|
De dagen korter, de nachten te lang
Starend naar schaduwen op het behang
Denken we na over alles wat ging
Hetgene ons rest is slechts herinnering
Vermengd met vreugde over de jaren
Dat we nog allen tesamen waren
Het voelt als een pleister op de pijn
Konden we maar even weer bij je zijn
We zullen elkaar steeds tegenkomen
Al is het nu slechts in onze dromen
Liefs van Rozemarijn
|
