Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Hij was eerste “Hoogpointer” van de kastelein van Kortrijk in 1743.
Hij werd geboren te Gent, op 1 april 1718 gedoopt in de St. Michielkerk op dezelfde dag en overleed in Doornik in de parochie van O.L.Vrouw op 3 april 1758 en werd in Mouscron begraven.
Hij was gehuwd op 8 april 1739 in de kerk van O.L.Vrouw te Doornik, met Jeanne-Ernestinne-Albertinne de St. Aldegonde de Noircarmes, gedoopt te Doornik in de parochie St. Nicaise op 15 november 1719. Ze stierf in dezelfde stad op 15 februari en werd in de O.L.Vrouw kerk begraven den 18 februari 1788.
Hun oudste zoon Albert-Marie-Maximilien de vijfde markies werd geboren te Doornik op 24 maart 1740 en gedoopt in de O.L.Vrouw en hotel d’Ennetieres, in de rue St. Martin overleden op 29 januari 1759.
Het Hotel d’Ennetieres behoorde eerst aan M.Louis Crombez, jonker en burgemeester van Doornik. Hij was lid van de kamer van Volksvertegenwoordigers.
Daarna werd het eigendom van Louis Duquesne Jonker, commisaris van het arrondisement Doornik.
De vierde markies d’Ennetieres had het gekocht van Maximillien, markies de la Woestine et de Becelaere, op 29 juli 1741. (Uit het archive de Doornik diverse acten Layette van 1741.)
Zijn broer Joseph-Marie-Edouard-Baudry, anders gezegd in de akten,Baudry-Marie-Joseph-Edouard d’Ennetieres, zesde markies met deze naam graaf de Mouscron, heer de Luinge en de Rollegem enz.. Hij werd geboren te Doornik op 8 april 1742 en gedoopt in de O.L.Vrouw kerk op 2 mei van het zelfde jaar.
Hij stierf ongehuwd in zijn kasteel de la Berlière te Hautaing_Lez Ath waar hij begraven werd op 20 oktober 1786.
Daar door kwam de zevende markies Joseph-Marie- Balthazar-Alexandre d’Ennetieres als opvolger van zijn broer, met deze naam: graaf van Mouscron, d’Hust en van het Heilig Rijk heer de Luingne, Aelbeke en Rollegem enz..
Ook hij werd geboren te Doornik op 11 april 1743, gedoopt in de O.L.Vrouwkerk op 15 mei van hetzelfde jaar.
Hij huwde te Colemberg bij Boulogne-sur Mer, op 15 oktober 1787 met Rose-Charlotte-Anne Gabrielle de St. Aldegonde de Noircarmes, zij was geboren op 21 december 1764. Ze stierf te Doornik op 14 maart 1818 en ze werd begraven bij haar echtgenoot te Mouscron. Zij waren de laatste dame en heer de Rolleghem.
Het bezit van de hoeve en de landerijen van Rolleghem bleven bij de achtste markies d’Ennetieres tot aan zijn dood. Hun zoon Frédéric-Joseph woonde op het kasteel van Duras in de omgeving van Luik, alwaar hij overleed op 23 juli 1875.
Hij had een dochter uit het huwelijk met Félicité-Anne-Jeanne-Ghislaine de Draeck, welke geboren wed te Gent op 9 februari 1798.
Op den ouderdom van 57 jaar, werd ze vermoordt door een dienstbode te Zomergem Oost-Vlaanderen op 21 oktober 1855.
Intussen was de familie d’Ennetieres in het bezit van het cijnsgoed de Rolleghem en de afhankelijke landgoederen. Een deftige burgerfamilie uit Doornik. Ze stamden uit het feodale tijdperk, ze zijn afkomstig van een jongere tak van de landsheren d’Ennetieres in Avelin in het land van Mélantois, kastelein van Rijsel.
Met het overlijden van ridder Robert de Anethières, de mannelijke kant van dit ras was de oude tak uitgedoofd. De belangrijkste erfgename was zijn dochter, Elisabeth.
Den Doornikse tak begint met Jakemes of Jacques Dantières , van beroep bierbrouwer, gestorven op zaterdag 30 januari 1306. Zijn jongste zoon Gerard, zet de familie voort.
In de zesde graad vindt men een directe afstammeling van Gerard, namelijk Jerome Dennetières, pelgrim naar Jeruzalem, ridder van St. Sepulchre.
Hij werd in de adel verheven door de Duitse keizer,Charles V, het was een oude gezworene, een oud wethouder en oud soeverein en provoost van Doornik.
Op de sluitsteen van het voorportaal van de hoeve van Rollegem leest men;
Bovenaan: Obijt; rechts: 30; links; 7bre, en onderaan anno 1735.
Wat heeft dit te beduiden? Als men alle stambomen nazoekt van de d’ Ennetières vindt men niets. Is het misschien de vermelding van de overlijdensdatum, van markiezin Alexandrine-Françoise, geboren gravin de Basta, dHust en du Saint-Empire, welke weduwe was van Jacques-François-Hippolyte, tweede markies d’Ennetières op 14 juli 1714 had als tweede man, Albert-Michel-Joseph graaf de Franeau, baron de Gommegnies.
Het is zeker met de kleinzoon van deze dame dat de reeks van de landsheren van Rollegem moet beginnen.
Hij was eerste Hoogpointer. De “Pointeren” waren in Vlaanderen de ambtenaren belast met het opzoeken van belastbare en patent betalende personen. Deze ambtenaren waren ook zetters van belastingen en tiendeninzamelaars. Een “Hoogpointer”of “Groot pointer” was degene die bevoegd was voor een volledige Kastelein.
Engelbert-Frederic-Maximilien-Joseph d’Ennetières, vierde markies met deze naam, graaf de Mouscron, d’Hust en van het heilige Rijk, baron d’Heule en de la Berlière, heer van Luingne, Aalbeke, Rollegem, Bissegem enz..
Op
28 juni 1706 gehuwde hij een eerste maal met Marie-Ernestine de Houchin,
dochter van Charles-Claude de Houchin ridder sire en markies de Longastre, heer
dÂ’Annezin enz..en van Beatrix-Jeanne-Claire-Therese du Chastel de la
Howarderie, dame en burggravin de Haubourdin et dÂ’Emmerin.
Op
22 mei 1721 overleed zijn vrouw op het kasteel de Beaumanoir, ze werd begraven
onder het koor van de kerk van Houplin-Lez-Seclin.
Niet lang daarna hertrouwde de burggraaf de
Petrieu met Marie-Charlotte monet de la Salle, Zij was de dochter van burggraaf
de Beaumanoir te Houplin.
De
burggraaf overleed in den ouderdom van 65 jaar op 7 oktober 1749. De dag daarna
werd hij onder het koor naast zijn vrouw in de kerk van Houplin begraven.
Uit
het eerste huwelijk waren er negen kinderen.
Het
was Philippe-Alexandre-Alberic du Chastel, ridder, welke we rond de periode van
1776 zouden terug vinden als graaf de Petrieu, markies de Rolleghem, door de
akte
van een nooddoop in de kapel van het kasteel de Beaumaroir op de 17de
van mei. Hij werd geboren op de 16 mei 1718, waar hij pas op 9 juni gedoopt
werd in Houplin van dat zelfde jaar. Hij had voor peter Philippe-Alexander de
Ghisstelles, markies de St. Floris. De meter was Marie-Philippe-Albericque du
Chastel dame de Verquin, dochter en erfgename van de graaf de Blangerval.
In
1780, werd la Vaquerie verkocht aan Mevrouw de Hauteclocque de Wail, geboren
Marie-Yolande le Caron de Canettemont. Vaqueriette was achtereenvolgens van de
Mieure, tot Bois de Boyeffes, en dan tot du Chastel de Bangerval en
uiteindelijk tot de Houteclocque.
In
1788 leeft Phillippe du Casthel nog, hij was opdien ogenblik nog burgemeester
dÂ’Ancoisne en werd onder de edelen van het baljuwschap van Rijsel gerekend.
Zelfs
de graaf de Gand met de initialen A.Fr. , naaste familie van de kinderen van de
graaf de Blangerval. Zie hier de namen Michel-Maximilien, markies de Hem,
gehuwd op 15 maart 1704 met Marguerite-Charlotte de Berghes-Saint-Winnoc
François-Gilbert
de Gand, Kanunnik van Doornik en Jacques-Ignace de Gand.
Ze
hadden ook een oom Jacques de Gand-Villain, graaf de Gand, Hij was luitenant
van de grenadiers bij het regiment van de Waalse garde in 1703, daarna kolonel
bij de Duitse keizerlijke dienst.Hij lied zich Albert-François-Dominique
noemen.
De
tweede graaf Alberic-Adrien-François-Joseph du Chastel, die zijn broer opvolgt,
had met zijn eerste vrouw vier kinderen en met zijn tweede, een zoon. Volgens
de familie langs vaderszijde was het een bastaard. In de middeleeuwen kwam dit
veel voor zelfs in de 17de en 18deeeuw, een buitenechtelijk kind dat meestal
door de vader werd onderhouden, maar welke geen rechten had op een titel, troon
of opvolging.
Het
nageslacht van dit huwelijk verbond zich aan de Tramecourt en smolt samen met
het huis de Lannoy, tak van de graven dÂ’Annepes, barons de Wasnes (te Toufflers)
en dÂ’ Espierres. Het leengoed bevindt zich op het grondgebied van Toufflers,
Sailly en Templeuve-en-Pevele. Het behoorde tot het leengoed de Maufait,
dÂ’Outrewasne en du Chastelet aan de weg van Toufflers naar Doornik.Ze werden opgenomen
in de “Nobilaire de Pays-bas” door de Vegiano, uitgave de Herckenrode, t.l.
p.69 en in de Annuaire de la Noblesse de Belgique voor 1852, t.VI, p.208.
Deze
dame had drie broers: de oudste, (overleden door te vroeg geboren) geboren op
11 juni 1697, en werd begraven in de
kerk van Houplin. De tweede, evens overleden.
En
een derde ( allen ouder dan zij), maar waarvan men denkt dat de derde wel eens
de zoon zou geweest zijn van Marie-Jeanne Manesier(logementsdochter) die
Guillaume-François genaamd en met de titel graaf de Blangerval, Rolleghem zou
opgenomen zijn op 16 oktober 1719?
Het
goed gaat terug naar de jongere tak genaamd de graven de Petrieu.
De
heer van Rolleghem stierf in 1712 Ook hij was tweemaal gehuwd geweest.
De
eerste maal met zijn nicht Anne-Marie-Petronelle-Michelle de VarennesZe was de dochter van Michel-François de
Varennes, ridder, heer de Houplin-lez- Seclin, de Beaumanoir te Houplin en
Philippe-Françoise de Gand et Villain.
Bij
het huwelijk waren de getuigen Michel-Maximilien de Gand; baron de
Sailly-Lez-Lannoy ridder, en Lamorald le Ricque, jonker, heer de
Steuvelles(Estevelles). In het achives de lÂ’Etat-civil de Houplin, Nord,France
kan men het zien in de huwelijksregisters van de parochie van Houplin waar de
acte van dit huwelijk ingeschreven werd.
Wanneer
zijn vrouw overleden is, ging de graaf de Blangerval een morganatisch huwelijk
aan met Marie-JeanneMannessier (
huwelijk met de linker hand: huwelijk van een vorstelijk persoon met iemand van
lagere rang, waardoor deze en eventuele kinderen van bepaalde aan vorstelijkheid
verbonden rechten verstoken blijven onder de hoge adel waren deze huwelijken
vroeger niet zeldzaam.) In een rechterlijk menoire is ze gekwalificeerd als een
Logementdochter.Er waren geen kinderen.
Zoals
het bij de dorpelingen ging, indien men huwen wilde zocht men een meisje van
het dorp. Zo was het ook in de adel. Om tot de adel als kind te kunnen behoren,
moeten, beide ouders afkomstig zijn van de adel. Zowel bij dorpelingen of in de
adel waren in een gezin velen kinderen: tien of twaalf, waren geen uitzonderingen.
Trouwens de kerkleiders kwamen het steeds maar aanporren. Iedere paring moet
minstens een kind teweeg brengen, het was niet voor niets dat in de Bijbel
stond: gaat en vermenigvuldiging u.
Ook
in adellijke kringen wist men dit maar al te goed. Maar dat bracht met zich
mee, dat door hun mentaliteit, van binnen zijn kring te huwen, op lange termijn
iedereen verwant werd met elkaar, ja zelf familie. Denk maar aan de uitdrukking:
“ kozen en nichten die vrijen lichte.”
De
jonge edellieden hadden het dan ook zeer moeilijk om een huwelijkspartner te
vinden, die niet verwant was met hen.
Zo
gebeurde het dan ook dat ze noodgedwongen met iemand van lagere stand in het
huwelijk traden.
De
kinderen uit dit huwelijk waren niet meer volgens de oude regel van den adel.
Zo
ontstond een regel die zei; “ dat indien een van de ouders van den adel was het
voldeed om toch een adellid te zijn.
Wat
meebracht dat het kon inhouden dat een “Afstand van Akte” of met andere
woorden, wanneer het huwelijk kinderloos bleef dan zouden de bezittingen terug
gaan. Men noemde dit een “Logementdochter” met andere woorden zou dit betekenen
dat iemand afstand doet van zijn of haar rechten. Een kind uit dat huwelijk kan
alleen erven van de moeder. En wat als de vader minderwaardig was?
De
eerste opvolger Charles-François de Chastel die het adeldom van Rollegem vormde
op 22 mei 1624 stierf te Gent, in de ouderdom van twintig jaar op 19 december
1637 en werd bijgezet in de St. Pieterskerk.
Zo
wordt Jerome-Philippe du Chastel, jonker en tweede zoon in lijn den opvolger
van zijn overleden broer.
Officier
in Spaanse dienst, infanterie kapitein en kolonel in een Waals regiment voor
1661. Het jaar waar hij door Philip IV, koning van Spanje, en souverein van de
Nederlanden, gouverneur, kasteelheer en groot baljuw van Audenaerde en graaf de
Blangerval gemaakt werd.
Als
gouverneur, kapitein en groot baljuw van Audenaerde, Jerome-Philppe du Chastel,
ridder, heer blangerval, Rollegem, Annequin enzÂ… was hij ook lid van de
Oorlogsraad van zijne Katholieke Majesteit en kolonel van een Waals regiment.
De
eerste graaf de Blangerval, vierde heer van Rolleghem van zijn geslacht, was
tweemaal getrouwd.
De
eerste maal in 1666 met Louise de Bellefouriere of Belleforiere ,
kanunnikes(stifdame) van Nivelles, dochter van Alexandre, graaf de
Bellefouriere, baron de Sally enzÂ… en van Anne-Catherine de Ste.
Aldegonde-Noircarmes.
Ze
overleed bij de geboorte van haar kind dat eveneens overleed.
Jerome-Phillippe
du Chastel huwde voor de tweede maal op 18 maart 1673 met Marie-Anne-Michelle
de Gand et Villain, de dochter van Jacques-Philippe, markies de
Hem-Lez-Roubaic, enz.. en van Michelle-Françoise de Varennes.
Hij
werd in 1685 vernoemd in een acte als “Messire Jacques-Gerosme du Chastel,
ridder, graaf de Blangerval, heer de Noielles, Henquin, Pestrieu et
Robertmasure.” Zijn baljuw van Petrieu was dan François le Keulx. In 1642 vertegenwoordigde
Jean en François Le Keulx, leenmannen van de baronnie de Leuze.
Uit
dit huwelijk waren er twee kinderen, François-Gilbert-Joseph, ook genaamd
Gilbert-François-Joseph du Chastel graaf de Blangerval heer de Rolleghem en
Alberic-Adrien-François du Chastel,
Er zijn geen sporen gevonden van het bezit van
de grondheerlijkheid van Rollegem door de du Chastel de Blangerval, doch is het
geweten dat voor september 1735, de hoeve van dit leengoed samen met de
aanhorigheden behoorden aan de Doornikse Familie dÂ’ Ennetieres, erfgename door
huwelijk van het huis de Basta, graven van Mouscron, dÂ’Hust. Een acte gedateerd
1734met deze woorden; boven de ingang
van de hoeve van Rollegem, een gebeeldhouwde steen met het familiewapen van de
dÂ’Ennetieres vergezeld van het opschrift: obijt(bovenaan) 30 (rechts) 7bre
(links) anno 1735 (onderaan) Het schild van de dÂ’Ennetieres heeft bovenaan de
markieskroon ondersteund door twee tijgers die beiden een vaandel met hetzelfde
wapen dragen.
Men
mag er van uitgaan dat de Liedekercke of Basta, het leengoed van Rollegem
verworven hebben bij de verdeling van de erfenis van gravin van Fürstenberg.
Ze
schijnen hun ridder en goedrechten behouden te hebben tot rond1795, maar
dÂ’Ennetieres bezaten de hoeve tot 16 maart 1876, dag waarop ze de erfenis werd
van graaf Adhemar dÂ’Oultremontde Duras,
wiens moeder de enige dochter was van de voorlaatste markies dÂ’Ennetieres. Sindsdien
werd de grond verkocht aan een Kortrijkse fabrikant van fotografische platen.
Jacques
du Castel en Jehanne du Bois de Boyelles de oudste zoon Filip du Chastel,kocht in november 1585, de heerlijkheid van
Rollegem, van Charles du Criy-Aerschot
Dit
leverde hem de titel van quaestor of penningmeester op. Bij het baljuwschap van
Kortrijk op 9 september 1586 herstelde hij de adeldom van dit leengoed. Als
groot baljuw van Audenaerde begon de afrekening op 7 januari en eindigde op 7
mei 1612.
HIJ
stierf in de abdij van Marquette bij Lille in 1626. Hij was al overleden in het
jaar 1612. Dit echtpaar had twaalf kinderen waarvan er verschillende non waren
in de abdij waar de moeder overleed.
Op
zijn beurt was deze gehuwd met Josinne de Lannoy, dochter van Philippe de
Lannoy en zijn tweede echtgenote, was Françoise de Barbançon-Canny.Hier gaat het over het ridderschap van
Canny-sur-Matz(Frankrijk) leengoed dat de tak van de Barbançon bezat en waarvan
de Mevrouw de Lannoy-Molenbais voortkwam.
De
enige erfgename uit dit huwelijk was Jehanne Halluin die geboren werd op den
ogenblik dat haar vader kwam te overlijden. Het was haar moeder die ze opvoede
onder de voogdij en in haar naam het adeldom van Rollegem maakte Op 12 april
1550
was ze de dame de Halluin, Lauwe, Rollegem, Roncq, enz..burggravin de
Nieuwpoort. Ze huwde op 24 januari 1558, in het kasteel van Komen, met Sire de
Croï geboren op 10 juli 1526. Hij was gedoopt te Valenciennes in de kerk van
St. Nicolas. Hij overleed in Venetië op 11 december 1595. Hij was gouverneur
van de citadel van Antwerpen1577, gouverneur van Vlaanderen in 1577 en 1592,
staatsraadgever(zwaard en degen) en kapitein van een compagnie van 50
wapenmannen.
Anne
de Croï die Charles de Ligne, prins d’Arenerg huwde, en Charles de Croï, derde
hertog dÂ’Aerschot, vierde prins de Chimay en die onmiddellijk volgde als heer
van Lauwe en Rollegem. Baron de Halluin, Comines, Bierbeke, Rotselaer enz..
Charles
de Croï de hertog d’Aerschot verkocht zijn landsheerlijke rechten op Rollegem
aan Philippe de Castel. Dat vinden we in het archief de Royaume.te Brussel, Les
fiefs de Flandre. Inventaire manuscrit de ces fiefs. Communicaton de M.Emile
Lefevre.
Heer
de Blangerval die er reliëf aan gaf op 9 december 1586 of het herstelde.Maar de
grondrenten t.t.z.de pacht van de cijns
van Rollegem, waren niet in de verkoop begrepen. Met andere woorden en dat vindt
men in hetzelfde archief onder Rollegem: de Hertog behield de eigelijke
Heerlijkheid, of het hof van Rollegem, en bij zijn overlijden op 13 januari
1912 werd dit goed het erfdeel van zijn zuster Marguerite de Croï weduwe van de
Graaf de Boussu, die er luister aan gaf op 15 april 1613 voor het feodale
gerechtshof van het rechtsgebied van Kortrijk.
Alle
schrijvers zijn het trouwens eens dat, vanaf 1287, de heer van Rollegem-over-
Leie Hugues de Halluin of van Halewin. (waarvan het ” zegel” een schild heeft
met drie leeuwen en als legende (of inschrift, omschrift of een randschrift)
waarmee de echt wordt aangegeven.)(1)
Dat
hij was getrouwd met Frezende, die zich kwalificeerde als Dame de Rollegem en
zich voorgaf als weduwe in de maand mei 1289. (Archive de Courtrai; originele
akte gedrukt in de chronique et cartilaire de lÂ’abbeye de Groeninghe,
gepubliceerd door de Putte, p. 32.Was zij de dochter van Robert de Havekerke en
dame Crestinene dame de Rollegem?
Het
was al van voor deze datum dat de Halewin heerlijkheidrechten had in Rollegem,
want in augustus 1251 keurt Roger, provoost van Halewin, het contract goed,
door de welke Wauthier de Wambeke, zich verbindt aan het kapittel van
Kortrijk,
en garandeert de tienden dat genaamde Wauthier, van Roger, te Rollegem.
Archieven van O.L.Vrouw te Kortrijk; Liber fundations, folio 70.
Alles
wat we hier hebben komt uit het opmerkelijke boek van Theodore Leuridan, de
vroegere archivaris van Roubaix. Het artikel betreffende Halluin bevindt zich
in deel XVII van het “bulletin de la Commision historique du Nord.”
Het
huis Halluin was een riddergoed te Rollegem-over-Leie de hele XIV eeuw, want
Wauthier de Halluin, zoon of kleinzoon van Wauthier, broer van Hugues, tekende
als getuige met de edelen van Vlaanderen, het vredesverdrag gesloten op 31
maart 1336 tussen Lodewijk I Graaf van Vlaanderen en Jan III hertog van
Brabant.
(1)Om
ons wegwijs te maken in de “heraldiek”: Het “zegel” was de voorloper van het
schild, de periode voor “Heraldische wapens” omstreeks 1150. Deze zijn gebleven
tot bij de uitvinding van het buskruid.
Het
schild werd gebruikt om zich te beschermen bij veldslagen. Het waren gevechten
of amusementen met het zwaard of de lans. Men was meestal onherkenbaar door het
dragen van harnas of maliënkolders met gesloten helm.
Door
de tekeningen op het schild kon men dus weten, wie de tegenstander was.
De
schildoppervlakte is gelijk aan het ”veld”. Men kende slechts twee metalen,
goud of zilver. Daarbij hadden ze vier “emails”rood, zwart, blauw en groen en
een combinatie van lijnen en strepen met twee dieren: Adelaar en leeuw.
En
Rollegem was terug in het bezit van de oudertaak van de familie.Dit staat te
lezen in het archief du royaume te Brussel Flandres, fonds des fiefs, n° 1002.
J.Th. de Raadt. Sceaux armoiries des Pay-Bas, t. IV. P. 464. , men vindt deze
parochie terug
onder
de goederen van Jooris of Georges de Halluin, die Halluin, Komen, Lauwe en Rollegem
bezat van 1473 tot 1536: Deze Georges was de achterneef van Perceval.
Georges
was getrouwd met Honorine de Monmorency, en had een zoon en twee dochters. Zoon
Jehan geboren op 2 januari 1510 en gestorven in 1544 door een schot met
kruisboog bij het oversteken van de Marne.
Ook
in de kerk had de heer zijn eigen bidplaats en zijn voorrechten. De kerk kon
ook de heer straffen met excommunicatie die de schuldige uit de gemeenschap van
de gelovigensloot of ze vaardigde het interdict uit, waarbij de uitoefening van
de erediensten werd opgeschort over gans het territorium van de heer.
De
bezitter van een heerlijkheid had veel meer rechten dan een tegenwoordige
eigenaar: hij was meester over de grond en over de boer. Of zij nu vrij of
lijfeigene waren, zij waren onderworpen aan het heerlijkheidrecht.
Zij
moesten ook als boer een tiende deel van hun oogst afstaan aan de kerk: dat was
het betalen van “tienden”
Wanneer
een boer lijfeigene(niet vrij) was hier was dat niet het geval, had hij
speciale verplichtingen. Hij mocht de heerlijkheid niet verlaten. Hij werd
beschouwd als verbonden met de grond. De heer had vervolgingsrecht op elke
vluchteling. De lijfeigene was schatplichtig en aan karweien onderworpen,
volgens goed vinden van de heer.
Wanneer
hij wilde huwen met iemand van buiten de heerlijkheid moest hij een huwelijksbelasting
betalen. Bij zijn dood mocht de heer zelfs beschikken over zijn erfenisrecht
van de dode hand.
Nu
we weten wat de heerlijkheid inhoud kunnen we naar zijn bewoners gaan.
Het
is bekend dat rond de periode van 1160 tot 1200 de naam van Rollegem Ralinghem
of Rallinghem geschreven werd, rond die zelfde tijd was er een familie met die
naam, (Aldus Gustave van Hoorebeke in zijn Etude sur les noms patronymiques
flamands Brussel decq en Duhent 1876, in 8°, p. 104) had hij zijn gronden
moeten afstaan? De familie vind je nog terug. Op 2 juli 1635 een doop in de
O.L.Vrouwkerk
van Leonard van Raeleghem, zoon van Pierre. Zonder de wijsheid in pacht te
willen hebben, de mogelijkheid bestaat!
Het
is op een muur van de hoofdplaats van deze leengoederen, vroeger de herberg van
“klein Ieper” dat het wapen voorkomt, waarvan hogerop werd gesproken.
De
familie behoort tot een van de oudste families van het leenstelsel die dit te
danken hebben aan grote riddergoeden. Jean Du Tillet zegt, in zijn “Receuil des
rois bl. 8 ; dat vele edelen vooral Fransen, daar zullen ook wel Vlaamse
bijzijn, de familienaam aan hun heerlijkheden danken.
Wie
ben ik om te zeggen dat de “Van Rollegems” hier met Rollegem niets of toch niet
veel zouden hebben te maken? Indien we Gustave vander Straete vicaris te
Rollegem, volgen en die het zou hebben uit “Rond den Heerd” is het al heel lang
geleden dat het kerkraam versierd met het wapen van de “Blangerval” geschonken
door Philippe du Chastel de Blangerval, en vrouw Marie de la Salle uit de kerk
verdwenen is.
Te
Rollegem was het een mansi of leenhof, verhuurd aan de boer die een voorop
bepaalde huur in natura betaalde.
Geld
en in karweien(gratis werk). Onze boeren waren vrij, sommige waren lijfeigenen
of laten.
Wij
weten ook dat in zulke domeinen een gerechtshof werd samen gesteld.
De
heer had hier als ambtenaren: een baljuw, een luitenant baljuw en een sergeant
of veldwachter. Ze werden voor het leven benoemd, maar afzetbaar op grond van
orde.
De
burgerlijke administratie werd uitgeoefend door zeven schepenen, vernieuwd na een
wettelijke periode en die cijnsrechten hadden in Kortrijk.
Hij
mocht zich laten helpen door een meier en schepen, hij bepaalde de boeten,
veroordeelde tot gevangenisstraffen en deed de veroordeelde aan de schandpaal
tentoonstellen
Het
jachtrecht over de ganse heerlijkheid. Jacht en visrecht, maar het eerste werd
gedeeld met de heer van Moeskroen. Er waren ook tien achterlenen afhankelijk
van Rollegem, waarvan acht binnen de grenzen van de parochie en twee op het
gebied van Moeskroen.
De
woning van de boer was een lemen hut (later vervangen door stenen muren) met
stro gedekt en vloer in gestampte aarde. Meestal een enkele plaats die verlicht
werd door de deur, ramen zonder ruiten. Vandaar dat men nu nog dergelijke grote
plaatsen vindt op hofsteden.
Het
is dan ook onnodig te zeggen dat het comfort ver te zoeken was in zulke
gebouwen: kaarsen en toortsen, evenals olielampen verlichtten slechts karig de
plaatsen, die dan nog smalle vensters hadden.Het houtvuur in de grote haarden
kon slechts met moeite de vochtigheid van de muren en de koude weren.De
meubilering was zeer eenvoudig: zij waren uit ruwe planken vervaardigd, zowel
bedden, koffers, tafels als de krukken die voorhanden waren.
De
boeren die een hard leven leidde, waren vaak het slachtoffer van epidemieën of
hongerssnood. Hier op deze hofstede was er steeds een plaats ter beschikking
voor het geval de heer hier wilde overnachten.
De graven bouwden versterkte heuvels die als
toevluchtsoorden konden dienen van de bevolking. De abten omringden hun abdijen
met stevige wallen en de bisschoppen lieten muren rondom de bisschoppelijke
steden optrekken. De afstammelingen van Karel de Grote verloren al zo volledig
hun prestige en de plaatselijke leiders namen de kans waar om hun macht in
plaats van die van de koning te stellen.De erfgenamen van de grote Keizer
eindigden in machteloosheid, zoals de Merovingers die door de hofmeiers van
Austrasië onttroond waren. Deze keer was er geen sterke hand om de macht over te
nemen: het koningsschap werd verleend bij voorkeur door de groten van het rijk
en de macht werd verdeeld onder de grootgrondbezitters. Een nieuwe wereld was
geboren: men noemde dit het feodale of leenroerige stelsel.
De
feodale tijd, het bewind van de Heren.Nu waren de gronden de enige bron van
inkomen, en de koningen namen de gewoonte aan om in ruil van een bewezen dienst
een stuk grond van hun domein af te staan.
Ze
konden geen geld meer geven daar dit zeer schaars geworden was. Heren die
gronden gekregen hadden hielden ze dan ook zoveel mogelijk voor hun
nakomelingen. Dat noemde men “Lenen”
Zo
konden deze op hun beurt de goede strijders een stuk grond geven. Deze werden
dan hun “vazal” of leenman en de grootgrondbezitter werd de “suzerein”of
leenheer.
De
leenman kon op zijn beurt zijn leen verder verdelen en werd zo leenheer.
Door
deze veelvuldige verdeling werd ons land een uitgestrekte legkaart: elk
grondgebied behoorde tot een ander groter stuk en elke kleine leenheer was
leenman van een grotere heer.
Het
feodale contract, werd bekomen, door dat de vazal eerbetuiging aflegde tegen
over zijn leenheer. De ceremonie ging als volgt te werk, hij knielde
blootshoofd en ongewapend voor zijn leenheer en verklaarde hem
manschap(dienstbetoon) te leveren.
Vervolgens
hielp de leenheer hem opstaan en deed hem eed van trouw afleggen op heiligen
relikwieën.Tenslotte gaf de leenheer hem investituur waarbij hij hem een symbolisch
voorwerp overhandigde bv. Een lans of stok.
Wat
waren nu zijn verplichtingen tegen over zijn leenheer? Hij moest hem
vergezellen naar oorlogen, hem helpen vrijkopen zo hij gevangen genomen werd,
Hij moest hem ook bijstaan bij rechtspraak.
Deze
verplichtingen waren heilig. Hij die dit niet deed werd meinedig verklaard en
verloor zijn leen.
Het
was ook in deze tijd dat vele dorpen en steden welke op de kaart kwamen.
Volgens
debeschrijver, vindt u de benaming: Â’t
zij primitief kasteel of heerlijkheid.
Het
primitieve kasteel draagt de naam van de heren van de grond. Het is oostwaarts
van de gemeenteplaats gelegen en op ‘t einde van een nogal korte hellende dreef
die de afwatering van de vermelde plaats tot gevolg heeft in de grachten
(sloten) die door de plaatselijke bevolking putten worden genoemd.
De
heerlijkheid: het leengoed van Rolleghem-over-Leye bestond uit een brug op een
heuveltje(mote) omringt door water, midden zesentwintig “bonniers”
landbouwgrond en weiden, een windmolen, grond en ridderrenten.
Â’s
Heren domein dat de meester behoudt voor het onderhoud van zijn huisgenoten.
De
rest is over het algemeen verdeeld in een aantal uitbatingen voldoende om te
voorzien in het onderhoud van de familie. Volgens de sociale toestand van den
boer, die zulk pachthof betrok werd dit vrij manus (pachthof) of dienstbaar
manus genoemd.
De gehuchten
ten huidige zijn,
Den Ezelhoek, de Cichorei, de Marionetten, de Knok, St. Anna, de Lante, de Kwade
brug, Tombroek, den Breda, de Zevenkoten, het Forest en den Achterhoek.
Rollegem
is gelegen in het heuvelland van Moeskroen, Anzegem. De hoogte schommelt tussen
de 20 meter( Breda, en het Leiedal) en de 70 meter Watertoren
Moeschroen
boven de zeespiegel.De hoogste toppen zijn Lauweberg 42m, Arme leute 50m, St.
Annaberg 67m, Marionetten 63m, Knokberg 52m, Kruiske 67m, Katteberg 72m, en Kerk Lowingen 50m.
Hoogteverschillen:
de kerk van Rollegem ligt op 30 meter boven de zeespiegel
De
kerk van Aalbeke ligt op 20 meter en deze van Bellegem op 60 meter. Den Breda
is het laagste punt van Rollegem op 20 meter boven de zeespiegel.
Rollegem
ligt op de grens West-Vlaanderen en Henegouwen. Eveneens op de taalgrens
Vlaams(Nederlands) voor West-Vlaanderen, Frans voor Henegouwen.Het is gelegen
op 7 km van de rijksgrens Frankrijk.
Rollegem
ligt zeer gunstig ten opzichte van het verkeer, Ten zuiden ligt de snelweg E3
welke Stockholm verbindt met Lissabon. Hij verbindt het hoge noorden met het
warme zuiden of de sneeuw met de zon.
De
A17 Pecq Armentiere, verbindt Doornik met Zeebrugge, maar snijdt Rollegem
middendoor.
We
liggen ook tussen den Rijksweg Kortrijk- Moeskroen en Kortrijk-Doornik.
Eveneens
de Rijksweg Gent-Kortrijk-Menen. Langs deze Rijksweg hebben we het vliegveld van
Wevelgem het militaire vliegveld werd omgebouwd tot luchthaven voor
zakenlieden.
Onze
ligging ten opzichte van Moeskroen 5 km, van Kortrijk 10 km, Brugge 50 km en
van de zee Oostende 65 km
Thombrouck, voor Ten Brouck, Den Brouck, het moeras. Het is een gehucht verdeeld zoals al hoger vermeld onder vier gemeenten. Breda 20m
Slosse rond Kortrijk, deel III p. 1610: Tombrouck in de moerassige weiden.
Fons DÂ’Ennetieres 1858 (1789) Livre des fiefs tenus et relevant de la seigneurie Â’t Mortaensche, dans les paroisse, de Belleghem, Dottignies et autres. Aanduiding van het gehucht.
Du Flou W.D.T. deel XV, p. 954: heerlijkheid, thans een wijk te Rollegem.
Het gehucht Tombroek ligt op 4 gemeenten en was vroeger geheel Waals evenals het Forest. Het tweede grootste behoort aan Luigne, waar tot 1910 ketelmakerij (stoomketels) door Louis Nijs. Er werkten daar ongeveer zestig man. Den transport gebeurde op wat men nu zou noemen diepliggers, een voertuig op kleine wielen, er waren daarvoor getrek (gespan) nodig van 8 tot twaalf ossen, koeien of paarden.
Aan de Kwadebrug moest er versterking aangebracht worden.
Ook als persoonsnaam terug gevonden Studie van persoonsnamen in de Kasselrij van Kortrijk door F. Debrabandere p. 442 n° 2045: tombrouc, van: In Harelbeke; 1382:
Olivier Van Tuembrouc VG f 113. In Rollegem: 1368: Van Jhan Tsobbelen wanof Sare van Tombrouc V f 46v
OSAK register des fiefs et arrieres fiefs tenus du chat. De Courtrai: 860f° 277: ’t heerschip te Tombrouck.
P. Boncquet: Heerlijkheid en leen in de roede van de dertien Parochies p. 126 Tombrouck is opnieuw een topomie met het element “Brouck” of moeras; Het eerste gedeelte is volgens M. Gysseling een samentrekking van het Latijnse tumulus, heuveltje.
Tombroek de weersplete(De Bo evenknie het ie het een en het ander er is geen verschil tussen) van tobroek op Kestervies, heette in de jaren 1200 delbruch
Of adpabula dat is moerassige weide. Over zestig jaar nochtans was het maar 150 fr. het bunder verpacht
Waterval, afdaling van water. Het is de benedenloop van het grondgebied. N°s 371 van de sectie C, ten zuiden van de baan van Marke naar Bellegem en bij het grondgebied van deze laatste gemeente.
Du Flou W.D.T.deel XVII, p . 131: wijk te Rollegem. Waterval Duiker op p. 130:duiker te Rollegem.
Weimeersch: weide van de wei(hui). Het is daar dat Weimeerschbeek of Weimeerscherbeek ontspringt. De weide loopt langs de kerk naar het gehucht Forest.
OSA 1202 oorkondenboek van de Groeningeabdij: vermelden van een stuk land genaamd “weimeers”
Zevecoten. De zeven kuilen of de zeven landhuizen, N°s 564 tot 573 van de sectie B, ten noorden van het centrale deel van de weg van Aalbeke naar Belleghem.
Aan de Moeschroensestraat gelegen, beginnen aan de Kwadebrugstraat, beek welke de scheiding vormt met Bellegem en eindigt op het Forest.
Lantenhoek: Waarschijnlijk voor Lindenhoek, hoek van de Linden of voor landenhoek hoek van velden.
De Lampe ligt Noordwest van de gemeente langs de Aalbekestraat op de grens van de Markesteert met kruising van de St. Annastraat en Lampestraat. Dit volgens de geschiedenis geschreven in 1905 door Le Comte Du Chastel de la Haseuderie Neuviseuil en gedrukt in Frans door uitgever Vasseur-Melnu.
Mauvais pont(slechte brug): is gemakkelijk te verklaren maar men zegt Malpont te Rollegem.
Du Flou W.D.T. deel 8, p. 1035: de Kwâ Brugge: wijk en brug tussen Rollegem en Bellegem.
Parochieblad van Bellegem april 1982 n) 14 (heemkunde: de Bellegemse straatnamen).
“De Quabrugghe” is een zeer oude benaming voor de brug over de Fabrieksbeek. We vinden de naam reeds in de 15de eeuw. Wanneer vijandelijke legers of troepen op komst waren, werd deze brug op bevel van de plaatselijke ingezetenen der parochie vernield, ten einde de doorgang van de vijand moeilijker te maken.
De Fransen noemden deze brug “ le mal pont” waarschijnlijk ook omdat ze telkens na vernieling maar “gekarrelapt “ werd..
Ook onder de titel “Wist U Dat “ 1977 Parochieblad van Bellegem: in den ouden tijden” de kwabrugge “ van een zeker strategisch belang.
Sint Anne, naam van een krankzinnigengesticht voor vrouwen, gevestigd bij Kortrijk. St. Annaberg; 67 m
Schreyboom voor schreeuwboom, boom van de schreeuw. Sectie B, n° 282, aan de noordhoek van de kruising van de banen van Aalbeke naar Belleghem en van St. Anna naar Mouscron.
Krimpemolen: de folter- of schaarstemolen op het oosten van de Klaverdriesch en Noordoost van de sectie B, waarvan het n° s 6, 7, 9, 10, 16, en 17 beslaat.
Rak Fons O.L.Vrouw, doos I-Z: plan van een hoeve te Rollegem, eigendom van O.L.Vrouw 1783: onderaan tekening van het Stampkot: Kempemolen.
RAK MSAK Nr. 6419: op de kaart staat de “Kempemolen” getekend
Du Castel de la Howarderie-Neuvireuil. Notes pour servir a LÂ’Histoire de Rollegem, Tournai 1905 p. 23: Krimpemolen, le moulin du tourment ou de la disette, Ã lÂ’ orient du Klaverdriesch et au Nord-est de la section B.
Popp-kaart Rollegem: aangeduid: Krimpemolen.
Du Flou, W.D.T. : deel 7, p. 736 KimpeÂ’s molen: molen te Rolleghem.
Voor uitleg van de molen cfr. Uitleg “meulendyck” Monografie van Rollegem p. 108:daar wordt de kimpemolen ook vermeld als “het stampcodt van sieur Boqquai”
Kot is de romp van een molen die met den wind draait of door een peerd (paard) bewogen wordt.
Monografie van Rollegem p. 107-118: De eerste vermelding van Kimpemolen is het stampkot van Rollegem.
Zijn naam wijst er op dat het om een oliemolen ging. Waarschijnlijk maalde hij ook koren, zoals het met de meeste oliemolens in die tijd ging. De molenaar was een zekere Bocquai. In 1821 werd hij al de kempemolen genoemd, wat er opwijst dat hij sinds jaren in bezit moet zijn van de familie De Kimpe.
Af en toe werd hij ook Marionettenmolen genoemd, wegens de nabijheid van de Marionettenweg in Kortrijk. Marionettenberg; 63,75 m
Ook als persoonsnaam teruggevonden: In de studie van de persoonsnamen in de Kasselrij van Kortrijk F. Debrabandere p. 227 n° 947: kempe/kimpe uitleg: kempe = kampvechter, kampioen, kamper, strijder, vechter; bijzit, onecht kind.
Klaverdries. Klaverweiland . n° s 12, 13 en 14 van sectie B.
Du Flou, deel 6, p. 803 Stuk land te Rollegem.
W.N.T. p. 3323 Deel II, III: Klaverdries: omgeploegd klaverland.
Loquela, (G. Gezelle) tot woordenboek omgewerkt door J. Craeynest, Antwerpen 1898/1899
Den klaverdries: een gewende klaverije . Een dries heet in Â’t Veurenambachtsche een wee, als ze ommegedaan is en in zaailand gebracht, een klaverdriesch is item zulk een stuk klaver.
Klytberg: 62,5m hoogte kliskruidberg, klisoloot.
Du Flou W. D.T. deel 6 p. 1114: wijk te Rollegem. Een hoogte waar de grond uit klei, Clytte
Klytbergstraat: Du Flou W.D.T. deel VII, p. 1114: weg te Rollegem A.D.BW. klytbergstraat, weg nr. 12.
Klytgat: Du Flou W.DT. deel6 p. 1134: wijk te Rollegem, ook bos te Rollegem.
Klyt: Verwijs en Verdam p. 1557 Clitte (Clit, Clette): leem, kleiige aarde.
E. W. Vercoulle: p. 168: mnl clitte, clette. Os Kleddo, Chd kletta, ook Ags clide +lat. Glis, lit.glitus = kleverig uitbreiding van wortel van klei. Uit germ. Franse gleton, glouteron.
A.V.I. Scheurmans p. 251: Klyt, klijte, Klete of klijtaarde: kleiaarde, ook een kleigrond, een kleiachtig veld. Er zijn dorpen waar ze ene partijen landes naam van klete dragen.
De percelen, tiendenplichtig aan de Heren van Rollegem, waren gelegen tussen de Kwadebrugstraat, de Schreiboom/Markestraat, de grens met Bellegem, de Wethuisstraat en de omgeving van de Klijtbergstraat.
Westvlaams Idioticon de Bo p. 467: Klijtgat: kleikuil, ene vette modderige leegte in een vuile straat, een slijkput in ene kwade straat, Fr. Bourbier = Klijtmok, klijtput.
Knock: been voor geraamte, oude begraafplaats.
Een deel van deze plaats valt in de buitenwijken van Kortrijk onder de benaming Rollegem-Knok Knockberg; 52 m
De Flou W.D.T. deel VIII p. 23: een plaats te Rollegem.
Cnock, knok “ ruime plaats of het kleine plein waar verscheidene grote straten te samen komen”( De Bo 477) vgl; Scheurmans: 266; Roes. N° 1814.
Debrabandere ( Leiegouw, 1972, II, 171) verklaart het als volgt: huizenblok. Dit woord is etymologisch (woordafleidkunde) niet te scheiden van “knook, knokkel, kneukel, knoezel, knoest, kno(o)p” Eng. to knock (oorspr. Met de vingerknokkels tikken) en betekent oorspronkelijk “gewricht, knoop, knobbel, geleding, bot.”
Daaruit afgeleid ontstond de betekenis rondeheuvel, hoger gelegen stuk land, bocht, viersprong.” Aangezien op zo ’n viersprong gewoonlijk enkele huizen staan, kreeg het woord ook de betekenis “huizenblok, gehucht.(Zie De Bo, Snellaert).
In het dial.
Is het woord alleen nog bekend in de namen van gehuchten: Rollegem-Knok, Zwevegem knok. In het woord schuilt nog de plaatsnaam Knokke. Het woord betekent “hoek” in de volgende excerpten uit Kortrijk:
1368: dat Berbaerd van der ApostelrieÂ… up haerleder cnochuusÂ…onder de halle ande noorwesthouc (Fonds O.L.V. oork. 363 bis).
1348: buten der steenpoorte op den knoc van haerlebecstrate ende der strate alsoe men gaet te Zweveghem waert. Fonds O.L.V. Oork. 318 bis).
De Knok bevindt zich ongeveer 5 km. van het centrum der stad Kortrijk.De Muynckendoornstraat was de langste straat van de streek, zij begon op Walle (Kortrijk) naar Bellegem (waterval) dan naar de Kalverstaartstraat dwarst de fabrieksbeek kwam terug op Rollegem op de grens met Dottenijs en meet ongeveer 10 km. Heden ten dage is deze weg onderbroken door de autosnelweg en draagt de naam Eindemuynkendoornstraat.
Bondillebeek, Bondeltjebeek; De beek van de kleine schoof (garve)
Boondriesche, een stuk weiland van de boon. Deze plaats is aangegeven op de grens tussen Marke en Rollegem op de kaart van het rechtsgebied van Kortrijk door Sanderus uitgegeven in Flandria illustrata. Er stond vroeger een molen.
Forest, gehucht, zijn naam heeft een tegenhanger in het Frans. Het wil zeggen beboste plaats. Slosse rond Kortrijk deel III p. 1610 “het gehucht “ ’t Foreest” ligt Mosschroenwaarts “ het was in de vorige eeuw met bossen bedekt. Forestberg; 52 m
Het forest,forestum, Het is er eenzaam en stille en men heeft het niet te vragen, vorige eeuwen met bossen bedekt. In den gevel van een der zeldzame huizen van dat gewest zitten er wapens die de aandacht van menig voorbijganger gaande maakt.
Ze zijn in steen gekapt en vertonen “rechts de wapens der abdij van Groeninghe: Drie zilveren rozen op rood veld en links deze van Abdis Victoria Dubois alias Vanhoutte van Doornik geprofest te Kortrijk 28/10/1703 overleden 30/5/1771. Het wapen draagt op zilveren veld een rode keper met twee groene bomen langs boven en een zwart kruis langs onder. Tussen beide wapens een staf. Dat huis is een overblijfsel van Vannestes gebroken hofstede, en behoorde toe aan mevr. Crommelinck- Vandenborre te Moen.(Schreiboomstraat 73)
Du Flou, woordenboek der Toponymie Deel IV, p. 258: wijk van Rollegem.
Verwijs en Verdam p. 836/837 Foreest; znw; o en ( vr.?)
Van ofr. Forest; fr forêt, mlat. Foresta. De betekenis van mnl; Foreest is dezelfde als mlat; terra forestica; d.s. terra domincara.
Een onmiddellijk aan de vorst toebehorende domeingoed, bepalende voor de jacht geschikt, met woud als hoofd bestaand deel, doch ook met vlak veld, weiland enz. dus eigen jacht, jachtveld, jachtterrein, bij uitbreiding ene landstreek waar weinig mensen wonen, wildernis, onherbergzaam oord en eindelijk, omdat bos noodzakelijk attribuut van een Foreest was ook bos en woud.
Woordenboek der Nederlandse taal Deel 3, II , III , p. 4627;
De sectie D het punt tussen Bellegem en Dottenijs is verdeeld door de baan naar Eynde (Einde)Muynckendoornstraat.
Hier spreken we over de langste weg van Rollegem: vanaf Walle over de Rollegem-Knok tot aan de Waterval doodlopende op E 403 en aan de andere zijde het vervolg maar nu Einde Muynckendoornstraat en vervolgens naar Dottenijs.
Du Flou, woordenboek der toponiemen deel XL, p. 57: Wijk van Rolleghem en Belleghem Buurtweg nr. 6. Verwijs en Verdam p. 1893: Moniken( monken, muniken munken: Duinheren van Brugge van de orde van de cistercienen De Bo p. 630)
De hoeven van Gesquière sectie D.N.262 en Herbau sectie D° n° 378 en 379 Zij zuiden van de baan van Rollegem naar Luigne. Waarop het zuidelijke deel het belangrijke gehucht Tombroek bevindt. Moeras van tombes, dat onderverdeeld is tussen vier gemeenten, Rollegem, Dottenijs, Luigne en Moeskroen. Het is ook op de weg gaande van steenweg Rollegem- Luigne naar Dottenijs, komt u het gehucht Malpont tegen.
Sectie B ten noorden door het grondgebied van Kortrijk. Langs het oosten door de steenweg van Kortrijk naar Luigne die midden door Rollegem loopt.
De sectie C begrenst door de buitenwijken van Kortrijk, de Fabrieksbeek en eveneens de steenweg naar Kortrijk.
Hier spreekt men over De Rollegemseweg, vanaf O.L.V. ter Spiegel naar de Marionetten, vervolgens Schepenhuisstraat, Statiestraat naar de Tombroekstraat en naar Luigne.
Marionetten: Du Flou, woordenboek der toponymie, deel X. p. 147: herberg te Rollegem.
Woordenboek der Nederlandsentaal deel 9, p. 241 : Marionetten: znw vr. uit het Frans marionette, van Marion, verkleinw. Van Marie. Soms wordt de vorm marionette ook in het Nederlands onveranderd gebruikt.
“Marionetten zijn kleine beweegbare figuurtjes van bordpapier, hout, metaal, ivoor of been, waar kermislopers zich mee bedienen om het gemene volk te vermaken(Chomel 1963 b)”
Minachtend ook gezegd van iemand die geen wil heeft.
Nederlands Etymologisch woordenboek de Vries p. 429
Marionet: znw. vm. Fra marionette “ pop die met draden bewogen kan worden.
ital. Marionetta eig. “poppenkop op de narrenscepter” Het woord is gevormd van Marion, vleinaam van Maria.
