Anouk kreeg het muzikale van huis uit mee: haar moeder is zangeres in een bluesband. Anouk kwam na haar veertiende in tehuizen terecht, leerde zingen, en werd in 1994, zonder theoretische kennis, aangenomen op het conservatorium met als vooropleiding mavo 3. Ze kon niet aarden op het conservatorium en stopte na twee jaar met de opleiding.
Anouk zong op bruiloften, feesten en festivals met de soul en R&B band Shotgun Wedding. Via haar toenmalige echtgenoot leerde ze Barry Hay van de Golden Earring kennen. Deze was enthousiast over haar zangkwaliteiten en bood aan materiaal voor haar te schrijven. Dit leidde tot de song Mood Indigo die samen met Earringlid George Kooymans was geschreven en geproduceerd.
Eerste succes
Toen Anouk Bart van Veen leerde kennen, schreven ze samen wat nummers, waarna op 5 september 1997 haar tweede single werd uitgebracht. Nobody's wife werd Anouks grote doorbraak. Het nummer stond wekenlang hoog in de hitlijsten. Internationaal is het tot nu toe haar grootste hit. Na de single kwam ook haar debuut-cd Together Alone uit en door het succes van de single verkocht dit album ook goed. Barry Hay en George Kooymans produceerden het album, en zo stonden deze twee voormannen van de Golden Earring aan de wieg van haar carrière. Later dat jaar kwam de minder succesvolle single It's so hard uit.
In de zomer van 1998 speelde Anouk op veel festivals, waaronder Pinkpop (waar ze met eieren werd bekogeld, en daarop haar t-shirt uittrok en doorging met zingen) en Parkpop.
In november 1999 kwam het tweede album uit, getiteld Urban Solitude. De eerste single R U kiddin' me zorgde ervoor dat het album op nummer één kwam in de album top 100.
Problemen
Anouk ging vervolgens naar Amerika voor nieuwe opnames. Dit liep niet goed af. De eerste onderhandelingen met Anouks Amerikaanse label eindigden in slaande ruzie. Ze keerde terug naar Nederland en ging samenwonen met haar vriend The Anonymous Mis van de band Postmen. Haar nieuwe single Don't kwam uit en ze begon aan de 'AA Tour-Semi Acoustic tour' die vanaf februari 2001 door Nederland trok.
Eind maart 2001 verscheen Lost Tracks, een album met niet eerder uitgebrachte nummers, waaronder duetten met zangeres Sarah Bettens van K's Choice en The Anonymous Mis, alternatieve en akoestische versies van oude nummers en alle tot dan toe gemaakte videoclips inclusief een niet eerder getoonde 'forbidden version' van Sacrifice.
De gitarist van haar begeleidingsband schnabbelde bij bij de band Kane, tot onvrede van Anouk. Omdat de rest van de band partij koos voor de gitarist ontsloeg Anouk in 2001 al haar toenmalige bandleden.
Meer succes
Op 6 november2002 verscheen het nieuwe album Graduated Fool. De eerste single van het album was Everything, en als tweede single werd I Live For You uitgebracht. De bijzondere clip erbij werd gemaakt door Rosto, die ook al de clip voor de single The Dark maakte. In de clip is Anouk weinig verhullend naakt onder water te zien. Deze clip won een prijs op het filmfestival van Utrecht. Toch werd de clip alleen op The Box gedraaid en flopte de single. MTV en TMF boycotten de clip vanwege onenigheid met het management.
In 2004 verscheen de cd Update, waarop Anouk bestaande nummers akoestisch zingt. Tegelijkertijd kwam ook Close up uit, een dvd met o.a. live-optredens van festivals en een bonus-cd. Eind 2004 verscheen haar album Hotel New York, dat op #1 binnenkwam in de albumhitlijst. Vooral de single Girl was een doorslaand succes, de grootste hit voor een solo-zangeres ooit tot dan toe, het nummer behaalde hoge airplay. In 2008 werd het record verbroken door This is the Life van Amy Macdonald. Van het album kwam een jaar later een 2cd-versie uit.
Eind april 2006 bracht Anouk de live-dvd Anouk is Alive uit en kondigde ze een festivaltour aan. Op 16 april stond ze als eerste op Paaspop in Schijndel. Ook speelde Anouk met Koninginnedag voor 280.000 mensen op het Museumplein te Amsterdam. Een optreden op Pinkpop viel echter in het water door onderhandelingsproblemen. Jan Smeets meldde op 5 juni2006 in een interview met 3voor12 vernomen te hebben 'dat ze daar dikke spijt van had'. Wel stond ze o.a. op Bospop, Rock Werchter en Lowlands.
Ook zong ze op enkele tracks van het album Green van haar man (Postman), dat in mei uitkwam.
Ook het buitenland scoorde Anouk in 2006. Na de Benelux is ze populair in Israël en Turkije. In de hitlijst van Albanië bereikt ze zelfs begin februari de nummer 1 positie met One Word. Eind 2006 probeerde Anouk in Canada voet aan de grond te krijgen door HNY daar ook te lanceren met een extra nummer geschreven met Dan Hill genaamd "With You", dit werd tevens de single maar succes bleef uit.
Who's Your Momma
In de zomer van 2007 nam Anouk haar vijfde studioalbum op met Amerikaanse muzikanten en de producer Glen Ballard. Begin oktober verbrak ze echter de samenwerking met haar begeleidingsband (Hans Eijkenaar, Martijn van Agt, Michel van Schie, Ronald Kool en Leendert Haaksma). De bandleden, die overigens niet het nieuwe album hadden ingespeeld, zouden kritiek hebben geuit op het nieuwe werk van Anouk toen ze het hun liet horen. Voor Anouk, die zich al eerder aan hun kritiek had geërgerd, was dit de druppel die de emmer deed overlopen. Zonder band zag ze zich wel genoodzaakt om de optredens rondom de albumrelease uit te stellen. Daarna stelt ze in zeer korte tijd een nieuwe band samen. Deze band staat ook wel bekend onder de naam Jongehondenband, omdat bijna alle spelers tussen de 17 en 23 jaar zijn. Zij vormen samen de rockgroep King Jack.
Eind oktober kwam het daarnaast tot een kort geding tussen Anouk en haar manager Cees van Leeuwen, die ze in augustus ook al aan de kant geschoven bleek te hebben.
Op 2 november2007 kwam de eerste single genaamd Good God van Anouks nieuwe album uit, en later een spraakmakende clip van de hand van Jonas Åkerlund. De single ging op 15 november in première op 3FM en werd 3FM Megahit en TMF Superclip in Nederland en België. De single en videoclip kenden een wat moeizame start op radio en tv, Wat ook z'n effecten had op de singleverkoop. Het album zelf, Who's your Momma, volgde op 23 november. Het album werd zeer goed ontvangen, overal gingen er geluiden op over Anouks mogelijke doorbraak met het internationaal georiënteerde album mede dankzij de beroemde showbizzblogger Perez Hilton die Good God op zijn site plaatste en Anouk bestempelde als de nieuwe Amy Winehouse.
Op 28 januari2008 kwam de tweede single van haar nieuwe album uit genaamd I Don't Wanna Hurt. Bij de single verschijnt geen videoclip omdat Anouk het te druk had met optredens en voorbereidingen op haar (stadion)concerten, die ze in maart gaf onder de naam Who's Your Momma Tour in het Sportpaleis in Antwerpen (19 en 21 maart) en het Gelredome in Arnhem (28 en 29 maart). Alle kaartjes waren al binnen enkele dagen uitverkocht. Aan deze concerten gingen try-outs vooraf in De Oosterpoort in Groningen, het Paard van Troje in Den Haag en de Melkweg in Amsterdam.
In maart heeft ze in Los Angeles haar videoclip voor de derde single "Modern World" opgenomen met regisseur Melina Matsoukas. De videoclip kwam uit in april en dezelfde dag stond de video op de site van Perez Hilton. Het is de grootste clip van Anouk ooit, Anouk zingend en dansend als een Amish vrouw in verschillende settings. De single kwam begin mei uit in drie verschillende versies met allerlei extra's. In Turkije bereikte het nummer de nummer-1 positie in de hitlijsten.
Begin mei duikt op internet het nummer With You op. Dit nummer schreef ze samen met de bekende songwriter Dan Hill (die ook meeschreef aan I Don't Wanna Hurt), speciaal ter promotie van Hotel New York in Canada. Giel Beelen draait het nummer een aantal keer in zijn radioprogramma op 3FM, maar na ingrijpen van Anouk's platenmaatschappij EMI Music, wordt geprobeerd verdere verspreiding van het nummer te voorkomen .
Onverwacht succes voor Anouk in Noorwegen nadat een jongen in een talentenjacht het nummer "Lost" vertolkt van Anouk's album "Hotel New York". De Noren pikken massaal het nummer op en scoort een grote hit in de Noorse hitlijsten . Anouk wil graag naar Noorwegen voor promotie maar haar platenmaatschappij laat haar niet gaan . Als antwoord op het succes wordt Who's your Momma in Noorwegen gereleased met als extra nummer "Lost". Even later werd het nummer ook in Amerika opgepikt, mede dankzij het gebruik van "Lost" in het programma "So you think you can Dance?". Op youtube is het mede daardoor een grote hit, en wordt het gebruikt als nummer om op te dansen.
In september kwam haar single "If I Go" uit met als videoclip de livebeelden van haar concert in de Gelredome 2008.
Ook ging ze lesgeven aan het Conservatorium van Amsterdam. Op het conservatorium geeft ze zowel groepslessen als individuele cursussen. Mogelijk begeleidt ze ook een bandje Anouk sloot op 31 december 2008 het jaar af met een concert op de Dam in Amsterdam.
Op 25 november 2011 verscheen het album Live at Toomler, dat bestaat uit live-versies van nummers die grotendeels afkomstig zijn van To Get Her Together, opgenomen in Toomler te Amsterdam.
Privé
Nadat Anouk tot 1998 een relatie heeft gehad met Edwin Jansen (op dat moment haar manager) krijgt ze een relatie met Remon Stotijn (The Anonymous Mis), zanger van de rapformatie Postmen. Hij werd later ook de vader van haar twee kinderen, Benjahmin Kingsley (18 april2002) en Elijah Jeremiah (5 december2003). Op 16 maart2004 trouwen de twee met elkaar, waarna ze op 3 juni2005 nog een derde kind, een dochter kregen met de naam Phoenix Ray.
In 2004 kwam Anouk negatief in het nieuws doordat ze haar moeder uit haar huis wilde laten zetten, omdat ze voor een verhuizing naar de Verenigde Staten veel geld nodig had. Ze had het huis in het begin van haar carrière gekocht toen haar moeder in scheiding lag met haar tweede man. Ze liet haar moeder er jaren (gratis) wonen. Toen Anouk haar moeder vroeg te verhuizen en zelfs een behoorlijk geldbedrag bood voor de verhuizing, weigerde haar moeder dit.
Anouk verhuisde in december2005 naar de Amerikaanse staat Ohio, en deed het huis dat ze met haar man eerder kocht in Los Angeles weer van de hand. Als belangrijkste reden voor de verhuizing geeft Anouk aan dat ze in Nederland niet meer met haar drie kinderen de straat op kon zonder te worden lastiggevallen. Ze houden hun Nederlandse huis in Zwijndrecht wel aan. Ondanks de uitspraak definitief weg te gaan, keerde het stel al in de herfst van 2006 terug naar Nederland. Het huis in Zwijndrecht werd uiteindelijk na terugkeer weggedaan omdat Anouk die plaats, naar eigen zeggen, een nogal deprimerende plaats vond om in te wonen.
Op 5 mei 2008 werd bekendgemaakt dat het stel gaat scheiden .
Op 25 november 2011 verscheen het album Live at Toomler, dat bestaat uit live-versies van nummers die grotendeels afkomstig zijn van To Get Her Together, opgenomen in Toomler te Amsterdam.
Anouks single Lost uit 2005 werd begin 2012 in Denemarken een hit nadat de 17-jarige Ida fra Videbæk het zong tijdens haar auditie voor X-Factor. Het nummer bereikte de 3e plaats in officiële Deense singlehitlijsten en de 1e plaats in de Deense downloadlijst van iTunes. Voor zangeres Trijntje Oosterhuis componeerde Anouk het album Wrecks We Adore dat half april 2012 bij EMI Music werd uitgebracht.
Met Girl staat ze in 2005 op de eerste plaats in de NL Top 100 van 3FM. Daarmee stoot ze Van Dik Hout van de troon, dat drie jaar lang met 'Stil in mij' bovenaan deze lijst van honderd beste Nederlandse singles stond. Anouk staat ook op de derde plaats met het nummer Nobody's wife.
Hotel New York van Anouk was in 2005 het op een na best verkochte album in Nederland. Er gingen zon tweehonderdduizend exemplaren van over de toonbank. Dat geeft het album na goud, platina en dubbel platina de diamanten status.
Het nummer Girl blijkt ook de beste single ooit voor een solozangeres, ondanks dat zij nog nooit een nummer 1 notering in de Top 40 heeft gehad (763 punten in 26 weken notering). Hiermee verslaat ze voormalig recordhouder Céline Dion (730 punten met 'My Heart Will Go On' 1998). Inmiddels staat het record op naam van Amy MacDonald's This Is The Life Verder was Girl een megasucces in België en zelfs een hit in Turkije.
Anouk is in België uitgeroepen tot populairste vrouw in Donna's Ladytop 15. Madonna stond op de 2e plaats en op 3 Kelly Clarkson.
Richie begon met medestudenten de band de Commodores en schreef de meeste van hun hits in de jaren '70, waaronder Three times a lady en Still. Rond 1980 bleek de meeste aandacht op Richie gericht te zijn. Hij verliet de band en begon een solocarrière.
Zijn eerste album, Lionel Richie (1982), met als eerste single Truly, werd een onmiddellijk succes, en werd een van de bestverkopende albums van dat jaar. Het tweede album, Can't slow down, was nog succesvoller (door onder andere de single Hello), en zorgde ervoor dat Lionel Richie de status van superster verwierf.
In 1985 werkte hij samen met Michael Jackson aan We are the world, dat voor het goede doel, USA for Africa, werd opgenomen. Zijn volgende grote succes was in 1986 met het album Dancing on the ceiling, maar dit verkocht minder goed dan de albums ervoor, en Lionel Richie stapte terug uit de muziekwereld.
In 1992 maakte Richie een succesvolle comeback met de single My destiny en het album Back to front. In Nederland stond dit album maar liefst elf weken op nummer 1, een succes dat Richie in de jaren erna niet meer kon overtreffen. Het in 1996 uitgebrachte album Louder than words verkocht desondanks redelijk, en ook in 2000 stond Richie weer volop in de schijnwerpers met het album Renaissance en de top 10-hit Angel.
Vanaf 2001 ging het bergafwaarts met Richie's succes. Hij bracht drie albums en een verzamelalbum uit, maar die verdwenen allemaal al snel weer in de uitverkoopbakken. Ook scoorde Richie geen hits meer.
De concertregistratie van Symphonica in Rosso kwam in december2008 binnen op de eerste plaats van de albumlijsten. Het is Richie's eerste nummer 1-succes sinds 1992.
Geruchten over een reünie van de Commodores resulteerden in 2009 in een 45 minuten durend concert met oud-leden William King en Walter Orange.
In 2012 komt het album Tuskegee uit; hierop zingt Richie zijn hits als duetten met countrysterren als Shania Twain (Endless Love) en Kenny Rogers (Lady). Ook nam Lionel Richie het nummer Angel op met de Belgische zangeres Natalia en maakte hij met Waylon een nieuwe versie van You Are.
Persoonlijk
Lionel Richie is tweemaal gehuwd geweest. Zijn eerste huwelijk hield 17 jaar stand, zijn tweede huwelijk 8 jaar. Met zijn eerste vrouw adopteerde hij in 1983 Nicole Richie.
Je hebt 2 keuzes in het leven : je kunt single blijven en je slecht voelen of je kan trouwen en wensen dat je dood was.
Trouwen is als naar een restaurant gaan : Je bestelt wat je wenst, dan zie je hetgeen je buurman besteld heeft en wenste je dat je hetzelfde had besteld.
Een dame plaatst een advertentie ih de krant : Man gevraagd . De volgende dag ontvangt ze 100 antwoorden : Je kunt de mijne hebben.
80 % van de getrouwde mannen bedriegen hun vrouw in Amerika. De rest in Europa.
Een jongetje vraagt aan zijn vader : Papa hoeveel kost het om te trouwen ? En de vader antwoordt : Geen idee, zoon, ik ben nog altijd aan het betalen.
Zoontje : Papa, is het waar dat in bepaalde delen van Afrika een man zijn toekomstige niet kent, alvorens met haar te trouwen ? Dat gebeurt in ieder land, mijn zoon.
Dan was er ook en man die zei: Ik wist niet wat gelukkig zijn betekende tot ik trouwde toen was het te laat.
Als je wenst dat je vrouw naar je luistert zonder je te onderbreken, praat dan in je slaap.
Onthou goed : Redetwist niet met je vrouw wanneer ze je parachtute inpakt.
Hoewel het eerste album van de Scorpions al in 1972 uitkwam, werd de band pas internationaal bekend in 1984 met het album Love at First Sting. Op dit album stond de bekende single Still loving you. Met het nummer Wind of Change haalde de band in 1991 nog een nummer 1-hit in Nederland. Het nummer Wind of Change werd geschreven over de veranderingen in Oost-Europa in die tijd.
Scorpions was de eerste westerse band die in de voormalige Sovjet-Unie mocht optreden. Op 21 juli1990 was Scorpions samen met veel andere bands bij de voorstelling The Wall van Roger Waters in Berlijn.
In 2010 hebben ze besloten om hun laatste album op te nemen met de naam Sting in the Tail. En daarna volgt een 3 jaar durende afscheidstournee.
In deze lijst ontbreekt nog Christian Kolonovits, die in 2000 zijn moment of glory beleefde, toen hij namens de Scorpions het Berliner Philharmoniker mocht dirigeren. Van dat gezamenlijke optreden kwam de CD "Moments of Glory" uit. Het was overigens geenszins de eerste keer dat hij een orkest dirigeerde. Hoewel Kolonovits nergens formeel als Scorpionslid vermeld staat, is hij op talloze live-optredens te zien.
Controverse
De oorspronkelijke hoes van het album Virgin Killer (1976) toonde een jong meisje in een volgens sommigen pornografische pose. Een Britse internetwaakhond, de Internet Watch Foundation, oordeelde in december 2008 dat de hoes een mogelijk illegale afbeelding toonde. De hoes werd onder meer getoond in het artikel over het album in de Engelstalige Wikipedia. De IWF verzocht daarop Britse internetproviders om toegang tot die pagina te blokkeren. Door de maatregel konden veel Britse internetgebruikers niet alleen het artikel niet meer bezoeken, maar was het voor hen ook niet mogelijk Wikipedia te bewerken. Na enkele dagen werd de blokkade opgeheven; de IWF oordeelde dat de afbeelding al geruime tijd bestaat en wijd verspreid is.
Hotel California is de naam van de titelsong van het gelijknamige album van de Amerikaanse band Eagles. Het lied werd ook op single uitgebracht. Het is een van de bekendste songs uit de moderne muziekgeschiedenis en het bekendste lied van de Eagles.
Algemene opmerkingen
De oorspronkelijke versie van het lied kent de opbouw van een traditionele rocksong: in het begin een zich herhalend melodieus gitaarthema, daarna aangevuld met zang, waarbij de gitaren- en de baspartij de zang ondersteunen. Na afloop van het tekstgedeelte wordt het lied afgesloten met enkele, elkaar opvolgende gitaarsolo's die het openingsdeel gevarieerd herhalen. De prominente gitaarpartijen worden gespeeld door Joe Walsh en Don Felder. De tekst van het lied is geschreven door Don Henley, Glenn Frey en de al genoemde Don Felder.
Walsh verklaarde in de Top2000 a Gogo versie 2007, dat de titel verwijst naar de vele kunstenaars die rond die tijd naar Californië trokken om deel uit te maken van allerlei kunststromingen die daar plaatsvonden en de aldaar verworven vrijheden. Velen gingen echter net zo snel als ze kwamen; Californië leek wel een doorgangshuis met korte verblijven; een hotel.
Hotel California is wellicht beïnvloed door de in 1969 door de groep Jethro Tull op hun album Stand Up gepubliceerde song 'We used to know'. De akkoorden zijn vrijwel gelijk en ten tijde van het uitbrengen van 'We used to know' tourden de beide groepen samen.
Interpretatie
De tekst van het lied gaat letterlijk over een vermoeide reiziger die de nacht doorbrengt in een luxe hotel wat er aanvankelijk gastvrij en welkom uitziet, maar wat later een verschrikkelijke plaats blijkt te zijn waar men nooit meer uit kan vertrekken.
De abstracte opzet van de tekst heeft ertoe geleid dat veel mensen er hun eigen interpretaties aan hebben gegeven. Een veelgehoorde theorie is dat de tekst een allegorie is voor het hedonisme en de zelfvernietiging in muziekindustrie van Zuid-Californië gedurende de jaren 70 van de 20e eeuw. Don Henley noemde het "our interpretation of the high life in Los Angeles
Tijdens een optreden in The Howard Stern Show op 17 juli 2008 gaf Don Felder de volgende omschrijving van de oorsprong van de tekst:
"Don Henley and Glen wrote most of the words. All of us kind of drove into LA at night. Nobody was from California, and if you drive into LA at night... you can just see this glow on the horizon of lights, and the images that start running through your head of Hollywood and all the dreams that you have, and so it was kind of about that... what we started writing the song about. Coming into LA... and from that Life In The Fast Lane came out of it, and Wasted Time and a bunch of other songs."
Andere theorieën over de tekst zijn dat de tekst satanistische aspecten zou bevatten (met name de zin but they just can't kill the beast), dat het hotel uit het lied het Camarillo State Mental Hospital (een inrichting voor mentaal gehandicapten) zou zijn, en dat de tekst een metafoor is voor kanker. Al deze theorieën zijn echter ontkend door de Eagles.
Een populair gerucht aan de University of North Texas is dat het lied zou gaan over Don Henleys ervaringen van toen hij met Bruce Hall samenwoonde.
Andere uitvoeringen
Er zijn enkele cover-versies van Hotel California bekend. Zo namen de Gypsy Kings een gedeeltelijk Spaanstalige flamenco-versie op, te horen in de film The Big Lebowski. In 2004 verscheen een uitvoering van William Hung. Van de Australische band The Cat Empire is een Franstalige versie bekend, onder de titel L'Hotel Californie. De Moonraisers namen het lied op in een reggae-variant. Ook Bob Marley en Majek Fashek namen reggaevarianten van het nummer op.
Bij vele in de loop der jaren opgestelde lijsten van 'beste popsongs aller tijden' eindigt Hotel California hoog in de lijst.
Naast de oorspronkelijke uitvoering hebben The Eagles het lied ook een plaats gegeven op hun in 1980 verschenen live-album en eveneens (maar dan in een akoestische versie) op hun in 1994 verschenen cd en video Hell freezes over.
Van de zinsnede They stab it with their steely knives / But they just can't kill the beast wordt aangenomen dat het een 'verwijzing-met-een-knipoog' is naar de volgende tekstpassage van Steely Dan: Turn up the Eagles, the neighbours are listening in hun lied 'Everything You Did'. In een interview uit 2003 heeft Glenn Frey dit inderdaad bevestigd.
De meest bekeken cover van Hotel California op videowebsite YouTube is die door Amerikaan Jimmy Gelhaar en Nederlander Bastiaan77. Hun interpretatie is binnen anderhalf jaar tijd reeds meer dan 3 miljoen keer aanschouwd.
2 kamelen (vader en zoon) staan naast elkaar. zegt de zoon: paaaa Vader:ja zoon. Zoon:waarom hebben wij zo van die lange poten? v: wel zoon dat is voor in de woestijn zodat we niet in het zand zouden zakken. z: ah ja de zoon denkt nog eens na en na 10 minuten: z:paaaaaaaaaa v: ja zoon z:waarom hebben wij zo van die 2 bulten op onze rug? v: wel zoon dat is ook voor in de woestijn dat dient voor de mensen zodat die niet van onze rug zouden vallen z: ah ja weer 10 minuten later: z:paaaaaaa v:ja zoon? z:waarom hebben wij zo van die lange winmpers? v:wel zoon, dat is ook al voor in de woestijn zodat wij geen zand in onze ogen zouden krijgen. z: ah ja na een half uur denken : z:paaaaaaaa v: ja zoon? z: waarom is dat allemaal voor in de woestijn als wij hier toch maar in Planckendael staan?
twee ambtenaren komen elkaar tegen, zegt de ene tegen de andere: "ik ben met heel weinig spullen mijn zaak begonnen" dan vraagt de andere ambtenaar:"met wat bent u dan begonnen?" de ambtenaar zegt:"mijn verstand" waarop da andere ambtenaar zegt:"dan ben jij wel met hééééééél weinig spullen begonen
Als kind trok hij met zijn ouders door Europa en het Midden-Oosten. Op de leeftijd van tien jaar kreeg hij zijn eerste gitaar; twee jaar later kocht hij zijn eerste elektrische gitaar. Op 14-jarige leeftijd verhuisde hij naar Vancouver. Een jaar later verliet hij de school en trok hij door Canada om op te treden. Als 18-jarige kreeg hij zijn eerste platencontract aangeboden.
Zijn grootste successen behaalde Bryan Adams begin jaren '90 onder de productionele leiding van Robert John "Mutt" Lange, een Zuid-Afrikaanse topproducer. Zijn single (Everything I Do) I Do It for You werd een wereldwijde nummer 1-hit, waaronder in Nederland. In veel landen, waaronder Nederland, was het de bestverkochte single van 1991. In Nederland bleef het nummer 12 weken op de eerste positie staan in de Nationale Hitparade, destijds een record. Het nummer stond op de soundtrack van de film Robin Hood: Prince of Thieves.
Bryan Adams zong in die jaren vaker voor de soundtrack van grote films. Zo scoorde hij een hit met Have You Ever Really Loved A Woman? (afkomstig van de soundtrack van de film Don Juan de Marco) en All For Love (van de soundtrack van de film The Three Musketeers). Dat laatste nummer zong hij met Rod Stewart en Sting. Andere bekende nummers van Bryan Adams zijn Summer of '69, It's Only Love (met Tina Turner) en When You're Gone (met Mel C.). In 2005 kwam er een greatest hits album (2-CD) uit waar al zijn grootste hits plus enkele live-opnames op staan, genaamd Anthology.
In de Nederlandse Top 2000 van Radio 2 staat Bryan Adams verschillende keren genoteerd. Summer of '69 scoort al jaren goed, evenals (Everything I Do) I Do It for You, Heaven en Run To You. In België stond het nummer Summer of '69 al jaren op de tweede plaats in de eindejaarshitlijst Donna's top aller tijden. Het moest enkel Bohemian Rhapsody van Queen laten voorgaan. Op vrijdag 14 december 2007 kwam daar verandering in. Summer of '69 liet na 6 jaar Bohemian Rhapsody achter zich.
In juni 2007 gaf Bryan Adams een concert in een uitverkochte Rotterdamse Ahoy en het AntwerpseSportpaleis. Op 14 maart 2008 kwam zijn elfde album uit genaamd: "11". Ter promotie van dit album gaf Adams weer een reeks concerten waarbij opnieuw Ahoy en het Sportpaleis.
Bij de opening van de Olympische Spelen in Vancouver (2010) zong Bryan Adams samen met Nelly Furtado het nummer Bang the Drum.
In 2012 werden tijdens een Greatest Hits Tour onder andere het Zénith in Parijs en wederom het Rotterdamse Ahoy en het Antwerpse Sportpaleis aangedaan. Privé
Adams is ongehuwd. Hij heeft same met zijn vriendin (Alicia Grimaldi) een dochter. Het stel verwacht in 2013 hun tweede kind.
Procol Harum is een Britse band, die in het begin van de jaren '60 werd gevormd. De band is vooral bekend van hun nummer-1-hits A Whiter Shade of Pale en Homburg. De band wordt gezien als een van de wegbereiders van het genre progressieve rock. De samenstelling van de band is in de loop der tijd veelvuldig gewijzigd. De enige constante leden zijn zanger/pianist Gary Brooker en tekstschrijver Keith Reid.
Biografie
De wortels van Procol Harum lagen in een live band genaamd 'The Paramounts', die door Gary Brooker en Robin Trower werd geleid, populaire artiesten in het begin van de jaren '60. Zij sloten in 1963 een contract af bij Parlophone en brachten de single Poison Ivy uit, die een gematigd succes was in Groot-Brittannië. Zij konden dit succes echter niet vasthouden en de band viel in 1966 uiteen. Brooker ging werken als liedjesschrijver en kwam hierbij in aanraking met tekstschrijver Keith Reid, met wie hij een aantal nummers schreef. Om deze nummers uit te voeren werd een nieuwe band genaamd 'Pinewoods' opgericht, met daarin naast Brooker o.a. organist Matthew Fisher en bassist Dave Knights. Met deze band werd het nummer A Whiter Shade of Pale opgenomen. Nog voordat dit nummer werd uitgebracht werd de naam van de band veranderd in Procol Harum. De bandnaam werd gekozen door de manager, naar de naam van de kat van een vriend.
A Whiter Shade of Pale werd een enorm succes en is één van de weinige nummers die tot twee keer toe de nummer 1 positie in de hitparade zou behalen. Het nummer wordt algemeen beschouwd als één van de grootste popklassiekers. De samenstelling van de band werd gewijzigd door twee leden te vervangen door oud-Paramounts Robin Trower (gitaar) en B.J. Wilson (drums). Een eerste album werd opgenomen, eenvoudig Procol Harum geheten. Ook verscheen een tweede single, Homburg, dat weliswaar minder succes had dan de voorganger, maar wel weer de 1ste plaats behaalde in de hitparade. Latere singles hadden vaak weinig succes maar de LP's vonden hun weg naar een groot en trouw publiek, echter vooral in het buitenland, met name in Nederland. Op de volgende albums, Shine on Brightly en A Salty Dog werd de op het eerste album ingeslagen weg verder gevolgd, steeds met compositorische bijdragen van Brooker, Fisher en Trower. Daarna verliet Matthew Fisher de band om te worden vervangen door Chris Copping, waarmee alle oud-leden van de Paramounts weer herenigd waren. In deze bezetting werd het album Home opgenomen, min of meer een conceptalbum rond het thema de dood. Na het volgende album, Broken Barricades uit 1971, verliet ook Trower de groep. Hiermee bleef Brooker als enige componist over.
In de jaren zeventig bleef Procol Harum populair. De band ging ondanks een constant wijzigende bezetting door met het maken van muziek. Zij waren een van de eerste groepen die succes had met een symfonieorkest.
Meer personeelsproblemen droegen bij tot dalende verkoop tegen het einde van de jaren zeventig. Korte tijd later viel de band uiteen (1977), al werd de groep vijf maanden later herenigd voor een eenmalig optreden. Brooker begon vervolgens een solocarrière. In 1991 werd Procol Harum echter heropgericht. De band bestond nu uit Brooker, Trower, Fisher en drummer Mark Brzezicki. B.J. Wilson was het jaar daarvoor overleden. Na de opname van het album The Prodigal Stranger viel ook deze bezetting uiteen. Pas in 2003 verscheen het meest recente album The Well's on Fire, waarop ook Fisher weer te horen is. Na dit album stapte Fisher echter weer op. In november 2006 stapte hij naar de rechter om zijn deel in de rechten op A Whiter Shade of Pale op te eisen. Hij kreeg vervolgens 40% van de credits toegekend, omdat de rechter het met hem eens was dat zijn orgelspel een wezenlijk onderdeel van de song is. In april 2008 werd deze beslissing in hoger beroep weer teruggedraaid en kreeg Brooker weer de volledige rechten. Een van de redenen was dat Fisher pas na 30 jaar om deze royalty's vroeg.In 2010 maakt Fisher op zijn website bekend dat hij een overeenkomst heeft gesloten met Onward Music Ltd, waarin alle juridische en financiële aangelegenheden met betrekking tot de rechtszaak op een bevredigende manier zijn opgelost.
Aguilera's tweede studioalbum Stripped (2002) werd minder goed ontvangen dan haar vorige albums - een punt van kritiek was dat ze haar onschuldige tienerimago had verruild voor een nieuw meer expliciet sexy imago. Haar derde studioalbum Back to Basics (2006) had invloeden van soul-, jazz- en bluesmuziek en werd wel positief ontvangen. Inmiddels heeft ze een Greatest hits album uitgebracht genaamd Keeps Gettin' Better: A Decade of Hits (2008) en is ze al bezig met haar vierde studio album, wat in de zomer van 2009 uitgebracht zou worden. Wereldwijd heeft ze meer dan 42 miljoen platen verkocht.
In haar carrière heeft Aguilera een groot aantal prijzen gewonnen, waaronder vijf Grammy Awards van de achttien nominaties.
Biografie
Vroege levensjaren
Aguilera werd op 18 december 1980 geboren in Staten Island (New York, Verenigde Staten). Haar vader, Fausto Wagner Xavier Aguilera, is een sergeant in het Amerikaanse leger, afkomstig van Ecuador en haar moeder, Shelly Loraine Fidler, docent Spaans, is van Ierse afkomst. Toen Aguilera zeven was, besloten haar ouders te scheiden. Volgens Aguilera en haar moeder leed de familie onder het huiselijk geweld van haar vader. Dit zou later een belangrijk thema worden in haar muziek, zoals in de songs "I'm OK" (Stripped) en "Oh Mother" (Back to Basics). Samen met haar moeder en haar jongere zusje Rachel trok Aguilera na de scheiding bij haar oma in, in Rochester (Pennsylvania, Verenigde Staten). Hier heeft ze haar jeugd grotendeels doorgebracht.
Aguilera had van jongs af aan al de ambitie zangeres te worden. Het was haar oma die haar zangtalent ontdekte. Tot haar muzikale invloeden behoren Etta James, Aretha Franklin, Madonna, Whitney Houston en Nina Simone. Ook heeft de musical The Sound of Music haar beïnvloed. Als kind stond Aguilera overal bekend als "het meisje met de grote stem", iets wat haar in haar jeugd meer problemen heeft bezorgd dan geluk. Ze deed mee aan lokale talentenjachten en zangwedstrijden, maar vaak trokken de tegenstanders zich terug als ze hoorden dat ze tegen Aguilera moesten. Mensen werden jaloers op haar en op school werd ze genegeerd en gepest. Op een gegeven moment besloot ze zelfs haar zangtalent geheim te houden zodat ze niet gepest zou worden.
Op 15 maart1990 maakte Aguilera haar televisiedebuut als deelnemer aan Star Search, ze won echter niet. In 1993 deed ze mee aan The New Mickey Mouse Club, een televisieprogramma waarin zang, dans en acteren centraal stonden. Aguilera stond bij haar collega's van de show (onder andere Justin Timberlake, JC Chasez, Rhona Bennett, Ryan Gosling, Keri Russell en Britney Spears) bekend als "de diva". Toen het programma stopte in 1994, begon Aguilera met het opnemen van demo's in de hoop een platencontract te kunnen scoren. Op veertienjarige leeftijd nam zij haar eerste liedje op, "All I Wanna Do", een duet met Japanse popzanger Keizo Nakanishi. In 1997 deed ze mee aan het Golden Stag International Festival, waar ze het podium deelde met Sheryl Crow en Diana Ross.
Carrière
In 1998 mocht ze de soundtrack inzingen voor "Mulan" toen ze bewezen had dat ze een hoge, krachtige stem had waarmee ze een hoge "E" een octaaf boven midden "C" kon zingen in het liedje "Run to You" van Whitney Houston dat ze in haar badkamer had opgenomen. De videoclip die de film moest promoten toonde een jonge Aguilera met kort haar. Reflection werd genomineerd voor een Golden Globe voor "Best Original Song for a Motion Picture" in 1998.
Debuut
Haar eerste album, "Christina Aguilera", kwam op 24 augustus1999 uit en verkocht meer dan 8 miljoen kopieën in de VS. Haar cd versloeg P. Daddy's tweede album Forever. De singles "Genie in a Bottle", "What a Girl Wants" en "Come on Over (All I Want is You)" kwamen allemaal in de top van de Billboard Hot 100 binnen in 1999 en 2000. Ook de single "I Turn To You" deed het goed met een derde plek. Maar Aguilera had niet alleen commercieel succes; ze werd in 2000 beloond met een Grammy voor "Best New Artist", waarmee ze Britney Spears versloeg. Ze was ook genomineerd voor "Best Female Pop Vocal Performance" voor "Genie in a Bottle". "Obvious", het laatste liedje op de cd, was een origineel liedje dat ze naar Ron Fair had ingezonden voor ze een contract sloot met RCA Records.
In 2000 benadrukte Aguilera haar Latino-afkomst door een Spaanstalig album, Mi Reflejo, uit te brengen. Deze cd bevatte Spaanstalige versies van de liedjes op haar Engelstalige cd, maar ook nieuwe Spaanse liedjes. De cd leverde haar een "Latin Grammy" op voor "Best Female Pop Vocal Album". De single "Falsas Esperanzas" kwam in de Top 40 in Argentinië in 2001. Ricky Martin vroeg haar om een duet met hem te zingen op "Nobody Wants to Be Lonely" voor zijn cd "Sound Loaded". Het was zijn tweede single van die cd. De single haalde de top 5 in Groot-Brittannië en Duitsland. Om zich een rauwer imago aan te meten veranderde ze in de loop van 2001 haar uiterlijk. Eerst verscheen een nog redelijk beschaafd neusknopje maar niet veel later verscheen er ook een piercing in haar onderlip.
Aguilera's cd's werden goed verkocht, maar toch was ze niet tevreden. Ze was toen nog een "Bubblegum Pop"-artiest en voelde zich niet prettig bij de muziek en het imago dat haar team voor haar had gecreëerd. Ze wilde dat haar volgende cd meer diepgang zou hebben, zowel in de muziek als de teksten. Ze veranderde van management omdat ze overboekt werd en omdat ze geen inspraak had in de muzikale beslissingen en nam Irving Azoff aan als haar nieuwe manager. De verandering in management zorgde eveneens voor een verandering in Aguilera's imago.
Na vele vertragingen kwam op 29 oktober2002 Aguilera's tweede Engelstalige cd uit: "Stripped". De cd kreeg niet zulke goede recensies als haar eerste cd. Stripped is ongeveer 80 minuten lang en toont een grote verscheidenheid qua onderwerpen en muziekstijlen. "Impossible", geschreven door Alicia Keys, werd door jazz geïnspireerd. "Soar" werd dan weer door gospel geïnspireerd en gaat over iemand die op eigen benen leert staan. "Make Over" is een pop-rockliedje over iemand die een individu wil worden en andere mensen die haar proberen te veranderen. Aguilera's grootste uitdaging was niet vocaal, maar emotioneel, zoals het liedje "I'm Ok". Dit liedje gaat over het feit dat ze als klein meisje door haar vader mishandeld werd. Ze bedankt ook haar moeder voor de liefde die ze haar schonk tijdens deze periode in haar leven. Zo zingt ze: 'And every day afraid to come home/In fear of what I might see, next/Bruises fade, father/ But the pain remains the same/I still remember how you kept me so afraid...'
Het ging bij deze cd niet zozeer om Aguilera's muziek, maar vooral om haar nieuwe, meer provocerende imago te lanceren. Toen de cd uitkwam nam ze deel aan een fotosessies voor tijdschriften zoals Maxim en Rolling Stone. In veel van die foto's was ze naakt of bijna naakt zien. Ze ontkende dat ze dit deed voor publiciteit, maar ze zei dat de foto's beter bij haar nieuwe, echte imago pasten dan het imago van 1999. Haar pikante look had een negatief effect in de VS. Hoewel de video "Dirrty" een grote hit werd op MTV, bleef de single op 48 staan en viel deze vlug uit de singleslijst. "Dirrty" was wereldwijd wel een hit, en behaalde de nummer 1-positie in vele landen. De tweede single, "Beautiful", werd vlug op het einde van 2002 in de VS uitgebracht en werd meteen een radiosucces. De volgende 2 jaar werden "Fighter", "Can't Hold Us Down" en "The Voice Within" uitgebracht. Door het succes van deze singles kon de cd op de lijsten blijven staan tot ver in 2004. Er werden in de VS alleen al ongeveer 4 miljoen exemplaren verkocht. Rekening houdend met de crisis in de muziekwereld is dit een heel hoog verkoopcijfer.
Aguilera stond niet alleen met door haar gezongen nummers in de hitlijsten. Zo schreef ze de leadsingle 'Miss Independent' van Kelly Clarksons debuut album, 'Thankful'. Het nummer zou oorspronkelijk ook op de cd Stripped staan, maar haalde de cd net niet.
Aguilera werd o.a. genomineerd voor "Number 1 Female Artist" van 2003, maar die prijs werd door Beyoncé gewonnen.
Back to Basics is de derde volledig Engelstalige studio-opname van Aguilera en ook haar eerste dubbel-cd. De bevestigde release-datum van het album was 15 augustus 2006. Aguilera omschrijft haar volgende cd als een soulopname gecombineerd met elementen van blues en jazz uit de jaren 20, 30 en 40 met hedendaagse invloeden. Ze werkt samen met nieuwe gezichten uit de hiphop wereld zoals producers DJ Première, Kwame en Mark Ronson. Ze werkt opnieuw samen met Linda Perry, die met Aguilera samenwerkte aan Stripped (2002).
Tijdens het opnemen van dit album viel Aguilera vooral op door haar ouderwetse kapsel om zich zo beter te kunnen inleven in de liederen en de tijdgeest; om de emotie en de energie weer te geven en vooral tijdens het zingen van de hoge noten. Ook lijkt deze uitstraling erg op die van Marilyn Monroe. Om zich op het album voor te bereiden omringde zij zich met oude fotos van Billie Holiday en Pearl Bailey. Ze wilde letterlijk in de kern van die muziek geraken. Acteurs noemen het method acting volgens Aguilera is het method singing. De visie van Aguilera voor het album ontsproot uit een gedicht dat zij tijdens haar laatste wereldtournee schreef waarin ze zich afvroeg: Waardoor wil ik echt zingen? Waardoor wil ik echt dansen? Waardoor geniet ik zo van muziek? Het antwoord bleek soul- en bluesmuziek te zijn.
Aguilera contacteerde verschillende producers waarvan ze dacht dat die genoeg verbeelding hadden om met haar mee te gaan in de oude blueswereld via een brief waarin ze haar visie verklaarde. Ook werd er een compilatie van meer dan 30 liederen -vanaf de jaren 20 tot de jaren zestig- ingesloten die haar beïnvloedden. Zij moedigde de producenten ook aan om de liederen op de compilatie-cd zodanig te verknippen en mee te experimenteren om zo iets nieuws te creëren." In februari 2006, tijdens MTVs TRL Awards speelde ze drie onafgewerkte nummers van haar volgende album, Candyman, Back to Basics en Ain't No Other Man, de eerste single van het album. De wereldpremière van Ain't no other man vond plaats tijdens de MTV Movie Awards. Ook deed ze onder de naam Baby Jane (ze heeft Xtina afgezworen) een paar kleine jazzclubs aan om zo haar nieuwe nummers te promoten.
Na het redelijk succesvolle Ain't No Other Man werd bekend gemaakt dat Hurt de tweede single werd van Back To Basics. Het nummer werd erg succesvol en stond in de Nederlandse Top 40 weer vanouds op de tweede plaats. De clip van het nummer is de eerste clip van Christina waar ze ook in heeft geproduceerd. Eind 2006 werd Tell Me, de tweede single van Diddy's album Press Play, uitgebracht, waar ook Aguilera in te horen is. In het voorjaar van 2007 was Candyman als derde single van het album uitgebracht. Deze clip werd mede geproduceerd door haar zelf. Dit werd al een wereldwijde hit toen de single nog niet eens te koop was. Slow Down Baby is een promotiesingle die alleen te downloaden is en te horen is op de radio. Dit geldt alleen in Nieuw-Zeeland en Australië.
Back to basics werd in een speciale tour edition uitgebracht voor fans. Hierbij staan de normale cd's op + clips van Ain't no other man, Hurt & Candyman. Ook The making of Candyman staat op deze dvd. Deze special edition werd eind juni 2007 uitgebracht.
De concerttour van haar album Back To Basics was bedoeld als promotie van het gelijknamige derde studioalbum. Deze tour ging de hele wereld over, het publiek en de fans werden hierbij terug in te tijd gevoerd met oude elementen. Van alles kwam er in voor, van een oude jazz-café tot een groot oud circus. Ook bracht ze haar oudere nummers ten gehore. Ze tourde onlangs in Europa waar ze ook Nederland & België aandeed. Ook in Amerika, Azië & Australië deed ze aan in deze tour. Een dvd van deze tour is in Sydney opgenomen op 24 en 25 juli 2007. De tour was opgedeeld in 4 gedeeltes: 1 tour in Europa, 1 in de Verenigde Staten, 1 in Azië en 1 in Australië en Nieuw-Zeeland. De dvd ervan werd op 24 en 25 juli 2007 opgenomen in Sydney en zou al voor de kerst uitkomen. De platenmaatschappij heeft de releasedatum uitgesteld tot eind maart 2008. Op 4 januari bevestigde RCA UK dat The Back to Basics tour zal gereleased worden op dvd op 4 februari 2008.
Keeps Gettin' Better en vierde studio album
In september 2008 maakte Aguilera een muzikale comeback tijdens MTV Video Music Awards in Hollywood. Ze trad op met een nieuw opgenomen versie van Genie In A Bottle, gevolgd door Keeps Gettin' Better, de eerste single van het aankomende greatest hits-album getiteld Keeps Gettin' Better: A Decade of Hits. Naast oude hits bevat het album 2 nieuwe tracks + 2 heropnames van eerdere singles. Christina Aguilera viert met dit album haar 10-jarige bestaan in de muziekwereld. De greatest hits-album is een voorproefje naar haar nieuwe album dat naar eigen zeggen meer poppy is dan haar laatste werk.
DJ Premier heeft bevestigd dat hij weer werkt aan haar aankomende album. Premier heeft naar verluidt de productie gedaan van een toekomstig duet tussen Christina en Aretha Franklin, maar het is nog niet geheel duidelijk of dit nummer daadwerkelijk haar vierde album zal halen. Singer/songwriter Sia, zal meehelpen schrijven aan Christina haar nieuw album. Aguilera gaat ook samenwerken met Goldfrapp, Ladytron, Claude Kelly en Tricky Stewart. Het album wordt verwacht voor deze zomer en zal een modern element bevatten dat komt van Christina liefde voor Tokyo. Het album zal meest waarschijnlijk geproduceerd worden door Linda Perry, die al een hele historie heeft met Aguilera's albums.
In juni 2007 werd bekend gemaakt dat Aguilera haar eigen ster krijgt op de Walk of Fame.
Andere toekomstige plannen
Er werd bekend gemaakt dat Christina Aguilera haar debuut op het witte doek zal maken in 'Burlesque' die Steven Antin zal regisseren.
Parfum
Haar eigen parfum, dat in oktober 2007 uitkwam genaamd Christina Aguilera, werd een succes. Het luchtje kwam in vele landen op 1, en is het best verkochte "celeb"-luchtje van het jaar 2007. Een Amerikaans tijdschrift noemde het luchtje meestbelovend.
Haar nieuwste parfum zal By Night zijn en zal rond de herfst in de winkels liggen. Op haar website staat dat Ellen von Unwerth de fotoshoot en reclame zal maken.
Burlesque
Burlesque is een film geregisseerd door Steven Antin. Het is de film waarin pop-sensatie Christina Aguilera haar debuut zal maken als een plattelandsmeisje (Ali) dat op zoek is naar succes in Hollywood. Tess (vertolkd door Cher) is de eigenaresse van een nachtclub en geeft het meisje een kans op het podium. Onder meer Cam Gigandet ('James' in Twilight) en Kristen Bell zullen rollen vertolken. De film ging op 16 november 2010 in première.
Persoonlijk
Aguilera trouwde in 2005 met de eveneens Joodse Jordan Bratman, met wie ze sinds 2002 een relatie heeft. Op 12 januari 2008 beviel ze van een zoon, Max Liron .The Voice
In 2011 kwam Aguilera op televisie als jurylid in de zangwedstrijd The Voice. Ook in het tweede en derde seizoen is ze jurylid.
Lotus
In november 2012 word er een nieuw album van haar verwacht, met als titel "Lotus". De eerste single "Your Body" zal 17 september verschijnen en is geproduceerd door Max Martin. Dezelfde producer heeft ook voor artiesten zoals Kelly Clarkson en Katy Perry gewerkt.
Persoonlijk
Aguilera trouwde in 2005 met de Joodse Jordan Bratman, met wie ze sinds 2002 een relatie had. Op 12 januari 2008 kreeg zij een zoon. In 2010 maakte Aguilera bekend dat zij en Bratman gaan scheiden. Sinds 2010 is Christina samen met Matthew Rutler, een assistent die ze heeft leren kennen op de set van de film Burlesque.
De laatste dagen van het jaar 2012 zijn aangebroken,laat ons nog profiteren van deze dagen om dan te eindigen met een groot feest en zo zonder zorgen en met een goede gezondheid en veel geluk het nieuwe jaar te beleven,
Reeves werd geboren in Galloway in Texas als jongste in een gezin met 9 kinderen. Zijn vader overleed toen hij 1 was. Ondanks zijn liefde voor de muziek begon hij een carrière als honkballer, waaraan in 1947 een vroegtijdig einde kwam door een enkelblessure. Hij kreeg een baan als dj bij een radiostation in Louisiana en in 1953 nam hij zijn eerste succesplaat, Mexican Joe, op dat een nummer 1 notering kreeg. In 1955 tekende hij een contract met RCA en werd lid van de Grand Ole Opry. Tegen het einde van de jaren 50 kwam de Rock-'n-Roll op en verschoof Reeves onder invloed van Chet Atkins zijn stijl van de pure country wat in die richting. Reeves was - met Patsy Cline - een van de eersten die de Nashville-sound brachten.
Jim Reeves was een van de eersten die met 'close talking' microfoontechniek werkte, iets dat zijn stem extra goed deed uitkomen. Hierover had hij met de opnametechnicus van RCA een zo hooglopende ruzie dat hij tussen 1962 en begin 1964 geen opnames meer maakte.
Jim Reeves' vliegtuig kwam op weg naar huis in Nashville op 31 juli 1964 in een zware storm terecht. Beide inzittenden, Reeves als piloot en een vriend, Dean Manuel, kwamen om.
Een paar van de nummers die hij bekend maakte zijn:
Mexican Joe
Talkin' to your heart
Yonder comes a sucker
A fool such as I
Distant drums
I love you because
I won't forget you
Adios Amigo
Blue Boy
Billy Bayou
Home
Am I Losing You
Zijn grootste hit scoorde hij in 1959/1960 met He'll have to go
Jim Reeves heeft ook een plaat uitgebracht met daarop uitsluitend liedjes in het Afrikaans getiteld Jy Is My Liefling.
Ook lang na zijn dood heeft Reeves nog hitlijstnoteringen gekregen; de laatste in een duet met Patsy ClineI fall to pieces uit 1982. Een en ander was mogelijk door de enorme hoeveelheden niet uitgebracht studiomateriaal en het zorgvuldige beheer daarvan door zijn vrouw.
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 13/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Humor en mooie meiden..... .
2.JPG.jpg)
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
