|
Het leek een doodgewone avond
Maar dat veranderde op slag.
Er klonk muziek,ik keek naar buiten
Het was een sprookje dat ik zag.
Een bonte stoet van kinderen
met glunderende gezichtjes.
Allen dragend een lampion
verspreidend zo hun lichtjes.
Een baby in 'n verlichte kribbe
toonde het beeld van Vrede.
De rij sloot met de Kerstman
Een paard trok de arreslede.
De vreugde welde op in mij
KERST kwam aan mijn raam voorbij.
|
