Verzoekplaatjes aanvragen kan enkel op bepaalde dagen en uren. Voor meer informatie klik op bovenstaand plaatje
Mijn Awards
knufs van bo
houden van is denken aan en zorgen voor
ROZEMARIJN ZELF GEMAAKTE GEDICHTJES UIT HET LEVEN EN EEN DOSIS HUMOR OP ZIJN TIJD.
02-07-2011
Puzzelen..
Een antibioticakuur bracht alles uit balans Mijn darmen van slag zonder enige kans Er zijn diverse onderzoeken gedaan Toch kunnen de artsen er niets mee aan Alles normaal het levert me niks op Dus zit ik met een puzzel in mijn kop Hoe kom ik nu van mijn klachten af? Het is toch eigenlijk wel erg straf Een probioticakuur ga ik proberen Die moeten alles ten goede keren? Is er iemand die het uit kan leggen? Wie het weet..kom het me zeggen. Ik wil mijn oude ikje graag terug En als het werkt graag een beetje vlug
Ik wens iedereen een heel fijn weekend Met een knuffel en liefs van Rozemarijn.
Hou me vast dicht in je armen Want het gaat me niet zo goed Ik heb je troost zo heel hard nodig Help me, geef me weer wat moed Klachten die maar niet verdwijnen Maken een mens een beetje bang Al doe ik toch nog wat maar kan Het duurt nu al met al zo lang Per dag bekijk ik wat er gaat Nu worden er allerlei testen gedaan Weer wachten wat de uitslag is Maar zonder jou kan ik het niet aan Als het me allemaal even teveel is Laat me dan in je armen schuilen Geef me troost en droog mijn tranen Als ik toch een keer moet huilen
Als de slaap maar niet wil komen Schep ik zelf wat mooie dromen Dan lig ik ergens op het strand Lui in het lekker warme zand De zon ze kriebelt aan mijn huid Ergens hoor ik zacht een geluid Iemand die tokkelt op de gitaar Ontspannen luister ik er naar Meeuwen zingen hoog in de lucht Gapend slaak ik een diepe zucht Voel me heerlijk vrij en zo licht Langzaam vallen mijn ogen dicht
Lieve Bonnie wat moet ik schrijven Ik weet niets meer van jouw leven Slechts de herinnering aan toen Is alles wat me is overgebleven Je hebt een plekje in mijn hart Dat raak je nimmer meer kwijt Maar je in mijn armen sluiten Komt dat ooit nog lieve meid? De jaren zijn zo snel verstreken Je Achtste verjaardag is vandaag Ik wens je veel geluk mijn schat Een teken van leven is wat ik vraag
Een heel fijne dag lieverd met liefs en een dikke kus van je Opa en Oma.
Het is alweer 14 jaartjes geleden Dat jij lieve jongen geboren werd Voor de eerste keer Opa en Oma Trots en op slag ons hart verloren Nu ben je een sportieve puber Maar ben je al zo groot als ik ? We moeten nodig weer es meten Als jij wint, dan heb je reuze schik Dan noem je me spottend 'kleintje' Of tilt me zomaar van de vloer Daar kunnen we samen om lachen Want dat is toch ontzettend stoer Gefeliciteerd mijn lieve kleinzoon Toch blijf je altijd mijn kleine vent Volg je dromen en zoek je geluk Maar blijf vooral zoals je bent
Heel veel liefs en een dikke knuffel van je liefhebbende Opa en Oma
Graag wil ik alle lieve bloggers bedanken voor de vele steun die ik kreeg en lieve bezoekjes. In het bijzonder dank aan ons lieve Boomer...wat een schat he? Ook het Bloggershoekje wil ik graag bedanken. Ik wil de draad weer oppakken, maar wel rustig aan, de medicatie heeft ook veel bijwerkingen gehad.Het is me onmogelijk nu ieder persoonlijk te bedanken dus bij deze..Dank dank..allemaal en hopelijk tot gauw.Heel veel liefs en een dikke knuffel van Rozemarijn xxxxx
Pluk elk momentje van geluk Maak daarvan een lief boeket Draai er een fleurig lintje om En hang het dan boven je bed Leef je leven, blijf wat dromen Doen de dagen je soms zeer Kijk naar je eigen mooi boeket Dan weet je, het geluk komt weer
Lieve jongen, nu ben je dan ELF Een dondersteen, dat weet je zelf Als je pretlichtjes weer gaan stralen Ben je van plan iets uit te halen Je houdt wel van een beetje dollen Maar je laat echt niet met je sollen Toch ben je een reuze lieve knul Weet van kwaad nul komma nul Je kunt in de keuken lekkers maken Wat we ons altijd goed laten smaken Het liefst sta je op het voetbalveld En hebt al menig doelpunt gesteld Je bent een fervente Ajax fan Juicht eens voor jou de hele clan? Ach jong, de tijd zal het je leren Maar nu ga ik je eerst feliciteren Feest komt later, dat gaat niet stuk Lieve schat ik wens je nog veel geluk
Heel veel liefs en een dikke knuffel van je liefhebbende Opa en Oma. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Uw kaarsje is voorgoed gedoofd Klaar voor uw allerlaatste reis Daarboven staan de poorten open Van het Hemels Paradijs Daar wacht de rust die werd gezocht Geen angst meer en verdriet We zijn dankbaar voor Uw leven En de sporen die het achterliet
Vannacht is schoonmama in alle rust heel zachtjes weggegleden. Een laatste kus...Ma, rust zacht
Als ik aan het koken ben Grijp ik steevast in de la Naar dat houten lepeltje Dat ik bewaarde van mijn ma Die kleine lepel, een tikkie krom Gebruik ik om alles te roeren Het lijkt of ik soms gegrinnik hoor Is mijn mams weer aan het loeren Hoe ik kook zoals zij me leerde Ja, jong geleerd is oud gedaan Dan begin ik ook te giegelen Voel ons weer even samen staan
Bij het ouder worden is mijn toekomst niet zo lang als mijn verleden. Dat is nu eenmaal de realiteit Als ik terugkijk ben ik tevreden Een moeilijke jeugd heb ik overwonnen Heeft me juist sterker gemaakt Ondanks vele struikelpartijen Nooit van de goede weg geraakt Ik nam mijn leven zelf in handen Ging voor 't geluk met volle kracht Samen met man en 2 lieve kinderen Werd me de ware vreugde gebracht Vergiffenis heb ik kunnen schenken Aan hen die me pijn hebben gedaan Vrij ondanks vele vergoten tranen Ben ik tevreden met mijn bestaan.
Twee moeders samen op de foto Mijn dochter maakt me altijd blij Zelf is ze ook een lieve Mama Daarom staan we steeds zij aan zij We kunnen zorgen samen delen Maar ook lachen we heel graag Dat geeft reden tot dankbaarheid Het is onze Moederdag vandaag Zij zal me zeker nooit vergeten Toch voelen we samen een gemis Het verlangen naar zoon en broer Die geen contact wil..er dus niet is Maar we laten de dag niet bederven Zoeken samen momenten geluk Twee moeders die elkaar begrijpen Dan kan deze Moederdag niet stuk
Ik wens alle moeders en oma's een heel fijne Moederdag toe. Met liefs van Rozemarijn.
Ik wil verlost zijn van de dwang Om altijd maar te willen presteren Mijn leven lang heb ik hard gewerkt Dat is heel moeilijk weer af te leren Betrokken blijf ik bij de mensen Waar ik ontzettend veel om geef Toch moet ik nu eindelijk bepalen Hoe ik mijn eigen leven verder leef Vaak loopt alles in het honderd Dan schiet ik zelf flink in de stress Dat mag me echt niet meer gebeuren Zo leerde ik door een harde les Dus loopt het anders dan ik dacht Met plannen die zitten in mijn kop Nu denk ik: Meid maak je niet druk En haal bevrijd mijn schouders op.
Pak mijn hand vast, kom dichterbij Drijf niet telkens ver weg van mij Je kunt problemen niet ontvluchten Maar je hart steeds bij me luchten Probeer je gevoelens meer te uiten En sluit mij er toch niet van buiten Juist in onzekere moeilijke dagen Moeten we de zorgen samen dragen We slaan de armen om elkaar heen Dan staan we beiden niet alleen Ook zware tijden, ze gaan voorbij Dus pak mijn hand, blijf dicht bij mij
We wachten nog steeds, er is niets te voorspellen.Nu zat ik met nog een probleem, ik merkte de laatste tijd dat mijn 'goede' oog, het rechter erg achteruit ging.Mijn linkeroog was altijd een lui oog, maar door mijn bril ging het steeds beter zien en nam de taak van mijn goede oog over..ook dat was niet best. Lichte paniek bij de opticien, want er leek niets aan te doen te zijn. Maar de fabrikant gebeld en er zijn nieuwe technieken die alles weer in orde kunnen brengen.Na veel meetwerk kreeg ik gisteren mijn nieuwe bril...bij tv kijken..oh wonder ik kon alles weer goed zien..alleen moeten mijn ogen opnieuw leren samen te werken.Ver kan ik alles goed zien maar lezen levert nog veel moeite op..dan zie ik wazig. Het zal moeten wennen maar is lastig.Ik wil wel proberen hier en daar een blogbezoekje te doen, maar vraag om geduld want ook op de p.c. moet ik goed kunnen lezen. Ik wil graag iedereen bedanken voor de steun en lieve woorden.En nu is het dus met schoonmama en met mijn ogen moeilijk maar wachten Veel liefs van Rozemarijn.
Bloggen vind ik nu vermoeiend Gedichtjes maken valt me zwaar Gedachten fladderen als vlinders Maar ik krijg niets voor elkaar Door zorgen die aan me knagen Raak ik met mezelf in de knoop We wachten op een vredig einde Dat is wat ik voor schoonmama hoop Ze is op hoge leeftijd en het leven moe Wanneer zal haar strijd voorbij zijn Mag ze eindelijk daar naar toe Waar ze zo graag heen wil gaan Oh hoe zwaar betaalt ze de prijs We zullen haar allen begeleiden Naar haar allerlaatste mooie reis Ik hoop dat jullie het begrijpen Dat ik nu niets heb te schenken Vragen om liefde en wat steun Is alles wat ik nu kan bedenken
Je moet roeien met de riemen Die bij je dobberend bootje horen Doch beuken ze door ruwe zee Zo gaan ze nogal eens verloren Dan moet je alle zeilen bijzetten En peddelen met je eigen handen Hopend op hulp van een schipper Die je bootje niet laat stranden Hij sleept je naar een veilige haven Reikt je ook nieuwe riemen aan Dankbaar kun je je reis vervolgen Zonder zijn kracht zou het niet gaan