|
Deze keer geen
gedichtje van eigen
hand, maar van mijn
Moeder.Ze schreef
dit in mijn Poesie
Album op 15 nov.1950.
Het is gevlekt door traantjes
die ik liet. O zo dierbaar !!
Mijn lieve ....
Wat ik jou schrijven moet
is, blijf altijd braaf en goed.
En eerlijk tegen allen menschen.
Ook veel goeds wil ik je wenschen.
Veel vreugde en geluk in heel je leven.
Maar lieve kind, bedenk heel even,
dat wat je doet en ondervind.
Jij bent en blijft, mijn lieve kind.
Je liefhebbende
Moeder.
Ik las het al zo menig keer..
maar de traantjes komen weer.
|
