|
Het kleine meisje staat met
haar neusje tegen de ruit.
Van de winkeletalage en
ze kijkt haar ogen uit.
Haar hartje hunkert naar die
mooie ' Roodkapje' pop.
Ze weet best, die krijgt ze nooit
want de centjes thuis zijn op.
Toch gaat ze telkens kijken
of haar popje er nog staat.
Met een bonkend hart en
een blos op haar gelaat.
Drie kilometer lopend gaat
ze elke keer maar weer.
Tot op een dag in tranen...
ach haar pop is er niet meer.
Dan is het haar verjaardag
waarop ze niets verwacht.
Maar mama heeft een grote
doos terwijl ze stralend lacht.
Hard heeft ze ervoor gewerkt
kreeg het heimelijk voor elkaar.
Haar kleine meid, zo gelukkig
Roodkapje...is voor haar !
dat kleine meisje dat was ik
Dank je wel lieve mama.
|
