Bloem met gouden kroon je oog is donker bruin gebrand van naar de zon te staren het lijkt wel of je zelf de zon wil zijn; waar de gouden bol ook aan de hemel staat je hoofdje draaid steeds naar haar toe zodat je in het felle licht kunt baden.
Je zaadjes worden bijna zwart geblakerd je gouden kroon verschrompeld van de warmte maar dit is de wet van de natuur; je bent nu in de herfst van je leven de vogels pikken zaadjes weg zo zorgen zei dat er volgende zomer zeker weer mooie zonnebloemen zijn. ------------------------------------------
LATE HERFST De bomen houden lang 'tnajaar op hun schoot, wij kunnen voor die tooi helaas niet langer duimen. De mooiste kleuren komen stiekem voor de dood, om voor het nieuwe leven dra een plaats te ruimen.
Die overgang zal ook de mens gegeven zijn, na al het mooie dat 't leven kleur kon geven. Maar hij betaalt op aard beminnen vaak met pijn, tot hij ontwaakt tot liefde in het eeuwig leven. ----------------------------------------
Beste vrienden,als dank voor het goed geslaagde eeuwelingenfeest,het volgende gedicht.
Gij,die de veldbloemen kleedt in meer dan kleurenpracht,die de vogels eten geeft meer dan ze vragen. God,maak onze geest vrij van verlammende bezorgdheid.Geef ons zo maar te bloeien als bloemen zo maar te zingen als vogels.Maak ons erkentelijk,voor de kleren die we dragen, voor het brood van deze dag. Voor alles wat we zomaar krijgen; de dingen,de mensen,tijd van leven déze dag.
Windstille dagen,grijs en kil door hardnekkige mist, strakblauwe luchten vol vogelgeluiden.Kleurenpracht van herfstbladeren. vormenrijkdom van vruchten en zaden bizarre creaties in de paddestoelwereld ragfijne draden van herfstspinnetjes dreigende onweerswolken en hevige herfststormen briljante parelsnoeren van bedauwde spinnewebben massaliteit op spreeuwenslaapplaatsen verstijfde dieren in hun winterslaap gevleugelde wintergasten uit het hoge noorden. ----------------------------------------------------------- naamloos gedicht,die ik mooi vond ,en het de bloggers niet wilde onthouden. romania
Moeder zijn is 't mooist op aard geen liefde is zo groot,zo puur je krijgt voor de eerste maal dat kleine mensje in je armen intens geluk,dankbaarheid overspoelen je je bent bereid alles voor dit kind te doen.
Dag en nacht ,met een luisterend oor nabij het wenen om de eerste tandjes leren zitten ,kruipen,lopen het gaat allemaal niet zonder pijn de eerste woordjes worden gebrabbeld wat is moeder fier en blij.
Later afscheid leren nemen daar aan de kleuterschool leren samen spelen,zingen,dansen ook lezen en schrijven komt erbij zo wordt het kindje langzaam groot.
Daar zijn reeds de tienerjaren soms een tijd van opstandigheid van spreken met elkaar men leert elkaar liefdevol begrijpen een eerste verliefdheid en wellicht ook het eerste verdriet.
Stilaan wordt het kind nu volwassen leren verantwoordelijk zijn voor zichzelf het is tijd om op eigen benen te staan je bent gelukkig,en toch doet het pijn je moet het loslaten moeders taak is volbracht. ---------------------------------------------------
De dag dat jij geboren werdt was voor mij een onvergtelijke dag je bent er,mijn allereerste kleinkind waarop ik wat angstig heb gewacht.
Je moeder is immers mijn dochter waar ik zielsveel van hou mijn gevoelens zijn wat verward ik ben zo gelukkig,met pijn in mijn hart.
Ik ben bang om de kamer binnen te komen bang,dat je moeder mijn tranen zal zien tranen van vreugde,maar ook van rouw om je opa,die je niet meer kan zien.
Het is niet eerlijk dat hij zo vroeg gestorven is hij kan naar jou niet komen kijken nu je pas op de wereld bent.
Toen keek ik naar jou,je oogjes waren reeds open twee donkere kijkers keken mij aan ik was er diep door aangedaan.
Niets kon mijn geluk nog verstoren ik hadt reeds zoveel verloren maar jou heb ik nu gekregen mijn lief,klein,mooi kindje ik heb mijn hart aan jou verloren.
Als je later groot zult zijn hoop ik dat jij en ik veel met elkaar zullen delen en heel goede vrienden zullen zijn.
Als ik er later niet meer zal zijn zal ik wonen heel diep in je hartje waar je me altijd kan vinden als dat nodig mocht zijn. -----------------------------------
HERFSTWANDLING Vandaag een mooie herfstwandeling gemaakt in het domein Beisbroek.De bladeren beginnen stilaan te kleuren naar schakeringen van geel,oker,rood,roest en bruin.De stralen van de late winterzon schitteren tussen de kleurrijke bladeren,en vormen zo een lichtspel van licht en schaduw.Daar zijn we reeds aan de hertenweide,kinderen spelen vrolijk of geven brood aan de hertjes.Wat hebben ze prachtige ogen,heb je dat wel eens gezien?Ze kijken je aan,en ik beland weer in mijn kindertijd,de ogen van Bamby kijken me aan,even ben ik ontroerd,dan wordt ik opgeschrikt door een kleuterklas die de diertjes komen brood geven.Het is vandaag een echte kleutertuin in het bos.een wir war van bonte kleuren wemelen door elkaar,de kindjes zijn op zoek achter eikels,kastanjes en mooie bladeren.Leuk hebben ze het toch,die kleutertjes.Maar ook wij hadden een goede namiddag,en na deze flinke wandeling gaan we nu eerst een terrasje opzoeken met de onvermijdelijke koffie met pannekoek.Dan is het voor ons ook tijd om huiswaarts te keren,we hebben genoten.
MILD WORDEN Mild worden is de rijpste groei van de mens, het is zacht worden in je woorden in de klank van je stem en in heel je zijn. De blik uit jou ogen wordt een warm aanvoelen omdat je in de mensen om je heen jezelf herkent. Het heeft niets te makenmet zwakheid, het zit veel dieper. Het is de kracht die je doet ontwaken en doet leven.
Mensen die binnen mild worden,beseffen wie ze zelf zijn. Je oordeelt niet meer over anderen,je bent niet langer hard. Je wilt niet overal gelden ten koste van je medemensen.Je luistert omdat elke andere een voortdurend wonder is. Je geniet van zon,regen en van heel kleine dingen.
Dikwijls zie je die mildheid bij mensen die veel geleden hebben ze horen en zien alles ander. Wie mild wordt heeft zichzelf overwonnen. Een dankbare zucht van bevrijding welt uit je op; je houdt van de mensen omdat je geleerd hebt van jezelf te houden. Niet zoals je zou willen zijn,maar gewoon zoals je bent. geschreven door Karel Staes ----------------------------------------------------------
een kale echtgenoot ging met zijn vrouw op huwelijksreis.Hij vertrok met haar en kwam zonder haar terug . Brigitte heeft met haar verloofde van de maan genoten, vooral het eerste kwartier.
een GSM is in feite een telefoon voor de daklozen . men gebruikt hem op straat.
Vakantie Wat heb ik toch genoten van die mooie vrije tijd twee weken de boeken gesloten gaven mij een zee van tijd.
We vlogen naar de rust toe daar waar de tijd bleef stile staan waar de natuur in al zijn pracht door geen mensenhand ontregeld word.
Ginds ,hoog op de klippen bij de zee ervaart men,hoeveel deugd de stilte doet zelf eens niets doen,alleen maar zijn en ruiken,voelen,ademen die zuivere lucht.
Veertien heerlijke dagen heb ik kunnen leren wat rust,gezonde lucht en ontspanning kunnen doen.Mister Parkinson heeft me daar met rust gelaten misschien!!!!was ook hij aan ontspanning toe.
Graag wilde ik nog wat blijven ik was in jaren niet meer zo goed geweest daarom heb ik me stellig voorgenomen hier kom ik ooit eens weer. -----------------------------------------
LIEVE MEME Als je honderd jaar op deze aardbol leeft dan heb je zeker veel beleefd zowel vreugde of verdriet maar dat deerde je niet. Je bent een moedige vrouw en ook nu bij dit mooie feest tintelen je oogjes van pret bij het zien van al die mensen die jou proficiat komen wensen.
Zelf wensen wij je veel plezier op deze vreugdevolle dag moge je genieten van je grote en kleine deugenieten.
Daarom,mémé,100maal hiep hiep hoera met onze beste wensen en een dikke zoen van je achterkleinzoon TIBO.
OCTOBERSTEMMING Als de bloemen verwelken en de zon moe glimlacht door de mist,october is't die,met zijn lange slanke vingeren rond regennatte takken van herfstbomen zilverdraden legt.
Gele bladeren tuimelen in zig zag naar beneden, ze kunnen het boven niet langer meer houden: te zwak zijn hun krachten, het levenssap is uitgeput! nu rusten ze zacht op kille grond in vrede. Zal iemand ooit nog aan hen denken?
Dankbaar ben ik Heer voor de goede vrienden die mij spontaan hielpen als ik het moeilijk hadt.
deze vakantie leerde mij dat ik niet minder ben en,ondanks mijn handicap ik evenwaardig ben.
Het heeft me deugd gedaan naar de zon te vliegen om er nieuwe krachten op te doen en tot rust te komen.
De schoonheid van de zonsopgang de schitterende kleuren die verschenen iedere dag weer opnieuw,stipt op tijd werd er een nieuwe dag geboren
Ik voelde me één met deze pracht mijn gevoelens kon ik niet beschrijven Ik wil u enkel danken,Heer dat ik dt ervaren mocht. --------------------------------------------
Welkom op mijn nieuw blog.Sommigen zullen merken dat ze bepaalde gedichten reeds gelezen hebben,het zijn deze van mijn eerste blog.Dit blog kunje vinden onder het adres http://blog.seniorennet.be/romania.Kom je eens op bezoek? KWADRIJN Herfstwandeling in het bos bont gekleurde bladeren dwarrelen neer late zonnestralen...gouden licht bewonderend kijken....paddestoelen overal.
HAIKU Vallende bladeren verkleurd in rood,roest en geel herfst getrouw op tijd. -----------------
