atc,kaarten,brocante en overpeinzingen Hallo, ik ben Saartje,woon in Lelystad, ,geboren 7-12-1952, getrouwd , heb 2 zoons,een kleinzoon, een
hond,schildpad,tortelduif en vissen en een poes Pukkie .Ik heb veel hobbies,knutselen, genealogie,tuinieren
16-07-2012
Even niet op blog
Er zijn van die dagen, dan ben je zo alleen,
Dan ben je zo eenzaam, maar dat ziet er geen
Hoofd omhoog en flink doorlopen
Diep van binnen een wanhopig hopen
Dat je soms een stem mag horen en gezicht mag zien
Een ander met een hond en oude kennis misschien
Je voelt je hopeloos,geremd en niet bij machte
Je kunt geen wending aanbrengen ,in je gedachten
Het is niemands schuld,ze hebben zelfs geen idee
Dat je zo gevangen in je zelfzit,daar zit je enkel zelf mee
Het is een glazen stolp ,waarin je leeft
Let maar niet op mij,ik ben er niet, een signaal,wat je geeft
Maar al is het glas, het is heel erg stevig
Je beukt er op, kort en hevig
Dan geef je op, het heeft weinig zin
En duikt je eigen, veilige,stille ,wereldje weer in
Weg uit deze nare,boze wereld,weg van Euro, oorlog nieuws en geweld
Als je daarbij ook nog een telefoonfobie telt,
Dan zijn er van die dagen, dan ben je zo alleen,
Dan ben je zo verschrikkelijk eenzaam, maar dat ziet er geen
Ik zit weer te vechten tegen het depressiviteits monster.Soms duurt dat lang, soms kort, maar er weer uitkomen zal ik zeker.
Ik hoop,dat jullie me niet vergeten, zoals ik jullie ook niet vergeet.Mijn email blijft open.
Liefs,
Sarina
Helaas is het nu weer slecht weer, maar we hebben afgelopen dagen toch weer even mogen genieten.De tuin is mooi groen, erg groen.De bloemen willen wel komen, maar ze zijn ook zo weer verflenst, jammer genoeg.
De tomaten zullen niet veel doen, er zitten wel bloemen aan, maar volgens mij, liggen de bijen lekker onder het dekbed in hun holletje, je ziet er haast geen een.
Gisteren maar een mooie roos, in de stromende regen, afgeknipt en binnen gezet.Er staan 2 rozen van David Austin in de tuin, de Heritage en de Abraham Darby. Het zijn eenmalige bloeiers, maar hun vorm en hun geur is on- overtroffen.
Daarom is het zo jammer, dat de Abraham Darby nu precies gisteren opging.Dan maar in een vaasje.
De Heritage staat al een paar dagen in bloei, dus die heeft de zon nog gezien.
Ook de courgettes bloeien,dat het een lieve lust is.Ook hier moet ik me ernstig adfvragen, of er wel vruchten aan komen,maar de bloemen zijn schitterend.
De verbouwing in huis, loopt niet zo lekker,als gepland, er zit een hoop tegen en dat werkt nu niet bepaald juichend ,op mijn humeur,maar we houden de moed er in en zolang ik maar zulke juweeltjes als de rozen kan zien, ben ik al met al toch wel tevreden(hahaha)
De heerlijke geur hangt weer in de tuin.Mijn mini citroen struik bloeit.Jaren geleden gekregen,van vrienden, toen we in Italië verbleven en 35 jaar getrouwd waren.
De struik werd ,terug naar Nederland, vervoerd tussen voor-en achterbank.Maar hij is heel aangekomen en nu staat hij er al een paar jaar.iedere winter weer naar binnen slepen, op de slaapkamer zetten en het hele jaar een gevecht ,tegen de dopluis.Maar ik heb het er voor over.Als de bloemknoppen zich eenmaal openen, dan laten ze een adembenemende geur los.Citroentjes komen er aan, tot ze 2 centimeter zijn,dan vallen ze er weer af.Dus limonade kan ik er niet van maken.Maar die paar bloemen maken het allemaal waard.
Truus is weer aardig opgeknapt.De dierenarts was zeer tevreden, hoe zij zich, op deze hoge leeftijd, weer hersteld had.De prednison wordt nu afgebouwd en Truus eet weer,als een mini wolf.Haar koppie hangt nog wat scheef, maar als dat alles is, prima.
Het heeft een geweldige impact gehad, al die toestanden en de puf ontbrak me, om ook maar iets te doen.
Afgelopen vrijdag en zaterdag waren eindelijk een beetje dagen,met mooi weer.Ik heb de zon gezien, ja echt waar!!!!!!!!!!!!.
De wereld ziet er dan meteen heel anders uit en de mensen kijken ook minder zuur.
Voor de tuin was het ook heerlijk, want er begon al aardig wat te versnotteren,terwijl het door de strenge winter, toch al slecht op gang kwam.
Maar nu staat er een hoop moois te bloeien.
Al jaren lang heb ik een rozenboog, met daar omheen een heel oude roos, Felicité Perpetué.Een ras ,dat honderden jaren geleden is ontwikkeld.Ik ben er jaren geleden voor "gevallen"omdat het zo'n mooi, klein, gevuld roosje is.De roos doet het ieder jaar weer prachtig en beloont ons met een vracht aan bloemen.
Maar afgelopen voorjaar, bleek,dat ook deze roos een enorme klap van de winter had gehad en moest flink ingesnoeid worden.Maar gelukkig heeft de roos zich hersteld en staat nu in volle glorie.
Ook de reuze Campanula doet het dit jaar heel goed..
De tuin............het blijft een hoop werk,maar het geeft zoveel voldoening.
Met Truus gaat het weer iets beter.
Morgen moet ze weer voor controle naar de dierenarts.
Het is heel heftig geweest en we waren echt bang, haar te verliezen.26 juni is ze 14 geworden.
Maar de dierenarts heeft er alles aan gedaan, prednison, injectie die tegen de duizeligheid in haar hersentjes ging, astronauten voeding.Maar mevrouw eet nu zelf weer en drinkt voldoende.Wel loopt ze af en toe nog, alsof ze dronken is en ze houdt haar koppie nog een beetje scheef.Maar als dat alles is.
Ik ben benieuwd wat de dierenarts morgen zegt.Zij was heel verbaasd,dat Truus ineens zo opknapte, want ook zij verwachtte geen wonderen.
Onze oude tuttel.Ik hoop, dat haar genezing zich voortzet.
Liefs Sarina
Truus moet vanmiddag weer voor controle naar de dierenarts.Het gaat ietsje beter,maar ze loopt nog ,als een dronkaard en het eten gaat ook nog niet zo geweldig.Met de astronauten voeding houden we haar tijdelijk op pijl, drinken doet ze gelukkig zelf weer.Vanmiddag krijgt ze opnieuw een infuusje met prednison.Gisteren was ze jarig.14 jaar geworden.Ik weet het,heel oud,maar we willen er toch alles, maar dan ook alles aan doen, om onze harige dochter nog iets langer bij ons te houden.Alert is ze wel.Ben wel erg moe, van de angst, emotie en het 12 keer per dag toedienen van een injectiespuit voeding.Maar ze kijkt weer helder.Degenen van jullie,die een hond of poes hebben,waar ze ook zo dol mee zijn, zullen begrijpen, in wat voor een emotionele achtbaan ik zit.Tel daarbij, dat er bij onze kleinzoon, bij onderzoek, is gebleken,dat hij in een oog minder dan 10 % zicht heeft, dan snappen jullie hopelijk,dat ik ff geen zin heb in blogbezoekjes.Maar toch wil ik iedereen op de hoogte houden,vandaar deze update.
Heel veel liefs en een dikke knuf voor mijn trouwe blogmaatjes.
Even een update.Truusje is gisteren weer naar de dierenarts geweest, heeft een infuusje met prednison gekregen en een injectie, die inwerkt op haar hersentjes.Tevens astronauten voedsel,dat ze om het uur moet hebben.
Ze heeft gisteren een klein plakje kaas gegeten, niet veel,maar toch.Ze heeft nog steeds last van evenwichtstoornissen.
Ik hoop en bid.
Onze kleinzoon blijkt een heel erg slecht oog te hebben, hij ziet met een oog minder dan 10 %.
Hij krijgt nu een bril, +8 en +6
Hopelijk verbetert het iets. Jullie snappen,dat er even een beetje veel op me afkomt en ik niet bar veel puf heb, in blogbezoekjes.Maar ik vergeet jullie niet, ik hoop, jullie mij ook niet.
Wanneer je in een gemeente, met een zeer eenzijdig en weinig inspirerend winkelaanbod woont, dan moet je soms creatief zijn en soms dankbaar zijn,voor behulpzame mensen.Neem nu bijvoorbeeld jute, een stof,waarmee van alles te doen valt,maar hier er om vragen is :een heel dom gezicht,van een 16 jarig, kauwgom kauwend verkoopstertje,die je appelig aankijkt van;waar heeft dat mens het over????
Pm dan vervolgens amechtig uit te brengen:als het er niet LEGT,dan hebbe we ut niet.
Soms ,heeeeeeeeeeel soms komt er dan een beetje stoom uit mijn oren en zie ik in gedachten,heel vaag, een verhuiswagen.Maar helaas, dat is niet mogelijk, dus goede raad is duur.
Dit kwam de dochter van mijn beste vriendin ter ore.Zij werkt op een kinderdagverblijf en ooit , in het grijze verleden,hadden de kinders hun Sinterklaascadeautje in een klein jutezakje gekregen.Zij had ze, met vooruitziende blik, verzameld en opgeruimd.Misschien konden de kinders er ooit nog eens iets mee maken.Maar ze waren totaal vergeten.Tot ze van mijn jute wens hoorde.Ze is gaan zoeken, dozen en laden omgekeerd en ja, hoor, ze vond er naar al die jaren nog een paar.
En die kreeg ik.
Ik was er zo blij mee.
Toen wij afgelopen week een paar dagen in Brussel waren,heb ik bij Dille en Kamille,van die leuke ouderwetse knijpers gekocht.Een idee kwam in mijn brein op.
En dit is er geworden,van een van de jute zakjes.Een knijperzak, voor ouderwetse knijpertjes.
Die knijpertjes ga ik niet gebruiken voor de was, o nee, er zijn massa's leuke dingen mee te doen.Maar tot ze gebruikt gaan worden, verblijven ze in hun eigen onderkomen.
