Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
17-05-2010
Maskerade....
Zet je masker toch eens af Laat me je gezicht bekijken Wat daar nu verborgen is Zal dan wel spoedig blijken Toon me je ware uiterlijk Stop met die maskerade Besef, die schijnvertoning Is slechts een dunne facade Ik wil je gevoelens zien Of je nu huilt of dat je lacht Het kan een bevrijding zijn Veel mooier dan verwacht
Denk niet, ik heb niemand nodig Ik denk dat je je daarin vergist Denk je, ik kan zonder vrienden Ik denk, je weet niet wat je mist Denk je, laat me toch met rust Ik denk, wat zul je eenzaam zijn Denk je, niemand heeft me lief Ik denk, je voelt alleen maar pijn Denk niet, ach het is zo zinloos Ik denk, als je het nu eens probeert Denk je niet slechts aan jezelf Ik denk dat je 't dan wel leert.
Kleine vogel, ach daar zit je Zielig ineengedoken op de grond Voorzichtig ga ik bij je kijken Zie..je vleugeltje is gewond. Kom maar hier en wees niet bang Van mij heb je niets te vrezen Ik zal heel goed voor je zorgen Totdat je helemaal bent genezen Dan neem ik je mee naar buiten Met een licht gevoel van weemoed Open ik zachtjes mijn beide handen Vlieg maar snel je vrijheid tegemoet.
Moeder verlangt geen duur geschenk Ook een enkele bloem volstaat Druk haar liefdevol aan je hart Het is 't gebaar waar het om gaat Zij die jou ooit het leven schonk En met liefde heeft grootgebracht Vertel haar dat je van haar houdt Dat is het enige dat ze verwacht
Alle Moeders morgen een heel liefdevolle Moederdag gewenst Liefs van Rozemarijn.
Het verleden zakt steeds verder weg De toekomst begint pas bij morgen Elke dag brengt je nieuwe kansen Die er telkens weer voor zorgen Dat je de moed tesamen raapt Hopend op een nieuw begin Terwijl je degelijk wel beseft Het verleden haalt je soms weer in Dat is niet zomaar af te schudden 't Is beter dat je het maar erkent Het hoort nu eenmaal bij je leven En maakte je tot wie je nu bent.
Heel veel mensen vragen hoe het met me gegaan is gisteren.Dat is heel Lief De ingreep is goed verlopen bij een Chirurg met veel humor. Ook heel lief Van de verdoving voelde ik niet zoveel en terwijl dat moest inwerken vroeg hij ligt U lekker? Ik zei ja hoor,maar ik háát ziekenhuizen.En hij grinnikend: Ik ook, maar ik moet toch ergens mijn brood verdienen.Ook de assistente, heel lief. Het was gebeurd voor ik er erg in had. Volgende week mag ik terug om de hechtingen te laten verwijderen en dan is het weer wachten op de uitslag. Ik had wel een flinke bult op mijn kop maar dat trekt snel bij.Gelukkig heb ik niet veel pijn alleen heel duf. En morgen is het hier Koninginnedag Ik realiseerde me ineens iets heel liefs. Dan is het 50 ja..vijftig jaar geleden dat ik mijn lief voor het eerst ontmoette. Alle reden om dankbaar te zijn toch?
Iedereen bedankt voor het meeleven Ik voel me een bevoorrecht mens. Heel veel liefs van Rozemarijn.
Vrienden hoef je niet te zoeken Ze komen vanzelf wel op je pad Je zou niet weten wat te doen Als je geen enkele vriend bezat Met vrienden deel je lief en leed Lacht of leeft mee in hun zorgen Dan sta je voor elkander klaar Het voelt zo veilig en geborgen Zonder vrienden is het eenzaam In je vreugde en in het verdriet Wees blij met elke vriend die komt Want zoeken, nee dat hoef je niet
Een kind moet van ons leren Wat goed is en wat kwaad Zodat het later in het leven Stevig op beide benen staat Je moet elk kind veel liefde geven Maar ook met respect behandelen In de hoop dat ze dan ook zelf Het juiste pad zullen bewandelen Al geef je altijd het goede voorbeeld Neen, een garantie is het niet Ze willen hun eigen leven leiden En doen je daarbij vaak verdriet Maar wees bereid om te vergeven Wanneer ze de fout in zijn gegaan Dan zullen ze wellicht begrijpen Dat je je best toch hebt gedaan.
Lieve mensen, ik maak van mijn hart geen moordkuil en speel open kaart. Gisteren moest ik naar het ziekenhuis Ik had een rode plek op mijn voorhoofd en daar is 14 dagen geleden een biopt van gemaakt en naar het Lab. gestuurd. Het blijkt idd. een basaalcel te zijn, dat is een huidkankertje, niet ernstig gelukkig maar het moet wel weggehaald worden. Op de 28ste wordt het onder verdoving weggesneden..later dan terug om de draadjes te laten verwijderen en dan nog de nodige controles.Toch wel een kleine tegenvaller.Toen ik eindelijk tijd had voor mijn p.c. ontdekte ik dat er heel veel puur gemene dingen op mijn blog stonden.Mensen die het toevallig gelezen hebben kan ik zeggen dat ik die personen niet eens ken en zeer zeker geen mensen lastig val. Gelukkig kreeg ik hulp en heb ook zelf die lelijke berichten kunnen verwijderen.Maar al die laster is me niet in de koude kleren gaan zitten. Vandaag dus weinig tot niets gedaan Toch kan ik mezelf recht in de ogen zien. Dank voor de vele steun die ik al kreeg. Lieve mensen... Pas op rode plekken en laat ernaar kijken. Verder wil ik nu alleen even bijkomen. Ik wens ieder van ganser harte een mooi en liefdevol WEEKEND toe. Veel liefs van Rozemarijn.
Wie laat niet het hoofd eens hangen Bij zware zorgen, pijn of verdriet Maar richt je hoofd ook weer omhoog Omdat je anders de zon niet ziet Die op een dag toch weer zal schijnen Al heb je het zelf niet meer verwacht Laat je verwarmen door de stralen Ze geven je weer moed en kracht Verweer je tegen zwaarmoedigheid Dat is op zich al meer positief Huil maar uit en droog je tranen Heb jezelf en het leven lief !!
Zouden de sterretjes hierboven Raampjes van de Hemel zijn Dan kun je even naar me kijken Vanachter je sterretjes gordijn Lieve Zus, 't is jouw verjaardag Vier jij met mama boven feest? Voor ons beneden is het anders Nooit meer zoals het is geweest Ik kan je geen kadootje geven Maar wel mijn hele dikke kus Zal stilletjes naar boven zweven Gefeliciteerd mijn liefste zus.
Veel van wat ik heb geschreven Zijn stukjes uit mijn eigen leven Ook zaken die me ter harte gaan Zullen hier wel te lezen staan Eigen gedichten, eigen gedachten Mijn zwakke en mijn sterke krachten Poëzie, gedicht of slechts rijmelarij Het is maar wat je zelf voelt erbij Steeds een nieuw gedichtje maken Waarmee ik menig hart hoop te raken Vaak dacht ik, waar begin ik aan Ik had het in 50 jr niet meer gedaan Het geeft vreugd en nieuwe vrinden Zo zal ik mijn eigen weg wel vinden
Kuikentjes kruipen uit het ei Lammetjes dartelen in de wei Al wat dood leek gaat weer groeien Iets wat telkens toch blijft boeien Een groene waas kruipt langs de bomen Waarna de eerste bladeren komen De merels fluiten hun mooiste lied Geniet van al wat je hoort en ziet Het teken ons ooit met Pasen gegeven Er ontluikt een heel nieuw leven.
Vrolijk en Zalig Pasen.
i.v.m.mijn gezondheid kon ik weinig bezoekjes afleggen, maar ik kom zo spoedig mogelijk langs. Liefs allemaal van Rozemarijn.
Er zat een duvel in een doosje Die ontsnapte heel onverhoeds Ik moest er snel iets op verzinnen Want dat voorspelde weinig goeds Duivels zaaien haat en afgunst Treiterend, sarrend waar ze kunnen Ze leven slechts door puur egoïsme Omdat ze anderen niets gunnen Ik riep de hulp in van een Engel Daar kan geen duivel tegen aan Een Engel straalt warme liefde uit Het enige wat duivels kan verslaan
Starend achter mijn pécéétje Denk ik, ach heremejeetje.. Ik wil eigenlijk een gedichtje maken Maar het wil geen kant nog wal raken Want er komt niets boven drijven Waarover moet ik dan wat schrijven? Een versje over het mooie weer.. Nou, dat kent u al lieve meneer Tja, het is best een beetje flauw Er komt echt niets uit lieve mevrouw Terwijl ik het hier eens zit te lezen Hé....het zal toch niet zo wezen? Zie ik ineens een rijmpje staan Heb ik toch niet zo gek gedaan En ik voel ook totaal geen spijt Een grapje moet kunnen op zijn tijd.
Hihihi...Ik wens je een weekend fijn Met liefs en een knuf van Rozemarijn.
Sterren aan een donkere hemel Ach daar kijk ik zo graag naar Zie ik wellicht een vallende ster Dan heb ik mijn wens al klaar Ik wil graag vrede in mijn hart En in dat van andere mensen Weg met agressie en geweld Meer heb ik toch niet te wensen
Het is haast niet te bevatten Dat ik je nog nauwelijks ken Ik vraag me af of jij wel weet Wie ik ook al weer ben...? We kregen helaas niet de kans Om samen een band te bouwen Het werd ons beiden niet gegund Om veel van elkaar te hou'en Toch zal de dag ooit komen Dat jij vragen zult gaan stellen Wat zullen ze jou op dat moment In hemelsnaam vertellen....? Zal het dan niet te laat zijn Mijn lieve kleine schat... Als je beseft dat je wel degelijk Een lieve opa en oma had. Veel jaren zijn er al verstreken En het doet me nog steeds verdriet Maar vergeten mijn lieve meisje Nee, vergeten zal ik je niet.
Foto: Bonnie ca. 2 jr oud nu bijna 5 jaar geleden.
Als men zijn levensreis begint Krijgt ieder zijn eigen kar te trekken In het begin valt dat nog wel mee Doch je komt op allerlei plekken Onderweg wordt het steeds zwaarder Als er meer vracht word bijgegooid Toch moet je verder met je lading Al denk je vaak, ik red het nooit Die levensreis zal je ook leren Je krijgt het niet alleen gedaan Dan zijn er mensen die je helpen En je terzijde zullen staan Vervolg je reis dus vol vertrouwen Je ontvangt hulp zonder te vragen Zodat de lading die je torst Veel makkelijker is te dragen
