Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
07-01-2011
Verliefd....
Ze zitten samen op een bankje Verliefd kijkend naar elkaar Teder pakt hij haar smalle hand In een liefdevol gebaar Zij legt haar hoofd tegen zijn schouder Hij slaat zijn arm zacht om haar heen Veel woorden worden niet gezegd Slechts; Ik hou van jou alleen Wat is liefde overweldigend mooi Ik kijk toe en vind het prachtig Ontroerd pink ik een traantje weg Ze zijn beiden zeker al...Tachtig
Wanneer ik terugkijk op vorig jaar Heeft het me veel goeds gebracht Alleen dat ene grote wonder niet Waar ik onbewust steeds aan dacht Misschien is er met Kerst een kaart Of gaat met nieuwjaar de telefoon Om eindelijk weer vrede te sluiten Je liet veel kansen gaan, mijn zoon De nieuwe kalender is opgehangen Met frisse moed ga ik weer door Het jaar bracht me ook lieve vrienden Daar ben ik ontzettend dankbaar voor Zo terug kijkend ben ik tevreden Zie niet steeds datgene wat ik mis Maar geniet van wat ik wél heb Van al het moois dat er voor me is
Het oude jaar heeft ons verlaten Gaat voor eeuwig met pensioen Een nieuwjaar nog jong en fris Staat gereed, wat zal het doen We krijgen allen nieuwe kansen Verbergt nog wel wat hier en daar Verdraagzaamheid en naastenliefde Brengt ons veel dichter bij elkaar Geef warmte aan ieder om je heen Hou van elkaar en van jezelf Iets beters kan ik me niet wensen Dan wordt het een liefdevol 2011
Tussen Geluk en Tevredenheid Loopt slechts een dunne lijn Geluk heb je niet alle dagen Toch kun je best tevreden zijn Koester elk mooi geluksmoment Dat je zal worden gegeven Wees er heel erg dankbaar voor Zodat je tevreden zult leven.
Waar zul je zijn met je gedachten Als het Kerstfeest er weer is Gezellig zittend met zijn allen Aan een zeer rijk gevulde dis? Herinneringen komen boven Even terug in het verleden Denkend aan hen die je verlieten Tel dan al je zegeningen heden Je voelt de liefde in je stromen Terwijl je luistert naar Stille Nacht Over het kindeke dat werd geboren Door God's zegen aan ons gebracht Vanavond gaan alle klokken luiden Vol verwachting voor groot en klein Dat we de vrede mogen verspreiden Want morgen zal het Kerstmis zijn.
Ik wens allen een zalig en vredig KERSTFEEST toe..met liefs van Rozemarijn.
Er was eens een bijzondere sneeuwpop Gitzwarte ogen, een hoed op zijn kruin Het vrouwtje voelde zich zo eenzaam Toen stond hij plots daar in haar tuin Haar verlangen werd steeds groter Wilde zich graag bij iemand warmen De sneeuwpop veranderde in een man En nam haar zachtjes in zijn armen Ach lief, zei ze, je zult nog smelten Dit kun je toch niet voor mij doen Terwijl haar hart steeds warmer werd Sloot hij haar lippen met een zoen De droom verdween maar blijft haar bij Nooit meer eenzaam, nooit meer koud Nog telkens ziet ze zijn lief gezicht Met in haar hand..zijn hart van Goud.
Steeds meer lichtjes schijnen buiten Een flonkerende ster tegen de ruiten De mooiste krans hangt aan de deur In huis ruik je de fijne dennengeur Men schrijft een kaart naar lieve mensen Om ze alle goeds toe te kunnen wensen Een lief gebaar om te laten weten Dat je ook hen niet bent vergeten Gedenkt degenen die er niet meer zijn Met weemoed en zoete hartepijn Er klinkt weer mooie Kerstmuziek Zo sfeervol maar ook melancholiek Het Kerstgevoel laat alles weer stralen En wat vrede in ons hart laten dalen
Lieve Ron, je bent jarig vandaag Och kon ik je gewoon maar bellen Nog steeds zit ik vol met vragen Die ik aan jou zou willen stellen Denk je ook wel eens net als wij Terug aan al die mooie jaren Toen deelden we samen lief en leed Omdat we er voor elkander waren Zoek de waarheid in je verleden Wat een ander er ook van vindt Altijd ben je in onze gedachten We missen je...je blijft ons kind
Gefeliciteerd en veel geluk Een dikke kus ook voor Bonnie Veel liefs van Papa en Mama.
Een piepklein gedichtje Wel met een klein lichtje Dat een beetje warmte geeft Aan ieder die het nodig heeft Kijk omhoog, het zal je dragen Met wat hoop in donk're dagen
De winter begon dit jaar al vroeg Voor vele mensen is het dikke pret Verlangend kijken ze naar het ijs En halen de schaatsen uit het vet Is de ijsvloer eindelijk dik genoeg Dan kunnen ze weer op de baan Hard rijden of gewoon wat zwieren Met warme muts en wanten aan De kleintjes glunderend op de slee Voortgetrokken door hun pa of ma Met koude snoetjes nog nagenietend Drinken ze thuis allen warme chocola
Je levenspad is uitgestippeld Al heb je er zelf geen notie van Een ieder moet die weg afleggen En trekt zo zijn eigen plan De één wil elke berg beklimmen Een ander zal door dalen gaan Soms moet je ook een keuze maken Als je op een kruispunt komt te staan Al neem je ooit een andere route Je blik is op de toekomst gericht Uiteindelijk kom je altijd uit Op het pad waar je bestemming ligt
Lieve Sint, ik verzoek U beleefd Kunt U eens kijken in het grote boek Met de namen van vele kinderen Er is een kleine meid die ik zoek Wellicht gaat U ook bij haar langs En maakt haar met presentjes blij Nee, U hoeft haar niets te zeggen Maar geef haar een dikke kus van mij U bent toch de liefste kindervriend Daarom durf ik nog iets te vragen Ik hoop dat ook de armste kindjes Dit jaar niet worden overgeslagen Uw feest is er toch voor iedereen Juist zij zijn blij met kleine dingen Wat zullen ze dan gelukkig zijn En een mooi liedje voor U zingen Meer heb ik echt niet te verlangen Alleen de wens dat U ze vindt Dan zal ik heel tevreden zijn Dank U hartelijk mijn lieve Sint
Wat moet ik schrijven over jeuk Het is vreselijk, echt niet leuk Was er toch maar iets te zien Dan was het simpeler misschien Maar je ziet geen enkele plek En ik krab me soms helemaal gek Al weken heeft het me geplaagd Dus nu toch maar een arts gevraagd Hij kon het helaas ook niet zeggen Het enige wat hij me uit kon leggen Je moet je bloed eerst laten testen Dus morgen laat ik me even pesten Om ernstige zaken uit te kunnen sluiten Gelukkig ben ik niet bang voor spuiten Hopelijk zit er niets anders verborgen Wat moet ik dan, dat baart me zorgen Maar dat stel ik nog eventjes uit Want ik ben altijd positief als besluit.
Ik zal er af en toe niet zijn Vergeet me niet, liefs van Rozemarijn.
Licht zijn de vleugels van een vlinder Vang en beschadig ze dus niet Licht is ook de ziel van een mens Bezorg ze daarom geen verdriet Licht zijn de veren van een vogel Die zich laat dragen door de wind Licht kun je zelf ook laten schijnen Wanneer je een ander echt bemint Licht door het branden van een kaarsje Die misschien wat leed verzacht Licht geeft ook de kleinste ster In het duister van de nacht.
Mijn lief, ik heb je oh zo lief Ondanks de vele grijze haren Mijn lief, ik heb je nog zo lief Al ben je nu dan zeventig jaren Twee maanden zijn we even oud Maar je hebt me weer ingehaald De liefde blijft tussen ons beiden Wordt niet door leeftijden bepaald Ik heb je lief, met hart en ziel Zelfs al ben je wel eens nukkig Mijn leven lang blijf ik je trouw Slechts met jou ben ik gelukkig.
De wereld maakt een crisis door Zo zwaar was het maar zelden De kranten, radio en televisie Hebben niet veel goeds te melden Vele mensen verloren hun baan Ze moesten zelfs hun huis verkopen En niemand die hen zeggen kan Hoe het verder zal moeten lopen Overal wordt er flink beknibbeld Op jeugdwerk en op onderwijs Het meest bezuinigd in de zorg Bij de mensen, nu oud en grijs Wees blij als het jou niet treft Je niet eronder hoeft te lijden We mogen nooit de moed opgeven Maar hopen snel op betere tijden.
Kijkend naar jou terwijl je slaapt Zo vertrouwd na zoveel jaar Ik voel je adem in mijn gezicht Zoals vroeger streel ik je haar Even schuilen, me veilig voelen Kruip ik heel dicht tegen je aan Het voelt goed en maakt me rustig Ik hoor de klok 12 slagen slaan Je draait je om, ik sluit mijn ogen Het licht heb ik reeds lang gedoofd Met een glimlach ga ik slapen Een mooie droom al in mijn hoofd
Al zie je alleen maar donkere wolken Nooit zal de zon geheel verdwijnen Ook wanneer je haar zelf niet ziet Ergens zal ze zeer zeker wel schijnen De pessimist moppert en denkt niet Ze is gewoon naar een andere stek Slechts optimisme laat licht schijnen Op elke denkbare donkerste plek.
Met een klap sloeg de deur dicht Van het verleden van haar leven Verbijsterd kijkt ze om en ziet De brokstukken die achterbleven Een illusie voorgoed gebroken Die alle glans verloren heeft Voorzichtig raapt ze de scherven op Met een bloedend hart dat beeft Ze zoekt en past de stukjes ineen En poetst tot haar ziel ervan gloeit Zo graag wil ze dat verleden terug Tot het besef heel langzaam groeit Al is haar liefde nog even groot Het heeft geen zin, wat ze ook doet Ze recht haar rug en vastberaden Stapt ze de toekomst tegemoet.
