen worden met veel zorg bijgehouden.
We verontschuldigen ons vooraf, de reeks is zeker niet volledig, weet gij het geef het door!
Wanneer er gegevens zijn welke U kan aanvullen, geef ze door!
We danken hier ook al de mensen die werden aangesproken, enbereidwillige hun medewerking hebben verleend.
We openen de reeks Rollegemse wielrenners met:
Cesar Pappens
Hij overleed op 12/1/2006 in de gezegende ouderdom van 94 jaar ,Beginneling 1929, Junior 1932, Onafhankelijk 1936, hij was professional van 1938 tot 1939. Carrière verbroken mobilisatie. In zijn jeugdjaren was hij verzorger van de plaatselijke favorieten Ernst Plankaert en Marcel holvoet. Om hen bijeventuele pech te depanneren toerde hij tijdens de wijdstrijd rond op een reserve fiets. Vaneigen won de goesting om zelf in kompetitie te komen steeds meer veld. Aan de statie te Bellegem reed hij zijn eerste koers. Bij de beginnelingen zonder vergunning. Het was een geslaagd debuut. Onmiddellijk was hij primus. Door dit vroege succes was hij natuurlijk niet meer te stuiten. Acht jaar zou dit koersritme aanhouden. Een heerlijke periode! Hij was geen spurters type en dan is dat nogal moeilijk om de supporters met overwinningen op te warmen. Het milieu, de vriendschap en de ambiance vergoedden echter veel. Als onafhankelijke beet hij vier keer de spits af. Tweemaal in Noord-Frankrijk en twee maal hier te lande. Zijn terrein lag het meest in Frankrijk en waarom, daar was het meeste geld te verdienen, het geld stond aan een hogere koerswisseling. Van tegenslagen is hij ook niet gespaard gebleven. Neem nu Moeskroen- Gent –Moeskroen; Bij het terug keren, te Desselgem plofte hij tegen het wegdek, met zware verwondingen aan de kin. Hij werd tot opgave gedwongen, men bond een doek rond de gehavende plaats. Maar achtdagen later stond hij er opnieuw. “Een jaar na de valpartij” zo vertelde hij “ haalde men nog grindsteentjes uit zijn kin” Slecht een seizoen is hij profrenner geweest. Hij reed voor “La Nordiste” Het was uit, gewrichtsreuma in de knieën liet het niet meer toe.(november 1983)
Zo lezen we in de “Gazette van Poperinge” Groot Liefdadigheidsfeest in het park sanatorium “De Lovie” op zondag 28 oogst 1938 zullen aanwezig zijn Cesar Paeppens, Medard Barbe Georges Christiaens, Silveer Maes, Marcel Kints, Gaston Rebry, enz.
Ploegen: 1936 France Sport-Wolber(Frankrijk) 1936: La Nordiste (België)
1937: France Sport-Dunlop (Frankrijk) 1938: Alleluia (Frankrijk)
1939: Individueel (onbekend)
Uitslagen: 1936 3de in 2de etappe Ronde van België, onafhankelijke. De Panne (Bel)
1936 3de in 5deetappe Tour de lÂ’Ouest, Lorient (FRA)
1936 3de in 8ste Etappe Tour de lÂ’Ouest, Rennes (FRA)
1937 1Stein GP Lacroix Lille (FRA)
Luik-Bastenaken-Luik 43ste op 10/4/1937 FranceSport-Dunlop
4/4/1937 Parijs-Brussel 6de FranceSport-Dunlop
21/3/1937 Ronde van Vlaanderen 16de FranceSport-Dunlop
Gent Wevelgem 6de, op 28/5/1936 France Sport Wolber
Wie zei daar ook alweer dat renners geen koersen kopen of verkopen, zou dat al niet van alle tijden geweest zijn
Tijdens de ronde van Vlaanderen einde de jaren dertig waren drie renners ontsnapt uit het peloton bij de beklimming van de Kwaremont: Félicien Vervaecke, Sylveer Maes en Cesar Pappens. Félicien had graag deze grote koers opzijn naam geschreven en beloofde aan de medevluchters om zijn overwinningsprijs (1000 B fr. welke indien tijd veel geld was) te verdelen onder hun drieën. Sylveer en onze Cesar gingen er mee akkoord. Nu reden al wat ze maar konden en kwamen met grote voorsprong aan de meet. Zoals afgesproken werd Vervaeckede overwinnaar. Na de overwinning werd Vervaecke op het podium geplaatst, de bloemen overhandigd en van den ene reporter naar den anderen gesleurd. De plechtigheid duurden nu zolang dat Sylveer en Cesar elk naar huis vertrokken en dat zonder hun beloofde premie. Een jaar later, tijdens een training, kwam Cesar en zijn koersgenoten voorbij te Menen aan het café “Le Ballon dÂ’Alsace” uitgebaat door Félicien. Ze stopten er en gingen er een pintje drinken. Zonder een woord te zeggen overhandigde Félicien de beloofde 300 B fr. aan zij vriend Cesar. Zo ziet men dan de eerlijkheid onder de renners.
Dominique Vandecasteele met de ex kampioen (St Bernardshond) Hij kwam ook in het nieuws omdat de hond maar liefst elf puppyÂ’s had groot gebracht.
Tafeltennis,
Wat weinigen weten dat hier ook een tafeltennisclub bestaat. Rttk Rollegem opgericht sinds 15 april 1983 en met ups en dows in de sporthal de “Weimeersen” Reeds jaren kan de club rekenen op financiële en logistieke steun van een viertal sponsors.
minnivoetbal, voor dames /heren. Duiven en vinkensporten, boogschutters, wielertoeristen, Rollebollers
Zijn allen sporten, maar waarvan weinig geweten, of hebben hun eigen website
Is geboren te Kortrijk op 21 september 1979, als jongste van twee kinderen, van Luc en Annemie. Het was voor de Rollegemnaars even schrikken toen ze levens groot tegen het bushokje prijkte. Het was een sprookjes verhaal; het lelijke eendje werd een mooie zwaan.
Julie maakte vooral indruk met de Franstalige performance van een chanson van de Franse acteur Jean Gabin. Het was een belofte aan haar grootvader. Mede door die act bleef ze tot het laatste moment in de running voor de titel. Maar het mocht niet zijn. Ondanks alles was ze blij dat ze deelgenomen had. Het was de bedoeling om hier en daar wat contacten te kunnen leggen voor televisiewerk, en dat is effectief wel geslaagd. Voorlopig bleef ze verder als model te Brussel.
We vinden haar terug in 2002 ze is dan, (22) wanneer ze werken gaat voor het productiehuis JOK FOE van Chris Cockmartin de echtgenoot van Goedele Liekens . Ze was intussen gehuwd, een producer bij RTL-TVI in Brussel. Ze stopte met haar fotosessies in 2002.
In 2008 verteld ze ronduit “ Ik was vroeger een halve jongen, hield van voetbal en andere sporten, en ben uiteindelijk altijd datzelfde gewone boerenmeisje gebleven.” Ze gaat intussen als commercieel directrice in de HR-consulting aan de slag.
Julie die in Herseaux woont, blijft er van overtuigt dat Rollegem nr. I blijft.
In 2010 was ze als (Ex-) topmodel op Vitaya
In 20011 Na een mooie carrière in de modellenwereld focust Julie zich sinds kort weer op een job als kantoormanager van een HR-Bureau in Roeslare. Maar blijft de mode wereld van dichtbij volgen.
11/8/1994 Ladna Belijka kierowcą autokaru. (Aldus de DROENNIK SLQSlω 11/08/1994) Mooie Belgische Buschauffeur. Laatst reed in Katowice een autobus met Belgische nummerplaat merk Daf bestuurd door een jong mooi meisje. Dit is een verrassing op onze wegen. Stond te lezen in een Pools dagblad. Reeds aan de Duits-Poolse grens was het een verrassing. Aldus A.S. ze controleerden mijn rijbewijs , 23 jaar en al tweejaar mijn rijbewijs. Zij toonde haar rijbewijs aan de schrijver van het artikel JANUSZ MINCEWICZ Ze heeft talent en is een goed chauffeur, heeft reflex en is beheerst, aldus de journalist. Ze was verwonderd dat haar persoon zo een verbazing wekt in Polen, omdat Belgen er iedere dag zijn maar toen was ze de eerste vrouw achter het stuur van een autocar, met airco en Televisie.
Joke Buysschaert Joke het jongste uit het gezin 13/4/1981 een onopvallend meisje van 18 jaar in 1999 die misschien de nieuwe Gella word. Ze was onopvallend maar als je goed toekijkt draagt ze reeds de zwarte gordel en neemt ze moeiteloos het op tegen stoere binken. Toen ze pas zeven was kwam ze door haar broer in contact met de judosport. Gelukkig maar heeft ze haar ervaringen nog nooit in de praktijk moeten gebruiken . Ze volgde L.O. aan het ST. Theresia-instituut in Kortrijk. Na de witte, gele, oranje, groene, blauwe en bruine gordel heeft ze nu de zwarte behaald. Je krijgt dat niet zomaar je moet een aantal tornooien winnen met de hoogste score tot je 10 punten behaald. Vervolgens moet je voor een jury een examen doen. Voor Vlaanderen vinden die in Zele plaats. Het was mei 1997 toen ze haar zwarte gordel 1ste dan had. Ze won reeds diverse tornooien in haar categorie(-70 kg.) in 1998 Jeugd tornooi Herentals, tornooi der fruitstreek in St.Truiden , beker van Laakdal, Trofee van Vlaanderen, Open Brabant, Toornooi van Bree. In 1999 won ze het kampioenschap van West-Vlaanderen en werd tweede in het kampioenschap van België. Ze is vast van plan om door te gaan, op de vraag of er tijd is voor jongens zegt ze: “ ik train veel met jongens”. Haar grote voorbeeld is Vandecaveye. Ze zou heel gaarne bij de Rijkswacht gaan, helaas het zijn lange wachtlijsten en het kan wel 2 jaar duren, intussen kan ze haar diploma L.O. halen aan het Reno. We hebben intussen een beloftevolle atlete voor de komende jaren.
Reeds voor de oorlogen bestond er een voetbalclub zoals bij ieder gemeente die zich waardeert Na de oorlog kwam er opnieuw nieuwe andere en betere. K.W.B.-voetbalploeg gesticht te Rollegem 14/4/1979. Deze werd omgezet in sporting rollegem, welke nog later zou fusioneren met Aalbeke om de VAR te worden, maarvelen zijn geroepen toch weinig zijn uitverkoren. Hoeveel starten er niet per jaar ook hier te Rollegem met voetballen ? (Te veel om op te noemen, en om er geen te vergeten laten we dit hier in het midden) maar hoe weinig zien we er van terug in nationale ploegen laat staan internationaal. Maar goed wanneer men niet probeert kan men het niet weten. Velen zijn geroepen weinig uitverkoren of zo iets .Toch kennen we mensen die internationaal bekent zijn in die wereld, denken we maar aan Willy Verhoost (toch een zeer bekende Rollegemnaar) bij Excelsior Moeskroen, Lokeren Daknam geen speler maar toch, en wat te denken over die het wel verder schopte
Lieven Vandevenne
Een 18 jarige, eerder van het tengere type levert zijn eerste bewijs in 1975 als op de linkerflank postvat en zich dadelijk in het spel mengt, en zich al dadelijk in het publiek laat opmerken. Prettig vind iedereen het als zo een “Kleine” een grotere en oudere tegenstander op het veld en sportieve neus kan zetten. De story van David en Goliath die zich steeds herhaald.
Hij werd geboren op 31/5/1957. Hij was tien jaar toen hij zijn ontluikende voetbaltalenten te Lauwe aanbood. Hij debuteerde op de linker flank. Meestal met doelpunten van het zelfde patroon. Tegenstander voorbij, naar binnen zwenken en vervolgens naast de verste paal tegen het net. 57 maal lukte zulks in zijn tweede miniemenjaar. Bij de knapen verliep het al even vlot en scholier was hij slechts een seizoen. Twee jaar bij de juniores met regelmatige selecties. In april 1973 liep hij in een wedstrijd tegen Mons een Kuitbeen breuk op, een grapje welke hem elf weken gips kost. Hij liet de moet niet zakken hij is zelf doorgestoten tot het eerste elftal. Met zijn 1,71 meter en 60kgr voelde hij zich in 1975 op zijn gemak.
In 1977 als 19 jarige gaat Lieven Vandevenne naar R.C. Harelbeke derde nationale, paarswit
1982 Vandevenne met Harelbeke in tweede nationale, in woord en klank is wat meer bezadigdheid te bespeuren, omdat zijn jong gezinnetje aan Liselot een eerste kindje heeft? Hij verlangt er naar om ooit in eerste nationale te spelen. Hij verliet W.S. Lauwe om naar Racing Harelbeke (de ratten) te gaan, het kon even goed Cercle Brugge geweest zijn, maar hij was bang op het invallerbankje te zullen wegdeemsteren. In 1983 oogde lieven naar het buitenland, Harelbeke bleef in tweede.
Lieven Vandevenne verloren voor het topvoetbal? Hij werd op de transferlijst geplaatst bij Harelbeke. Vraagprijs anderhalf miljoen, maar het komt niet tot een overgang. Bij gevolg moet de middenvelder zich tevreden stellen met een kleine tien procent van die som. Ik ben pas 26 en dus op mijn hoogte punt van mijn carrière. Preciesomdat ik een niet zo geslaagd seizoen achter de rug heb, wilde ik het komend jaar er serieus tegenaan gaan. Daar zal nu wel niet veel van in huis komen. Lieven Vandevenne nu al verloren voor het topvoetbal? Hopelijk niet!( 9/8/1983)
September 1983 Lieven speelt nog bij Harelbeke. Zoals reeds eerder gezegd, als we er toch vergeten zijn laat het maar weten!
“Microb” het kampioenen paard van Erna en Marcel Doutreluigne is afkomstig uit de stal “Ponderosa” van Otegem. In 1977 Behaalde hij 25 overwinningen, in 1978 , 24 overwinningen. “Microb” behaalde zijn 8ste nationale titel in de vlucht van 1,1 m.. In het kampioenschap van West-Vlaanderen behaalde Microb met Jockey Geert Devinck de 8ste prov. Titel te Rollegem
Het kampioenen paardje “Microb” van de stal Erna en Marcel Doutreluigne blijft verbazen. In 1979 werd het voor de tiende maal West-Vlaams kampioen. De laatste vijf jaren met Geert Devynck. De eerste twee jaren met Charly Defoort uit Otegem en dan drie jaar met Nancy Bloeyaert uit Kortrijk. “Microb” zorgde op zijn dertiende levensjaarvoor de achtste maal kampioen van België te worden.
Nancy Bloeyaert uit de Roterijstraat te Kortrijk het zover brengen om 5 jaar na elkaar de nationale titel te behalen met het kampioenenpaardje Microb uit de stal Doutreluigne uit Rollegem Waarna ze overstapte in 1979 naar de grotere paarden namelijk de “Queen” en er hoop even veel titels te kunnen behalen.
In de stal zijn nu 5 paarden en vijf gaan er aan de sporthoogdag meedoen , onder andere Microb, Arami, bereden door Geert Devinck uit Bredene e,n Prospect, en Dorina, door Noël Vanhousebroek uit Gistel.
Hoe het begon, in 1968 vatte Marcel Doutreluigne en Erna welke in 1956 gehuwd waren, het plan op om het weiland achter hun woning kort te houden. Ze konden in august van 1968 beslag leggen op “Igor” een paardje uit de stal Lesage uit Otegem. Rond die tijd kwam ook de West-Vlaamse ponysport in volle bloei. De microbe zat hun weldra in het bloed en er werd getracht ‘Igor” in de piste te brengen. “Igor” was er zeer gerust in, dus een nieuw paardje moest en zou er komen. Zij kochten “Polly” in januari 1969 en dat was een meevaller. Hun jockey Filip Vervaecke zorgde er voor dat “Polly” in 1969 driemaal als eerste over de streep ging en 17-maal de tweede plaats veroverde. Hun succes moedigde ze aan en ze kochten “Hector” een Engelse vluchter voor reeksen van 1,20 tot 1,25m Met Hanske Vantroys of Eric Geldhof op de rug. “Hector” van de stal- Doutreluigne op acht koersen zeven overwinningen en een tweede. Het paard verhuisde naar de “Ponderosa-stal” te Otegem, want men had reeds “Brendy” op het oog die door jockey Eric Geldhof in ieder koers in de eerste drie wist te loodsen, met daarbij nog elf overwinningen wist in de wacht te slepen.
Sinds 1970 is er in de stal- Doutreluigne de wilde “Casimir” aan het trainen tot vluchter, die volgens kenners zal uitgroeien tot een primus.
Achtereenvolgens kreeg de stal- Doutreluigne nog “Pistache”, “Silver” en “Bredy” en op 27 juli 1975 wordt er gestart met “Microb” welke reeds in 1973 kampioen werd in Bredene, in 74 te Rollegem om samen met de nieuwe aanwinst “Prospect” ook hier opnieuw kampioen te worden. Microb behaalde toen ook met zijn berijdster Nancy Bloeyaert, welke op deze ren, een staande ovatie kreeg, ondanks het verbod van de dokter, door de val, van de zondag daarvoor, waar ze gevallen was en haar neus gebroken had. Ter gelegenheid van de twee behaalde titels van kampioen werden Erna en Marcel op het gemeentehuis ontvangen mei 1976. Geert Devinck uit Bredene die “Microb” bereed en Noël Vanhousebroek die “Prospect” bereed
De korte rallycarrière van Bernard is niet zo heel moeilijk, zo schreef men in 1984. Vader Munster was destijds al evenzeer door de autosportmicrobe bezeten. Met een pas verworven rijbewijs in een simca Rally I zette hij zijn eerste schreden op het Mandes circuit. Hij beproefde daarna zijn geluk achter het stuur van de Sunbeam van Remi Marquet, de vroegere Talbot Cup winnaar in België. Op Rallygebied was Bernard een 22 jarige student public relations in 1983 aan zijn derde seizoen toe. Eindelijk een eerste volledig jaar. Zijn eerste twee jaar waren zoals men zegt het leergeld. Hij wilde absoluut in Groep A uitkomen, vandaar de omschakeling naar Opel-Kadet. Hij werd winnaar van Groep A in de rally Van Haspengouw en in Ieper. Met wat tegenslagen In de Bianchirally, in de omloop van Vlaanderen en te Vilvoorde, kon hij zijn blazoen terug op poetsen te Kortrijk.
In Koekelare, reed hij zijn Kadet volledig in de park, doch hij verwees naar de uitspraak van Per Eklund, die stelt dat één
pert-total per seizoen het bewijs levert dat een piloot snel gaat. Bij Bernard drijft de ambitie om hogerop te komen boven als room op melk. Hij heeft een spectaculaire rijstijl en is zeer gelieft bij zijn grote schare supporters.
In 1984 kwam de doorbraak, in de “ bochten van Spa” met de Audi Quattro 3de algemeen Later in het seizoen betwiste hij nog een aantal proeven met Volvo 240 turbo, maar door pech bleven resultaten uit.
Sedert de FISA de formule 2 in leven riep , was Bernard één van deeerste om in de nieuwe categorie te geloven en meer zelfs: hij slaagde er in Renault te overtuigen met hem scheep te gaan.
Hij nam deel in 1995 aan acht manches van het Belgische inter-kampioenschap. Circuit des Ardennes was zijn eerste.
Bernard tweede in de stand en Favoriet in Jambes 1995. Stand na drie proeven Munster 1ste . Hij rijft zijn tweed zege binnen.
Hij Kroonde zich tot Belgisch international rallykampioen.
In 1996 neemt hij plaats in eenRenault MAXI Mêgane een nieuw speelgoed, het weegt 960 kg, 270 paardenkracht en werd in 400 werkuren in elkaar gezet. Munster Vijfde algemeen in de 24 uren van Ieper en winnaar in de formule 2.
In de deelname aan de Britse RAC-Rally( laatste wedstrijd voor het wereldkampioenschap rally-twee-liter)start hij met een officiële Skoda Felicia kitcar.
1998 Bernard mikt op titel in groep N.
1999 Boucles de Spa, de mooiste overwinning, een soort revanche voor wat vorig jaar gebeurd is. Gezien het ongevalna een schuiver verloor een cameraman, opgesteld in een verboden zone toen het leven. Bernard wist het trauma uit.
Juni 2003 Bernard stuwt zijn “oude “ Subaru naar de vierde plaats in Ieper, voor hem was het een fantastische rally
Geboren in 1972 het rallyteam Herpoel Vanrobaeys. Hij werd van jongs af gebeten door de microbe en zelfs na zijn ongeval van oktober 2005 is hij nog niet zinnes er mee te stoppen Een rally wagen kost een pak aan centen en vandaar een kiekenfret. Voor de achtste organiseert het Rallyteam een Kiekenfret.Vroeger te Rollegem maar door de grote opkomst zit men in het OC te Bellegem, ieder jaar zo een 700 man komt er op af.
Luc Herpoel,
drieëntwintig jaar oud 1,82 meter groot en 79 kg zwaar begon in 1973, zuiver als liefhebber, en zowel in 1979 als in 1978 geraakte hij via provinciale naar nationale titel. Voor het seizoen 1980 heeft hij gekozen voor het prototype. Het is met enige weemoed dat hij zijn geliefde plateau achterlaat. Autocross is een autosport naast rally, klimkoers, slaloms, rallycross en snelheidskoersen. Het kwam overgewaaid uit Frankrijk waar de “Tout-terrain” altijd veel publieke belangstelling heeft genoten.Het is geen gevaarlijk sport, want zowel in de plateauwagens als in de prototypes is de piloot beschermdoor een buizenstel. En bij de toerismewagens ook een beveiligd koetswerk aanwezig. De gemiddelde kostprijs van een autocrosswagen bedraagt 260.000 fr. En daarbij moeten nog een 150.000 fr bij rekenen voor de onkosten tijdens het seizoen. De nationale titel behaalde hij door optelling van de punten in 15 wedstrijden.In 1978 en 1979 gebeurde dat aan boord van een plateauwagen. Voor het seizoen 1980 kiest hij voor een prototype. De kampioen in deze reeks is Jozef Lesaffre uit Rekkem, hij is de kloppen man voor Luc. Zijn mecanicien is L. Dhondt uit Oostende, zijn sponsors zijn Hervé Stichelbout uit Rollegem en Belcotrans uit Bellegem. Hij heeft deze meer dan nodig want met 3000fr na een goeie dag kan je geen mirakels doen.
De wedstrijden worden op weilanden gereden, er komt veel bochtenwerk aan te pas, je rijd aan hoge snelheden, men haalt al vlug 150 km per uur. Voor het geld hooft je het niet te doen,wel voor de ontspanning en ambiance. Je kan je er uitleven wat je op straat niet mag, daar kan het wel. Waarom weinig jeugd bijkomt is heel waarschijnlijk te zoeken in het hoge budget van ruim 6.000 € (of 250.000Bfr) Vandaar dat men zelf crossen organiseerd.
De Gebroeders Mouton, Philip, Alain, Yves en Patrick lid van de autocrossvereniging “ Golden Wheel”. Philip, de oudste van vijf kinderen. In 1974 zijn eerste jaar was een leerjaar. 1975 Wist hij 5 eerste te behalen op 11 wedstrijden. Hij rijd bij de proto’s, dit zijn wagens met eigen gemaakte chassis en motor tot 3000 cc. Hij rijd met een 2000 cc? Hij werd in 1975 West-Vlaams kampioen.
Patrick Mouton Geboren op 21 maart 1959,de schoonbroer van Renzo heeft een passie voor autocross. Sinds zijn16 is hij automecanicien, iets later werkte hij in een BMW garage en al zijn vrije tijd gaat naar de voorbereidingen van de autocross. Hij wilde samen met de fans van Renzo hem weer op het circuit helpen.
Het begon toen broer Philippe in 1973 in de duik zonder mede weten van moeder een auto kocht. Het was een “Plateau” die altijd het chassis van een kever (volkswagen)moest hebben. Het karretje had een 1200 VW motor. Van de “plateaus) Hij stapte al gauw op de prototypes over. Algauw gingen alle broederscrossen. Hij was toen 18 jaar en studeerde op leercontract voor mecanicien. De auto stond bij een nonkel welke garagehouder was. Zijn broers zijn intussen gestopt. Hij reed achtereenvolgens met BMW- motor, Renault Alpine, Porsche, BMW en VW. Met Renault en Volkswagen werd hij reeds zes maal Kampioen. De laatste titel dateert reeds van vijf jaar terug. Sedert een drietal jaren rijd hij met een Nissan met GTRI motor, een 24 kleppen turbomotor die over gekoelde pistons beschikt. De 4X4 is goed voor ruim 300pk. Op het circuit wordt maximum
Het is en blijft hobby maar de hobby slorpt veel tijd op, want de mechanische problemen lost hij zelf op. Pilotage is zeer belangrijk.
Hij weet ons ook nog te vertellen dat in zijn kelderruimte zeker een 300 tal bekers te pronken staan. Het is een sport waar niet veel training van verwacht wordt, maar vooral moet en durf, het heeft iets mee van rallysport, die net iets hoger ligt in de autocross wereld.
13/10/2000 Patrick is Belgisch Kampioen autocross bij de prototypes.
Vermelden we hier ook nog bij Lesaffre Jozef uit Rekkem tevens een geboren Rollegemnaar, welke tevens kampioen van België geweest isin de reeks prototypewagens autocross (1984)
1996 In de Munkendoornstraat staat het atelier van een gitaarbouwer. Aan de muur prijken een zeldzame Gibson Hummingbrid het befaamde Everly Brothers model en een peperdure Martin folkgitaar, beiden klaar om opnieuw vernist te worden. Hugo doet zijn eigen creaties, het doet weinig toe wat het financieel rendement is, hij word er emotioneel rijker van. In 1978 ruilde hij Beauvoorde voor een huisje te Rollegem, wat eens zijn hobby was doet hij al vijftien jaar professioneel: gitaren bouwen en herstellen. Op zijn zestiende begon hij gitaar te spelen. Toentertijd bestond amper muziekacademies en ging hij in de leer bij privélesgevers. Algauw had hij door dat hij geen getalenteerd musicus was, hij hield zich meer bezig met knutselen aan het instrument dan met spelen. Gitaren bouwen kan men niet leren op school. Enkel in Duitsland en in Engeland bestaat er onderwijs voor instrumenten bouwers. In zijn atelier staan allerhande werktuigen, die hij her en der op de kop kon tikken. Een droominstrument was b.v. een driepikkel. Een oude tekentafel welke hij van de schroothop gered had. Bovenop de driepikkel staat een beweegbare ijzeren bol , die hij met een hendel kan vastzetten. Op die bol had hij een houten balk gevezen. Daarop kan hij de hals van een gitaar vastmaken en in alle richtingen draaien, volgens de noden van het werk. Hij herstelde gitaren voor den brode maar zijn eigen creaties zijn, zijn kinderen.
Voor wat de Sport betreft openen we met Biljarten
Philippe Vandendriessche
Die hier te Rollegem zijn stek gevonden heeft, laat onze zeggen en schrijven zijn “Tweede thuishaven” zegt dat hij hier ontzetten graag woont. Zijn eerste passie was voetballen, tot een knieoperatie een streep plaatste bij zijn voetbalambities.
1996 uit de Aalbeeksestraat eindigde onlangs tweede op het Belgische kampioenschap drieband te hooglede. Een memorabel tornooi, hij was bij de 32 finalisten en had nooit gedacht om de “grote finale” te spelen. Zijn biljarttalent kwam op 14 jarige leeftijd bovenborrelen. Onder leiding van de eerste leermeester Andre Seys groeide hij uit tot een van de betere driebanders van de streek. De eerste keer dat hij met Raymond Ceulemansrond de groene tafel stond en met hem een partij betwiste, blijft het hoogte punt uit zijn carrière, iedereen in deze sport kijkt op naar hem. Zijn eerste buitenlandse wedstrijd was in Athene, twee goede wedstrijden gespeeld, maar dan kapot van de zenuwen.
Hij heeft nooit ernstig overwogen om professioneel te spelen , want in heel België zijn er maar enkele spelers die met biljarten hun brood kunnen verdienen, maar biljarten is zijn hobby.
Hij vind het jammer dat de jeugd al te vaak te snel naar de drieband overschakelt. De basis van een goede driebander, het vrijspel en kader, wordt door de meeste jongeren als weinig interessant en onnodig beschouwd. Iemand die wil winnen , moet een beetje nijd hebben ten opzichte van zijn tegenstander, anders mist hij ambitie.
Gelukkig zijn de prijzen de laatste jaren baar geld, vroeger ging het om broodroosters, haardrogers enz. Nu worden er al mooie bedragen uitgedeeld. Doch de doelstelling in iedere sport. Als je een wedstrijd aanvangt met het idee dat je toch zal verliezen, dan blijf je beter thuis.
Het ene succes volgde het andere op met stukken als “ De baby baron” “Toon heeft een Miljoen” “Prosper” men constateerde dat Rollegem er opnieuw klaar voor was en men ging een afzonderlijke toneelkring te stichtendat was februari 1982. Trees Ovaere welke een rol vertolkt had in “Prosper” zette zich ten volle in om een gezelschap op te richten. Korte tijd later overleed zij.Uit erkentelijkheid tegenover haar, die een van de meest verdienstelijkste medewerksters was van het eerste uur werd de nieuwe kring danook “Trees” genoemd. Het officiële eerste stuk was “Antje”. Met in de rollen Christa Naessens, Jean-Marie Derdeyn, Edwig Demey, Stefaan Naessens, Patricia, Pedro en Petra Mareel, Lieven Decabooter, Christine Lefebvre, Antoon Ganseman, en Lut Barbier Dries Decabooter tekende voor de regie en achter de schermen was voorbehouden voor Lieve Vansevenant, Trui Baert en Paul Catoul. De Grime was handen van Coiffeuse Dominique. Vermelden we nog dathet gezelschap lid is geworden van het AWT(Algemeen West-Vlaams Toneel) een vereniging van amateurgezelschappen die haar leden deskundige begeleiding geeft, ondermeer door het organiseren van diverse cursussen.De prijs was 100fr. In voorverkoop 80fr. Kinderen tot 14 jaar 50fr.
In 1987 had “trees” haareerste lustrum het jubileumjaar werd ingezet op 28 februari om 20.00 u met de opvoering van “Een beeld van een man”in de parochiezaal in het centrum te Moen. Het stuk waarmee ze het jaar voordien volle zalen lokten.
In 1992 vierde “Trees” haar tweede Lustrum, of 10 jaar toneel. In die periode brachten ze 11 volavondstukken op de planken en bijna even veel wagenspelen. Een aantal leden zoals Marc Vantomme, Bernard Bille, Dries Decabooter en Rik Vanessche schreven een wagenspel. De vertrouwde stek van de groep is de parochiezaal waar ze zelf een regiekamer bouwden.
In 1996 was de parochiezaal aan vernieuwing toe, en trees had geen podium meer in de gemeente. Ze wisten ook niet wat de toekomst hun ging brengen. De zaal werd wel opgeknapt, maar of ze nadien nog zullen kunnen spelen was toen een groot vraagteken. Hun keuze viel op OC de wervel in Bellegem. Omdat ze toen vijftien jaar bestonden, brachten ze niet een maar twee producties. Rik Vanessche de regisseur zit daarbij niet stil. Samen met zijn vrouw is hij fotomateriaal, gegevens over gespeelde stukken en dergelijke meer aan het bundelen om ter gelegenheid van het vijftien jaar bestaan een boek uit te geven.
Inhet jaar 2000 regisseert Germain Eeckhout weer Trees, met de komedie “Sanistory” een toneelstuk geschreven door Auteur Rik Vanessche.
In 2007 stond de toneelgroep “Trees” 25 jaar op de planken, ze werden dan ook op het Kortrijkse Stadshuis ontvangen. Het was voorzitter Luc Colman die terug blikte op de vele mooie momenten. In de revue passeerden 25 avondvullende voordtellingen, 23 eenakters, 7 fuiven en precies 100 acteurs en actrices.Vijf mensen werden vernoemd welke er van bij het begin bij waren; Claude Neirynck, Marleen Detavenier, Dries en Rik Decabooter en Nadine Demuynck. De sterren zijn Stiene Lefebvre met 20 voorstellingen en Dries met 17 optredens en 13 regies. Na de ontvangst zijn dan gaan Bowlen. Jaarlijks gaan ze op winterweekend en in mei op zomerweekend. Ze hebben voor hun 25 jaar nieuwe polo’s laten maken en tijdens de “folklorefeesten” pakken ze uit met de koerfeesten in de voormalige jongensschool. Ze hadden voor hun 25 jaar enkele concrete wensen: “dat ze hun 25 voorstelling in december van 2007 opnieuw in de parochiezaal mogen kunnen spelen” de zaal was niet geschikt? “En ruimte zouden krijgen om hun attributen te plaatsen! Vanaf 1 september was het zover de parochiezaal werd in erfpacht gegeven voor 99 jaar, aan de stad Kortrijk. Het verhaal van de parochiezaal, zo schrijft men in 2007 viel voor heel wat Rollegemnaars tegen. De zaal bleek geschikt voor Familiefeesten, maar niet voor het toneel. Wegens te duur? De familiefeesten werden afgeschaft, om verenigingfeesten te laten doorgaan?
Op den 3 maart van het jaar 1940 spelen de kajotsters van Rollegem een toneel ten voordele van de gemobiliseerde en hun familie. Een toneelstuk in vier bedrijven “ Groote Zus” de rollen worden verdeeld als volgt; Anna Seynaeve, Simone Vanneste, Clara Herpoel, Aurore Degroote, Thérese Degroote, Stella Vanneste, Margriet Bauwens, Marie-Louise Baert, Erna Vervenne, Anna Castel, Maria Cossement en Anna Declercq.
15 minuten rustpoos tweede deel De V.K.A.J. in dienst van haar volk.
Door haar arbeid, spreekkoor, door haar dienstbetoon ; aanspraak. Door haar levens belijd zingt; de Straatmuziekanten, de Nachtwacht en Boemelschots.
“ Oude en Nieuwe Mode, tijdens de poozen zang en orkest. Na de rustpoos wordt de kaart opnieuw vereischt.
Een prachtig toneelfeestop 11 maart 1945, men voerde toen een drama op in drie bedrijven “Liefde” met 10 minuten poos tussen 2de en 3de bedrijf om te eindigen met een klucht in een bedrijf “Jetje zonder zenuwen” Men mocht niet roken in de zaal.
Op de Vastenavond op 31 maart 1946 was er in de zaal een toneelstuk in 4 bedrijven” De Sombere Molen” met zang en dans, gevolgd van “De Witte Vrouw “ dolle klucht in 1 bedrijf: De speelsters waren Denise Soete, Anna Declercq, Josette Soete, Dina Vervenne, Denis Dendievel, Raymonde Crunaire, Denise Naessens, Marie-Thérèse Vandeghinste, Stella Vanneste, Simone Vanneste, Clara Herpoel, Erna Vervenne, Martha Wyckaert, Elza Pauwels, Denise Anseele, Maria Uvyn, Simone Naessens en Georgette Vanessche.
Voor de witte dame waren het; Marie-Thérèse Vandeghinste, Simone Vanneste, Martha Wyckaert, Stella Vanneste en Dina Vervenne.
De prijzen der plaatsen genummerd 15 fr. Tweede rang 10fr.
Algemene herhaling, zaterdag 30 maart te 5 u prijs voor de kinderen 2 fr. Boven de 14 jaar 5fr.
Op 16 maart 1947 zaal open om 4 uur de gordijnen om 14.30 uur “Tusschen twaalf en Halfeen” Korte toneelschets in 3 taferelen, poos en dan”Als het Bloed spreekt”Dit gaat door in zaal het “Gildenhuis”
Prachtig liefdadigheidsfeest in zaal het “Gildenhuis” ten voordele van de missiën. “Kapitein Marie” in de rolverdeling ; Suzanne Leplae, Stella Vanneste, Simone Vanneste, Aurore Degroote, Georgette Vanessche, Monique Bekaert, Arlette Huyghebaert, Jacqueline Vanessche, Cecile Mouton en Cecile Debels.
Na de poos “De getemde Draken “ leuke klucht in één bedrijf.
Op kerstdag 1948 speelde men in het “Gildenhuis” “Hildeke’s Droom” toneel in drie bedrijven. Met een rolverdeling als volgt; Clara Debels, Stella Vanneste, Simone Vanneste, Dina Vervenne, Cecile Debels, Suzanne Leplae, Georgette Vanessche en Agnes Yzerbyt. Daarna om eens goed te lachen een klucht in een bedrijf “De levende Etalagepop.” De rolverdeling was Monique Bekaert, Dina Vervenne, Erna Vervenne, Georgette Vanessche, Arlette Huygebaert, Cecile Mouton en Elza Pauwels.
In 1950 in de “Gildezaal” in de Kerkstraat Prachtig toneelfeest met de opvoering van “ Strijd aan ’t witte Front” het stuk is van Willy Van Den Berg. Het speelt zich af in een hospitaal in drie bedrijven. Daarna volgde een klucht in één bedrijf “ De Dame In ’t Zwart”
1952 “Vrouwen=Eiland” door Arie Van Der Lucht.” Eerste bedrijf; op een gure decembernamiddag. Tweede bedrijf; een uurtje later. En het derde bedrijf; tegen middernacht. En als slot EEN VERRASSING!!!
Ten voordele van de missiën op 24 oktober 1954 “Moeder in Nood” een drama in drie bedrijven in de rolverdeling; Georgette Vanessche, Stella Vanneste, Aurore Degroote, Yvette Verfaille, Cecile Debels,Jacqueline Vanessche Marie-Rose Soete, Françine Libeer, Monique Vanneste, Ginette Vandecasteele.
Zo vinden we op halfvastenavond 20 maart 1955 in de zaal D V.K.A.J. welke uitnodigt voor het toneelstuk in drie bedrijven “Moeders Kerstgeschenk” met in de hoofdrol Paulette Vandeghinste, een rijke weduwe Francine Goethals, haar dochter Cecile Debels, zuster van de weduwe en haar dochter Marie-Rose Soete. Een arme weduwe wordt vertolkt door Mireille Verfaille. De dienstmeid, Yvette Verfaille Rosa door Marie-Thérèse Haemers. Liesje, Francine Libeer. Zuster Angelica, door Monique Vanneste; Moeder Overste door Agnes Yserbyt. Den duivel door Jeannine Haemers en een zuster door Jeanny Vanhoutte. De toegangs prijs eerste rang bedroeg 20 fr. Tweede rang 15 fr. De kaarten waren te koop bij de kinders Derdeyn.
Met het opkomen van de T.V. viel alles een beetje stil maar alles heeft zijn tijd en de tijd van het toneel kwam terug.Eind januari 1970 bracht de jeugdclub focus en de B.G.J.G. de “Verkocht bruid” op de planken en in oktober van het zelfde jaar bracht jeugdclub focus “De dokter van Cunangnun” waar mee ze succes wisten te boeken
In 1974en 1975 heeft de K.W.B. en de K.A.V. korte stukjes opgevoerd die in de smaak vielen, en men kwam tot het besef dat er talent voldoende in huis was, om toneel stukken op te voeren. Op zaterdag 20 November 1976 was het dan weer zover.Het blijspel in drie bedrijven “Zeg het niet aan Mathilde”met in de rol verdeling S. Desmet, Lien Baert, Pat Marcel, Julia Verschelde, Noë Roobroek, Marijke Baert, J.M. Derdeyn, Arséne Derweduwen, Wies Vercaempst en Gertrui Baert De regie was in handen Van Josée Deschaemps.
Op den 3 maart van het jaar 1940 spelen de kajotsters van Rollegem een toneel ten voordele van de gemobiliseerde en hun familie. Een toneelstuk in vier bedrijven “ Groote Zus” de rollen worden verdeeld als volgt; Anna Seynaeve, Simone Vanneste, Clara Herpoel, Aurore Degroote, Thérese Degroote, Stella Vanneste, Margriet Bauwens, Marie-Louise Baert, Erna Vervenne, Anna Castel, Maria Cossement en Anna Declercq.
15 minuten rustpoos tweede deel De V.K.A.J. in dienst van haar volk.
Door haar arbeid, spreekkoor, door haar dienstbetoon ; aanspraak. Door haar levens belijd zingt; de Straatmuziekanten, de Nachtwacht en Boemelschots.
“ Oude en Nieuwe Mode, tijdens de poozen zang en orkest. Na de rustpoos wordt de kaart opnieuw vereischt.
Een prachtig toneelfeestop 11 maart 1945, men voerde toen een drama op in drie bedrijven “Liefde” met 10 minuten poos tussen 2de en 3de bedrijf om te eindigen met een klucht in een bedrijf “Jetje zonder zenuwen” Men mocht niet roken in de zaal.
Op de Vastenavond op 31 maart 1946 was er in de zaal een toneelstuk in 4 bedrijven” De Sombere Molen” met zang en dans, gevolgd van “De Witte Vrouw “ dolle klucht in 1 bedrijf: De speelsters waren Denise Soete, Anna Declercq, Josette Soete, Dina Vervenne, Denis Dendievel, Raymonde Crunaire, Denise Naessens, Marie-Thérèse Vandeghinste, Stella Vanneste, Simone Vanneste, Clara Herpoel, Erna Vervenne, Martha Wyckaert, Elza Pauwels, Denise Anseele, Maria Uvyn, Simone Naessens en Georgette Vanessche.
Voor de witte dame waren het; Marie-Thérèse Vandeghinste, Simone Vanneste, Martha Wyckaert, Stella Vanneste en Dina Vervenne.
De prijzen der plaatsen genummerd 15 fr. Tweede rang 10fr.
Algemene herhaling, zaterdag 30 maart te 5 u prijs voor de kinderen 2 fr. Boven de 14 jaar 5fr.
Op 16 maart 1947 zaal open om 4 uur de gordijnen om 14.30 uur “Tusschen twaalf en Halfeen” Korte toneelschets in 3 taferelen, poos en dan”Als het Bloed spreekt”Dit gaat door in zaal het “Gildenhuis”
Prachtig liefdadigheidsfeest in zaal het “Gildenhuis” ten voordele van de missiën. “Kapitein Marie” in de rolverdeling ; Suzanne Leplae, Stella Vanneste, Simone Vanneste, Aurore Degroote, Georgette Vanessche, Monique Bekaert, Arlette Huyghebaert, Jacqueline Vanessche, Cecile Mouton en Cecile Debels.
Na de poos “De getemde Draken “ leuke klucht in één bedrijf.
Op kerstdag 1948 speelde men in het “Gildenhuis” “Hildeke’s Droom” toneel in drie bedrijven. Met een rolverdeling als volgt; Clara Debels, Stella Vanneste, Simone Vanneste, Dina Vervenne, Cecile Debels, Suzanne Leplae, Georgette Vanessche en Agnes Yzerbyt. Daarna om eens goed te lachen een klucht in een bedrijf “De levende Etalagepop.” De rolverdeling was Monique Bekaert, Dina Vervenne, Erna Vervenne, Georgette Vanessche, Arlette Huygebaert, Cecile Mouton en Elza Pauwels.
In 1950 in de “Gildezaal” in de Kerkstraat Prachtig toneelfeest met de opvoering van “ Strijd aan ’t witte Front” het stuk is van Willy Van Den Berg. Het speelt zich af in een hospitaal in drie bedrijven. Daarna volgde een klucht in één bedrijf “ De Dame In ’t Zwart”
Toneel op de bunnen of in het echte leven, toneel is van alle tijden.
Het eerste documenten dat we terug vinden van het toneel dateert uit 1917 (zie foto) Wie weet hoe lang het toen al bestond? Het was een vaste toneelgroep die jaarlijks tweestukken opvoerde. Met daarbij, tussen de beide wereldoorlogen de K.A.J en de V.K.A. J., de landbouwers en landbouwersvrouwen, welke regelmatig op de planken kwamen.
De toneelgroep “Deugd & Vreugd” met zijn optredens in het “Vlaams huis” “ de gilde” nu de Volksvriend, zouden we haast durven zeggen, dat het meer dan honderd jaar zou bereiken hebben,indien men de naam had behouden .
We moeten tot onze spijt bekennen dat over die tijd weinig bekend is en moeten wachten tot dit document:
Met de welwillende medewerking der Ste-Cecilia muziekmaatschappijword een luisterrijk liefdadigheidsfeest gegeven door de toneelgilde “Deugd &Vreugd” uit Rollegem, in het Gildenhuis. Rust Roest- Kunst Adelt Op zondag 24 februari 1924. Spelwijzer: 1 openingstuk “Voor de Vertoning” Kluchtige tweespraak met zang door Fred Loncke. August; Jozef Millecamps Paljas; Gaston Ghyssel. 2.” Naar Den Afgrond” drama in drie bedrijven in de rolverdeling Alfons Vandewalle, Maurits Remmerie, Jules Vandenborre, Gaston Nottebaere, Georges Cosaert, Gustaaf Cosaert, Henri Hindrickx,Gaston Remmerie en Richard Vandevenne.
Daarna was de rust poos en vervolgens “Het Testament”een blijspel in twee bedrijven. Met als rolverdeling Remi Seynaeve, Robert Remmerie, Gerard Nottebaere, Robert Stichelbout een Anthime Leveugle., dan orkest met een klucht zangspel in een bedrijf door Pol van Gavere “ Keizer Karel en de Roovers”. Met in de rolverdeling; Alfons Vandewalle, Jules en Remi Derdeyn, Julien Debels, Maurits Vandewalle, Robert Remmerie, Gustaaf en Georges Cosaert, Marcel Mouton Jules Vandenborre en Richard Vandevenne. Aan het Klavier; Jules Samyn.
Geboren op 14/5 1954 wonende in het Rozenpark 11, zoon van Achiel, de man achter de WTV camera die met Johan Persyn naar Burundi trok, kunst fotograaf. Van opleiding fotograaf, maar doet al jaren camerawerk voor BRTN, VTM en WTV. Hij was voor zeven dagen in Burundi in 1992 voor een reportage over de Damiaan actie.Jean was er toen de president vermoord werd, hij was zeer geschokt. In 1994 draaide de fotograafcameraman in het zuiden van Indië voor de werelddag van de melaatsen. De film werd gemaakt om de strijd van de Damiaanaktie tegen de lepra te ondersteunen. Met ongeveer vijftig kilo gram matreaal vertrok hij samen met Carla Reynders, richting Bombay. Vanuit Bombay ging het naar Madurai, en dan met de jeep naar Aundipatty waar het project van de Damiaanaktie loopt. Dit project is niet zijn proefstuk, hij maakte in eigen beheer documentaires over Equador, Brazilië en Frans-Guyana. Dit werk was niet het zoveelste in de rij over lepra maar dit keer een diepgaand en beklijvend portret van vier leprapatiënten, in dorpen diep in de brousse.
De in 1958 geboren kunstenares, wonende in de Oude Aalbeeksestraat.Ze kaapte onverwachts de eerste prijs in de wacht bij het project Kunst te Kortrijk in 2004. Het was geen klassiek beeld dat je erbij moet voorstellen, ze houd wel van monumentale kunst maar geen klassieke beelden. Ze maakte een assemblage met verschillende soorten metaal. Zij is een amateurkunstenares, volgens eigen zeggen, doch met deze prijs is ze vast van plan om er mee door te gaan. Ze begon ooit een opleiding eerste jaar beeldhouwen aan de academie maar stopte er mee. Nu is ze begonnen met een cursus keramiek, en zou willen meer tijd gaan besteden aan kunst. Het heeft altijd een plaats ingenomen in haar leven. Misschien komt er ooit een tentoonstelling van haar werken. Haar werk was te zien in de verschillende OC.
