Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
18-05-2011
Lepeltje..
Als ik aan het koken ben Grijp ik steevast in de la Naar dat houten lepeltje Dat ik bewaarde van mijn ma Die kleine lepel, een tikkie krom Gebruik ik om alles te roeren Het lijkt of ik soms gegrinnik hoor Is mijn mams weer aan het loeren Hoe ik kook zoals zij me leerde Ja, jong geleerd is oud gedaan Dan begin ik ook te giegelen Voel ons weer even samen staan
Bij het ouder worden is mijn toekomst niet zo lang als mijn verleden. Dat is nu eenmaal de realiteit Als ik terugkijk ben ik tevreden Een moeilijke jeugd heb ik overwonnen Heeft me juist sterker gemaakt Ondanks vele struikelpartijen Nooit van de goede weg geraakt Ik nam mijn leven zelf in handen Ging voor 't geluk met volle kracht Samen met man en 2 lieve kinderen Werd me de ware vreugde gebracht Vergiffenis heb ik kunnen schenken Aan hen die me pijn hebben gedaan Vrij ondanks vele vergoten tranen Ben ik tevreden met mijn bestaan.
Twee moeders samen op de foto Mijn dochter maakt me altijd blij Zelf is ze ook een lieve Mama Daarom staan we steeds zij aan zij We kunnen zorgen samen delen Maar ook lachen we heel graag Dat geeft reden tot dankbaarheid Het is onze Moederdag vandaag Zij zal me zeker nooit vergeten Toch voelen we samen een gemis Het verlangen naar zoon en broer Die geen contact wil..er dus niet is Maar we laten de dag niet bederven Zoeken samen momenten geluk Twee moeders die elkaar begrijpen Dan kan deze Moederdag niet stuk
Ik wens alle moeders en oma's een heel fijne Moederdag toe. Met liefs van Rozemarijn.
Ik wil verlost zijn van de dwang Om altijd maar te willen presteren Mijn leven lang heb ik hard gewerkt Dat is heel moeilijk weer af te leren Betrokken blijf ik bij de mensen Waar ik ontzettend veel om geef Toch moet ik nu eindelijk bepalen Hoe ik mijn eigen leven verder leef Vaak loopt alles in het honderd Dan schiet ik zelf flink in de stress Dat mag me echt niet meer gebeuren Zo leerde ik door een harde les Dus loopt het anders dan ik dacht Met plannen die zitten in mijn kop Nu denk ik: Meid maak je niet druk En haal bevrijd mijn schouders op.
Pak mijn hand vast, kom dichterbij Drijf niet telkens ver weg van mij Je kunt problemen niet ontvluchten Maar je hart steeds bij me luchten Probeer je gevoelens meer te uiten En sluit mij er toch niet van buiten Juist in onzekere moeilijke dagen Moeten we de zorgen samen dragen We slaan de armen om elkaar heen Dan staan we beiden niet alleen Ook zware tijden, ze gaan voorbij Dus pak mijn hand, blijf dicht bij mij
We wachten nog steeds, er is niets te voorspellen.Nu zat ik met nog een probleem, ik merkte de laatste tijd dat mijn 'goede' oog, het rechter erg achteruit ging.Mijn linkeroog was altijd een lui oog, maar door mijn bril ging het steeds beter zien en nam de taak van mijn goede oog over..ook dat was niet best. Lichte paniek bij de opticien, want er leek niets aan te doen te zijn. Maar de fabrikant gebeld en er zijn nieuwe technieken die alles weer in orde kunnen brengen.Na veel meetwerk kreeg ik gisteren mijn nieuwe bril...bij tv kijken..oh wonder ik kon alles weer goed zien..alleen moeten mijn ogen opnieuw leren samen te werken.Ver kan ik alles goed zien maar lezen levert nog veel moeite op..dan zie ik wazig. Het zal moeten wennen maar is lastig.Ik wil wel proberen hier en daar een blogbezoekje te doen, maar vraag om geduld want ook op de p.c. moet ik goed kunnen lezen. Ik wil graag iedereen bedanken voor de steun en lieve woorden.En nu is het dus met schoonmama en met mijn ogen moeilijk maar wachten Veel liefs van Rozemarijn.
Bloggen vind ik nu vermoeiend Gedichtjes maken valt me zwaar Gedachten fladderen als vlinders Maar ik krijg niets voor elkaar Door zorgen die aan me knagen Raak ik met mezelf in de knoop We wachten op een vredig einde Dat is wat ik voor schoonmama hoop Ze is op hoge leeftijd en het leven moe Wanneer zal haar strijd voorbij zijn Mag ze eindelijk daar naar toe Waar ze zo graag heen wil gaan Oh hoe zwaar betaalt ze de prijs We zullen haar allen begeleiden Naar haar allerlaatste mooie reis Ik hoop dat jullie het begrijpen Dat ik nu niets heb te schenken Vragen om liefde en wat steun Is alles wat ik nu kan bedenken
Vroeger vierden we op deze dag Jouw verjaardag, één groot feest Vol weemoed denk ik eraan terug Het is herinnering, het is geweest Je was een engel op deze aarde Nu ben je al zo lang hierboven Toch hoor ik in gedachten je stem Al is dat bijna niet te geloven Ik mis je lieverd, meer en meer Want je was en blijft m'n lieve zus Al ben je nu een Engel van God Stuur ik je vandaag een dikke kus Je bent voor altijd in mijn hart Maar dat zul je ook wel weten Gefeliciteerd mijn lieve schat Ik zal je zeker nooit vergeten
Je moet roeien met de riemen Die bij je dobberend bootje horen Doch beuken ze door ruwe zee Zo gaan ze nogal eens verloren Dan moet je alle zeilen bijzetten En peddelen met je eigen handen Hopend op hulp van een schipper Die je bootje niet laat stranden Hij sleept je naar een veilige haven Reikt je ook nieuwe riemen aan Dankbaar kun je je reis vervolgen Zonder zijn kracht zou het niet gaan
Je kunt geluk, lief meisje Niet grijpen met je hand Niet zetten in een lijstje Niet binden in een band Je kunt het zelf niet maken Van hout van steen of zand Niet breien en niet haken Niet knippen uit een krant Je maakt het niet van aarde Ook niet van gras of hooi En omdat je het niet maken kan Is geluk zo mooi... 't is een ongeschreven liedje De vogels zingen het uit Het woont in hoge hemelen En diep onder je huid.
De eerste stralende lentedagen Zijn die waarvan ik het meest geniet Er valt zoveel te bewonderen Bij elk nieuw leven dat je ziet Lammetjes dartelend in de wei Waar ook de koeien vrolijk loeien In de tuin speur ik naar alles Wat weer langzaam begint te groeien Het mezenkastje hangt aan de muur Een koppeltje heeft het al uitverkoren Om er hun jongen uit te broeden Hun vrolijke roep kan ik hier horen Ik voel me heerlijk met lentekriebels Zie de kinderen weer spelen buiten Zelfs de grootste zuurpruim hoor ik Nu gezellig weer liedjes fluiten We kunnen van de zon genieten Als het gaat regenen, nee niks balen Want niets bederft ons goed humeur Dan regent het slechts zonnestralen
Geef ons weer een beetje vreugde We hebben genoeg van narigheid Helaas valt er niets te kiezen Het leven zelf bepaalt de tijd Dat alles zich ten goede keert En de zorgen doet verdwijnen De kilte weg sluipt uit je ziel Je de zon op je voelt schijnen Geniet van elk geluksmoment Ook al is het nog zo klein Strooi wat liefde om je heen En wees zoals je graag wilt zijn
Hoe dun is toch de scheidslijn Tussen vreugde en verdriet? De militairen zijn veilig thuis Maar als je nu de beelden ziet Wat er in Japan is gebeurd Een ramp van vreselijk formaat Verwoesting en duizenden doden Zoveel ellende die het achterlaat Verdriet dat is niet uit te meten Daar het voor ieder anders is Als je iets dierbaars los moet laten Voel je intens de pijn en het gemis
Ik leef mee met ieders verdriet Liefs van Rozemarijn.
Wat verwacht je van het leven Dat wat het leven verwacht van jou Je kunt slechts naar het beste streven In eerlijkheid en oprechte trouw Dan zul je samen de liefde beleven Het mooiste tussen man en vrouw Door mijn hart aan jou te geven Weet je hoeveel ik van je hou
Echte vriendschap brengt geluk Hechte banden gaan nooit stuk Vraag hoe het met een ander gaat Terwijl je elkaar in je waarde laat Samen lachen en samen huilen Even bij elkander kunnen schuilen De zorgen met die ander delen Luisteren zonder vooroordelen Soms kun je wat pijn verzachten Met die onverklaarbare krachten Gewoon elkaar wat liefde geven Dat is het grote geheim van 't leven
Hoe verberg je zorgen en verdriet Opdat niemand anders het ziet? Denk je dat je alles hebt gehad Komt er iets anders weer op je pad Waar je mee om moet leren gaan De spanning kun je haast niet aan Of maken we het onszelf te zwaar Moeten meer vertrouwen op elkaar Je wilt het beste voor iedereen Maar voelt je zo verdomd alleen.
Door omstandigheden ben ik niet in staat veel bezoekjes af te leggen..geduld a.u.b. Liefs van Rozemarijn.
Reik niet naar de Hemel Die is voor ons te hoog Reik niet naar de sterren Of naar de regenboog Reik je hand die ander Voor hulp, het geeft niet hoe Reik niet naar de Hemel Maar haal hem naar je toe.
Zoekend naar balans in je leven Voelt het als dansen op slap touw Je bent bang en dreigt te vallen Maar er is hoop, die gelooft in jou Het koord wordt stevig aangetrokken Je krijgt een staf voor evenwicht Voorzichtig kijk je naar beneden En ziet een zachte krans van licht Je hoort een fluisterende stem Ik ben de Engel van de Hoop Twijfel niet langer aan jezelf Volg je gevoelens maar en loop.
Ik zit al een tijd in de lappenmand Liep veel te lang al op mijn tenen Het ergste van alles vind ik wel Dat vele vrienden zijn verdwenen Niemand weet ook dat ik ziek was Omdat ik dat niet heb geschreven Toch waren er veel lieve bloggers Die me toch zijn trouw gebleven Ik ga het zeker weer probereren Per dag bekijken wat ik kan doen Al ben ik nog lang niet 100% Terugkomen doe ik net als toen
Waar ik ga en waar ik sta Komt mij mijn schaduw achterna Doch als de schaduw zou verdwijnen Zou de zon ook niet meer schijnen Omdat het één bij het ander hoort Gooi daarom twijfels overboord Bekijk de zonzijde steeds positief Neem ook de schaduw dan voor lief
