|
Ze loopt huiverend...
stap voor stap.
Onzekerheid voelt als
een klamme jas om
haar tengere schouders.
Het verloren vertrouwen
volgend als een schaduw.
Tastend zoeken haar voeten
de weg over het schervenpad
Heimwee in haar ziel
versnelt haar pas.....
Terug naar huis....
Ze gooit de klamme jas van
zich af en hult zich in
een warme deken van geborgenheid.
|
